Trip ตกค้างนานชาติเลยอ้า
ทริปนี้ไปมานานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ตั้งแต่เดือนพ.ค.โน่น เพิ่งได้เอามาลง blog ไม่รู้ว่าเพราะแม่ไม่ยอมup blog ซักทีหรือเปล่า เลยตั้งแต่นั้นป๊าเลยไม่ได้พาเที่ยวไหนกันต่อเลยอ่ะ เกี่ยวป่ะป๊า ทริปนี้หลักคือไปไหว้เพราะที่วัดเขาตะเครา สนองneed ป๊า ส่วนแม่กับลูกๆ อยากไปทะเล ออกเดินทางจากกรุงเทพฯไม่นานก็ถึงวัดเขาตะเครา ไหว้หลวงพ่อแล้วหันไปเห็นเทียนสวยดีเลยให้ป๊าถ่ายมา ระหว่างนั้นเด็กๆก็นั่งรอสบายใจไหว้เพราะเสร็จก็ได้เวลาออกเดินทางไปหาที่พักงานนี้เรียกว่าไปดุ่มๆ สุ่มเอา สุ่มจนทั่วชะอำก็ไม่ได้ที่พักถูกใจ ป๊าเลยขับเลยไปเรื่อยๆ แล้วก็โทรหาแต่ละที่ก็เต็ม เพราะเป็นวันหยุด 3 วันจนไปได้ที่หาดเจ้าสำราญ รีสอร์ทเล็กๆ ติดทะเลถูกใจป๊ากับแม่ ดีนะที่ได้ นึกว่าจะต้องกลับบ้านซะแล้วบรรยากาศห้องพักัเด็กๆ ลั้ลลามากตกบ่ายว่าจะพาเด็กๆไปว่ายน้ำ ฝนกลับตกซะงั้น พอฝนหยุดก็ได้เวลาหม่ำข้าวเลยออกไปDinnerกันที่ร้านอาหารทะเลแถวๆที่พัก ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ อีกอย่างช่วงเวลากินข้าวเป็นช่วงที่วุ่นวายมากเลยไม่ได้เก็บรูปมา แต่ได้มาเก็บภาพตรงทางเข้าที่พักแทนเช้าวันใหม่บรรยากาศ ครึ้มๆ อึมครึม แต่ฝนไม่ตกเลยพาเด็กๆ ไปเดินเล่นชายหาด น้องเต็มเล่นทรายไปส่วนพี่ตั้งขอเล่นน้ำทะเลดีกว่า อยากเล่นมานานและ ได้เพื่อนใหม่มาเล่นด้วย สนุกใหญ่ยังไม่หนำใจ มาเล่นน้ำสระต่ออีก งานนี้ป๊ารับหน้าที่ไปหลังจากเล่นน้ำกันจนเหนื่อย ก็มากินอาหารเช้าเติมพลังหม่ำเรียบร้อย อาบน้ำอาบท่าเสร็จก็เช็คเอาท์ แล้วก็ไปไหว้พระอีก 2 วัด แวะกินข้าวที่ร้านแถวๆสมุทรสาคร หรือสงครามนี่แหล่ะจำไม่ได้แล้ว ชื่อร้านลมทะเลป๊าเห็นในรายการเปรี้ยวปาก อาหารอร่อยมากกก แต่ไม่ไหวจะเคลียร์เด็กลิงจริงๆเพราะร้านเป็นร้านopen air ล้อมรอบไปด้วยน้ำ มีรั้วห่างๆ เหมาะแัก่การตกน้ำเป็นอย่างยิ่งไม่เป็นอันกินกันเลยทีนี้เพราะต้องคอยจับ กินข้าวเสร็จก่อนออกจากร้านมีซีนซึ้งเล็กน้อยด้วยความที่ร้านร้อมลอบไปด้วยน้ำตามที่บอก ทางเดินก่อนถึงร้านก็จะเป็นสะพานยาวกลางสะพานเป็นเก้าอี้ให้นั่งพักลมเย็นสบาย ระหว่างรอจ่ายตังค์ แม่พาพี่ตั้งกับน้องมานั่งรอป๊าที่เก้าอี้ลมเย็นเชียวแต่ไม่สบาย(ใจ)เท่าไหร่ เพราะสองพี่น้องชะโงกหน้ามองปลาแม่ต้องคอยปรามคอยจับน้องเต็มก็ดิ้นรนสุดฤทธิ์แม่เลยบอกว่า"น้องเต็มอย่าดิ้นลูกเดี๋ยวรองเท้าตกน้ำ" พอแม่พูดจบปุ๊บ รองเท้าตกน้ำปั๊บ เอาละซิทีนี้พอพี่ตั้งเห็นเข้าวิญญาณพี่ชายที่แสนดีก็มาทันที ก้มจะไปหยิบรองเท้าให้้น้องแม่ต้องรีบจับไว้ ดีว่าืมือไวนะ ไม่งั้นพี่ตั้งได้ตกตามรองเท้าไปแน่ แม่บอกพี่ตั้งว่าช่างมันไม่เป็นไรค่อยซื้อใหม่ แต่พี่ตั้งไม่ยอมร้องไห้โวยวายใหญ่ ว่าแม่ทำไมไม่เก็บให้น้องเดี๋ยวน้องไม่มีรองเท้าใส่ พอดีป๊าเดินมา แ้ล้วก็โชคดีที่ร้องเท้าลอยน้ำ และลมพัดก็ช่วยพัดรองเท้ากลับมาที่สะพาน ป๊าเลยหยิบคืนมาได้ ไม่งั้นทริปนี้คงต้องจบด้วยน้ำตาของพี่ชายที่แสนดีอย่างพี่ตั้งแน่เลย
่
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
