บ้านน้อยหลังนี้สุขีเสียจริง
ปลูกไว้สมใจทุกสิ่ง สวยจริงเพราะฉาบสีฟ้า
หน้าต่างประตู ติดม่านสวยหรูงามตา
ยามน้องผ่านไปมา พี่ยืนในบ้านแหวกม่านยังเห็น

บ้านน้อยหลังนี้สุขีเสียจัง
แอบมองน้องทางหน้าต่าง ตั้งแต่เช้าจนเย็น
แหวกม่านมองดูอดสูเหลือจะลำเค็ญ
เกี้ยวก็เกี้ยวไม่เป็น ได้แต่แอบมองน้องอยู่ทุกวัน

เห็นน้องเดินเดี่ยว เปลี่ยวใจพี่อยากจะทัก
แต่แล้วก็ต้องชะงัก เพราะใจไม่วายนึกหวั่น
จะยิ้มจะหัว ก็กลัวน้องจะไม่หัน
หัวใจพี่แสนอัดอั้น มาทุกวันจวบจนบัดนี้

บ้านน้อยหลังนี้ถึงแม้ฉันจน
กัดกินแม้เพียงเกลือป่น ยอมทนไม่จากหน่ายหนี
เงินหมื่นเงินแสน ไม่อาจแม้นมาราวี
พรากบ้านฉันไปขยี้ บ้านน้อยหลังนี้ฉัน ..รักจริง