กุนเชียง...

หนูเป็นมะหมาสี่ขาที่เราเลี้ยงเองกับมือ...ตั้งแต่เล็ก จน โต

หนูเป็นมะหมาที่สร้างทั้งเสียงหัวเราะ ความสุข และน้ำตา...ตั้งแต่คืนแรกที่มาถึง

หนูเป็นสิ่งที่ค่อยๆเข้ามาแทรกซึมความเหงา...ความท้อ...ทำให้เรามีความสุข มีกำลังใจมากกว่าเดิม

หนูเป็นมะหมาที่ไม่เคยคิดร้ายกับใคร...หนูพร้อมที่จะรู้จักและเป็นมิตรกับทุกคน...แต่กลับโดนหมาใหญ่ทำร้ายจนได้

หนูเป็นมะหมาจอบยุ่ง...ต้องทำให้เราเหนื่อยมากขึ้น...และก็ยิ้มมากขึ้นด้วย

หนูเป็นมะหมาที่ทำให้เงินในกระเป๋าเราลดลงบ่อยๆ....แต่ก็คืนเสียงหัวเราะกลับมาทุกครั้ง

หนูทำให้ใครหลายๆคนหลงรัก...โดยเฉพาะคนที่อยู่กับหนูทุกวันอย่างเรา

หนูเป็นหมาเลี้ยงยาก ไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่ง ไม่ยอมกินอาหารที่ไม่ชอบ แต่หนูก็ทำให้เรารักจนถอนตัวไม่ขึ้น

หนูเป็นหมาขี้เซา...แต่หนูก็ปลุกเราทุกเช้าให้มารับอากาศที่สดชื่นด้วยกัน 

หนูเป็นหมาปรับตัวเก่ง..ทั้งๆที่เราย้ายบ้านกันบ่อย เที่ยวกันก็บ่อย...แต่หนูก็ไม่เคยเหนื่อย ไม่เคยเมารถ ไม่เคยซึม หนูอยู่ได้ทุกที่

หนูเป็นสิ่งที่เข้ามาทำให้ความอิ่มตัวระหว่าง "เรา" ได้มีอะไรๆมากขึ้น

9 เดือนที่ผ่านมา....

ตอนนี้.."เรา" ขาดหนูไม่ได้แล้วนะ...ถึงหนูจะไม่ใช่ครึ่งชีวิตที่ผ่านมา

แต่จากนี้ไป...หนูจะเป็นคู่ชีวิตและจิตใจของเรา...ไอ้หมาน้อย

"กุนเชียง" 

.

.

.