สัปดาห์แห่งการเจ็บตัว ถึง เปเป้ อาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นสัปดาห์แห่งการเจ็บตัวของหนูเลยลูก เริ่มจากวันศุกร์ของอาทิตย์ก่อนเลย หนูกลับจากโรงเรียน มาที่บ้าน อาบน้ำเสร็จก็ชอบที่จะไปเดินอยู่ใกล้บ่อปลาคาร์ฟที่พ่อจ๋ากับคุณตาทำไว้ ทุกทีก็เดินไม่เป็นไร แม่จ๋ากับคุณตาก็พูดไปเถอะ "เปเป้ อย่าเดินใกล้ขอบสระนะ ระวังตก" หนูไม่เคยเชื่อเลย ดีหน่อยที่สระไม่ลึกประมาณ 80 ซม.แต่ก็นั่นแหละ วันนั้นก็เช่นกัน เกิดคึกอยากเดินขอบสระเป็นแบบคานทรงตัว เริ่มจากกางแขนก่อนเลย ยกขาหนึ่งข้าง ระหว่างนั้นแม่ก็พร่ำบอก ระวังตกนะเปเป้ พูดไม่ทันขาดคำ โครม แม่รีบไปอุ้มหนูขึ้นมา หนูร้องไห้ใหญ่เลย ดีนะที่ตอนนั้นหนูเคี้ยวไข่เจียวอยู่ พอหน้าจมน้ำ หนูอมไข่เจียวไว้เลยไม่อ้าปาก ก็เลยไม่สำลักน้ำ ใจแม่คิดว่าดีเหมือนกัน ต้องเจอประสบการณ์ตรงแบบนี้ หนูจะได้รู้ คุณตา คุณยาย พี่โฟล์ค หัวเราะกันใหญ่ ส่วนหนูก็ร้องไปบ่นไป ว่าบ่อปลาแกล้งเป้ แม่เลยต้องจับมาอาบน้ำ สระผม ใหม่อีกรอบนึง ตั้งแต่นั้นมาหนูก็ไม่เคยเข้าใกล้บ่อปลาอีกเลย นอกจากจะให้ใครจูงมือไป หรืออุ้มไปดู นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าอย่าหัดเดินบนคานทรงตัวใกล้กับบ่อปลา 555 นี่คือรูปบ่อปลาในที่เกิดเหตุ เรื่องที่สองเป็นเย็นวันอังคารตอนเลิกเรียน แม่จ๋ามารับหนูที่หน้าโรงเรียน คุณครูอุ้มมาส่งบอกพาเปเป้ไปล้างหน้ามา แม่เห็นแก้มหนูเป็นสีม่วงมาแต่ไกล แต่ยังไม่มั่นใจว่าเป็นสี หรือรอยช้ำ พอขึ้นรถแม่จ๋าถึงได้เห็นอ้าวหนูแก้มช้ำนี่นา ถามหนูว่าไปโดนอะไรมา ก็ไม่รู้ เลยถามว่าวันนี้เปเป้เล่นอะไรตอนรอแม่จ๋ามารับ ได้รับคำตอบว่า เล่นบ้านกับพี่ๆ โดยรุ่นพี่เป็นหมาป่า คงจะวิ่งหนีกันแล้วไปชนขอบอะไรซักอย่าง เจ็บตัวอีกแล้วลูกแม่ เรื่องสุดท้ายเป็นเย็นวันพฤหัสตอนเลิกเรียนอีกเช่นกัน แม่จ๋ามารับหนูที่หน้าโรงเรียนตามปกติ แต่รอบนี้กลับไม่มีหนูมายืนรอ มีแต่ครูฝนซึ่งเป็นครูประจำชั้นเดินมาหาแม่ที่รถ ใจแม่แป้วเลย ครูเดินมาบอกว่าเปเป้กำลังอาบน้ำค่ะ แม่ก็เลยลงไปหาหนู ใจก็คิดแค่ว่าสงสัยจะเล่นจนเลอะ ครูเลยจับอาบน้ำ พอเข้าไปถึงครูอีกคนรีบเดินหน้าตาตื่นมาหาแม่บอกว่าน้องล้มแล้วทรายเข้าไปในตาค่ะคุณแม่ แม่เลยรีบตามไปที่ห้องครูใหญ่หนูนั่งตักครูอีกคนร้องไห้ใหญ่เลย โดยมีเพื่อนๆยืนล้อมรอบให้กำลังใจ พอแม่ไปถึงก็รีบอุ้มหนูดูที่ตา ปรากฎว่าทรายอยู่เต็มตาเลยลูก แม่รีบพาหนูไปโรงพยาบาล ถ้าเป็นผู้ใหญ่เรื่องแค่นี้ลืมตาในน้ำก็ออกหมดแล้วแต่ลูกแม่แค่ 3 ขวบจะเอาออกยังไง ระหว่างนั่งรถไปโรงพยาบาล แม่ก็คิดว่าแล้วหมอจะเอาออกได้ยังไงหว่า (คิดแทนหมออีก ประสาทแล้วแม่) พอไปถึงหนูก็ร้องจะไปเล่นของเล่น แต่หมอเรียกพอดี ก็เลยมาให้หมอส่องตา หมอบอกต้องดูว่าทรายครูดโดนเลนส์ตาไหม ถ้าเลนส์ตาเป็นรอยล่ะเรื่องใหญ่เลย แม่ใจแป้วเลยตอนนั้น หมอส่องดูแล้วชี้ให้แม่ดูปรากฎว่าไม่เป็นรอย เฮ้อ ค่อยยังชั่ว หมอก็บอกมีรอยช้ำที่แก้มด้วยนี่ แม่บอกหอแบบอายๆว่า อ๋อ รอยช้ำนี้ของวันก่อนค่ะ หมอคงคิดในใจเนอะว่าแหมไม่ค่อยจะซนเลยนะเด็กคนนี้ ส่วนทรายเจ้าปัญหาที่มันอยู่เต็มในตานี่สิ หมอสั่งพยาบาลให้ใช้ผ้าห่อตัว เตรียมลูกยางแดง แล้วก็จัดการเอาหนูขึ้นเขียงโดยมีแม่อยู่ใกล้ๆ ทำตัวกลมกลืนกับพยาบาลมาก เพราะแม่เป็นคนแหวตาหนูให้พยาบาลนำลูกยางแดงที่ดูดน้ำเข้าไปฉีดนัยน์ตาหนู ใช้เวลาไม่นานก็ออกมาหมด ระหว่างนั้นเปเป้ทำอะไรน่ะเหรอลูก ก็ร้องไห้ลั่นโรงพยาบาลน่ะสิคะ แต่เป็นการร้องไห้ที่ไม่มีใครบอกให้หยุดร้องนะลูก มีแต่บอกร้องมาเยอะๆเลยลูก เพราะยิ่งหนูร้องไห้ น้ำตาที่ไหลออกมาจะช่วยให้ทรายออกมาด้วยน่ะสิลูก พอจัดการกับหนูเสร็จคุณตาก็พาหนูไปเล่นของเล่นที่แผนกเด็ก เป็นยังไงเปเป้ วีรกรรมของหนูแต่ละอย่าง แม่ล่ะอ่อนใจจัง พอสืบสาวราวเรื่องกับหนูปรากฎว่าหนูขึ้นสะพานลื่นทางที่มันลื่น ไม่ยอมขึ้นทางบันได ก็เลยลื่นตกลงมาเอาหน้าทิ่มทรายซะทรายเต็มหน้า เต็มตา อย่างที่เป็น หลังจากนั้น เปเป้ก็บอกแม่ว่าวันหลังน้องจะขึ้นทางบันไดค่ะ แม่ขอให้หนูระวังตัวนะลูก เวลาจะเล่นอะไร เปเป้ไม่ค่อยจะกลัวอะไรเลย แม่หวังว่าทุกอย่างที่หนูเจอจะเป็นประสบการณ์ให้หนูคอยระวังตัวนะลูก รักหนูนะลูก แม่เอ้   Create Date : 09 กันยายน 2551 5 comments Last Update : 3 ตุลาคม 2551 8:44:22 น. Counter : 2004 Pageviews. Share Tweet

โห ทำไมหนูเปเป้ไม่ค่อยซนเลยอะคะเนี้ย 55 ซนไม่เป็นไรเนอะ ประสบการณ์ชีวิต แต่คุณแม่คงเหนื่อยหน่อย   โดย: แม่น้องดีดี (OneDeeK ) 9 กันยายน 2551 10:49:55 น.

แม่นิกอ่านไปเสียวไปนะลูก ทำไมหนูไม่กลัวอะไรเลยลูก แต่พออ่านจบก็ขำๆ ดี แต่แม่เอ้คงจะไม่ขำหรอกลูก คงจะห่วงหนูน่าดู เปเป้ก็ลดๆ คนซนหน่อยซิลูก แต่คิดไปอีกทีก็ดีนะลูก โดนแล้วจะได้จำคงจะไม่โดนซ้ำแล้วนะต่อไป   โดย: แม่นิก IP: 202.142.204.1 9 กันยายน 2551 10:55:27 น.

โชคดีที่หนูเปเป้ไม่เป็นอะไรมากนะคะ แต่คงเป็นประสบการณ์ที่น้องคงต้องจดจำและระมัดระวังอีกมากเลยละค่ะ   โดย: แค่คนหนึ่งคน 9 กันยายน 2551 11:43:20 น.

ได้ข่าวว่าหนูตกบันไดอีกแล้วเหรอลูก เปเป้คงจะงงๆ เหมือนกันนะลูกว่าทำไมช่วงนี้เจ็บตัวบ่อยจัง สงสัยต่อไปหนูคงจะทำอะไรระวังขึ้นเยอะเลยนะลูก   โดย: แม่นิก IP: 202.142.204.1 12 กันยายน 2551 9:13:51 น.

สงสัยอนาคตเปเป้คงเป็นนักผจญภัยตัวยงแน่ๆ เลยเนี่ย... วีรกรรมเยอะตั้งแต่เด็กๆเลยนะลูก   โดย: ป้าอ้อ IP: 117.47.1.134 17 กันยายน 2551 14:08:11 น.