" Welcome to หมูหวาน Blog บล็อก มะม๋าค๊าบบบ"
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
 
15 กุมภาพันธ์ 2552
 
All Blogs
 
จดหมายจากปีโป้.....ป๋มมาลาทุกคนครับ



จดหมายจากปีโป้....ป๋มมาลาทุกคนครับ


เรื่องของป๋มอาจจะยาวไปหน่อยนะครับ แต่ป๋มอยากบอกด้วยใจ

------------------------------------------------------------------
ป๋มเป็นเด็กผู้ชายที่แอบหลงรักสาวสวยอย่างพี่หมูหวาน ตอนป๋มเด็กๆป๋มได้แต่แอบมองเพราะพี่หมูหวานไม่หันมามองป๋มเลย  ทุกเช้าก้ได้แต่เดินผ่านหน้าบ้านแล้วแอบมอง ผ่านหน้าต่างบางวันพี่หมูหวานก็มองป๋มตอบแต่ไม่ได้ส่งยิ้มหวานๆให้หรอกครับ เธอแยกเขี้ยวใส่ป๋มแถมกรี๊ดใส่หูป๋มจนป๋มทนไม่ได้ต้องเดินหนีกลับบ้าน

ตอนเย็นๆคุณน้าใจดี (แม่ของพี่หมูหวาน) จะพาหมูหวานออกมาเดินเล่น ป๋มก็แอบมอง คุณน้าเรียกป๋มไปเล่นด้วยแต่ป๋มไม่ค่อยสนิทกับใคร เลยไม่กล้าไปเล่น ได้แต่แอบมองพี่หมูหวานวิ่งไปวิ่งมา ป๋มอยากเล่นด้วยก็เลยไปตีสนิทวิ่งด้วยเนียนๆ บางทีพี่หมูหวานก้ไม่ว่าครับปล่อยให้ป๋มวิ่งแข่งกะเธอแต่เมื่อไหร่ที่ป๋มวิ่งแซงเหน้าเธอๆจะกรี๊ดใส่ทันทีแถมเวลาวิ่งต้องรักษาระยะห่างให้เท่าเดิมด้วยครับห้ามเข้าใกล้เธอเกิน 1 ฟุต

เธอก็คงอยากเล่นกับป๋มเหมือนกันครับ เพราะทุกทีที่คุณน้าใจดีพาเธอมาเดินเล่นเธอจะต้องเดินมาที่หน้าบ้านป๋มคงอยากชวนป๋มไปวิ่งเล่นด้วยแต่กลัวเสียฟอร์ม ช่วงหลังๆเธอคงไว้ใจป๋มากเลยให้ป๋มเล่นด้วยมากขึ้น

คุณน้าบอกป๋มว่าจะพาป๋มมาวิ่งเล่นในห้องพันทิพ ที่นี่มีแต่คนใจดี แล้วพอป๋มได้มาเล่นที่ห้องนี้ คุณน้าก็บอกป๋มว่ามีคนเค้าแอ็นดูป๋มด้วยป๋มดีใจจัง

คุณน้าชอบป๋มครับบอกว่าป๋มน่ารัก เค้าบอกว่าแววตาป๋มเศร้า คุณน้าบอกว่าป๋มน่าสงสารเวลาเห็นหน้าเห็นแววตาแล้วอดีฃรักและเอ็นดูไม่ได้ คุณน้าพยายามจะมากอดป๋ม มาลูบหัวป๋มตลอด แต่ป๋มค่อนข้างขี้กลัวเลยหลบตลอด เวลาออกไปซื้อของที่ตลาด ก็จะแวะทักทาป๋มที่บ้านเสมอถ้าวันไหนไม้ห็นป๋มก็จะเรียกหาถามกับเจ้านายป๋มว่าป๋มไปไหน










ป๋มวิ่งเล่นอยู่แถวๆนั้นทุกที่ที่คุณน้าเห็นป๋มจะต้องรีบเข้ามาหาทันทีเธออยากกอดป๋มผมรู้แต่บอกแล้วป๋มขี้กลัวเลยถอยออกมายืนดูคุณน้าเล่นกะหมูหวานอยู่ห่างๆ


ป๋มได้แต่นั่งมองตาละห้อยทำไมเจ้านายป๋มเค้าไม่เล่นกับป๋มแบบนี้บ้าง ทำไมเค้าไม่กอดป๋มเหมือนที่คุณน้ากอดหมูหวาน ทำไมเค้าไม่จูบป๋มหอมป๋มบ้าง หรือว่าป๋มน่ารังเกียจ

ทำไมป๋มไม่ได้นอนในนอนห้องเหมือนหมูหวานบ้าง ป๋มจำได้ตอนป๋มมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆป๋มได้นอนห้องแอร์ มีเสื้อสวยๆใส่ ป๋มยังเคยใส่ไปอวดหมูหวานเลยชีวิตในวัยเด็กป๋มมีความสุขมากได้อาบน้ำตัวหอมๆทุกวัน แต่ป๋มคงทำบุญมาได้แค่นี้


หลังจากที่เจ้านายป๋มเค้าคลอดลูกป๋มเลยโดนเฉดหัวออกมานอนหน้าบ้าน หน้าบ้านที่ไม่มีใครเลย หันไปทางไหนก็มีแต่ความว่างเปล่า พอค่ำเค้าก็ปิดประตูชวนกันเข้าห้งอนอน แต่เค้าลืมป๋มไว้ข้างนอก ป๋มอาศัยมุมเสาเป็นที่หลบภัย ซุกตัวให้ตัวเองอบอุ่น


ป๋มไม่มีเสื้อผ้าสวยๆใส่อีกต่อไปเจ้านายป๋มคงยุ่งกับการหาเสื้อให้ลูกที่เพิ่งคลอดจนลืมนึกไปว่าป๋มก็หนาวเป็น  ป๋มไม่ได้อาบน้ำบ่อยๆเพราะเจ้านายป๋มยุ่งกับการอาบน้ำให้น้องตัวเล็ก








ทุกวันป๋มได้แต่เดินเตร่อยู่แถวนั้น รอถึงตอนเย็นคุณน้ากลับบมาจะพาหมูหวานมาเล่นกับป๋มป๋มดีใจจะได้มีเพื่อนเล่น คุณน้าคอยเรียกป๋มเอาขนมให้กินแต่อย่างที่บอกป๋มมันขี้กลัวไม่ยอมเข้าใกล้ป๋มรู้ว่าคุณน้าพยายาม เข้าใกล้ป๋มทำให้ป๋มไว้ใจ  เอาขนมของหมูหวานมาให้ ยื่นให้ป๋มแต่ป๋มดันวิ่งหนี เธอจึงเอาวางไง้ข้างๆแล้วเดินกลับห้องไปแอบมองดูป๋มกลับมากินขนม


เวลาผ่านไปป๋มเริ่มไว้ใจมากขึ้นป๋มแอบชอบหมุหวาน ป๋มมาเฝ้าหน้าห้องหมูหวานบ่อยๆ คุณน้าหาผ้ามาปูไว้หน้าห้อง ให้ป๋มนอนป๋มจะได้ไม่หนาวคุณน้าอยากให้ป๋มไปนอนในห้องด้วย แต่ป๋มไม่กล้าเลยได้แต่นอนหน้าห้อง คุณน้าเอาขนม นม ใส่จานมาวางให้ป๋มตลอด ตอนแรกๆป๋มไม่กล้ากินแต่พอธอเดินเข้าห้องป๋มจึงลองกินดู อาหารหมูหวานอร่อย ป๋มกินหมดเลย ทำไมป๋มไม่มีอาหารอร่อยๆแบบนี้บ้างนะ


คุณน้าใจดีทำข้าวต้มหมู มาแบ่งให้ป๋มด้วยเธอวางไว้หน้าห้องพร้อมกับน้ำ คงกลัวข้าติดคอป๋ม ป๋มเดินมากินต่อหน้าเลยป๋มรู้ว่าเธอคงไม่ไล่ป๋ม คงไม่ตีป๋มหรอก ป๋มก็กินหมดเลย แถมก่อนนอนก็เอานมมาวางให้ป๋มอีก

ป๋มกินอิ่มนอนหลับอยู่หน้าห้องของหมูหวานป๋มเฝ้ามองหมูหวานถ้าป๋มไม่ขี้กลัวป๋มคงได้เข้าไปนอนในนั้นบ้าง ก่อนนอนคุณน้าก็เปิดประตูพาหมูหวานมาราตรีสวัสดิ์ป๋ม ให้ป๋มหอมแก้มหมุหวาน แล้วบอกป๋มว่านอนนะพรุ่งนี้ค่อยเล่นใหม่ ป๋มเชื่อฟังก็เลยนอนรออยู่หน้าห้อง


ป๋มเห็นบ่อยครั้งที่คุณน้าเปิดม่านมาดูป๋มตอนดึกๆ คงมาดูว่าป๋มหลับหรือเปล่า หลายวันมานี่ป๋มมาหาหมูหวาน เธอก็คอยลูบหัว เกาคางให้ป๋ม ป๋มเริ่มสนิทกับเธอมากขึ้น ทุกเช้าพอเธอออกไปทำงานก็มาถามป๋มว่าสบายดีมั๊ย หลับหรือเปล่า หนาวมั๊ย







ป๋มวิ่งไปส่งเธอที่หน้าถนน รอจนเธฮขับรถไปไกลป๋มก็เดินกลับ ตอนเย็นป๋มนอนเล่นอยู่หน้าบ้านป๋มพอได้ยินเสียงรถคุณน้าป๋มจะรีบวิ่งไปรับ ที่หน้าถนนแล้ววิ่งตามรถไปหน้าห้องคุณน้า ไปรอให้เธอพาหมูหวานออกมาเล่นกับป๋มเหมือนทุกวัน


ป๋มเริ่มเป็นหนุ่มจึงอยากมีแฟน ป๋มมาจีบหมุหวาน แต่ป๋มก็ทำไม่เป็น กลางวันเธอก็มาเล่นกับป๋มไม่ได้


เช้าวันนั้นป๋มตื่นแต่เช้า คุณน้ายังไม่ไปทำงาน ป๋มเลยเดินเล่นเรื่อยๆ นึกขึ้นได้ว่าอีกบ้านนึงระหว่างทางที่คุณน้าไปทำงานเค้าก็มีลูกสาวนี่นาป๋มเดินไปดูดีกว่า


คุณน้าออกมาทำงานไม่เห็นป๋มอยู่หน้าห้อง ก็ขับรถออกไปดูป๋มที่หน้าบ้านป๋ม ประตูบ้านปิดยังไม่มีใครตื่นคุณน้าไม่เห็นป๋ม เธอขับรถวนไปในซอยไปดูอีกบ้านนึงเป็นบ้านคพ่อของเจ้านายป๋มเองซึ่งป๋มชอบไปนอนที่นั่นบ่อยๆเหมือนกัน  แต่ก็ไร้วี่แวว คุณน้าขับรถกลับมาทางเดิมจอดรถหาก้ไม่เห็นป๋ม เธอเลยคิดว่าเจ้านายคงไปข้างนอกแล้วพาป๋มไปด้วยแน่เลย แต่เธอบอกว่าคงเป็นไปไม่ได้เพราะป๋มไม่เคยได้ไปไหนกับเจ้านายหรอกครับ


คุณน้าขับรถมาทำงานระหว่างทางเจอป๋มวิ่งสวนออกมาจากทางโค้งคุณน้าจอดรถเรียกป๋มซะดังเลย ป๋มหยุดมองหน้าเธอคุณน้าใจดี ช่วยป๋มด้วยคับป๋มเจ็บ เธอมองป๋มเห็นขนกระจุกใหญ่มันกองอยู่ที่ขาหน้าป๋มไม่มีเลือด คุณน้าตะโกนถามโป้เป็นอะไร มีคนแถวนั้นบอกคุณน้าว่า โป้โดนรุมกัด ทันทีคุณน้ากลับรถป๋มวิ่งนำหน้าไปก่อนแล้วป๋มวิ่งช้าลงรอคุณน้าตามมาทันเธอขับรถไปด้วยมองป๋มไปด้วย จนถึงหน้าบ้านป๋ม


เธอตะโกนเรียกเจ้านายป๋มที่กำลังหยอกล้อกับลูกตัวเล็กอยู่  เธอบอกว่าป๋มถูกหมาใหญ่รุม เจ้านายป๋มตะโกนถามมาว่า ตายมั๊ย เธอบอกว่าป๋มยังไม่ตาย รีบมาดูเถอะ เจ้านายป๋มมาดูป๋ม แล้วบอกว่า สงสัยจะไม่รอด แต่ตอนนั้นป๋มยังไม่ตายป๋มยังอยากอยู่ต่อคุณน้าบอกเจ้านายป๋มว่ารีบพาไปหาหมอเถอะ ถ้าไปตอนนี้คงทันหมอเปิด 9 โมงคุณน้าบอกให้พาไปคลีนิคที่หมูหวานไปรักษาประจำ









เจ้านายผู้ชายบอกว่าเดี๋ยวเค้าจะพาไปมูลนิธิแน่นอนกว่า คุณน้าไม่รู้ว่าข้างในมูลนิธิเป็นยังไงบ้าง แต่เธอคิดว่าอย่างน้อยมันก็สู้คลีนิคไม่ได้ เรื่องความเอาใจใส่ แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้เจ้านายป๋มพูดตัดบทไปแล้วว่าเดี๋ยวพาไป เธอเลยไปงาน



เจ้านายป๋มเอาป๋มมาไว้ในคอก ป๋มเจ็บแผล ป๋มอดทนป๋มเป็นลูกผู้ชายป๋มจะไม่ร้องไห้ คุณน้าเป็นห่วงป๋มแต่เธอออกมาข้างนอกไม่ได้ จึงโทรบอกป้าข้างๆบ้านให้เค้ามาดูป๋มทีว่าป๋มได้ไปรักษาหรือยัง คุณป้าเดินมาถามเจ้านายป๋มก็ถูกเข้าใจผิดคิดว่าเป็นเจ้าของหมาที่กัดป๋มซะอีก



สรุปป๋มยังไม่ได้ไปโรงพยาบาลตอนเที่ยงคุณน้าโทรหาคุณป้าอีกครั้งให้ไปดูป๋มที คุณป้ามาแต่ก้ไม่เจอป๋ม เจ้านายป๋มบอกว่าเดี๋ยวพาไปนี่มันก็เลยเที่ยงมาแล้ว ป๋มเริ่มเจ็บแผลทำไมเจ้านายไม่พาป๋มไปซะที




คุณป้าไปบอกคุณน้าที่ทำงานว่าตอนเที่ยงป๋มยังไม่ได้ไปรักษาเลย คุณน้าเป็นห่วงป๋มป๋มโดนกัดตั้งแต่ 8 โมง
คุณน้าเลิกงานมารีบกลับบ้านมาถามเจ้านายป๋มเจ้านายป๋มบอกว่า ป๋มถูกส่งไปที่มูลนิธิแล้ว เมื่อตอนบ่ายคุณน้าโล่งใจ ป๋มถึงมือหมอแล้วป๋มคงปลอดภัย


คุณน้าโทรไปถามที่มูลนิธิ กว่าจะได้คุยกะหมอต้องโทรเป็น 10 รอบคุณน้าปลอบใจตัวเองว่าเค้าคงกำลังทำแผลให้ป๋ม ตอนเที่ยงโทรไปอีกคุณหมอบอกว่ายังไม่ได้ดูเลย คุณน้าใจหายบอกว่าพาไปตั้งแต่เมื่อวานทำไมยังไม่ได้ดูเลยคะ แล้วเมื่อคืนเค้าอยู่ยังไง ไม่นอนปวดทั้งคืนหรอ คุณหมอบอก เค้าทำแผลเบื้องต้น ฉีดยาแก้ปวดให้



คุณน้าโทรไปอีก หมอบอกว่าป๋มโดนกัดกระชากจนหนังหลุดลอก ตั้งแต่คอถึงท้อง จากท้องไปถึงข้างหลัง ตอนนี้แผลเน่าไม่สามารถเย็บได้ ต้องตัดหนังทิ้งเพราะมันเสียแล้ว หมอบ่นว่าถ้าพามาตั้งแต่เมื่อวานตอนเกิดเรื่อง หมอยังไม่ปิดร้านคงช่วยได้มากกว่านี้ และตอนนี้ก็ให้เจ้าของเอาไปรักษาทำแผลเอง ทุกวันก็จะหาย








ถ้าป๋มไปคลีนิคตั้งแต่ตอนนั้นป๋มคงไม่ทรมานแบบนี้ คุณน้าโทรหาคุณหมอตลอด จนเช้าคุณน้าขับรถจะมาเยี่ยมป๋มแต่ก็ไม่เจอป๋มเค้าเอาป๋มไปไว้อีกสาขานึง คุณน้าโทรหาคุณหมอ ให้คุณหมอตามเจ้านายป๋มมารับป๋กลับที เอาไปทำแผลเองคุณน้าบอกถ้าเจ้าของไม่ทำคุณน้าจะทำให้ป๋มเองคุณน้าจะดูแลป๋มเอง


โทรไปหลายครั้งเค้าไม่มารับป๋มซักทีป๋มได้นอนรอ หันไปทางไหนก็ไม่เจอใคร ทำไมป๋มต้องมาอยู่ที่นี่ คุณหมอบอกคุณน้าว่าเดี๋ยวเจ้านายป๋มจะมารับป๋มแล้ว ป๋มดีใจ คุณน้าก็ดีใจ ตอนเย็นคุณน้าแอบมาดูป๋มว่าป๋มกลับมาหรือยัง เจอเจ้านายป๋มบอกว่ากำลังไปรับ


คุณน้าไปทำงานต่อ เลิกงานมาก็รีบมาบ้านป๋มถามหาป๋มทันทีเจ้านายป๋มกำลังกินข้าวอยู่ เค้าบอกว่าป๋มอยูหลังบ้านไปดูซิ คุณน้าเดินมาดูที่คอกก็ไม่เจอ คุณน้าตกใจเห็นป๋มนอนอยู่ในกรงเล็กๆเค้าวางป๋มไว้บนกองไม้ที่โรงรถ คุณน้าน้ำตาไหลเรียกป๋มแต่ป๋มตอบไม่ได้ป๋มปวดไปหมด


คุณน้าไปบอกเจ้านายป๋ม ว่าขอเอาป๋มไปนอนในห้องคุณน้านะ ให้ป๋มนอนกับหมูหวาน เค้าให้เอาป๋มไปคุณน้าไปเอายาที่เจ้านายป๋ม คุณน้ารู้ว่าป๋มยังไม่ได้กินอะไรเลย ป๋มคงหิว คุณน้าพาป๋มไปนอนด้วย แผลป๋มเน่าแล้ว มันมีกลิ่นออกมา คุณน้าต้มข้าวให้ป๋มจะได้ให้ป๋มกินยา เอายามาบดใส่ลงในน้ำข้าว เอาสลิงฉีดใส่ปากป๋ม ป๋มหิวแต่ป๋มกินไม่ได้ป๋มไม่มีแรงจะอ้าปาก ไม่มีแรงจะกลืนน้ำข้าวที่คุณน้าป้อน


ป๋มเห็นหมุหวานผมจึงลุกขึ้นนั่ง คุณน้าให้ป๋มนอนในห้องเอาป๋มออกจากกรง ป๋มนอนมองหมูหวาน ตอนนี้ป๋มปวดมากยืนแทบจะไม่ได้ป๋มปวดจนต้องทำอะไรซักอย่าง จึงพยายามเดินไปที่จานน้ำของหมูหวาน เอาคางพาดแล้วพยายามอย่างที่สุดเลียน้ำในจาน คุณน้าเอาสลิงค์มาฉีดน้ำเข้าปากป๋ม บอกให้ป๋มอดทน พรุ่งนี้จะได้อยู่คลีนิคจะได้หาย คุณน้าลูบหัวป๋มตลอดเวลา








คุณน้าเฝ้าป๋มจนดึก สักพักป๋มปวดมากแทบทนไม่ไหวจึงพาตัวเองไปนอนในห้องน้ำ จะได้เย็นๆ คุณน้าเอาผ้ามาซับน้ำในห้องน้ำจนหมดกลัวป๋มโดนน้ำ  ป๋มขอนอนในห้องน้ำคุณน้าเห็นป๋มหลับเลยไปนอนบ้าง แต่ก็ตื่นมาดูป๋มเรือยๆ ตอนนี้ป๋มปวดมาก ป๋มทนไม่ไหวแล้ว


ป๋มดีใจที่ตอนป๋มป่วยป๋มได้มานอนในห้องหมูหวาน มีคุณน้าคอยลูบหัวป๋ม อย่างน้อยป๋มก็รู้ว่ายังมีคนเป็นห่วงป๋มไม่อยากให้ป๋มตาย


แต่ความเจ็บปวดที่ตัวป๋มมันยิ่งมากขึ้นๆป๋มทนไม่ไหว ป๋มทรมาน ป๋มไม่สามารถอดทนต่อไปได้อีกแล้ว


ป๋มขอยึด ห้องของหมูหวานห้องที่มีแต่ความรักความอบอุ่นระหว่างคนกับหมาเป็นที่นอนสุดท้ายตอนป๋มหมดลมหายใจ ต่อไปนี้ป๋มจะไม่ได้เจอหมูหวานแล้ว ไม่ได้กินอาหารอร่อยๆของคุณน้าเหมือนเคย หมูหวานจะคิดถึงป๋มบ้างมั๊ย


ป๋มมาลาทุกคน ครับที่นี่มีแต่คนใจดีเหมือนที่คุณน้าบอกไว้จริงๆ ป๋มหมดเวรหมดกรรมเพียงเท่านี้  ต่อจากนี้ไปป๋มจะไปวิ่งเล่นบนสวรรค์แล้วนะครับ ที่นั่นคงมีแต่นางฟ้าใจดี คอยดูแลป๋ม


ป๋มไม่อยู่แล้ว คิดถึงป๋มบ้างนะครับ ป๋มลาก่อน





ปีโป้










































































Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2552 15:34:10 น. 17 comments
Counter : 2084 Pageviews.

 
สงสารจังเลย ขอให้ปีโป้ ไปสู่สุคตินะคะคิดถึงสำลีหมาเราเหมือนกัน


โดย: kanni-bigwat IP: 113.53.21.247 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:18:20 น.  

 
ขอตามเข้ามาส่ง น้องปีโป้ในบล็อคนี้ด้วยคนน๊ะค๊ะ

หลับให้สบายน๊ะลูก หนูจะอยู่ในใจของแม่น้องช้างน้อยตลอดไป


โดย: แม่น้องช้างน้อย IP: 222.123.186.97 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:14:47 น.  

 
น่าสงสารจังเลย

น้องชินจังของเอมี่เป็นพุดเดิ้ลสีขาว เคยมีแฟนเป็นพุดเดิ้ลสี้น้ำตาล

มันหายไปจนน้องชินจังต้องเดินตามหาทุกวัน มีวันนึงข้ามฝากไปยังอีกฝั่งของรั้ว

แล้วแม่ของเอมี่ได้ยินเสียงหมาเห่าแปลกๆ แม่ก็เอะใจปีนกำแพงดินขึ้นดู

ชินจังถูกหมาใหญ่กัดเลือดนองเต็มไปหมด แม่รีบพาไปหาหมอที่คลีนิค

ชินจังโดนกัดประมาณแปดรอยแผล ต้องโกนขนหมดเลย เพื่อทายาทุกวัน

เสียเงินไปหลายพัน แต่แม่ก็ดีใจที่ชินจังไม่ตาย ชินจังเลยมีขนสีขาวปนน้ำตาล

เพราะยาที่หมอใส่ลงไปในรูที่กัดไม่ให้อักเสบ และชินจังไม่กล้าข้ามรั้วไปตามหาแฟนที่หายไป...อีกเลย

พอมาอ่านเรื่องของปีโป้...แล้วน้ำตาซึมเลย...
ปีโป้ไปอยู่บนฟ้าแล้วเนอะ...


โดย: amykittenish วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:59:18 น.  

 
มาส่งน้องปีโป้ไปเป็นเทวดาน้อยๆบนสวรรค์นะคะ

หนูจะอยู่ในความทรงจำของพวกเราเสมอ


โดย: จริงใจ.......สบายจริง IP: 117.47.222.16 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:17:57 น.  

 
น่ารักสุดๆค่ะ


โดย: Tukta21 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:27:55 น.  

 
หลับให้สบายนะปีโป้ ขอให้ไปเกิดในชาติภพที่ดี อย่างน้อยก็ขอให้หนูได้อยู่กับคนที่รักจริง ไม่ทอดทิ้งหนูนะคะ


โดย: เรดกัส IP: 124.157.141.70 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:55:43 น.  

 
ปีโป้ ถ้าหนูอยู่บนนั้นแล้ว มีเพื่อนเล่นเยอะแยะ ไม่เจ็บไม่ปวดแล้วนะลูก


โดย: หน่อยจิง (jackkyjing ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:43:48 น.  

 
แม่มายมาส่งปีโป้นะจ้ะ

ขอให้หนูสู่สุคติ ไม่เจ็บปวดอีกแล้ว

วาระสุดท้ายหนูได้อยู่กับแม่ภา หมูหวานหวานใจของหนูไงล่ะ ในห้องเล็กๆ ที่อบอุ่น เปี่ยมล้นด้วยความรัก

ทุกคนในที่นี้รักหนูมากนะจ้ะ และแม่จะไม่ลืมโป้น้อยเลยจ้ะ

แม่เชื่อว่าหนูมีความสุขก่อนจากไป

หลับให้สบายนะลูกนะ



โดย: แม่มาย พี่หมี น้องเป็ด น้องหิ่น IP: 117.47.74.29 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:51:51 น.  

 
น้ำตาซึมเลยค่ะ
ยังไงก็ ขอส่งปีโป้ ขึ้นไปวิ่งเล่นบนสวรรค์ด้วยคนนะจ๊ะ



โดย: แม่มินมิน (nardlada ) วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:05:21 น.  

 
บ๊ะบายน้า ปีโป้ ปีโป้จะอยุ่ในใจทุก ๆ คนที่รักโป้เสมอค่ะ ^^


โดย: peeshin วันที่: 15 มีนาคม 2552 เวลา:23:20:30 น.  

 
หลงเข้ามา แล้วร้องไห้อ่า...
ทำไมเจ้าของเค้าถึง..ๆๆๆ เฮ้อ เค้าคงมีเหตุผลส่วนตัว
โป้เป็นเด็ก4ขาที่ดูแล้วน่ารักด้วย ถ้าเจ้าของเค้าไม่รักแล้ว
ทำไมไม่ให้มาอยู่กับน้องหมูหวานน๊อ.. เศร้าใจแทนปีโป้จัง


โดย: misssandy วันที่: 1 ตุลาคม 2552 เวลา:19:54:46 น.  

 



โดย: น้ำหวานกับน้ำพุ วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:28:11 น.  

 
Photobucket
ศุภฤกษ์เบิกดิถีขึ้นปีใหม่

ขอพรให้ปรีดิ์เปรมเกษมสันต์

หวังสิ่งใดจงสัมฤทธิ์นิจนิรันดร์

ดุจพรขวัญมอบให้ปีใหม่เทอญ ...




โดย: superss วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:20:44:42 น.  

 

 
น่าสงสารจัง สุดจึ้ง


โดย: มาม่า IP: 118.173.168.193 วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:12:41:57 น.  

 
ถึงไม่ได้รู้จักปีโป้ แต่อยากบอกถึงปีโป้ว่ารักนะ ไปสบายแล้วนะคะปีโป้


โดย: mozilla IP: 110.164.217.199 วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:11:25:16 น.  

 
อ่านเรื่องปีโป๊แล้วเศร้า.. คิดถึงน้องเกาๆ หมาพันธ์พุดเดิ้ล เอาเค้าไปอยู่บ้านแม่ที่ต่างจังหวัด โดนหมาใหญ่รุมกัดตายไปแล้ว รู้สึกผิดเพราะสัญญากะเค้าว่าจะไปรับ ไปแล้วก็ไม่ได้เอาเค้ากลับมาด้วย แม่บอกว่าจะดูแลให้เพราะเราทำงาน เอาไว้ที่ห้องสงสาร แต่เราก็รักกันมาก มีเค้าแล้วเราไม่เหงา โทร.หาตลอด สุดท้ายก็ไม่ได้เจอกันอีก เราผิดสัญญากะเกาๆ เสียใจเท่าทุกวันนี้


โดย: แม่น้องเกาๆ IP: 113.53.245.74 วันที่: 11 กันยายน 2553 เวลา:15:28:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ซุปตาหวานหวาน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ซุปตาหวานหวาน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.