สวัสดีค่ะ
ขอนำวรรณกรรมเยาวชนเรื่อง "มอสฟลาวเวอร์" ที่เคยแปลไว้หลายปีแล้วมาลงให้อ่านกันเล่นๆขัดตาทัพไปพลางๆก่อน ส่วนนิยายเรื่อง "พรานท่องพนา" กำลังพยายามเขียนต่ออยู่ (ยังไม่มีเวลาเขียนอะไรใหม่ๆเลยค่ะ เพราะแทบไม่ได้อยู่บ้านนานเป็นเดือน)
ขอให้อ่านเรื่องนี้ไปพลางๆก่อนนะคะ หวังว่าจะสนุกพอสมควร
ส่วนผู้ที่ติดตามอ่านนิยายแปลเรื่อง "สุภาพสตรีหมายเลขสอง" สามารถเข้าไปอ่านบทที่ 18 ต่อได้แล้วนะคะ
ดอยสะเก็ด
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑
มอสฟลาวเวอร์ - บทที่ 1
ป่ามอสฟลาวเวอร์จมลึกอยู่ในกำมือของกลางฤดูหนาวภายใต้ท้องฟ้าสีเทาเข้ม ซึ่งแตะแต้มด้วยเส้นแสงสีแดงก่ำและสีส้มที่ปลายขอบฟ้า หิมะเย็นเฉียบปกคลุมพื้นที่ราบทอดยาวไปทางทิศตะวันตก ทุกหนทุกแห่งมีแต่หิมะ หลุมบ่อคูคลองเต็มไปด้วยหิมะ หิมะตกอยู่บนรั้วต้นไม้เตี้ยๆ ปกคลุมทางเดินจนมองไม่เห็น พื้นดินที่สูงๆต่ำๆก็จมหายไปภายใต้หิมะสีขาวโพลนที่ปกคลุมพื้นโลกอยู่
ภูมิประเทศของป่ามอสฟลาวเวอร์ที่ปราศจากใบไม้ถูกครอบคลุมรุกล้ำโดยหิมะที่ตกอยู่อย่างสม่ำเสมอ ทำให้บริเวณพื้นป่าดูราวกับปกคลุมไปด้วยผืนพรมที่เลื้อยทอดยาวไปไกล ต้นไม้เตี้ยๆและพุ่มไม้ที่เขียวอยู่ตลอดปีมีหิมะปกคลุมอยู่บนยอดราวกับฝาครอบ ฤดูหนาวราวกับจะทำให้ป่าทั้งป่าเป็นใบ้ไร้สรรพสำเนียงใดๆ ทั่วทั้งป่านิ่งสนิท มีแต่เสียงฝีเท้าผู้เดินทางเท่านั้นที่ทำลายความเงียบขึ้นเป็นครั้งคราว
หนูหนุ่มน้อยกำยำล่ำสันตัวหนึ่งที่มีดวงตาดำสนิทกำลังเคลื่อนที่ข้ามป่าที่ปกคลุมด้วยหิมะนี้ไปอย่างมุ่งมั่น ถ้ามองย้อนหลังไปเขาจะเห็นรอยเท้าของตัวเองที่หายไปทางทิศเหนือลึกเข้าไปในป่า ไกลออกไปทางทิศใต้พื้นป่าที่ราบแบนแผ่กว้างใหญ่ออกไปไม่มีที่สิ้นสุด ทางทิศตะวันตกป่าถูกขนาบข้างด้วยเทือกเขาที่มองเห็นเลือนลางอยู่ลิบๆ ทางทิศตะวันออกนั้นเล่าก็มีร่องรอยของเส้นทางสายเก่าแก่รกเรื้อที่พวกสัตว์ในป่าเคยใช้เป็นทางสัญจรไปมา จมูกของเจ้าหนูกระตุกไหวเมื่อได้กลิ่นไม้และหญ้าที่ไหม้อยู่ในเตาไฟที่ไหนสักแห่ง สายลมเย็นเฉียบที่พัดมาจากยอดไม้พัดเอาปุยหิมะให้ลอยเคว้งคว้างลงมาเป็นยวงๆ เขากระชับเสื้อคลุมกระรุ่งกระริ่งที่สวมอยู่ให้แนบตัวยิ่งขึ้น ขยับดาบสนิมเขรอะที่สะพายหลัง
อยู่ให้เข้าที่ แล้วเดินออกจากป่ารกมุ่งหน้าไปยังบริเวณที่มีผู้อยู่อาศัย
สถานที่นั้นเหมือนที่ต้องห้ามที่ดูทรุดโทรมยากจน ร่องรอยของการเคยมีผู้อยู่พักอาศัยเห็นได้จากตรงโน้นบ้างตรงนี้บ้าง ซากของบ้านช่องที่ถูกทำลายรื้อถอนไปยังเห็นได้จากใต้กองหิมะที่ทับถมอยู่ ติดกับป่ามีป้อมปราการเก่าๆทรุดโทรมมืดทึบตั้งตระหง่านอยู่เหนือซากสลักหักพังนั้น ราวกับเป็นสัญญลักษณ์ความหวาดกลัวของพวกผู้อาศัยอยู่ในป่ามอสฟลาวเวอร์
นักรบมาร์ตินเดินทางมาถึงโกตีร์ อาณาจักรของพวกแมวป่าแล้ว
ในเพิงเล็กๆแคบๆทางด้านใต้ของโกตีร์ ครอบครัวสติคเกิลแออัดกันอยู่รอบๆเตาไฟเล็กๆที่มีเปลวไฟอ่อนๆลุกอยู่ ลมกลางคืนกรรโชกเสียดแทงลอดเข้ามาตามรูฝาบ้านซึ่งดินที่เคยอุดเอาไว้หลุดไปแล้วและยังไม่มีการซ่อมแซม เสียงกรอบแกรบที่ประตูทำให้พวกเขากระโดดขึ้นอย่างอกสั่นขวัญหาย เบน สติคเกิลคว้าท่อนฟืนที่ติดไฟมาถือไว้ในมือขณะส่งสัญญาณให้นางกู๊ดดี้ผู้ภรรยาพาลูกเล็กๆทั้งสี่หลบเข้าในเงามืด
นางกู๊ดไวฟ์ สติกเกิล ฉวยผ้าใบหยาบๆมาคลุมลูกๆไว้ เบนขยับท่อนไม้ในมือให้กระชับขณะส่งเสียงซึ่งพยายามดัดให้ห้วนห้าวและดุที่สุดเท่าที่จะทำได้ออกไปว่า “ไปให้พ้น อย่ามายุ่งกับพวกเรา ในนี้ไม่มีอาหารพอแม้แต่สำหรับครอบครัวเรา พวกเจ้ามาเอาอาหารของเราไปเก็บไว้ที่ห้องเสบียงที่โกตีร์ตั้งครึ่งตั้งค่อนแล้วนี่นา”
“เบน…เบน จุ๊จุ๊ นี่เอิชคลอว์เอง! เปิดประตูหน่อย หนาวจะตายอยู่แล้ว บรื๊อว์..”
ทันทีที่เบนเปิดประตู ตุ่นตัวหนึ่งที่มีหน้าตาเปิ่นๆ ก็วิ่งพรวดพราดผ่านเขาเข้าไปที่เตาไฟไปยืนเอาอุ้งมือถูกันไปมาที่หน้าเตา
พวกเด็กๆแอบมองลอดออกมาจากใต้ผ่าห่ม เบนและกู๊ดดี้มองหน้าผู้มาเยือนอย่างกังวล เอิชคลอว์เอามือถูจมูกให้อบอุ่นพร้อมๆกับส่งภาษาตัวตุ่นตะกุกตะกัก
“พวกหนูลาดตระเวณฯออกมาแล้วนะ ตัววีเซอร์กับตัว สโต๊ท (สัตว์ชนิดหนึ่ง ตัวเรียวยาว มีหนวด ในฤดูร้อนขนจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล – ผู้แปล) ด้วย พวกมันกำลังมาหาเสบียงเพิ่ม”
นางกู๊ดดี้ส่ายหัวไปมาขณะเช็ดปลายจมูกเจ้าตัวเล็กด้วยผ้ากันเปื้อน “ข้ารู้! เราควรจะอพยพไปจากที่นี่พร้อมๆกับพวกนั้น โธ่เอ๋ย เราจะมีปัญญาไปหาเสบียงอาหารจากที่ไหนมาจ่ายเป็นค่าภาษีให้พวกมัน?”
เบนโยนท่อนฟืนลงไปบนพื้นอย่างท้อแท้ “หน้าหนาวอย่างนี้เราจะไปที่ไหนได้ล่ะ? ลูกเล็กๆอีกตั้งสี่ตัว คงตายกันหมดก่อนถึงฤดูใบไม้ผลิ”
เอิชคลอว์ควักเปลือกต้นบีชสีเงินแผ่นเล็กๆออกมา บนเปลือกมีคำว่า “คอริม” เขียนไว้ด้วยถ่าน ใต้ลงมาเป็นแผนที่ซึ่งเขียนเอาไว้หยาบๆบอกเส้นทางเข้าไปในป่ามอสฟลาวเวอร์ไกลลิบลับจากโกตีร์ เบนศึกษาเส้นทางในแผนที่ ต่อสู้อย่างหนักอยู่ระหว่างโอกาสที่จะหนีกับสภาพของครอบครัวที่มีลูกเล็กๆพะรุงพะรัง ความหมดหวังฉายชัดอยู่บนใบหน้าของเขา
ปัง! ปัง!
“เปิดประตู! เร็ว..เปิดประตูเดี๋ยวนี้ นี่คือหน่วยลาดตระเวณแห่งโกตีร์”
“พวกทหาร!!”
เบนจ้องมองแผนที่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วโยนมันลงไปในกองไฟ ทันทีที่นางกู๊ดดี้ยกสลักประตูขึ้น พวกทหารก็ผลักประตูเข้ามาอย่างแรงทำให้นางกระเด็นไปทางหนึ่ง ทหารกรูกันเข้ามาเต็มห้องเบียดเสียดผลักไสกันไปมา พังพอนตัวหนึ่งที่ชื่อแบล๊กทูธ และตัวสโต๊ท ชื่อสปลิทโนส ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าหน่วย เบน สติคเกิลลอบถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อพวกทหารไม่ได้สังเกตเห็นเปลือกไม้ที่กำลังไหม้ไฟอยู่ พวกมันยืนหันหลังให้เตาไฟ
“เจ้าพวกหนามแหลม บอกซิว่าพวกเจ้าเอาขนมปัง เนยแข็ง แล้วก็เหล้าหมักเดือนตุลาคมไปซ่อนไว้ที่ไหน?”
เบนแทบจะบังคับความเกลียดชังไม่ให้ปรากฏอยู่ในน้ำเสียงไม่ได้เลยเมื่อเขาตอบเจ้าแบล๊คทูธที่ทำท่ายะโสว่า “แม้แต่ตัวข้าเองยังจำไม่ได้เลยว่าเคยลิ้มรสเนยแข็งหรือเหล้าหมักที่ว่านั่นมานานแค่ไหนแล้ว แต่เราพอมีขนมปังอยู่บ้างบนชั้นโน่น แต่ก็พอสำหรับครอบครัวของข้าเท่านั้นแหละ”
สปลิทโน๊สถ่มน้ำลายลงไปในกองไฟแล้วหันไปคว้าขนมปังจากชั้น เบน สติคเกิล พยายามจะเข้าไปขวางแต่ถูกกันด้วยด้ามหอก
นางกู๊ดดี้วางอุ้งมือลงบนลำตัวที่มีหนามแหลมของสามีเป็นเชิงเตือน “ขอร้องเถอะ อย่ามีเรื่องกับไอ้อันธพาลพวกนี้เลย”
เอิชคลอว์เห็นด้วย “เอออออ…พวกมันมีหอกนะเบน”
แบล๊คทูธหันมาทางเจ้าตัวตุ่นราวกับว่าเพิ่งเห็นเขา “เฮ้! มาทำอะไรอยู่ที่นี่ ไอ้ตาหยี?”
ลูกเม่นน้อยหนึ่งในสี่ตัวโผล่ออกมาจากผ้าใบที่ห่มตัวอยู่แล้วจ้องเจ้าสปลิทโน๊สอย่างเอาเรื่อง “เขามาอาศัยผิงไฟในเตาของเราเท่านั้นแหละ ไม่ต้องยุ่งกับเขาหรอก!”
สปลิทโน๊สระเบิดเสียงหัวเราะก๊ากออกมาอย่างขบขัน ทำให้เศษจากขนมปังที่มันกำลังกัดกินอยู่ปลิวว่อนลงมา “ระวังนะ แบล๊คกี้ ยังมีพวกมันอีกหลายตัวอยู่ใต้ผ้าห่มนั่น ถ้าข้าเป็นเจ้าข้าจะเฝ้าดูพวกมันไม่ให้คลาดสายตาทีเดียว”
วีเซอร์ตัวที่อยู่ใกล้ที่สุดยกผ้าห่มให้เปิดออกเห็นลูกเม่นอีกสามตัว
แบล๊คทูธลากพวกมันให้ยืนขึ้น “อืมม์ พวกมันโตพอที่จะทำงานได้แล้วนี่”
นางกู๊ดไวฟ์ สติคเกิล กระโดดพรวดอย่างดุร้ายเข้าไปขวางหน้าพวกมันเอาไว้ “ ปล่อยลูกข้านะ ลูกข้าไม่มีพิษมีภัยอะไรหรอก”
แบล๊คทูธทำท่าไม่สนใจ มันกระชากขนมปังหลุดจากอุ้งมือสปลิทโน๊สตกลงไปบนพิ้นแล้วหันไปสั่งงานวีเซอร์ตัวหนึ่ง “เก็บขนมปังนั่นขึ้นมา แล้วอย่าแอบกินล่ะ เอาไปส่งให้ที่ห้องเสบียงตอนกลับถึงกองทหารแล้ว”
แล้วมันก็กวัดแกว่งหอกในมือเป็นสัญญาณให้พวกพลลาดตระเวนออกจากกระท่อม ก่อนจะออกไปแบล๊คทูธตะโกนสั่งสองสามีภรรยาว่า “ส่งเจ้าสี่ตัวนั่นออกไปที่ทุ่งนาพรุ่งนี้ ไม่งั้นพวกเจ้าทั้งหมดจะถูกจับไปขังคุกที่โกตีร์ไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวันตลอดฤดูหนาวเลยเชียวละ”
เอิชคลอว์แนบตาเข้าตรงรอยแตกที่บานประตูมองตามพวกพลลาดตระวณที่เดินมุ่งหน้าไปทางโกตีร์ ส่วนเบนก็ไม่ยอมเสียเวลาแม้เพียงอึดใจ เขาเอาผ้าห่มทั้งหมดที่มีอยู่ในบ้านห่อหุ้มตัวลูกทั้งสี่จนมิดชิด
“เอาล่ะ พอกันที! เราไปกันคืนนี้เลย เจ้าพูดถูกแล้ว กู๊ดดี้ เราควรจะหนีเข้าไปอยู่ในป่าพร้อมกับพวกนั้นเสียนานแล้ว เอิชคลอว์ เจ้าพูดว่าอะไรนะ?”
ตัวตุ่นยังยืนอยูที่เดิม ตาแนบอยูที่รอยแตกบนบานประตู “เยอรรร..มาตรงนี้สิ มาดูอะไรนี่!!”
ขณะที่เบนกับเอิชคลอว์เพ่งมองออกไปทางรอยแตก กู๊ดดี้ก็ตั้งหน้าตั้งตาเอาผ้าห่มห่อตัวลูกๆของนางต่อไป
“มีอะไรหรือ เบน? พวกมันกลับมาอีกหรือ?”
“เปล่าหรอก โฮ่โฮ่โฮ่ ดูสิ! เห็นหมัดที่เขาปล่อยเข้าไปที่จมูกเจ้าวีเซอร์ไหม? ชกเข้าไปอีกเลย เจ้าหนุ่ม!!”
ลูกเม่นน้อยที่ชื่อเฟอร์ดี้ซึ่งลุกขึ้นยืนโต้ตอบกับเจ้าสปลิทโน๊สอย่างกล้าหาญเมื่อครู่ก่อน คลานเข้ามากระตุกอุ้งมือเบน “ชกงั้นหรือ? ใครชกเจ้าวีเซอร์? เกิดอะไรขึ้นฮะ?”
เบนเล่าสิ่งที่เขาเห็น “มีหนูตัวหนึ่งข้างนอกนั่น—ตัวใหญ่แข็งแรงมากเลย ไอ้พวกนั้นพยายามจะจับเขาให้ได้ นั่นแหละที่พวกมันกำลังทำอยู่!! เตะมันอีกเลย เจ้าหนุ่ม!! เอาเลย!! ฮ่าฮ่าฮ่า ใครๆก็คิดว่ายากที่จะต่อกรกับทหารลาดตระเวณทั้งกองพวกนี้ แต่ไม่ใช่เจ้าหนูนี่แน่ๆ เขาต้องเป็นหนูนักรบที่ฝึกมาอย่างดี พิวส์ส์ส์!!! ดูนั่น เขาน๊อคเจ้าแบล๊คทูธลงไปนอนแผ่กับพื้นแล้ว แย่จังที่พวกมันยึดดาบเขาไว้อย่างนั้น ถ้าเขามีดาบอยู่กับมือ ถึงจะเป็นดาบสนิมเขรอะก็เถอะ ไอ้พวกนั้นคงแย่ไปตามๆกันแล้วละ”
เฟอร์ดี้กระโดดขึ้นๆลงๆ “ขอผมดูบ้าง ผมอยากดู!!”
เอิชคลอว์ผละจากประตูช้าๆ “ไม่มีอะไรให้ดูแล้วละ พวกมันจับเขาได้แล้ว กำลังใช้เชือกมัดเขาอยู่ เออร์ร์ร์ น่าสงสาร พวกมันมีหลายตัวเกินไป เขาสู้ไม่ได้หรอกถึงจะเป็นนักรบก็เถอะ”
เบนคอตกไปครู่หนึ่ง แต่แล้วเขาก็ประสานอุ้งมือเข้าด้วยกัน “ได้เวลาแล้ว ตอนนี้พวกมันกำลังสาละวนอยู่กับเชลยของมัน เดี๋ยวก็คงต้องลากเจ้าหนูนั่นไปที่ปราสาทของพวกแมวนั่นแน่ๆ เราต้องรีบไปกันเดี๋ยวนี้เลย โอกาสดีแล้ว”
อีกครู่หนึ่งต่อมาไฟในเตาในเพิงเล็กๆแห่งนั้นก็ค่อยๆมอดลง ซึ่งเป็นขณะเดียวกันกับที่ขบวนเล็กๆเดินทางกันอย่างเร่งรีบเข้าไปในเขตป่ามอสฟลอวเวอร์ พวกเขาก้มหัวลงต่ำให้พ้นจากลมที่กรรโชกมาอย่างแรงจนเสียดแทงเข้าไปในหน้าตาและเนื้อตัว เอิชคลอว์เดินระวังหลังคอยลบร่องรอยของอุ้งเท้าที่ประทับอยู่บนพื้นหิมะออกไป
แล้วถือโอกาสมาส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ด้วยค่ะ
ขอให้มีความสุขตลอดปี 55 นะคะ^^
รักษาสุขภาพนะค่า
หายไปนานก็คิดถึง
กลับมาแบบนี้ก็ดีใจ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]
--------------------------------
ช่วงนียุ่งมากๆเลยค่ะ ตั้งแต่หกโมงเช้าถึงสามทุ่มอยู่แต่หน้าเตาเฝ้าระวังคุ๊กกี้ ออร์เดอร์ยาวเลยค่ะ วันที่๓๐รับจัดขบวนกีฬาสีโรงเรียนประจำจังหวัดไว้๒ขบวน วันที่๓๑ มีงานแสดงส่งท้ายปีเก่า วันที่๒ มกรามีงานที่อ.ทับคล้อ พิจิตร เตรียมตัวแข่งนาฏศิลป์ไทยที่กาญจนบุรีวันที่๑๒มกราคม งงไปหมดแล้ว มือระวิงหัวหมุนไปหมด แต่ยังดีที่มีลูกศิษย์คอยช่วยดูแลให้ ยกเว้นที่ร้านกาแฟ ต้องลุยเอง ค่ะ วันนี้ง่วงมากๆแต่ก็พยายามแวะมาเยี่ยมค่ะ หวังว่าคงสบายดีนะคะคุณตุ้ย
สวัสดีปีใหม่ครับพี่ตุ้ย
มีความสุขมากๆ มีตลอดปี และตลอดไปนะครับ
มีความสุข ปราศจากโรคภัย ตลอดไปนะคะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
คุณดอยสะเก็ด
มีความสุขตลอดปีใหม่นะคะ
พี่ตุ้ยจ๋า หายไปไหนมาค่ะ คิดถึงจังเลย
มาส่งท้ายปีเก่าเลยค่ะ
ส่งท้ายปีเก่า ..ต้อนรับปีใหม่
ขอให้เพื่อน ๆ ชาว BLOG ทุกคน
มีความสุข สดชื่น
สมหวังในสิ่งดี ๆที่ ปรารถนา
สุขภาพกายใจ แข็งแรง สมบูรณ์
เป็นที่รักของทุก ๆ คนน่ะ
HAPPY NEW YEAR
^^
ท้วยไท้ล้าเทวาอำนวยพรให้
พี่ตุ้ยและครอบครัวสานสุขใจ
ปลอดภัยมีชัยโชคตลอดปีคะ
สวัสดีปีใหม่ สอง ฮ่า ฮ่า ฮ่า ครับคุณตุ้ย ขอให้รับแต่สิ่งสมหวังตลอดทั้งปีนะครับ
สวัสดีปีใหม่ ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ
ปีใหม่นี้ขอให้มีความสุข สมหวัง ร่ำรวยเงินทองและคนรักค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
ร่ำรวยความรัก ร่ำรวยความสุข ร่ำรวยสุขภาพดี ร่ำรวยเงินทอง ร่ำรวยๆมหาศาลตลอดปีและตลอดไปนะคะ
ขอให้มีแต่ความสุข สดชื่น
สุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจ ตลอดไปค่ะ
ตลอดปีใหม่นะคะ
มอสฟลาวเวอร์ น่าสนใจมาก เนื้อเรื่องแบบนิยายแฟนตาซี
ส่วนพรานท่องพนา เอิงก็ยังติดตามอยู่เสมอ
ขอบคุณพี่ตุ้ยสำหรับพรปีใหม่นะคะ
สุขสันต์วันปีใหม่ ขอให้พี่ตุ้ยและครอบครัวมีความสุขมากๆ
มีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ ไม่มีโรคภัย คิดสิ่งใดขอให้สมปรารถนาทุกประการค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปหากันนะคะ
แวะมาสวัสดีปีเก่ามานับถอยหลังกันนะคะ...
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ขอให้มีความสุขสดใสสุขภาพกายใจแข็งแรง
ตลอดไปเสมอในทุกวันค่ะ
ต้องมีเวลามาค้นอ่านแล้วละค่ะ
ขอให้มีความสุขสำเร็จในสิ่งที่พึงปราถนาตลอดไป
ขอให้มีแต่ความสุข
และมีสุขภาพที่ดีตลอดปีนะคะ
ขอบคุณที่แวะไปที่บ้านค่ะ
แวะมาส่งความสุขสุดท้ายปลายปี
ปีใหม่นี้ขอให้มีความสุขมักมาก
สุขภาพแข็งแรงดีที่สุดนะค่า
ไม่เจ็บไม่ป่วย ลุยได้ทุกที่
ขอให้หวานเหมือนดอกไม้ช่อนี้นะค่า
ขอให้สุขภาพแข็งแรงกันถ้วนหน้า โรคภัยไข้เจ็บอย่าได้มาเยี่ยมเยือน
คิดสิ่งใดสมใจปราถนา เงินทองไหลมาเทมา
อยากได้อะไรขอให้สมใจนึกเลยนะคะ
ขออวยพรให้คุณและครอบครัวมีความสุขตลอดปีใหม่ 2555 นี้เทอญ
ขออวยชัยให้เพื่อนจงสุขสันต์
และโชคดีมีทรัพย์นับอนันต์
ทุกคืนวันพบสุข..สิ้นทุกข์เทอญ...
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๕ ค่ะ น้องตุ้ย ปีใหม่แล้วขอให้มีความสุข สดชื่น ทุกวัน ทุกคืนนะค่ะ
จ๊ะเอ๋...
สวัสดีปีใหม่ 2555 ค่ะ
ขอให้คุณตุ้ยมีความสุขมากๆนะคะ...
มีสุขภาพที่แข็งแรงค่ะ
มีงานแปลดีๆต่อไปเรื่อยๆ...
จุ๊บ... จุ๊บ...ค่ะ...
ป๋องเองค่ะ
และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คุณตุ้ยเคารพนับถือ
ดลบันดาลให้พบกับความสุข ความเจริญ
ขอให้ปี 2555 เป็นปีที่ดีขึ้นกว่าปี 2554
น้ำไม่ท่วม ข้าวไม่ยาก หมากไม่แพง
เงินทองหลั่งไหล ทรัพย์สินเพิ่มพูน
และ....สุขภาพแข็งแรงค่ะ
ปีใหม่นี้ขอให้มีความสุขมักมาก
สุขภาพแข็งแรงดีที่สุดนะค่า
ไม่เจ็บไม่ป่วย ลุยได้ทุกที่
ขอให้หวานเหมือนดอกไม้ช่อนี้นะค่า
ฝากความหวังดีต้อนรับปีใหม่
ฝากความรักและความห่วงใย
ฝากความโชคดีมีชัย...มาถึงคนบ้านนี้
โปรดนำพา พรชัย ให้สุขขี
มอบแด่คน ที่รัก ทุกราตรี
ทุกทิวา ในปีนี้ มีแต่ เฮง"
มีความสุขมากๆ ขอให้สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง มีตังค์ใช้ตลอดปีตลอดไปนะคะคุณตุ้ย...คิดถึงเสมอค่ะ
ขอให้พี่ตุ้ยและครอบครัว
ประสบแต่ความสุข ความเจริญ มีสุขภาพแข็งแรง
ค้าขายร่ำรวย เจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน
พบเจอแต่สิ่งดีๆ ตลอดปี 2555 และตลอดไปนะคะ
Happy New Year ♥ สวัสดีปีใหม่ค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะ
สวัสดีวันนี้วันปีใหม่
ขอจงให้จงได้สิ่งที่หวัง
คิดอะไรขอให้สมใจพลัน
สิ่งที่ฝันให้สมหมายสมใจปอง..นะคะ คุณดอยสะเก็ด
Happy New Year 2012 : ขอให้สุขภาพแข็งรงตลอดเวลาไม่ เจ็บ ไม่ปวด ใด ๆ เลยค่า
。\\|/。
Happy New Year 2012
ขอให้สุขกาย สบายใจตลอดปีค่ะ
คิดถึงค่ะ...
อยู่ที่ไหน ก็ขอให้มีความสุขนะคะ...
รักแล้ว... รักเลย...
มีความสุขนะคะพี่
งานยุ่งๆ ๆ ก็ทักทายแบบสบาย ๆ คะ
แม่หนูยิมกลับเข้าทำงานก็คงหัวฟูเหมือนกันอิอิ
คิดถึง คิดถึง คะ
Baby Diapers
Diapers
Buy Baby Diapers
Buy Diapers
Girls 20 Bike
Girls 20 Bikes
Girls Bike
Girls Bikes
Girls 20 Inch Bike
Girls 20 Inch Bikes
บ้านนี้... เป็นคนมีครอบครัวใช่ไหมคะ??
น่าอิจฉาจัง...
อ่ะ... ไม่อิจฉาดีกว่า...
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ...
จุ๊บ... จุ๊บ... ค่ะ...
สุข สดชื่น สมหวังและสมความปรารถนา จงป็นของคุณ
ตลอดปี ๒๕๕๕ และตลอดไปจ้ะ
HAPPY NEW YEAR 2012 TO YOU
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ