เรื่องวุ่นๆของคนอยากมีลูก

แม่เคยเริ่มกระบวนการICSI มาแล้วหนนึงประมาณเดือน พ.ย.2552
เริ่มกระบวนการโดยเจาะเลือดวันที่ 2 ของการมีประจำเดือนได้ค่า E2 = 20 ทำโปรแกรมระยะยาวให้มาพ่นจมูกวันละ 6 ครั้งก่อนประจำเดือนจะมา 7-10 วัน แล้วก็มียาฉีดที่หน้าท้อง Glonal F ยาฉีดที่คุณหมอสั่งให้จะฉีดทุกๆวันในเวลาใกล้เคียงกัน พอฉีดไปได้ 4 วัน คุณหมอก็นัดตรวจเลือดกับ U/S ขนาดของไข่ว่าได้กี่ใบ ขนาดเท่าไร ผลที่ออกมาไม่ค่อยดี ได้ไข่ข้างซ้าย 2 ใบ ข้างขวาอีกประมาณ 7-8 ใบ แต่ใบอยู่ราวๆ 6 มิล ซึ่งควรจะอยู่ราวๆ 9 มิลขึ้นไป ทำให้คุณหมอขอดูผลเลือดปรากฏว่าค่า LH = 90 ซึ่งต่ำกว่าเกณฑ์มาก คุณหมอจึงขอยุติกระบวนการหนนี้ไว้ก่อน คุณหมอให้พักร่างกายเดือน ธ.ค. พอประจำเดือน ม.ค.2553มาก็ให้เริ่มทานยาคุมปรับฮอร์โมนใหม่

วันที่ 4 ก.พ.53 วันแรกของการเริ่มกระบวนการ ICSI
วันนี้เป็นวันที่ 2 ของการมีประจำเดือน คุณหมอให้ตรวจเลือดเพื่อดูว่าพร้อมสำหรับการทำอิ๊กซี่ไหม ปรากฏว่าหนนี้ได้ค่า LH = 4, E2 = 40 (ตอนหนแรกที่ตรวจได้แค่ 20 เอง หนนี้ได้เพิ่มขึ้นมา 1 เท่าตัว)

วันที่ 5 ก.พ.53
คุณหมอทำ U/S ให้เพื่อตรวจดูถุงน้ำรังไข่ว่ามีหรือไม่ ปรากฏว่าทางสะดวก และสั่งยาฉีด 2 อย่าง คือ 1. Suprefact (ฉีดที่บริเวณต้นแขน 0.2 CC) 2. Puregon pen (ฉีดที่บริเวณหน้าท้อง สลับข้างซ้ายขวา 200 IU) คุณหมอตรวจดูรังไข่เห็นว่าข้างซ้ายมีไข่ 2 ใบ ส่วนข้างขวามีอยู่แต่ยังมองเห็นไม่ชัดเจน

วันที่ 9 ก.พ.53
คุณหมอทำ U/S เห็นรังไข่ด้านขวามีไข่อยู่ 3 ฟอง และมีอยู่อีกจำนวนนึงในอุ้งเชิงกราน ส่วนข้างซ้าย 2 ฟอง เยื่อบุมดลูกหนา 6.7 มิล คุณหมอบอกว่าไข่โตค่อนข้างเร็ว วันนี้ได้เจาะเลือดอีกแล้วค่าเลือด LH = 4.6 และ E2 = 530.80 แอบกังวลว่าไข่ได้น้อยเหลือเกินเมื่อเทียบกับคนอื่นๆ แต่คุณหมอก็ให้กำลังใจบอกว่า หมอขอใบที่ผสมแล้วออกมาดีๆ แค่ 1 ใบก็พอไม่จำเป็นต้องได้ไข่มากๆหรอก

วันที่ 12 ก.พ.53
คุณหมอทำ U/S ไข่อยู่ขนาดประมาณ 16.8 – 18 ขึ้นไป คุณหมอขอให้ฉีดยาวันนี้อีก 1 วันเพราะต้องการให้ไข่โตกว่านี้อีกนิดนึง เยื่อบุหนา 8.6 มิล วันนี้โดนเจาะเลือดอีกแล้ว LH = 6.6 และ E2 = 1,575 สอบถามคุณหมอคร่าวๆได้ความว่าจะทำการเก็บไข่และน้ำเชื้อ 14 ก.พ.52 นี้ และที่พิเศษคือคืนนี้ต้องฉีดยา Pregnyl Menogonให้ไข่ตกตอน 21.30 น. วันที่ 14 ก.พ.53
คุณหมอนัดให้ไปถึงเวลา 9.00 น. เปลี่ยนเสื้อผ้า ทำใจให้สงบ ที่นวบุตรจะมีห้องสำหรับพักผ่อนให้ มีเตียงให้เหมือนที่ ร.พ. ตอน 9.30 น. พยาบาลก็มาเรียกเข้าไปในห้องเตรียมขึ้นเขียง ก็จะมีเจ้าหน้าที่วิสัญญีมาแนะนำตัว ชวนคุยให้เราสบายใจ แม่ก็ถามหมอวิสัญญีว่าจะใส่ตัวอ่อนตอน 3 วันหรือว่า 5 วัน ปรากฏคุณหมอวิสัญญีไม่ทราบ ก็เลยมีเจ้าหน้าที่แลปมาตอบ ได้ความว่า ต้องขึ้นแล้วแต่ความพร้อมของคนไข้ บางคนมดลูกพร้อมแล้วก็จะใส่ในระยะ 3 วัน บางคนตัวอ่อนสามารถเจริญเติบโตค่อนข้างดีก็จะเลี้ยงจนถึงระยะบาส ฟังๆดูแล้วเหมือนกับว่าระยะบาสน่าจะดีกว่า แต่ทางแลปแจ้งว่าผลความสำเร็จออกมาพอๆกัน สักพักก็ทำการเจาะน้ำเกลือที่หลังมือซ้าย นอนรอสักครู่ก็ได้ยินเสียงคุณหมอซ้ง พูดว่า “ให้คนไข้หลับได้แล้วครับ” พอคุณหมอพูดจบ วิสัญญีก็เริ่มฉีดยาสลบเข้าสายน้ำเกลือ ความรู้สึกคือเริ่มมีความเย็นแบบ เย็นยะเยือก เริ่มไม่ค่อยรู้สึกบริเวณปลายนิ้ว ไล่ๆมาจนถึงแขนทางด้านซ้าย แล้วก็เริ่มง่วงหลับไป พอฟื้นอีกทีก็อยู่ในห้องพักฟื้นแล้ว พอถามพ่อ บอกว่าแม่ไปห้องผ่าตัดมาแป๊บเดียวเอง ด้วยความกังวลเรื่องจำนวนไข่ แม่จะคอยถามย้ำอยู่ตลอดว่าได้ไข่กี่ใบ ระหว่างที่กำลังสลึมสลืออยู่ พ่อก็บอกว่าได้ไข่ 5 ใบ ถามซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างงั้น จนกระทั่งรู้สึกตัวดี ก็เริ่มถามอีกได้ความว่าคุณหมอเดินเข้ามาบอกได้ไข่ 5 ใบ ใช้ได้ 3 ใบ พอพักฟื้นประมาณ 1 ชม. ก็กลับไปพักผ่อนที่บ้าน เจ้าหน้าที่แจ้งว่าวันรุ่งขึ้นให้โทรมาถามผลของไข่ที่ผสมได้ช่วงบ่ายๆ

วันที่ 15 ก.พ.53
หลังจากโทรไปถามเจ้าหน้าที่นวบุตร ได้ความว่าผสมได้ตัวอ่อน 2 ฟอง เริ่มใจเสีย งงว่ามันหายไปไหนเพราะเมื่อวานได้ 5 ฟอง เจ้าหน้าที่แจ้งว่ามี 2 ฟองที่แก่เกินไป 1 ฟองที่ผสมแล้วแบ่งตัวไม่ดี ตอนนี้ผสมได้ตัวอ่อน 2 ฟอง วันที่ใส่ตัวอ่อนจะทราบเกรดของตัวอ่อนว่าอยู่ในเกรดไหน ตอนนี้จิตใจเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จิตตก นั่งกังวล คิดไปคิดมา ได้ 2 ฟอง ฉีดยา เจาะเลือดเจ็บตัวต่างๆนาๆ ชม.นั้น ใครไม่เป็นคงไม่รู้ นั่งใจลอยอยู่พักนึง พี่ที่ทำงานก็เข้ามาคุยถามว่าเป็นอะไร แม่ก็เล่าให้ฟัง พี่เค้าบอกว่า เค้าลิขิตมาแล้ว ว่าจะให้เกิด 1 หรือ 2 คน จะติดหนนี้ หรือจะไม่ติด ทุกๆอย่างได้กำหนดไว้แล้ว ขอให้แม่ทำใจให้สบายจะดีกว่า เพราะนอกจากไม่มีอะไรดีขึ้นแล้ว ยังจะทำให้ทุกอย่างเลวร้ายลงไป อืม........นั่งเงียบๆอยู่คนเดียวสักพัก ก้อเริ่มทำใจได้ เอาล่ะ ถ้าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ทุกอย่างกำหนดไว้แล้ว .............

วันที่ 17 ก.พ.53
ตอนบ่ายโมงก็ไปรอที่นวบุตร คุยกับพ่อว่า ถ้าไม่ติดเราค่อยทำใหม่เน๊อะ ตอนนั้นเริ่มปลงล่ะ พ่อก็ให้กำลังใจ อย่าคิดอะไรไม่ดีไปก่อนเลย อาจจะได้เกรดดีทั้ง 2 ใบเลยก้อได้ ระหว่างรอใส่ตัวอ่อน ก็เหลือบไปเห็นแฟ้มชื่อตัวเอง เห็นรูปเซลล์ตอนแบ่งตัว อืม เห็น 2 รูป เกรด 1 (ตอนนั้นยังไม่ทราบว่าหมายถึงอะไร) หันไปถามเจ้าหน้าที่ เออ......ไม่ทราบว่าเกรดที่ดีที่สุดนี่เกรดอะไรค่ะ เจ้าหน้าที่ตอบ เกรด 1 ค่ะ เดี๋ยวรอคุณหมออธิบายให้ฟังน่ะค่ะ เราก็เหลือบมาดูในแฟ้มอีกที เออ ใต้รูป เกรด 1 ทั้ง 2 ใบเลยนี่หว่า เออ เริ่มใจชื้นขึ้น เออ........... น่าจะดูไม่ผิดเราได้เกรด 1 ทั้ง 2 ใบจริงๆน่ะ ตอนนั้นพยายามจะเป็นคุณหมอวิเคราะห์เองอะไรเอง ด้วยความที่เราวิตกว่าเราได้ไข่น้อยกว่าชาวบ้านเค้า เอาล่ะ สู้ๆ คิดในใจ สักพักก็ได้คุยกับคุณหมอ ได้ทราบผลว่าได้เกรด 1 ทั้ง 2 ใบ การแบ่งเซลล์ได้ 8 เซลล์ทั้ง 2 ใบ (อยู่ในแลป 3 วัน) คุณหมอแจ้งว่าส่วนใหญ่แล้วถ้าอยู่ในแลปประมาณ 3 วันเซลล์จะแบ่งตัว 6-8 เซลล์ สรุปของแม่นี่ก็ได้ 8 เซลล์ ขยายแบ่งตัวอยู่ในเกณฑ์ที่ดีที่สุด ตอนนั้นรู้สึกกำลังใจดีขึ้นกว่าเดิมเยอะเลย ยังจำคำที่คุณหมอพูดได้อยู่ว่า จะได้ไข่กี่ใบก็แล้วแต่ หมอขอใบที่ผสมแล้วออกมาดีๆ แค่ 1 ใบพอ ............ พอตอนบ่ายโมงครึ่งก็เข้าห้องเตรียมตัว เจ้าหน้าที่จะให้เรากลั้นปัสสาวะไว้แบบว่ามี U/S เช็คทางหน้าท้องด้วยว่าปริมาณปัสสาวะพอหรือยัง กดลงไปแล้วรู้สึกปวดๆไหม แม่ก้อบอกว่าปวดๆค่ะ (แต่ก่อนหน้านี้ขอเจ้าหน้าที่ไปปัสสาวะออกนิดนึง เพราะมันปวดมากกลัวจะนอนหลังจากใส่ตัวอ่อนแล้วไม่ไหว แต่ตอนนั้นคุณหมอบอกว่าถ้าไม่ไหวเดี๋ยวจะมีเป็นกระโถนแบบนอนให้) หนนี้ไม่ต้องวางยาสลบ รู้สึกตัวตลอด ระหว่างรอคุณหมอ มีเจ้าหน้าที่แลปเดินเข้ามาแจ้งว่า ได้ไข่ในระยะ 1 จำนวน 2 ฟองน่ะค่ะ เป็นเกรดที่ดีที่สุดเลย ยิ้มเป็นกำลังใจให้ รู้สึกใจชื้นขึ้น แม่ตอบไปว่า อืม........ขอกลับบ้าน 2 คนเลยน่ะค่ะ พยาบาลหัวเราะ บอกขอ 2 เลยเหรอ ได้เลยค่ะ แต่พอตอนท้องคุณแม่จะเหนื่อยมากน่ะค่ะครรถ์แฝดเนี่ย ตอนนั้นไม่กลัวอะไรแล้ว สักพักคุณหมอเข้ามาใส่ตัวอ่อนให้ มีเจ้าหน้าที่จากแลปมาส่งตัวอ่อนตอนนั้นมองไม่เห็นอะไรเลย เห็นแต่เจ้าหน้าที่และคุณหมออยู่หลายคน ส่วนในใจท่องบทสวดมนต์ ทำใจสงบๆ สบายๆ พอใส่ตัวอ่อนเสร็จ เจ้าหน้าที่จะให้นอนบนเตียงเฉยๆ สัก 1 ชม. ได้ มีเปิดเพลงเบาๆสบายๆให้นอนฟังด้วย แต่ตัวแม่เองนอนไม่หลับเพราะว่าเตียงมันแข็งแล้วรู้สึกว่าเจ็บหลังด้านซ้ายเหมือนโดนอะไรกดทับอยู่ แต่พยายามนิ่งให้มากที่สุด จนเพลงหมดไปสัก 10 เพลงได้ เจ้าหน้าที่ให้เราลุกกลับไปที่ห้อง และแจ้งว่าให้ไปห้องน้ำปัสสาวะก่อนก็ได้น่ะค่ะจะได้นอนยาวๆ แม่ก้อค่อยๆเดินแบบย่องๆ ไปแบบสโลว์มากๆ ไปเข้าห้องน้ำ แล้วก้อกลับมานอน นอนพักเฉยๆ จนเริ่มค่ำ ประมาณสัก 1 ทุ่มได้ จ่ายเงินแล้วกลับบ้าน

วันที่ 18 ก.พ.53
หลังจากที่เมื่อวานได้ใส่ตัวอ่อนไปแล้วก็ได้เอาเตียงไม้ลงมาไว้ชั้นล่าง กะว่าจะนอนอยู่ข้างล่างนี่แหล่ะ ไม่ต้องเดินขึ้นบันได เพราะว่าต้องมีฉีดยาวันที่ 19 , 22, 25 อีกวันละเข็ม แม่ก็เลือก ร.พ.ศิครินทร์ที่เดิม เข็ดแล้วกับจุฬารัตน์ เวลาไปฉีดยาโชคดีที่แผนกสูติอยู่ชั้นล่างรถจอดเทียบเดินนิดเดียวถึงแผนกเลย จำได้ว่าหลังจากใส่ตัวอ่อนมาได้ 2-3 วันเริ่มรู้สึกเจ็บหน้าอก แล้วก็เริ่มท้องอืด.......นับว่าเป็นสัญญาณที่ดี แต่นึกในใจ ท้องอืดนี่จะมาจากผลของยากระตุ้นไข่หรือป่าว ไม่คิดอะไรแล้วล่ะ ทำใจสบายๆดีกว่า ช่วงนี้จะลุกเดินแต่เฉพาะตอนเข้าห้องน้ำ วันนึง 5-6 หน แต่พอผ่านไปได้สักอาทิตย์อาการเจ็บหน้าอกกับท้องอืดเริ่มหายไป ตอนนี้เริ่มแป้วๆ ทำไมมันหายไปล่ะ คิดเหมือนเดิมอีก....... เค้ากำหนดมาแล้ว พยายามนอนแต่ว่านอนไม่ค่อยจะหลับเพราะด้วยความที่ว่าตอนกลางวันนอนมาทั้งวันแล้ว ตอนกลางคืนพยายามข่มตาให้หลับ ก็หลับยากเหลือเกิน บางวันเที่ยงคืนไปยังไงก็ไม่หลับ เป็นเพราะว่าแม่ไม่ค่อยได้ใช้พลังงานด้วยมั้ง พอหลังจากฉีดยาวันสุดท้าย 25 ก.พ.53 เสร็จอยากขึ้นไปนอนข้างบน เพราะมีแอร์ คงจะทำให้หลับได้ง่ายและสบายขึ้น ค่อยๆ เดินขึ้นไปชั้น 2 แล้วนอนพัก จนกระทั่ง............ก่อนวันเทส 2 วันแม่ก็ฝันว่า แม่เดินไปในที่ที่หนึ่งเหมือนจะเป็นถ้ำ เห็นคนนั่งกราบไหว้หอยขนาดใหญ่เท่าที่นางเงือกเข้าไปอยู่ได้ แม่มองเห็นเด็กผู้ชายคนนึงยืนอยู่หลังหอยอันใหญ่ พอแม่เดินผ่าน เด็กผู้ชายคนนั้นก็กระโดดเดินตามแม่ ไม่ว่าแม่จะเดินไปทางไหน จนแม่ตกใจตื่น ก็เล่าเรื่องความฝันให้พ่อฟัง

วันที่ 3 มี.ค.53 ( 4 weeks)
วันนี้ครบกำหนดที่นัดตรวจผลตั้งครรถ์ ตอนหกโมงเช้า พ่อก็ขึ้นมาปลุก หยิบที่เทสมาให้ รู้สึกตื่นเต้นมากๆๆๆๆๆๆๆๆ เพราะหลายปีที่ผ่านมาผิดหวังมาโดยตลอด (จากการฉีดเชื้อ) พอเริ่มหยด หยดแรก ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หยดสอง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หยดสาม ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เค้าให้หยด 3 หยด เอาล่ะ เราหยด 4 เลยล่ะกัน จะได้มีฮอร์โมนเยอะๆ 555 รอสักนิดมันเริ่มขึ้นจากจางๆ คิดในใจตาฝาดหรือเปล่าขยี้ตา เพราะตอนนั้นโดนปลุกขึ้นมาให้เทส เริ่มชัดขึ้นๆ แต่ไม่ได้เข้มเท่ากับขีดแรกดีใจพ่อมาดูผล



เลยคุยกันว่าเดี๋ยวอาบน้ำกินข้าว รดน้ำต้นไม้เสร็จ แต่งตัวไปนวบุตรกันเถอะ 555 ระหว่างเดินทางไปไม่รู้เป็นไง วันนี้รถติดตั้งแต่ขึ้นทางด่วน ใจพ่อกับแม่น่ะไปถึงนวบุตรแล้ว คุณพยาบาลถามว่า เมื่อเช้าแอบตรวจมาหรือยังก่อนเจาะเลือด แม่ตอบ ตรวจมาแล้ว ขึ้น 2 ขีดแล้วค่ะ พยาบาลบอก ดีใจด้วยน่ะค่ะ แต่แอบถามพยาบาลระหว่างเจาะเลือดว่ามีพลิกโผไหม ว่าตรวจขึ้น 2 ขีด แต่ว่าเวลาเจาะเลือดไม่เจอ พยาบาลบอกว่าไม่มีหรอกค่ะ แม่ถามพยาบาลว่าต้องค่าเลือดเท่าไรค่ะถึงจะได้แฝด คุณพยาบาลบอกว่าต้องพันขึ้นไปน่ะค่ะ แม่เลยบอกไปว่าแม่อยากได้ลูกแฝดแฝด ระหว่างรอผลเลือดจนใกล้ๆบ่าย 2 ก็ไปถามที่เคาน์เตอร์อีกที ปรากฏผลออกมาแล้ว เจ้าหน้าที่แจ้งว่า อ๋อ คุณอรนุชเหรอค่ะ ผลออกมาแล้วค่ะ ยินดีด้วยน่ะค่ะ (นึกในใจไม่ได้พลิกโผ) แม่ยิ้ม...... คุณพยาบาลคนเดิมเดินมา ยิ้มๆ ได้ค่าเลือด 1,012 น่ะค่ะ พอฟังเท่านั้นแหล่ะ แทบจะกรี๊ดดดดดด เลย รีบเข้าไปกอดพยาบาล ขอบคุณเค้าใหญ่เลย ปรากฏทำท่าเหมือนดีใจกว่าผลเลือดเมื่อกี้อีกน่ะ 555 เฮ่อ สักพักก็เข้าไปคุยกับคุณหมอ ยืนยันมาว่าท้องแน่นอน 100 % ผลค่าเลือดตอนนี้ติดตั้ง 2 ฟองที่หมอใส่ไป แต่จะต้องรอยืนยันตอน U/S หัวใจอีกทีตอนวันที่ 24 มี.ค.53 ตื่นเต้นๆ ก่อนกลับโดนฉีดยากันแท้งมา 1 เข็ม ไม่รู้สึกว่าเจ็บตอนฉีดน่ะ แต่พอตอนกลางคืนเริ่มปวดๆอยู่ 3-4 วัน

วันที่ 10 มี.ค.53 ( 5 weeks)
วันนี้แม่มีนัดเจาะเลือด+ฉีดยากันแท้งที่นวบุตร วันนี้โดนเจาะ 2 หน สอบถามคุณพยาบาลคร่าวๆว่าค่าเลือดควรจะอยู่ที่เท่าไรของลูกแฝด ได้คำตอบว่าควรอยู่ประมาณ 10 เท่าของหนแรก(นึกในใจงั้นก้อคงราวๆหมื่นต้นๆ) พอกลับมาถึงที่ทำงานได้เวลาประมาณบ่าย 2 ก้อโทรถามผล ค่าเลือดได้ 10,370
ว๊าวๆๆๆ ได้ขึ้น 10 เท่าตามเกณฑ์เลย มีหวังๆ แต่วันนี้คุณพยาบาลเล่าให้ฟังว่า เมื่อเช้ามีคนที่เค้าเจาะเลือดหนแรกได้พันต้นๆ แต่วันนี้ U/S แล้วเหลือคนเดียว แม่ใจแป้วววว เลย เป็นเพราะว่าน้องคนที่ไม่แข็งแรง เค้าก้อจะหยุดโต ปล่อยให้อีกคนนึงแซงไป แอบเครียดเล็กน้อย แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว ก้อดีใจนักหนาแล้ว เพียงแต่เราก็หวังลึกๆว่าขอเจ็บตัวหนเดียวน่ะ อ่ะลุ้นกันต่อไป

วันที่ 15 มี.ค.53 ( 6 weeks)

วันนี้แม่เข้าห้องน้ำตอนกลางวัน แล้วเจอเลือดนิดๆปนมากับยาสอด คิดว่าเป็นเพราะเมื่อวานเดินขึ้นลงบันไดหลายรอบ ต่อไปนี้ต้องระวังให้มากขึ้นกว่าเดิม เพราะเมื่อคืนก้อรู้สึกปวดหน่วงๆ แต่พอนอนพักก้อหายไป

วันที่ 17 มี.ค.53

วันนี้แม่มีนัดฉีดยาที่นวบุตร เมื่อเช้าตอนตื่นขึ้นมาปวดท้องตุ่ยๆ ท้องเสียอยู่นิดหน่อย คิดอยู่ว่าสงสัยเป็นเพราะก๋วยเตี๋ยวต้มยำตรงถนนกิ่งแก้วแน่ๆ เมื่อวานอยากทานเส้นเล็กต้มยำ แต่ว่าใส่พริกนิดเดียว วันหลังแม่จะไม่กินอีกแล้วล่ะ ถึงจะอยากกินแค่ไหนก้อเถอะ .......

วันที่ 23 มี.ค.53

วันนี้ตอนช่วงบ่ายๆ มีอาการเหมือนแพ้ท้อง พะอืดพะอม แต่ไม่อาเจียนออกมา ไม่มีมึนหัว แต่น้ำลายจะสอตลอด พอพ่อมารับตอนห้าโมงตอนแรกพ่อถามว่าจะทานอะไรก่อนไหม แม่ขอตัวกลับไปบ้านก่อนเลยเพราะกลัวทานไม่ได้ กลับถึงบ้านรีบหามะขามเปรี้ยวๆมาทาน ทานมะม่วงน้ำปลาหวาน สักพักดีขึ้น ค่ำๆพ่อก้อพาแม่ไปทานข้าวตรงหน้าบ้าน ช่วงนี้เริ่มเหม็นไข่ หอมเจียว กระเทียมเจียว ขึ้นไฉ้ ทานไม่ได้เลย มันจะคาวในคอมากๆ

วันที่ 24 มี.ค.53 ( 7 weeks)

วันนี้เป็นวันแรกที่แม่ได้เห็นหน้าลูกทั้ง 2 คน พ่อกับแม่ตื่นเต้นมากตอนหมอ U/S ลูกตัวเล็กมากเหมือนเม็ดถั่วเลย แต่แม่ก้อมองออกว่าส่วนไหนเป็นศรีษะของลูก ตื่นเต้นที่ได้เห็นหัวใจของลูกเต้นปิ๊บๆ เป็นจังหวะเหมือนรถไฟ (คุณหมอเปิดเสียงหัวใจให้แม่กับพ่อฟังด้วย) ตอนนั้นหัวใจลูกเต้น 140 ครั้งได้ พอวัดขนาดลูกแม่ด้านขวาขนาด 11.9 มิล ส่วนลูกคนซ้ายขนาด 12.4 มิล คุณหมอบอกว่าขนาดตามเกณฑ์ 7 weeks แม่ได้คุยกับเพื่อนของแม่คนที่เค้าท้องเดี่ยว เพื่อนแม่ตอน 7 weeks. ได้ขนาด 10 กว่ามิล หนูโตกว่าคนอื่นน่ะลูก วันนี้แม่กลับมาบ้านพร้อมกับยาถุงโตเหมือนเคย มียาสอด ยาเพิ่มผนัง และยาฉีดอีก 3 เข็ม นี่ไงรูปหนูตอน 7 weeks ตอนนั้นหนูตัวนิดเดียว



วันที่ 31 มี.ค.53 ( 8 weeks)

แม่ต้องไป ร.พ.ศิครินทร์ เอายาไปให้คุณพยาบาลฉีด ยา Proluton depot ฉีด 250 มก.

วันที่ 23 เม.ย.53 ( 11 weeks)

คุณหมอ(ทรงเกียรติ)ของแม่ติดอยู่ที่ประเทศอังกฤษ แต่เคยคุยกันครั้งหลังสุดแนะนำว่าให้แม่ไปหาคุณหมอบุญชัย จากเดิมที่คุณหมอทรงเกียรตินัดวันที่ 21 เม.ย. แม่เลยเปลี่ยนไปหาหมอบุญชัยวันศุกร์ที่ 23 แทน เจอคุณหมอหนแรกคุณหมอใจดีมาก วันนี้แม่ก้อได้เห็นหน้าหนูทั้ง 2 คนอีกแล้ว วันนี้หนูตัวโตเยอะขึ้นกว่าเดิมเยอะเลยน่ะลูก พอหมอวางเครื่อง U/S ปุ๊บ แม่ก้อเห็นลูกคนแรก ที่อยู่ด้านหน้า คุณหมอบุญชัยบอก คนนี้หมอเห็นเป็นเสาธงน่ะ



แม่ก้อยิ้มเพราะแม่ก้อเห็นเหมือนกับที่หมอเห็นชัดมาก แบบว่าแม่ดูไม่ค่อยเก่งแม่ก็ยังดูออก พอเลื่อนมาที่ลูกคนที่ 2 เป็นเพราะเครื่อง U/S ไปกวนหนู หรือว่าหมอกดท้องแม่แรงก็ไม่รู้ ลูกดิ้นใหญ่เลย มองไม่ค่อยชัดว่าหนูเพศอะไร แต่คุณหมอก้อบอกว่าคนนี้น่าจะเป็นผู้หญิงน่ะ แม่ก็ยิ้ม ใจแม่ลูกจะออกมาหญิงหรือชาย แม่ก็รักหนูหมดน่ะลูก พอวัดขนาดความยาวคนแรกด้านหน้าได้ 5.2 ซม. คนที่สองด้านหลังได้ 4.8 ซม.



วันนี้เด็กๆโตขึ้นมากจริงๆ พอหาคุณหมอเสร็จก้อเจาะเลือด แล้วก็รับยาวันนี้ได้โฟเลท ธาตุเหล็ก แคลเซี่ยม กลับบ้านคุณหมอนัดแม่อีกทีวันที่ 23 พ.ค.53 จ๊ะ ตอนนี้ท้องแม่โตเท่านี้แล้วน่ะลูก



วันที่ 2 พ.ค.53 (13 weeks)

วันนี้แม่กับพ่อพาเด็กๆไปที่เสถียรธรรมสถาน มาเข้าคอสอบรมจิตประภัสสร สำหรับคุณแม่ตั้งครรถ์ มีคุณแม่หลายๆคนที่มาเข้าคอสนี้ เริ่มต้นตอนเช้าเริ่มคอสตอนแรก 9 โมงเช้า คนยังไม่เยอะมากก้อมีการจัดรายการวิทยุชื่อสาลิกาสักพักแม่ชีศันสนีย์ก้อมาบรรยายสรุปคือให้พ่อและแม่ มีสติ ในการใช้ชีวิตประจำวัน ให้พ่อช่วยแม่ในการดูแลลูกในท้องทั้งให้กำลังใจ ทั้งการสัมผัส มีกิจกรรมให้พาพ่อมาพบลูก ลูบท้อง นวดผ่อนคลายให้คนข้างหน้าแล้วก้อหันหลังนวดตอบแทนคนที่นวดให้เรา นี่คือกิจกรรมตอนเช้า พักทานข้าวกลางวันก้อจะเป็นอาหารมังสวิรัต มีสลัดผักให้แม่ด้วย พอบ่ายก้อเป็นกิจกรรม Crystal Bowl เป็นการใช้คลื่นเสียงทำให้เกิดการผ่อนคลาย ช่วยให้น้ำที่อยู่ในร่างกายไหลเป็นจังหวะเหมือนกับสายน้ำ ก้อให้พ่อกับแม่นอนลงแล้วก้อหลับตา ผ่อนคลายกับเสียงที่ได้ยิน พอเสร็จก้อจะแจกน้ำที่ใช้ในการทำ Crystal Bowl ได้ดื่ม ให้รู้รสว่าแตกต่างจากน้ำธรรมดายังไง ต่อไปก้อเป็นกิจกรรมเดินจงกรม ในบริเวณพื้นที่ของเสถียรซึ่งร่มรื่นมาก ต้นไม้เยอะ ร่มรื่น ชุ่มชื้น มากๆ ระยะทางไม่ไกลมาก เดินได้สบายมาก ต่อมาก้อเป็นบรรยายจากเจ้าหน้าที่ศูนย์นมแม่ มีประโยชน์มากๆ เกี่ยวกับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ให้ความรู้ได้ดีมากๆ วิธีให้นมมีหลายท่า วิธีทำให้นมแม่มีเพียงพอต่อลูก วิธีการดูดนมที่ถูกต้อง มีคนถามว่าถ้าหากว่าอยากให้นมมาหลังคลอด จะเอาที่ปั้มนมมาปั้มก่อนได้ไหม จนท.ตอบว่า อย่าทำเด็ดขาดเพราะจะไปกระตุ้นให้คลอดก่อนกำหนด ส่วนครั้งหน้าจะเป็นการให้นมแม่สำหรับแม่ที่ต้องทำงาน พอจบบรรยายช่วงนี้ ก็มีเบรคดื่มน้ำปานะ (น้ำฟักทอง) ต่อไปก็เข้ากิจกรรมตั้งอธิษฐานจิตต่อหน้าพระบรมสารีริกฐาติ ซึ่งดูสักสิทธิและขลังมากๆ ก้อจะมีการสวดมนต์ แม่ชีศันสนีย์ก็จะเข้ามาร่วมด้วย มีการนำสวดมนต์ เดินเวียนจงกรมวนพระธาตุ (รอบเล็กๆ) มีเด็กบางคนที่พ่อแม่คลอดแล้ว เค้าก้อพามาคลิปผม ทำพิธีรับขวัญ (มีรับของแจกพระธาตุด้วย) แล้วก็มีแม่ๆ ที่พาลูกมาคลิปผมมาเล่า เคสของตัวซึ่งฟังดูแล้วทึ่งมากๆ คือ เค้าเกือบต้องเอาเด็กออก เพราะหมอวินิจฉัยว่า เป็นเด็กที่ถ้าเกิดมาจะมีลำไส้อยู่นอกตัว ได้เข้ามาโครงการจิตประภัสสรนี้ ทำจิตใจแม่ให้ดีขึ้น จากเดิมที่เครียดมาก จนลูกคลอดออกมาก็ปกติดี มีอีกเคสมีเลือดออกช่วง 5-6 w. แต่ก็คลอดออกมาปกติ แม่ชีบอกว่าเด็กที่เข้าโครงการนี้ทุกคนจะเป็นเด็กเลี้ยงง่าย ไม่งอแง แม่สังเกตุจากเด็กที่พามาคลิปผม เด็กแดงๆ ไม่มีคนไหนร้องไห้ งอแงเลยสักคน บางคนเดินได้แล้ว ก้อดูไม่กลัวคนแปลกหน้าเลย เงียบไม่กวน พ่อแม่เลย คอสนี้เลิกดึกประมาณ 1 ทุ่ม พอเสร็จรีบหาราดหน้าตรงข้ามเสถียรใส่ท้องเลยหิวมาก ส่วนคนที่คลอดลูกแล้ว จะมีโครงการ โรงเรียนพ่อแม่ จะมีทุกอาทิตย์ที่ 3 ของเดือน พ่อกับแม่ว่าจะพาหนูเข้าโครงการต่อเนื่องจนถึงโรงเรียนพ่อแม่เลยจ๊ะ

วันที่ 3 พ.ค.53

ตอนสายๆหลังจากแม่ทานข้าวเช้าแล้ว แม่ขึ้นไปนอนที่ห้องด้านบน สักพักแม่ก้อรู้สึกว่ามีจุดเล็กๆ 2 จุด ที่ทำคลื่นน้ำอยู่ในท้อง เป็นหนแรกที่แม่รู้สึกว่านี่แหล่ะใช่ ลูกดิ้นให้แม่รู้สึกแล้ว แม่ดีใจมากๆ แต่พอรู้สึกตัวสังเกต หนูก้อเลิกดิ้นกันสะแล้ว

วันที่ 21 พ.ค.53 (15 weeks)

วันนี้คุณหมอนัดแม่มาตรวจครรถ์ วันนี้พ่อกับแม่ก้อได้เห็นหน้าหนูทั้ง 2 คนวันนี้เด็กๆโตขึ้นเยอะเลย คุณหมอวัดขนาดได้ 9.8 กับ 10 ซม น่ะจ๊ะ พอตรวจเสร็จแม่ก้อรับยากลับมาทานที่บ้านต่อ

วันที่ 5 มิ.ย.53 ( 17 weeks)

วันนี้แม่มีอบรมคอสคุณแม่ที่ ร.พ.กรุงเทพคริสเตียน มีเจ้าหน้าที่ให้ความรู้เรื่องการปฏิบัติตัวตอนตั้งครรถ์ รวมถึงพาชมห้องพักในร.พ. ห้องคลอด พ่อกับแม่จองแพคเกจคลอดไว้ที่นี่ด้วยน่ะจ๊ะ

วันที่ 6 มิ.ย.53

วันนี้แม่ไปเข้าโครงการจิตประภัสสรที่เสถียรธรรมสถานน่ะลูก กิจกรรมก็คล้ายๆเดิม อยู่จนกระทั่งจบ วันนี้มีเพื่อนแม่ไปด้วยจ๊ะ

วันที่ 20 มิ.ย.53 ( 19 weeks)

วันนี้คุณหมอนัดพ่อกับแม่มาตรวจครรถ์ ครั้งนี้ได้อัลตร้าซาวน์ใหญ่ เพื่อดูเพศของหนู ที่ตอนนี้สมบูรณ์เต็มที่แล้ว คุณหมอแจ้งว่าแม่ได้ลูกสาวสองคนเลย หนู 2 คนตัวโตกว่าเกณฑ์น่ะลูก หนัก 326 กับ 318 กรัมจ๊ะ แม่ดีใจมากๆเลยจ๊ะ สำหรับแม่ ลูกจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายแม่ก้อรักหมด เพราะพ่อกับแม่รอหนูสองคนมานานมาก

วันที่ 23 มิ.ย.53

แม่นั่งอยู่ที่ทำงานตอนบ่ายๆ อยู่ๆก้อรู้สึกว่าหนูเริ่มดิ้น เคลื่อนตัว หนนี้แรงมากจนแม่ตกใจ แล้วแม่ก้อลูบท้อง ว่าหนูอยู่กับแม่ตรงนี้แล้วจริงๆ เป็นครั้งแรกที่หนูดิ้นแรงจนแม่รู้สึกได้อย่างชัดเจน

วันที่ 27 มิ.ย.53 ( 20 weeks)

รูปพุงแม่เองจ๊ะตอน 20 วีค






วันที่ 18 ก.ค.53 (22 weeks)

วันนี้คุณหมอนัดแม่มาดูการเติบโตของหนูน่ะลูก วันนี้หนูตัวโตขึ้นอีกแล้ว คนโตได้น้ำหนัก 613 กรัม ส่วนคนเล็กได้ 582 กรัม ตกเกณฑ์ไปนิดนึง คุณหมอก้อจัดยาให้แม่เหมือนเดิมจ๊ะ

วันที่ 30 ก.ค.53 ( 23 weeks)

วันนี้แม่มีนัดกับคุณหมอลัคขณาที่ ร.พ.วิภาราม มาทำภาพ 4 มิติ น่ะจ๊ะ คุณหมอก้อตรวจเป็น 2 มิติก่อน ว่าตอนนี้เด็กๆหันหน้าไปทางไหน สามารถเห็นหน้าได้ไหม คุณหมอบอกน่าจะเห็นได้คนเดียว เพราะอีกคนไม่หันหน้ามา มีคิวก่อนแม่ 1 คน แม่รอประมาณ 1 ชม. ก็ได้ทำ 4D พอคุณหมอเอาเครื่องมือมาวาง ปรากฎลูกๆของแม่หันหน้าหนีคุณหมอกันหมดเลย พี่มุกหน้ามามอง แม่เลยได้เห็นหน้าหนูแค่คนเดียวน่ะลูก หนูหน้าเหมือนป๊ะป๊าเลยล่ะ คุณหมอบอกหน้าเหมือนคุณพ่อเลย ส่วนมือเรียวยาวน่าจะได้คุณแม่มาน่ะค่ะ ส่วนน้องเหมย หนูเอามือบังหน้า 2 มือเลยน่ะลูก เลยจับภาพมาได้นิดนึงแถมโบกมือบ๊ายบายป้าหมอด้วย ตอนนั้นแม่ก็ขำหนูน่ะลูก เสียดายจริงๆที่เห็นได้แค่พี่มุกคนเดียว นี่งัยรูปหนูตอนอยู่ในท้องของแม่



วันที่ 1 ส.ค.53 ( 24 weeks)

วันนี้แม่มีคอสอบรมที่ ร.ร.รามาการ์เด้น เป็นงานชุมนุมนมแม่ออนไลน์ มีเจ้าหน้าที่จากศูนย์นมแม่มาอธิบายเรื่องการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ มีคุณหมอเก่งๆหลายท่าน คุณลอร่า เป็นดาราที่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่มาตั้งแต่ลูกคนแรก มีหนังสือนมแม่ 50 คำถามยอดฮิตแจกให้แม่ไว้อ่านได้ความรู้ดีเหมือนกัน

วันที่ 8 ส.ค.53 ( 25 weeks)

วันนี้แม่ไปเสถียรธรรมสถานมาเข้าโครงการจิตประภัสสรมาน่ะลูก วันนี้มีพิธียกสถูปด้วย คนเลยเยอะมากกกว่าปกติ วันนี้ไม่มีตั้งจิตอธิษฐานที่หน้าพระบรมสารีริกธาตุ พ่อกับแม่เลยได้กลับบ้านไวขึ้น แต่ก็เล่นเอาเหนื่อยทีเดียวเพราะแดดร้อนมาก แม่กลัวเป็นลมเลยตอนเค้าทำพิธีอัญเชิญพระฯ

วันที่ 13 ก.ย.53 ( 30 weeks)

วันนี้แม่เริ่มหยุดงานพักผ่อนอยู่บ้านเป็นวันแรก ท้องแม่ใหญ่มากจนเดินไม่ค่อยจะไหว เวลาลุก นั่ง ปวดหลังไปหมด ใกล้จะได้เห็นหน้าลูกสาวของแม่แล้วน่ะ



วันที่ 12 ต.ค.53 ( 36 weeks)

แม่นั่งทานข้าวเย็นอยู่รู้สึกไม่ค่อยสบายตัวเลย บอกกับคุณยายว่าวันนี้ไม่รู้แม่เป็นอะไร อึดอัดบอกไม่ถูก พอตกกลางคืนสักราวๆ ตี 2 แม่ลุกไปเข้าห้องน้ำ พอกลับมานอนปรากฏว่ามีน้ำเดินออกมา แม่เลยบอกพ่อให้ออกรถไป ร.พ.กันเถอะ สงสัยลูกสาวแม่จะไม่รอคลอดวันที่ 14 ต.ค.ที่แม่เลือกวันให้สะแล้ว พอไปถึงเจ้าหน้าที่ก้อให้คุณหมอเวรมาดู แล้วแจ้งคุณหมอบุญชัยที่จะเป็นคนทำคลอดให้แม่ว่ามีอาการน้ำเดินแล้ว คุณหมอให้กำหนดผ่าตอนราวๆตี 4 เพราะหัวของพี่มุกเริ่มลงแล้วคุณหมอกลัวว่าแม่จะคลอดเอง ตอนนั้นแม่รู้สึกตื่นเต้นมากอยากเห็นหน้าลูกสาวทั้งสองคนของแม่ จนลืมความกลัวไปเลย แอบตื่นเต้นมากๆ พอเข้าไปที่ห้องผ่าตัด





มีเจ้าหน้าที่ห้องเนอสเซอรี่เตรียมรับหนูทั้งสองคนอยู่ 2 กลุ่ม มีคุณหมอมาช่วยอีกคนคือคุณหมอปราโมทย์ พอเห็นหน้าคุณหมอ เจ้าหน้าที่วิสัญญีก้อฉีดยาบล็อกหลังให้กับแม่ สักพักแม่ก้อเริ่มหายใจไม่ออก อยากจะถอดหน้ากากออกซิเจนมาก เพราะอึดอัดๆ จนเจ้าหน้าที่บอกว่าสักพักจะดีขึ้น ตอนนั้นหัวใจแม่เต้นเร็วมากๆ สักแป๊บเดียวแม่ก้อได้ยินเสียงร้องจ้า ลูกสาวของแม่ออกมาแล้ว น้ำตาเริ่มซึม นี่คือเสียงที่แม่รอคอยมานานแสนนาน หันไปดูเห็นไขจับตัวลูกสาวของแม่ พี่มุกออกมาก่อน สักพักแม่ก้อได้ยินเสียงจ้าที่ 2 ดังตามมา น้องเหมยของแม่ออกมาแล้ว เจ้าหน้าที่รีบพาหนูไปเช็ดทำความสะอาด ป้อนนม



แล้วเจ้าหน้าที่ก้อฉีดยาให้แม่หลับ แล้วไปนอนรออยู่ในห้องสังเกตการณ์ จนมีเจ้าหน้าที่มากดตรงท้องเพื่อรีดน้ำคาวปลาออก เจ็บมากๆ แม่กลับมาพักฟื้นอยู่ที่ห้องพักประมาณ 5-6 ชม. เจ้าหน้าที่ก้อพาพี่มุกกับน้องเหมยมาหาแม่มาให้ดูดเต้านม นี่ไงลูกในที่สุดเราก็ได้พบกัน
รูปพี่มุกของแม่



รูปน้องเหมยของแม่



วันแรกที่พ่อของหนูได้เห็นหน้าหนูทั้งสองคน ป๊ะป๊าทำหน้าแบบนี้



นี่คือเรื่องราวทั้งหมดของแม่ที่กว่าจะได้หนูทั้งสองคนที่เป็นดั่งแก้วตา ดวงใจของแม่มานั้นยากลำบากแค่ไหน แม่ก็ยอม ลูกรักของแม่ พี่มุกและน้องเหมย

อุ่นใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเทียม
อุ่นอกอ้อมแขน.....อ้อมกอดแม่ตระกอง
รักเจ้าจึงปลูก.....รักลูกแม่ย่อมห่วงใย
ไม่อยากจากไปไกล แม้เพียงครึ่งวัน
ให้กายเราใกล้กัน.....ให้ดวงตาใกล้ตา
ให้ดวงใจเราสองเชื่อมโยงผูกพัน
อิ่มใดๆ โลกนี้มิมีเทียบเคียง
อิ่มอกอิ่มใจ.....อิ่มรักลูกหลับนอน
น้ำนมจากอก อาหารของความอาทร
แม่พร่ำเตือนพร่ำสอน.....สอนสั่ง
ให้เจ้าเป็นเด็กดี.....ให้เจ้ามีพลัง
ให้เจ้าเป็นความหวังของแม่ต่อไป
ใช่เพียงอิ่มท้อง ที่ลูกร่ำร้องเพราะต้องการไออุ่น
อุ่นไอรัก.....อุ่นละมุน.....ขอน้ำนมอุ่น จากอกให้ลูกดื่มกิน

....................................

Create Date : 28 ธันวาคม 2553		16 comments
Last Update : 27 กรกฎาคม 2555 20:42:37 น.
Counter : 16759 Pageviews.
Share Tweet