“หน้านางร้าย.....แต่ใจนางงาม ”
 
พฤษภาคม 2553
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
22 พฤษภาคม 2553
 
 

บนความโชคร้าย ยัง มีความโชคดี หลงเหลืออยู่ CENTRAL WORLD ของพวกเรา กำลังจะกลับมา

วันนี้ก็ยังคงเป็นอีกวันที่ยังคงหดหู่อยู่ ถึงจะทำใจได้บ้างแล้ว

วันพุธ คือวันที่เกิดเรื่อง พฤหัสไปทำงาน ที่โรบินสันรัชดา

"อ้าว ว่าไง เด็กเซ็นทรัลเวิล์ดเมื่อไหร่จะได้กลับสาขากัน" รู้ว่าพี่แซวเล่น แต่มันจุก(หว่ะ)ค่ะ

"เฮ้ย แซวเล่น" พี่แซวเล่น แต่นู๋ เจ็บจริงค่ะ ไม่ได้เล่น

ถึงจะรู้อะว่าพี่เค้าแซวเล่น แต่คนกำลังนอยล์ น้ำตามันก็เลยปริ่มๆ อยู่ที่ตาตลอดเวลา

ใครพูดอะไรนิดเดียวมันก็พร้อมจะร่วง T_T

ไม่ใช่เฉพาะเด็กสาขาCW ที่รู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

ทุกคนในเครื่อ CRC รู้สึกเศร้าสลดกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่แพ้กัน ไม่มีคำพูดหรอก แต่ความเงียบที่เกิดขึ้นที่ โรบินสันรัชดา มันทำให้รู้สึกว่า พี่น้องของเราทุกคนรู้สึกเสียใจขนาดไหน

ตอนบ่ายมี สาส์น จาก คุณทศ จิราธิวัฒน์ ถึงพนักงานทุกคน รู้สึกดีใจและรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมา

เรามีหวังขึ้นมาอีกครั้งว่า Central world ของเรายังคงอยู่ และจะกลับมาในอีกไม่ช้า

วันนี้วันเสาร์ พวกเราทุกคนมีประชุมกันที่ เซ็นทรัลปิ่นเกล้า ตอน 8.30 น.

ไม่เคยไปเลยนะ เซ็นทรัลปิ่นฯ แต่อย่างไรเสียระยะทางไม่เป็นปัญหาสำหรับพวกเรา

เราไปถึงตั้งแต่ 7 โมงครึ่ง

เป็นอีกวันที่พวกเราพนักงานสาขา cw ได้อยู่กันพร้อมหน้า เรากับพี่ๆอีก 4 คนเป็นกลุ่มแรกที่มาถึง

ภาพที่เพื่อนๆ ที่ไม่เจอหน้ากันนานนับเดือน ค่อยๆเดินมาหาพวกเราทีละคน พร้อมรอยยิ้ม และ คำว่า" คิดถึงจังเป็นไงบ้าง"

มันทำให้เรารู้ว่า เรารักพวกเค้าขนาดไหน และ เราคิดถึงพวกเค้าเหลือเกิน

มันไม่มีคำพูด มีแต่อ้อมแขนอันอบอุ่นที่เราถ่ายทอดให้แก่กัน ไม่มีคำปลอบใจ มีแต่รอยยิ้มที่เราส่งถึงใจของกันและกัน

วันนี้มันเหมือนเป็นวันดีๆอีกวันหนึ่่งของพวกเรา หลังจากที่เราผ่านเหตุุการณ์ร้ายๆมาด้วยกัน

เราได้บอกเล่าวินาที ที่เราได้เห็นภาพ "บ้านของพวกเรา" ถูกไฟลุกท่วม ด้วยความรู้สึกเจ็บปวด ไม่แตกต่างกัน

เจ็บปวด เสียใจ และคิดถึงบ้านเราเหลือเกิน

โดยปกติก่อนที่จะเกิดเรื่อง

พวกเราก็ประชุมกันทุกเดือนอยู่แล้ว แต่บรรยากาศมันช่างแตกต่าง

ทุกครั้งที่มีการประชุมประจำเดือนทุกคนต่างขี้เกียจ บ่นนั่นบ่นนี่ มาเช้าจัง เช้าชะมัด ขี้เกียจตื่น

ทั้งๆที่เซ็นทรัลเวิล์ดก็อยู่ใกล้บ้านนิดเดียวก็ยังจะบ่นกันอีก แถมยังมาสายกันตลอดศก

แต่วันนี้ัทั้งๆที่ไกลแสนไกล ไม่ได้ใกล้บ้านเลย รถก็ไม่มี เหตุบ้านการเมืองก็ยังไม่สงบ

แต่แปลกเนอะ ไม่มีใครบ่นเลยซักคน เหมือนกับทุกคนรอวันนี้ วันที่เราจะได้มาเจอหน้ากัน

มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่า เรากำลังจะได้เจอญาติ พี่น้องเรา และการที่เราได้ไปเจอหน้ากันอีกครั้ง เสมือนความหวังที่เราจะได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งก็ยังพอมี
..............................

และในการประชุมวันนี้ผู้บริหาร ได้มาแจ้งข่าวกับเรา ชาวcw ทุกคนว่า

central world ไม่ได้เสียหายร้ายแรงอย่างที่เราเห็นในภาพข่าว

ที่เสียหายแบบ 100% ก้คงมีแต่ ZEN ส่วนร้านของพวกเรา ไม่ได้โดนไหม้ แต่ถามว่าเสียหายไหม เสียหายแน่นอน

จากควันไฟ ไอร้อน น้ำที่ฉีดเข้าไป และไม่แน่ใจว่า ร้านโดนโจรกรรมไปด้วยรึเปล่า ตอนนี้เรายังไม่รู้เพราะไม่มีใครเข้าไปตรวจสอบความเสียหายภายในร้านได้

แต่โดยคราวๆ สินค้าที่มีอยู่ในร้านมูลค่ากว่า ร้อยล้าน ก็คงนำออกมาขายแบบสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซนต์ไม่ได้ และพวกเราก็ได้แต่หวังว่าร้านจะไม่โดนงัดแงะโจรกรรมข้าวของ

และข่าวดีอีกอย่าง ก็คือ ผู้บริหารของเราได้แจ้งกับพนักงาน CW ตัวน้อยๆ ตาดำๆว่า

"น้องๆไม่ต้องห่วง รอให้วิศวกร เค้าตรวจสอบสภาพอาคารซะก่อน ว่าส่วนพลาซ่า อิเซตัน ที่ได้รับความเสียหายน้อยนั้นมีสวนไหนที่ต้องซ่อมแซมบ้าง คง ไม่เกินเดือน แปด เราคงเปิดร้านได้ ส่วน ZEN คงต้องทุบทิ้งและก่อร้างสร้างขึ้นมาใหม่ คงใช้เวลาเป็นปี"

"และไม่ต้องห่วงว่าพวกเราจะโดนทอดทิ้ง เรามีกองทุนช่วยเหลือพนักงานที่ได้รับความเดือนร้อนอยู่แล้ว มีอะไรอย่าลืมแจ้งมาที่พี่ด้วย"

"ส่วนเรื่องรายได้ที่เสียไป ไม่ต้องห่วง ตอนนี้พนักงานCW กำลังเนื้อหอม ใครๆก็ต้องการตัว ใครจัดงานEVENT หรือจัดงานอะไร ก็ถามหาแต่พนักงาน CW เพราะฉะนั้นเรื่องรายได้ที่เราได้เสียไปจากหน้าร้านไม่ต้องห่วงเราจะได้จากการจัดงานEVENT มาแทน คงพออยู่กันได้ "


นั้นถือว่าเป็นเหมือนกับคำสัญญาจากผู้บริหารของเราว่า พวกเราจะไม่โดนทอดทิ้ง พวกเราจะไม่โดนปลดออก

พวกเรายังได้รับการดูแลดีอยู่

........................................

"เป็นไงกันบ้าง กลับสาขาคราวนี้ คงทำให้รักสาขากันมากเลยนะ"

คำสรรพยอก หยอกเย้าของผู้บริหาร มันแทงใจของพวกเราอย่างจัง

ใช่ ตอนอยู่ที่นั่น เราไม่เห็นความสำคัญของคำว่า สามัคคี น้ำหนึ่งใจเดียวกันเลย

ได้แต่ทะเลาะ เหน็บแหนมกัน อิจฉาริษยา กลัวเพื่อนได้ดีกว่า

แต่วันนี้วันที่เกิดเรื่องนี้กับพวกเรา

พวกเราไม่มีบ้านจะอยู่ ต้องไปอาศัยบ้านคนอื่นเค้าอยู่

บ้านเค้า คนของเค้า มันจะเหมือนเราคนกันเองได้ยังไง

วันนี้พวกเราถึงได้ตระหนักอย่างท่องแท้ว่า

"ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเรา ไม่มีใครจะดีไปกว่าพี่น้อง เพื่อนพ้องของเราอีกแล้ว" พววกเราต่างสัญญากับตัวเองว่า

หากเราได้กลับบ้านเราอีกครั้ง เราจะดูแลกันและกันให้มากขึ้น

ใส่ใจบ้านของเราให้มากขึ้น และรักกันมากขึ้น

ตอนนี้พวกเราCW ได้แยกย้ายกันไปตามสาขาต่างๆ

ด้วยหัวใจที่เปี่ยมด้วยความหวัง และรอวันที่่เราจะกลับมาเจอกันอีกครั้ง ที่บ้านของเรา

CENTRAL WORLD


***********************************

และ สำคัญสุด

ขอบคุณวิกฤตคราวนี้

ที่ทำให้พวกเรารู้ว่า

"ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา" มันช่างจริงแท้และแน่นอน

หุหุ




 

Create Date : 22 พฤษภาคม 2553
3 comments
Last Update : 22 พฤษภาคม 2553 22:00:49 น.
Counter : 696 Pageviews.

 

อ่านแล้วซาบซึ้งตามครับ
ขอให้ก้าวต่อไปข้างหน้านะครับ
ปล.รัก Central World เสมอ

 

โดย: apinat_m 22 พฤษภาคม 2553 21:42:32 น.  

 

... ซึ้งจังค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

... เราไม่ได้เดินก้าวไปคนเดียวแน่นอนค่ะ เรามีเพื่อนเสมอ เพื่อนที่อยากให้บ้านเรากลับมาเหมือนเดิม สู้ๆ ค่ะ

 

โดย: SIMAKHA 22 พฤษภาคม 2553 22:16:15 น.  

 

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

 

โดย: is_ninja 22 พฤษภาคม 2553 23:23:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

 

แมวน้อยสีส้ม
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add แมวน้อยสีส้ม's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com pantip.com pantipmarket.com pantown.com