แวะมาอ่านเน้อครับ
อ่านแล้วก็ยิ้มแหยๆๆๆ

เพราะผมก่มาในฐานะ สามีครับ 5555

ในปัจจุบัน ส่วนใหญ่เป็นแบบนั้นค่ะ เพราะใจยังติดกับความต้องการของตนเป็นใหญ่ ติดกับความคาดหวัง เมื่อไม่ได้ดังหวังหรือดังใจ ความทุกข์ก็เกิด เพราะใจไม่เปิดรับความเป็นตัวตนของกันและกัน

ผิดกับจุฬาภินันท์ จุฬาภินันท์มีความสุขที่มีสามี สามีก็มีความสุขที่มีภรรยาแบบจุฬาภินันท์ เพราะเราเข้าใจ ทุกข์น่ะมีบ้างค่ะ แต่เพียงเบาบาง เพราะเราเปิดใจและยอมลดทิฏฐิ ความทุกข์จึงจางหายเพียงแค่ใช้ปัญญาำพิจารณาใจตัวเอง และยอมรับและแก้ไขให้มันถูกต้อง เท่านี้ก็ไม่ทุกข์ค่ะ

สบายใจจังที่รู้แล้วว่ามาถูกทาง