อีกวันของความสุข วันนี้เป็นอีกวันของเรา ที่เรามีความสุขอ่ะ หลังจากที่ทุกข์ไปเมื่อเดือนพฤษภาคม เพราะว่าสอบข้อเขียนขับรถตกแบบเฉียดฉิว คือข้อสอบสามสิบห้าข้อ ต้องผ่านสามสิบขึ้น กลับได้แค่ยี่สิบเก้าข้อ แบบว่าอีกข้อเดียวผ่าน (นึกดูถูกตัวเอง ว่าตูทำได้ดีแค่นี้เหรอฟะ) เพราะไม่กี่วันก็จะได้กลับเมืองไทยไปหาครอบครัว ว่าจะหอบความสำเร็จไปฝากเขา ดันสอบตก ก็เลยไม่ได้พูดอะไร หลังจากกลับมาเอาใหม่ฟะ แล้วในที่สุดความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามและความสำเร็จก็อยู่ที่นั่นจริงๆ ครั้งที่สองก็ทำได้ซะสามสิบสี่ข้อ แบบว่าอีกข้อเดียวเต็ม อิอิอิ นั่นคือวันที่มีความสุขอีกหนึ่งวัน แต่วันนี้ วันที่ สิบ เดือนสิบ ปีสองพันเจ็ด เป็นวันแห่งความสุขของเราอีกหนึ่งวันที่อยากจะจดจำได้ (เขียนไว้ก็ดี เวลามีความทุกข์ พอกลับมาอ่านจะได้รู้ว่าเออ ตูก็มีวันที่มีความสุขกะเขาเหมือนกัน อิอิอิ ) นั่นก็คือวันนี้เป็นวันที่สอบขับรถภาคปฏิบัติครั้งแรก และครั้งเดียวผ่านฉลุย แบบว่าพอจอดปุ๊บ ผู้คุมสอบก็พูดเรื่อยๆว่าเราผ่านนะ เราหันไปมองหน้าเค้าเลย และถามกลับแบบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง ว่าคุณว่าอะไรนะคะ ดิฉันผ่านเหรอค่ะ เขาบอกเออ เมิงฟางไม่ผิดหรอก ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่น เค้าพูดดีๆไม่ได้กวนโอ๊ย ต่อให้กวน อารมณ์นี้ ก็โกรธไม่ลงหรอก ฮ่าๆๆๆ ว่าแล้วก็ขอร่ายความทรงจำมาเป็นตัวหนังสือ เอาไว้วันหน้าลูกหลาน (ยังไม่มีหรอกตอนนี้) มันอยากรู้ว่าแม่หรือยาย(ย่า) มันก็ไม่ใช่ขี้ๆนะเฟ้ย (มีพี่คนนึงตะโกนบอกว่า เมิงเป็นกากตดเหรอ ฮ่าๆๆ ) เริ่มแรกครูฝึกมารับที่บ้าน ขับกะครูก่อนให้เครื่องร้อนชั่วโมงครึ่ง เสียค่าครู สามสิบปอนด์ ค่าเช่ารถอีก ยี่สิบปอนด์ รวมห้าสิบปอนด์ ไม่รวมที่จองขับรถออนไลน์ ตอนนั้นจ่ายไป สี่สิบแปดปอนด์ รวมแล้วเสียไปเกือบร้อยปอนด์ (ถ้าไม่ผ่านก็คิดดูแล้วกันว่าจะเสียอีกรอบเท่าไหร่ เลยบังคับตัวเองให้ผ่าน อิอิ) พอไปถึงผู้คุมสอบเป็นสิบ (คนอื่นเค้าก็สอบเวลาเดียวกันกะเรา) มาเรียกตัวผู้สอบไป คู่ใครคู่มัน เราก็ได้คู่ครูรุ่นพ่อเรา ท่าทางใจดี และก็ดีจริงๆ ไม่ได้โม้ เค้าก็ให้เซ็นต์ไรไม่รู้ ก็เซ็นต์ (อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะ เซ็นต์มั่ว แต่ก็ไม่ได้น่ากลัวอะไร) ออกไปข้างนอกเค้าให้เช็คสายตา ยืนห่างสิบกว่าเมตรแล้วบอกให้เราอ่านป้ายทะเบียนรถ (ใครไม่รู้ จอดอยู่) เราก็บอกไป ต่อมาก็พาไปที่รถ เค้าก็บอกให้เปิดกระโปรง (พอดีใส่กางเกง ก็เลยคิดว่าไม่ใช่ของตัวเอง ล้อเล่น) ก็เป็นให้เขาดูแบบกระฉับกระเฉง แล้วเค้าถามว่าอันไหนเบรค ฟลูลิด (เขียนถูกเปล่าฟะ) ก็ชี้ให้ดู (แค่เนี๊ยะ ตอนนี้ซ้อมกะครูตั้งหลายอัน ถามอันเดียว) แล้วก็ปิดกระโปรงรถ เข้าไปนั่งในรถ ถามว่าแตรอยู่ไหน (เราก็ชี้) ใช้ไง (ทำไงหว่าตอนเรียนครูไม่เคยสอน เพราะว่าไม่จำเป็นเค้าไม่ให้ใช้ แต่คิดว่ารู้อยู่แล้วก็แค่กดลงไป) ก็กดลงไปมันไม่ดัง เพราะเครื่องไม่ได้สตาร์ท ทำไงหล่ะ ก็ลองหมุนกุญแจดูคลิ๊กนึง (ไม่ได้สตาร์ทเครื่อง) แล้วลองกดใหม่ คราวนี้ดังเฟ้ย อะเฮ้ยรอดๆ ทีนี้ก็เริ่มขับ ก็มั่นใจหน่ะนะ เพราะตอนขับกะครูก่อนมาสอบจริงก็เต็มร้อย เอาเข้าจริงมีตะกุกตะกักแฮะ เอ๊ะยังไง แล้วก็โดนทดสอบ เทิร์น อิน โรด หนึ่งหล่ะ อีกอันโดน สวิปปิ้ง คอนเนอร์ รีเวอร์ส (อันนี้ชำนาญมาก) และเกือบโดนทดสอบ อีเมอเจนซี่ สต๊อป แต่พอดีมีรถขับตามหลังมาช่วยไว้ก็เลยไม่ได้ทำ อิอิ แค่เนี๊ยะ ระหว่างขับไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นเลย แล้วเวลาผ่านไปเร็วมาก สี่สิบห้านาที กลับมาเข้ามาจอด ผู้คุมสอบบอกยูผ่านนะ เราไอ้หย๋า แทบจะโดดกอดคนคุมสอบ แต่ยั้งไว้ได้ทัน ก็ลงรถเข้าไปกอดครูแทน (ครูก็แก่แล้วคราวลุง แต่ว่าใจดีมากๆ) หลังสอบเสร็จเข้าไปในเมือง ส่งแมสเส็จหาเพื่อนทุกคนว่า ตูผ่านแล้ว บางคนอยู่ในเมืองพอดีนัดเจอ เพื่อนเลี้ยงไวนท์ ยกไปแก้วเต็มๆ (ไม่ใช่คอดื่มอ่ะ เมา งง) แค่แก้วเดียวเล่นเอามึน กลับมาบ้าน สามีบอกฉันทำประกันรถให้ยูแล้ว ขับไปเอารถกัน (พอดีซื้อไว้ก่อนสอบผ่านมาสองเดือนแล้ว แต่ว่าจอดไว้ที่ทำงานสามี เพราะเขาอยากให้สอบผ่านก่อน ค่อยขับ) เราก็อะไรนะนี่มันสี่ทุ่มแล้วนะ เค้าบอกเออไปเหอะ เราก็แน่ใจนะ ฉันไม่เคยขับรถกลางคืนมาก่อน เค้าก็บอกยูไม่เป็นไรหรอก (คุณท่านแน่ใจได้ไง เพิ่งผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ไม่เคยขับกลางคืน แล้วท่านเอาส่วนในมาคิดว่าไม่เป็นไร เอาไงดีอ่ะ เพิ่งดื่มมาด้วย ยังมึนนิดๆ แต่ไม่กล้าบอกกลัวคุณเค้าเสียใจก็เลยโอเค ไปเอารถกัน) อากาศก็เย็น กระจกก็ฝ้าเกาะเต็มเลย ข้างในรถสามีไม่ให้ใช้มือหรือผ้าเช็ดด้วยนะ กลัวว่ามันจะเป็นรอย (เหตุผลเยอะจัง) ก็เปิดฮีทแรงๆ มันก็ยังมัวอยู่ดีกระจกหลังอ่ะ แล้วอยู่ๆก็เดินมาบอกว่ามีงานด่วน ยูขับกลับคนเดียวนะ (อะไรฟะ บ้านไม่ใช่ใกล้ๆนะ สิบกว่าไมล์ แบบว่านอกเมืองมั๊กๆ แทนที่จะขับตามกันมา แต่บอกให้กลับคนเดียว นี่กะจะหาเมียใหม่ป๊ะเนี๊ยะ) เราก็เอาก็เอาฟะ ไม่กล้าก็ไม่รู้ไงแล้ว ขับแบบงงๆ ข้างหลังกระจกมองไม่ชัด รอบรถมืดไปหมด แต่ดีที่ดึกแล้วรถไม่เยอะ แล้วนี่รถคันนี้ก็ยังไม่ชินมือแล้วไม่ใช่รถใหม่นะ พวงมาลัยก็ไม่พาวเวอร์ด้วย หนักมาก โอย ตอนนี้ยังงงอยู่เลยว่ามาถึงบ้านได้ไง รอดได้ไงฟะ ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ เพราะคิดถึงแม่กะยายมาตลอดทาง ว่าช่วยคุ้มครองลูกด้วย คุณพ่อแก้วแม่แก้วนี่ใหญ่หลวงนักแล ตอนนี้ก็ผ่านไปสิบชั่วโมงแล้วหลังจากสอบผ่านก็ยังดีใจไม่หาย ความสุขยังคงอยู่ เออแฮะ ขอให้สุขนานๆเน้อ   Create Date : 11 ตุลาคม 2550 9 comments Last Update : 18 พฤศจิกายน 2550 7:16:09 น. Counter : 491 Pageviews. Share Tweet

เรื่องสอบขับรถก็ทำให้เราตื่นเต้นได้เหมือนกันแฮะ อ่านำแอบลุ้นไปนะเนี่ย   โดย: jantzen 11 ตุลาคม 2550 6:48:54 น.

ยินดีด้วยค่ะ.. ดิฉันก็สอบผ่านแล้วเหมือนกัน เมื่อวาน(วันที่ ๑๐ ตค.) ลุ้นดีนะคะ ...เกือบจะไม่ผ่านเพราะตอนผ่านราวด์อเบ้า(มินิ) ไม่รู้คิดยังไง Examiner บอกให้เลี้ยวขวา ไอ้เราเห็นตรงวงกลมสีขาวมันอยู่ค่อนไปทางซ้าย ก็คิดๆว่าจะหักเลี้ยวขวาเลย ฮ่าๆๆ โชคเข้าข้าง ตอนที่กำลังคิดนั้น รถทางตรงมาเป็นระยะ(เพราะขับตอนเย็นรถติด) เลยทำให้ชุกคิดได้ว่า ราวด์อเบ้าท์ที่เป็น ฮัม(Hump) ต้องขับอ้อมตากวงเวียนไป ฮ่าๆๆๆๆ เลยรอดจ้า.. นอกนั้นก็โดน Minor ไป ๖ พ้อยท์ .. ทีนี้อยากไปไหน ไม่ต้องรอสามีแล้ว อิอิ.. ............ คุณ จขกท บอกให้สามีเปลี่ยน พวงมาลัยให้เป็นพาวเวอร์เลยค่ะ(เป็นของขวัญวันคริสมาร์สก็ได้) ขับสบายกว่ากันเยอะเลย ..ว่าไปแล้วตัวเองขับรถใหญ่ค่ะ รถครอบครัว ... ............   โดย: Massy 11 ตุลาคม 2550 13:54:01 น.

ดีใจด้วยค่ะ ของเราต้องเริ่มใหม่หมดเลย เพราะไปสอบข้อเขียนเป็นปีแล้ว ยังไม่ได้ไปสอบขับเลย ข้อเขียนอันนั้นก็หมดอายุไป แล้วตอนนี้ก็ขึ้นมาเป็น 50 ข้อแล้วจะผ่านมั้ยนี่   โดย: Just a life 11 ตุลาคม 2550 17:19:32 น.

ขอบคุณทุกคอมเม้นต์นะคะที่เข้ามาโพสต์ และดีใจกับคุณ Massy ด้วยนะค่ะที่สอบผ่านแล้วเหมือนกัน ต่อไปนี้เราก็ไม่ต้องเสียค่าเรียนทุกอาทิตย์อีกต่อไปแล้ว แต่ไปเสียค่าน้ำมัน กะค่าจอดรถแทน อะจึ๋ย ว่าแล้วก็โล่งใจเพราะหน้าหนาวใกล้เข้ามาแล้ว พอคิดถึงเรื่องต้องไปยืนรอรถเมล์ (ซึ่งมาช้าประจำ) ช่วงหน้าหนาวแล้ว ไม่อยากจะอู้ (ภาษาถิ่นทางภาคเหนือ บ้านเกิดดิฉันเองค่ะ อิอิ) มันทรมานมาก ส่วนเรื่องพวงมาลัยคงต้องรอเก็บงบประมาณแผ่นดินก่อนค่ะ เพิ่งจ่ายค่าวีซ่าไป แล้วต้องจ่ายอีกเร็ววันนี้ อีกอย่างต้องเช็คราคาพวงมาลัยด้วย ว่าแพงกว่าตัวรถไหม พอดีได้มาแบบว่าถูกมาก ประมาณสามร้อยปอนด์เองค่ะ (คนรู้จักกัน) แต่ถ้าเป็นพาวเวอร์คงจะง่ายกว่ากันเยอะเน๊าะ (ไม่ได้งกนะ แต่ตอนนี้ยังบ่ค่อยมีเท่านั้นเอง ฮ่าๆๆ) คุณJust a life เพื่อนเราคนนึงพอรู้ข่าวเราผ่าน เขาฮึดเลยค่ะ เค้าปล่อยให้ข้อเขียนหมดอายุเหมือนกัน เพราะท้อไปสอบขับมาสี่รอบ ตกเรียบ ก็เลยหมดกำลังใจ พอเขารู้ว่าเราผ่าน เขาบอกยูทำให้ฉันฮึด พรุ่งนี้ฉันจะไปบุ๊คสอบข้อเขียน คงคิดว่านางเจ๊กนี่ทำได้ ทำไมฉันจะทำไม่ได้ มั้งค่ะ (พอดีดิฉันหน้าตาออกหมวยหน้าใหญ่หน่ะค่ะ อิอิ) เราก็บอกเฮ้ย ดีๆ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ท้ออยู่นะคะ คุณ Jantzen นี่เช้านี้ก็ยังตื่นเต้นอยู่เลยค่ะ แบบว่าอยากลองรถ วันนี้เป็นวันที่สองที่ได้มา ก็เลยหาเหยื่อนั่งไปด้วย ก็เหลือบไปเห็นเจ้ามอนตี้ (ตัวเดียวกะรูปในบล็อกนี้แหล่ะค่ะ) ก็เลยเรียกไปด้วย กะว่าจะวนราวอะเบ้าท์แถวบ้านซักรอบ มันก็แสนดีโดดนั่งหน้าเลย เกิดความไม่แน่ใจว่าเขาอนุญาตให้หมา (เรียกหมา น่ารักดี) นั่งหน้าหรือเบาะหลังฟะ โทรไปหาสามี เค้าบอกนั่งหน้าได้ ไม่มีปัญหา แต่ต้องคาดเข็มขัดให้มันด้วยนะ เราก็อ่ะ ซื่อบื้อ ถามกลับ จริงดิ แล้วก็ได้ยินเสียงหัวเราะจากปลายสาย เออ ขอบคุณ มุขอะไรเค้าเนี๊ยะ พอออกตัว พวงมาลัยไม่พาวเวอร์ก็สร้างปัญหา ถ้าออกตัวเร็ว พวงมาลัยมันหนักหมุนไม่ทัน ก็ไม่พ้นคอนเนอร์ เอาไง ก็ถอย แล้วออกตัวใหม่ แบบช้าๆ คราวนี้ได้ผล พ้นแฮะ อิอิ แต่มีเพื่อนบ้านออกมายืนดูที่หน้าต่างบ้านเค้า (ยุ่งเรื่องชาวบ้าน เจงๆ เพื่อนบ้านฉัน อิอิ) พอออกถนนใหญ่ได้ (เส้นนี้วิ่งห้าสิบไมล์ต่อชั่วโมง) ดันใส่เกียร์ผิด (ด้วยความไม่คุ้นมือ เพราะเพิ่งวันที่สอง แล้วรถก็เก่ามั๊กๆ ) จากที่อยู่ที่เกียร์สองจะเข้าเกียร์สาม ดันไปตำแหน่งเกียร์หนึ่งเฉย (อันนี้อันตรายมาก ถ้ามีรถตามหลังมาด้วยความเร็วเต็มสปีด คือเราซวย) โชคดีไม่มีรถข้างหลัง ก็ต้องระวังให้มาก ตอนนี้ก็อุจจาระขึ้นสมองเล็กน้อย เพราะเย็นนี้มีเรียนที่คอลเลจตอนทุ่ม ก็มานั่งกลุ้มใจเรื่องเส้นทาง เพราะบ้านอยู่ชานเมือง แล้วในเมืองเราชินซะที่ไหนกะถนนหน่ะ เอาไงดีฟะ ว่าจะไปตั้งแต่ยังไม่มืด ขากลับก็มืดพอดี ไม่กล้าก็ไม่ได้ งานนี้ต้องลุยอย่างเดียว ได้เรื่องไงเดี๋ยวคืนนี้กลับมาเล่าต่อ   โดย: sawadeeuk 11 ตุลาคม 2550 19:11:14 น.

รอดเฉยเลยอ่ะ ไปคอลเลจเมื่อตอนเย็น เรียนทุ่ม ออกเดินทางจากบ้านห้าโมงเย็น ด้วยความที่บ้านไกล แล้วในเมืองมีไม่รู้กี่แยก กี่ราวอะเบ้าท์ ก็ร่ายแผนทีขึ้นมาเองที่จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ดีที่พ่อแม่สามีมาบ้านเค้าก็เลยช่วย สรุปก็สุ่มไปจนถูก แล้วจอดรถก็เกือบไม่รอด (เบี้ยวซะ) ต้องถอยสองรอบแหน่ะ ไปถึงพอมีเวลายังไม่ถึงเวลาเรียน ทำแผนที่กลับกลัวงง ได้ผล พอเลิกสามทุ่มปุ๊บแผนที่กาง สตาร์ท อ้าวถึงบ้านแล้ว แบบว่าปลอดภัย แต่ก็ไม่เชื่ออย่าลบหลู่อีกนั่นแหล่ะ นึกถึงคุณพระคุณเจ้า คุณพ่อแก้วแม่แก้ว แล้วก็ยายตลอดก่อนออกเดินทาง และตอนมาถึง ขอบคุณนะคะที่ทำให้วันที่สองของการขับรถคนเดียวปลอดภัย ไม่มีติดขัด ว่าแต่พรุ่งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้า ว่าจะเอารถไปจอดที่พาร์คแอนด์ไรด์ ยังเป็นสถานที่ใหม่ที่ยังไม่เคยไป ยังไงก็ขอให้สิ่งศักสิทธิ์ คุ้มครองหนูด้วยนะคะ เพี้ยง   โดย: sawadeeuk 12 ตุลาคม 2550 4:02:43 น.

เข้ามาแสดงความยินดีด้วยค่ะ ไม่ใช่ง่ายๆจริงๆแหล่ะเนาะ สอบขบรถที่นี่ กฎ กติกา มารยาทเยอะเกิ๊นนนนน ตอนนั้นที่ไปสอบ ท้อง 9 เดือนแล้ว กะว่ายังไงคนคุมสอบ ต้องมีเห็นใจตูบ้างหล่ะน้า ปรากฎว่าไม่มีเลย เจอ emergency stop เข้าไปเต็มๆ นึกๆแล้วยังจำไดด้เลยว่าวันนั้นตื่นเต้น ลนๆ กลัวไม่ผ่าน          โดย: M Territory 14 ตุลาคม 2550 5:51:08 น.

เพิ่งได้มาอ่านเรื่องขับรถค่ะ ขอแรงฮึดอีกหน่อยเหมือนกัน จาไปสอบแร้ววววว   โดย: AccessError 30 ตุลาคม 2550 7:14:52 น.

ขอบคุณครับผม ^^ ติดแก๊ส ขาย iphone เช่าคอนโด roll up เว็บขายของ   โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) 8 สิงหาคม 2554 8:49:38 น.

ขอบคุณครับผม ^^ ติดแก๊ส ขาย iphone เช่าคอนโด roll up ติดแก๊ส รับทำเว็บไซต์   โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) 12 สิงหาคม 2554 3:34:34 น.