ถึง เปเป้
แม่ไม่ได้ update diary ของหนูนานมากเลยลูก เพราะอะไรน่ะเหรอ มีเรื่องราวมากมายไม่ว่าจะเป็นหนูป่วย แม่ป่วย แล้วตอนนี้แม่ก็ท้องแก่แล้วด้วย พ่อจ๋าก็ไม่ค่อยอยากให้เล่นคอมพิวเตอร์มากนัก อ่านแล้วเหมือนเป็นข้ออ้างเลยเนอะ
เอาเรื่องแรกก่อน วันที่ 13 ก.ย.51 เปเป้ ไม่สบายเป็นโรคติดเชื้อทางเดินปัสสาวะลูก อาการของหนูครั้งแรกเลยก็คือเวลาหนูฉี่ หนูจะร้องเจ็บ พอตกกลางคืนหนูมีไข้ตัวร้อน หนาวสั่นทั้งคืนเลย กินยาพาราก็เอาไม่อยู่ พ่อจ๋าต้องคอยเช็ดตัวให้ ไปหาคุณหมอวิชัย(ไม่ใช่คุณหมอประจำของหนู เพราะคุณหมออภิชาติเปิดคลีนิคตอนเย็น แต่แม่พาหนูไปหาแต่เช้า) คุณหมอให้ไปตรวจฉี่ปรากฎว่ามีเม็ดเลือดขาว 100-200 cell ซึ่งในคนปกติจะมีไม่เกิน 10 cell คุณหมอให้ยาแก้อักเสบมากิน และให้ยาลดไข้ตัวใหม่มา พอกลับมาบ้านถ้ากินยาลดไข้ พออาการไข้ลดหนูก็จะร่าเริงเป็นปกติ แต่หนูจะไม่ค่อยกินอะไรทั้งข้าว ทั้งนม แต่พอถึงรอบที่ไข้ขึ้นหนูก็จะซึม แล้วนอนซมเลยลูก พอตอนเย็นวันนั้นแม่จ๋ากับพ่อก็เลยพาหนูไปหาคุณหมออภิชาติฯ เอายาไปให้คุณหมอดู คุณหมอบอกยาลดไข้ทานต่อได้ แต่ต้องเปลี่ยนยาแก้อักเสบ เพราะยาเดิมน่าจะเอาไม่อยู่ แล้วคุณหมอก็ฉีดยาให้หนู 1 เข็ม พอกลับมาบ้านหนูก็ไม่มีไข้อีกเลยลูก ร่าเริงเหมือนเดิม พอกินยาหมดคุณหมอให้ไปตรวจปัสสาวะอีกครั้งเพื่อดูว่าเป็นปกติหรือยัง ปรากฎว่าเป็นปกติแล้ว คุณหมอบอกว่าถ้าเป็นอีกครั้งจะต้องทำ ultrasound ดูความผิดปกติของไต หลังจากที่ไปตรวจปัสสาวะครั้งล่าสุด(19 ก.ย.51) ผ่านไปประมาณ 10 วันอาการเดิมกลับมาอีกแล้วลูก แม่พาหนูไปตรวจปัสสาวะ ปรากฎมีเม็ดเลือดขาว 20-30 cell ก็พาไปหาคุณหมออีกครั้ง คุณหมอก็ฉีดยา และให้ยาแก้อักเสบมากินแต่ตอนนี้เพิ่มเป็น 2 ขวดกินประมาณ 2 อาทิตย์ และคุณหมอก็ไม่รอช้าที่จะให้หนู ultrasound คุณหมอถามว่าเบิกได้ใช่ไหมแกก็ทำจดหมายนัดให้ไป ultrasound ที่ รพ.ของรัฐ พอหนูกินยาครบกำหนดก็ไปตรวจปัสสาวะปรากฎว่าปกติ ก่อนวันไปทำ ultrasound แม่ไปหาหมอเพื่อตรวจครรภ์ เลยคุยกับพ่อจ๋าว่าจะขอคุณหมอ ultrasound แล้วให้พ่อจ๋ากับเปเป้เข้าไปดูแล้วจะอธิบายให้หนูเข้าใจว่าการ ultrasound ไม่น่ากลัวเลย หนูก็เรียกแม่ใหญ่เลย ตอนที่คุณหมอกำลัง ultrasound แม่ คงกลัวว่าแม่จะเจ็บมั้ง แต่แม่ก็บอกว่าแม่ไม่เจ็บเลย ได้เห็นน้องด้วยนะ น้องของหนูแข็งแรงดีจ้ะลูก พอถึงวันที่ต้องไป ultrasound จริงๆ (8 ต.ค.51)ปรากฎว่าได้ผลจริงๆเปเป้ไม่ร้องซักแอะ คุณหมอยังชมเลย เข้าไปนอนบนเตียง คุณหมอก็ให้นอนคว่ำ ultrasound แป๊ปเดียวก็เสร็จ รอผลตรวจแล้วเอาผลไปหาคุณหมออภิชาติที่ห้องตรวจอีกครั้ง พอหนูตรวจเสร็จแม่ก็ให้คุณตา กับคุณยายพาหนูกลับบ้านเลย เพราะไม่อยากให้อยูที่ รพ.นาน เพราะคนมหาศาลมากเลยลูก พอแม่เข้าไปคุยกับคุณหมอปรากฎว่าขนาดของไต ปกติทุกอย่าง พอมาวันที่ 14 ต.ค.51 อาการเดิมมาอีกแล้วลูกแม่พาหนูไปตรวจปัสสาวะ ปรากฎว่ามีเม็ดเลือดขาว 10-20 cell อีกแล้ว พอพาไปหาคุณหมอคุณหมอบอกรอบบนี้ต้องฉีดสีแล้วล่ะลูก เพราะเป็น 3 ครั้งแล้วในเวลาไม่กี่เดือน คุณหมอนัดฉีดสีวันที่ 28 ต.ค.51 โดยระหว่างนี้หนูต้องกินยาแก้อักเสบไปตลอดเลย การฉีดสีของหนูรอบนี้ต้องให้พ่อจ๋าลางานเพื่อพาหนูไปฉีดสี เพราะแม่จ๋าเข้าห้องเอกซเรย์ไม่ได้ เพราะตั้งครรภ์อยู่ พ่อจ๋าเล่าให้ฟังว่าหนูร้องไห้ตลอดเลยคงจะเจ็บใช่ไหมลูก แต่ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จ คุณยายรออยู่นอกห้องใจไม่ดีเลยลูกได้ยินเสียงร้องไห้ของหนู ส่วนแม่อยูที่ทำงานจ้ะวันนั้น พอตรวจเสร็จรอผลตรวจช่วงบ่าย แล้วเอาผลตรวจไปพบคุณหมอเด็กที่ห้องตรวจ แต่วันนี้คุณหมออภิชาติติดประชุมที่ กทม.ซึ่งแกบอกไว้ก่อนแล้ว เราก็เลยได้เจอกับคุรหมอฝึกหัดแทน คุณหมอบอกว่าหนูมีปัสสวาะไหลย้อนกลับไปที่ไตข้างซ้ายอยู่ในระยะที่ 1-2 ซึ่งไม่ต้องผ่าตัด แค่กินยาอย่างเดียว แม่กับพ่อค่อยโล่งใจหน่อย คุณหมอฝึกหัดให้มาพบคุณหมออภิชาติอีกทีวันที่ 30 ต.ค.51 แต่แม่ดันติดสัมมนาที่ กทม.วันนั้นพอดี เลยต้องเป็นหน้าที่ของคุณยายไปหาคุณหมอแทน คุณหมอก็บอกว่าสาเหตุเกิดจากการอั้นฉี่ลูก แต่คุณหมอก็งงว่าทำไมขนาดยังกินยาแก้อักเสบคุมอยู่ก็ยังมีไหลย้อน เฮ้อแม่ฟังแล้วเศร้าใจจริงลูกพยายามบอกหนูเรื่องอั้นฉี่ อธิบาย หลอกล่อ ยังไง ก็ไม่เป็นผล ดูได้จากกางเกงในของหนูเวลาไปโรงเรียน บางวันจะมีฉี่เล็ดติดกางเกงในเรื่อยเลย คุณหมอก็ให้ยาแก้อักเสบตัวใหม่มาแล้วให้กินทุกวันก่อนนอน แล้วพอครบ 1 เดือนก็ให้ไปตรวจปัสสาวะ ปรากฎว่าผ่านไปได้ 2 เดือน อาการเดิมกลับมาอีกครั้ง วันที่ 4 ธ.ค.51 แม่พาหนูไปตรวจปัสสาวะอีกครั้งปรากฎว่ามีเม็ดเลือดขาวในปัสสวาะ 50-100 cell คุณหมอก็เลยบอกว่าแสดงว่ายาแก้อักเสบที่ให้กินคลุมทุกวันไม่ได้ช่วยอะไรเลยลูก คุณหมอบอกถ้ารอบหน้ายังเป็นอยู่คงต้องให้ยาแก้อักเสบแบบซองไปกินแทน เพราะอาจจะดื้อยาตัวเดิมที่เคยกิน แต่พอกินยาแก้อักเสบตัวเดิมเวลาที่กินก็หายนะ เพราะพอกินครบ 2 ขวดก็หายเป็นปกติ ไปหาคุณหมอๆก็เปลี่ยนยากินคุมตัวใหม่ รอบบนี้ให้กินเช้า-เย็น จากที่เปเป้เป็นเด็กที่กินยายากมาก แทบจะต้องจับกรอกทุกครั้งที่กินยา ปรากฎว่าตอนนี้กินยาเป็นขนมไปซะแล้ว แม่จ๋าหวังเป็นอย่างยิ่งว่าหนูจะไม่เป็นอะไรอีกแล้วนะลูก หนูคงต้องกินยาแบบนี้ไปอย่างน้อย 6 เดือน และตรวจปัสสาวะทุกเดือน แม่กับพ่อก็พยายามจะ build หนูสุดฤทธิ์ ไม่ว่าจะพาไปซื้อกระโถนอันใหม่ให้หนูเลือกเอง เพื่อให้หนูอยากจะรีบมาฉี่โดยไม่ต้องอั้นฉี่ กลางคืนแม่ก็ต้องพยายามเอาหนูฉี่ทุกคืน และอีกมากมายที่ทั้งอธิบาย ทั้งขู่ ทั้งปลอบ คุณหมอก็พยายามที่จะหาสาเหตุว่าเวลาเช็ดก้นเช็ดจากข้างหลังมาข้างหน้าหรือเปล่า แต่แม่ก็เคยบอกคุณหมอว่าหนูชอบอึใส่กางเกงไม่ยอมบอก ซึ่งก็เป็นปัญหาใหญ่อีกปัญหาที่แม่จ๋ายังแก้ไม่ตกเลยลูก ก็หนูชอบอั้นทั้งฉี่ ทั้งอึเลยนี่ลูก เฮ้อ(ขอถอนหายใจหน่อยนะลูก)
รักหนูนะลูก
แม่เอ้

Create Date : 25 ธันวาคม 2551		3 comments
Last Update : 25 ธันวาคม 2551 10:02:28 น.
Counter : 1124 Pageviews.
Share Tweet