ทำไมต้องรอ?
ทำไมต้องรอ (จากพ่อบนฟ้า ถึงลูกบนดิน) ฉันร้องหาพระเจ้าอย่างสุดจิตสุดใจ พระเจ้าตรัสเบาๆด้วยความรักจากข้างใน ฉันดึงดันและร้องไห้อยากจะรู้ชีวิตฉัน ว่าจะเป็นอย่างไร และพระเจ้าผู้เป็นนายและพ่อตรัสว่า"รอก่อนลูก อย่ารีบร้อนไป" รอเหรอพ่อ พูดเป็นเล่น ฉันต้องการรู้ว่าทำไม พระหัตถ์ของพ่อสั้นเหรอ หรือพระองค์หูตึงไป ฉันขอด้วยความเชื่อ และทวงพระคำที่พ่อให้ไว้ อนาคตของลูกและทั้งหมดที่เกี่ยวกับลูก กำลังจะสูญไป แล้วพ่อจะบอกให้รอได้ไง ลูกอยากให้พ่ออนุญาต ให้ฉันเห็นสัญญาณไป หรือตรัสปฏิเสธ ให้หมดเรื่องหมดราวไป และนายข้า พระองค์สัญญาว่าหากเราเชื่อ แค่ขอ แล้วจะได้ ลูกก็ขอ แล้วยังไง ลูกเบื่อที่จะขอ ลูกอยากรู้อะไรๆ แล้วฉันก็รู้ว่าชีวิตฉันจะเป็นอย่างไร เมื่อเจ้าชีวิตข้าฯตรัสว่า "จงรอไป" ฉันจึงทรุดลงที่นั่ง พ่ายแพ้และเครียดใหญ่ แถมยังต่อว่าพระเจ้า "แล้วจะรอหาอะไร" เหมือนพระองค์จะคุกเข่าลงใกล้ๆและร้องไห้กับฉัน เมื่อพระองค์ตรัสเบาๆ เราจะให้สัญญาณก็ได้ ให้สวรรค์สั่นสะเทือน ดวงอาทิตย์มืดมนไป ให้คนตายฟื้นคืนชีพ และภูเขาวิ่งกันใหญ่ ทุกสิ่งที่ลูกแสวงหา พ่อจะให้ก็ได้ และลูกก็จะพอใจ ลูกจะได้สิ่งที่ขอ แต่ลูกจะไม่รู้จักพ่อเลย ลูกจะไม่รู้ว่ารักของพ่อที่มีกับลูกผู้เชื่อทุกคนว่าลึกขนาดไหน ลูกจะไม่รู้ถึงกำลังที่พ่อให้เมื่อลูกหวั่นไหว และหมดแรง ลูกจะไม่รู้ว่าจะมองผ่านเมฆหมอกแห่งความสิ้นหวังได้อย่างไร ลูกจะไม่รู้ที่จะวางใจในตัวพ่อ โดยแค่รู้ว่าพ่ออยู่นี่ ได้ยังไง ลูกจะไม่มีทางรู้ความเบิกบานในการพักในตัวพ่อ เมื่อความมืดและความเงียบงันเป็นสิ่งเดียวที่ลูกเห็น ลูกจะไม่เคยรับรู้ว่ารักของพ่อนั้นเต็มเปี่ยมขนาดไหน ในขณะที่สันติสุขของวิญญาณพ่อลงมาเหมือนนกพิราบ ลูกจะรู้ว่าพ่อให้ และเก็บไว้บางส่วน ตั้งแต่แรก แต่ลูกจะไม่รู้ว่าเสียงหัวใจพ่อที่เต้นนั้นอย่างลึกขนาดไหน ลูกจะไม่มีทางรู้ถึงคำปลอบโยนยามที่คนอื่นเขาเข้านอนแล้ว หรือความเชื่อที่พ่อให้เมื่อลูกเดินโดยไม่ไว้ใจในแค่สิ่งที่เห็น ความลึกของสิ่งที่เกินคำขอ ของพระเจ้าผู้ไม่มีสิ้นสุด ที่ทำให้สิ่งที่เธอมีคงอยู่ตลอดไป ลูกจะไม่รู้ หากความเจ็บปวดหายไปเร็วเกินไป ว่า พระคุณนั้นเพียงพอสำหรับลูกอย่างไร หากสิ่งต่างๆที่เธอฝันให้คนทุกคนที่เธอรัก เป็นจริงขึ้นชั่วข้ามคืน แล้วสิ่งที่ฉันกำลังสร้างอยู่ในตัวเธอจะเอาไปใช้ทำอะไร ดังนั้น ลูกรัก จงเงียบเสียเถอะ เมื่อเวลานั้นมาถึงลูกจะเห็น ว่าของสำคัญที่สุดที่พ่อจะให้ลูกนั้นคือการรู้จักตัวพ่อเอง และถึงแม้บางทีคำตอบของพ่อเหมือนจะมาสายเหลือเกิน คำตอบที่ดีที่สุดสำหรับพ่อนั้นคือจงรอ รอเถิด
Create Date : 22 กรกฎาคม 2552 |
|
5 comments |
Last Update : 22 กรกฎาคม 2552 23:27:30 น. |
Counter : 460 Pageviews. |
|
|
|
พระองค์จึงบอกให้แต่รอ
แล้วคำขอใดเล่าถึงจะมีค่า
พระองค์ตรัสว่า เมื่อลูกคิดจะรอ