<<
ตุลาคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
21 ตุลาคม 2550

พี่เขียวกับน้ำใจจากน้องคนแปลกหน้า

มีใครเคยได้อ่านเรื่องเกี่ยวกับ พี่เขียว บ้าง พี่เขาเป็นชายหนุ่มที่เคยขึ้นกระทู้แนะนำในห้องเฉลิมไทย ชายพิการที่อาศัยอยู่กับแม่ อ่านเรื่องของเขาแล้วได้เห็นน้ำใจของคนหลายคนที่ได้ไปช่วยพี่เขียว ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รู้จักอะไรกันเลย ถึงแม้จะเป็นเพียงช่วงสั้น ๆ จนกระทั่งพี่เขาเสีย แต่ช่วงเวลาแค่นั้น มันคงทำให้ผู้ชายคนหนึ่งไม่เหงา มีกำลังใจที่จะสู้ ในช่วงสุดท้ายของชีวิต

ทุกคนที่ได้ไปช่วยแก พวกคุณน่ารักมากเลยค่ะ นับถือน้ำใจพวกคุณ

ถึงพี่เขาจะขยับเขยื้อนไปไหนไม่ได้มากว่า 20 ปี แต่สิ่งหนึ่งที่พี่เขาได้ทำคือการบันทึกเรื่องของแกไว้ "20 ปีที่ประสาทสัมผัสถูกตัดขาด" ตอนอ่านกระทู้แรก ๆ ได้แต่นึก ถ้าเรื่องของพี่ได้พิมพ์เป็นหนังสือ พู่ซื้อแน่นอน เขียนดีไม่ดีไม่รู้ แต่อยากรู้จักผู้ชายคนนี้ให้มากขึ้น อยากรู้ว่า 20 ปีที่ผ่านมา พี่คิดอะไรอยู่คะในห้องแคบ ๆ ที่เป็นเหมือนโลกของพี่ โลกที่ถึงแม้พี่จะเบื่อแค่ไหน แต่ก็ก้าวออกไปไม่ได้

ฟังคนอื่นเล่าเรื่องของพี่เขา ก็คงไม่เท่ากับฟังจากเจ้าตัวถ่ายทอดเอง

จนมาวันหนึ่งโฉบไปโฉบมา ได้เป็นเห็นบลอคของน้องปลา sakana_plarja ที่ประกาศว่าได้จัดทำหนังสือผลงานบางส่วนของพี่เขียวขึ้นมา 30 เล่ม เพื่อไปแจกในงานศพของพี่เขียว แต่น้องเขาไปไม่ทัน เลยเอาหนังสือมาแจกให้กับคนที่ติดตามเรื่องและขอไปที่น้องเขา โอ้...พระเจ้ามาโปรด อยากได้มากค่ะ รีบติดต่อน้องว่าขอพี่เล่มนึงนะคะ ขอกันเห็น ๆ ขอกันหน้าบลอคแบบไม่มีอาย เรื่องหนังสือนี่ เห็นเมื่อไหร่ก็อยากได้เมื่อนั้น

น้องตอบมาว่าได้เลยค่ะ หลังจากติดต่อกับน้องแล้ว รีบโทรทางไกลไปสั่งเจ๊ตุ้มตุ้ยที่บ้าน ตอนโทรไปเจ๊แกก็กระซิบกระซาบ บอก

"ฉันประชุมกับลูกค้าอยู่"

มาบอกตูทำไม ไม่ได้ถามสักหน่อย อีเจ๊นี่ท่าจะบ้า

"เธอ หยิบกระดาษปากกาแล้วจดที่ฉันบอกเลย แล้วรีบส่งซอง 5x7 ติดแสตมป์ 5 บาทไปให้น้องเขาด้วยนะ ไหนทวนที่ฉันบอกสิ"

เจ๊ตุ้มตุ้ยก็งึมงัม งึมงัม แบบกลัวลูกค้าได้ยิน เป็นอันว่าเจ๊รับคำสั่งน้องสาวได้ถูกต้อง แล้วก็ย้ำอีกทีว่าให้ส่งวันนี้เลยนะ เจ๊ก็บอกว่า

"เออ..เดี๋ยวส่งให้วันนี้แหล่ะ"

ผ่านไปเกือบอาทิตย์ น้องปลาหลังไมค์มาบอกว่ายังไม่ได้ซองกับที่อยู่จากพี่เลยค่ะ อ๊ะ...ได้ไง รีบโทรไปจิกตีตุ้มตุ้ย ตุ้มตุ้ยก็งง ๆ ว่าส่งไปตั้งเกือบอาทิตย์แล้วนะ ส่งจดหมายในกรุงเทพกันเอง มันไม่น่านานขนาดนี้ ไม่เป็นไร สงสัยไปรษณีย์ทำหล่นหรือส่งผิดล่ะมั้ง ให้ตุ้มตุ้ยส่งอีกรอบ

แล้วก็หลังไมค์ไปหาน้องปลา บอกน้องเขาว่า "น้องคะ อย่าตกใจนะ ถ้าเห็นซอง 2 ใบ พี่ไม่ได้งกจะเอาหนังสือ 2 เล่ม" ส่งไปกันเหนียว เผื่อครั้งแรกซองหายกลางทาง เวลาผ่านไปอีกหนึ่งอาทิตย์ (รวมเป็น 2 อาทิตย์แล้ว) น้องปลาบอกว่าไม่มีซองของพี่เลยค่ะ บ้าไปแล้ว..ไปรษณีย์บ้าไปแล้ว ส่งจดหมายตูไปไหนเนี่ย

อยากอ่านก็อยากอ่าน แต่เกรงใจน้องเขาอ่ะ อุตส่าห์เก็บหนังสือรอมาให้ครึ่งเดือนแล้ว เลยบอกน้องไปว่า "พี่สละสิทธิ์ค่ะ"

น้องปลาหลังไมค์มาชนิดที่ทำให้อึ้งไปเลย น้องบอกว่า

ไม่เป็นไรค่ะ พี่แค่บอกที่อยู่มาเดี๋ยวหนูจะส่งไปบ้านพี่ให้ หรือจะให้ส่งไปที่อเมริกาก็ได้ นะนะนะ หนูอยากให้พี่อ่าน

ที่อึ้งคือ หนูทุ่มทุนสร้างมากเลยค่ะ ไหนจะทำหนังสือ แล้วยังจะเสียค่าส่งให้พี่อีกนะ พี่เองยังแค่ตั้งใจจะให้หนูส่งไปที่บ้านเมืองไทย แล้วเดี๋ยวตุ้มตุ้ยมาเยี่ยมก็ให้มันเอามาด้วย หรือไม่ก็ให้ที่บ้านส่งมาให้พี่เอง แต่หนูเล่นจะควักตังค์ตัวเองส่งข้ามประเทศมาให้พี่เลย

เกรงใจน้องเขาจริง ๆ นะ ไม่อยากให้เขามาเสียตังค์ให้พู่

น้องบอกกลับมาว่าหนูทำงานแล้ว ไม่เป็นไร ฮือ..ฮือ..น้องขา พี่น้ำตาเล็ดกับน้ำใจน้องจังเลย

เอาวะ...น้องเขาอุตส่าห์ตั้งใจช่วยเต็มที่ ความพยายามครั้งสุดท้ายของพู่แล้ว ส่งที่อยู่(แต่ไม่ได้สอดซองเปล่า) ข้ามประเทศไปหาน้องปลาเองเลย ก่อนส่งก็ไปเปิดกระเป๋าสมบัติ ดูว่ามีเงินไทยอยู่เท่าไหร่ เงินพวกนี้พกมาไม่มากหรอกค่ะ เผื่อเหลือเผื่อขาด คือเก็บไว้ขึ้นแท๊กซี่จากสนามบินกลับบ้านเวลากลับเมืองไทย เวลากลับบ้านไม่เคยโทรเรียกให้ใครมารับ ชอบโผล่ไปแบบให้เขาประหลาดใจกัน คราวที่แล้วประหลาดใจมาก แต่คนประหลาดใจกลายเป็นพู่นะ กลับบ้านไปไม่มีใครอยู่เลย บ้านเงียบกริบ 555

นับไปนับมา มีตังค์เหลืออยู่คือแบงค์พัน 2 ใบ กับเศษตังค์อีก 90 บาท พี่ส่งตังค์ไปให้หนู 90 บาทนะคะ ส่วนแบงค์ใหญ่เหลือเก็บไว้ขึ้นแท๊กซี่

ส่งหนังสือไปบ้านพี่ที่เมืองไทยก็พอค่ะ ไม่ต้องส่งมาอเมริกานะคะ เดี๋ยวหนูจะกรอบเกลียวซะก่อน

จดหมายส่งไปแล้ววันศุกร์ที่ผ่านมา เดาว่าน่าจะถึงภายในอาทิตย์หรือสองอาทิตย์ ไม่น่าเกินกว่านี้ น้องปลาคอยจดหมายหน้าตาแบบข้างล่างนี้นะคะ สุดท้ายนี้พี่ขอขอบคุณน้องมาก ๆ เลยค่ะ ขอบคุณสำหรับน้ำใจที่มีให้คนแปลกหน้า ต้องบอกว่าคนที่หนูไม่เคยเห็นหน้าเลยสิถึงจะถูก ขอให้กิจการเซ้งลี้ฮ้อนะ

ท้ายนี้ขอให้พี่เขียวหลับให้สบายนะคะ ถ้าพี่เขียวอยากให้พู่รู้จักพี่เพิ่มขึ้นอีกนิด ขอให้จดหมายครั้งที่ 3 นี่ส่งถึงมือน้องปลาด้วยเถอะ สาธุ








Create Date : 21 ตุลาคม 2550
Last Update : 19 กันยายน 2552 15:31:43 น. 27 comments
Counter : 680 Pageviews.  

 
ไม่เคยได้อ่านเลยแฮะ แบบว่าไมได้เข้าห้องเหลิมแบบเนิ่นนานมาก


โดย: หัวใจสีชมพู วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:22:28:02 น.  

 
ไม่เคยรู้จักพี่เขียวเหมือนกัน
แต่ส่งเงินไปในวองเลยเหรอ เดี๋ยวผมจะคอยตามไปเก็บ


โดย: 9A IP: 58.9.78.95 วันที่: 21 ตุลาคม 2550 เวลา:22:57:45 น.  

 
แวะมาถามว่าหนังสือที่เกี่ยวกับจิตแพทย์ที่รักษาพวกฆาตกรต่อเนื่องเนี่ย ชื่อหนังสือว่าอะไรเหรอคะ จะได้ไปหาซื้อมาอ่านบ้าง ชอบนักแลหนังสือแบบนี้


โดย: หัวใจสีชมพู วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:7:17:45 น.  

 
อ่ะพี่พู่ขามันเรื่องเล็กน้อยค่ะ แต่ยังไงถ้า จ.ม.มาถึงแล้วหนูจะรีบจัดการให้พี่ทันทีเลยค่ะ

หนูเชื่ออย่างนึงว่าถึงแม้งานเขียนของพี่เขียวไม่ได้ตีพิมพ์จากสำนักพิมพ์อย่างที่พี่เขาตั้งใจ (แม้ว่าหนูจะคัดสำนักพิมพ์ส่งหนังสือไปเสนอแล้วบางส่วน) แต่ถ้ามีคนที่อยากอ่านงานเขียนของพี่เขา และชอบงานเขียนของพี่เขา พี่เขานอนตายอย่างมีความสุขค่ะ


โดย: sakana_plarja IP: 202.57.183.114 วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:12:10:19 น.  

 


โดย: null (Mooky Miracle Mom ) วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:23:37:30 น.  

 


โดย: zeeD.mj วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:1:28:10 น.  

 
น้องพู่ ถ้าไม่ลงทุนใครเค้าจะคิดว่าโลกนี้ยังมีคนอย่างคุณป้ามหาภัยอีกค่ะ คิดถึงน้องพู่แม่หมอพู่ลืมบอกไปว่า สามีกลับมามีของฝากมาให้จริงๆๆด้วย อิอิ เรื่องทั้งหมดทั้งมวลมาจากป้าคนนี้คนเดียว


โดย: Mooky Miracle Mom วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:10:45:07 น.  

 
ได้อ่านเรื่องนี้ก็ชื่นใจค่ะ ว่าน้ำใจยังไม่หายไปจากสังคมไทย

เวลาได้ยินเรื่องราวแบบนี้แล้วรู้สึกดีมากๆค่ะ

น้ำใจมันมีค่ากว่าน้ำเงินซะอีกเนอะ

อ่านแล้วมาเล่าสู่กันฟังด้วยนะคะพี่พู่จะรออ่าน



หรือจะส่งมาให้อ่านต่อก้ไม่ว่ากัน

ล้อเล่นกั๊บ


โดย: พื้นที่สีเขียว วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:15:02:37 น.  

 
อยากจะอ่านบ้างจังเลยค่ะคุณพู่ แต่กลัวจังว่าครั้งที่ 3 เนี่ยจะถึงคุณพู่มั้ย เพราะมีใส่เงินไปด้วยน่ะสิ

ลป.เพื่อนยีนส์คนนี้เค้ามีภาคนางมารด้วยนะ อิอิอิ


โดย: Atomix1976 วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:18:28:02 น.  

 
ผมเข้าบล็อกคุณพู่แล้วตัวหนังสือในบล็อกเป็นภาษาจีนบ่อย ๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ต้องรีเฟรชจึงจะเป็นภาไทย

คนอื่นเขาเจอแบบนี้บ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้


โดย: 9A วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:21:27:44 น.  

 
คุณพู่เหมือนจะเป็นคนที่ดูดุๆๆ
แต่อีกด้านหนึ่ง ใจดี แล้วก็น่ารักเหมือนกัน


โดย: ไม่ง่วงครับ วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:21:29:40 น.  

 
ไม่เคยรู้เรื่องมาก่อน ไม่เคยเข้าห้องเฉลิมไทยเลยค่ะ ถ้ามีเวลาพี่พู่อ่านแล้ว เล่าต่อน้าค้า(ปกติเอ๋อยู่ห้องแป้งกะห้องแมว)

แต่อ่านแล้วรู้สึกดีจังที่น้ำใจมีอยู่ทั่วไปในสังคม


โดย: *~~thymos~~* วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:22:44:06 น.  

 
มาส่งน้องพู่เข้านอนค่ะ ฝันดีนะคะ วันนี้สามีไม่อยู่ไปเดนมาร์กค่ะ ตอนนี้เค้าเปิดไฟเขียวให้เล่นบลีอคแล้วตั้งแต่เจอเรื่องป้ามหาภัย แต่เราก็ต้องดูแลเวลา จะเล่นตอนที่สามีบินเมื่อเค้ากลับมาไม่เล่นค่ะ ถ้าพี่หายไปก็คือ พี่กำลังดูแลสามีกับลูกนะคะน้องพู่ที่น่ารัก


โดย: Mooky Miracle Mom วันที่: 23 ตุลาคม 2550 เวลา:23:48:18 น.  

 
อืม น้ำใจเพื่อนบนอินเตอร์เนตเนอะ (บางคนเห็นๆกันยังไม่เคยทำไรให้ขนาดนี้เลย)

ภัทรไม่ค่อยเ่ล่นพันทิพอ่ะพู่ ไม่เคยเข้าห้องนี้และไม่รู้จักพี่เขียว ที่บอกเนี่ย ไม่ใช่ไรหรอก จะกินแรงพู่ คือ อ่านแล้วช่วยย่อยให้ด้วยดิ... ลงบ๊อกมาซะ..

ปล. ชอบนังนกหัวเหลืองหลังซองมากๆ แล้วก็... ระวังเงินหายเน้อ


โดย: uchiara IP: 24.148.77.3 วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:2:26:28 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนและมอบคำแนะนำดีๆให้นะคะ


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:11:47:51 น.  

 
ได้เลยค่ะทุกคน ถ้าหนังสือถึงมือพู่ ได้อ่านแล้วจะเอามาเล่าให้ฟังอีกทีนะ

ว่าแต่นอกจากคุณ 9A แล้ว มีใครเปิดบลอคพู่มา แล้วเห็นเป็นภาษาจีนบ้างอ่ะ
ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พู่ไม่เห็นภาษาจีนอ่ะ


โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:12:30:54 น.  

 
บล็อกคนอื่น ผมไม่เคยเจอว่าเปิดไปแล้วเป็นภาษาจีนนะครับ

หรือหว่าผปมโดนไวรัสเข้าแล้ว


โดย: 9A วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:19:16:12 น.  

 


โดย: Mooky Miracle Mom วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:22:36:37 น.  

 

มีเรื่องดีๆมาเสมอๆนะครับ
ทำแท่กพี่แล้วนะครับ


โดย: jantzen วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:23:49:15 น.  

 
ไม่เป็นค่ะคุณพู่ อ่านได้ปกติ


โดย: Atomix1976 วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:8:06:09 น.  

 
Flowers


>


เอาดอกของความคิดถึงมาฝาก พอสายๆๆจะออกเป็นดอกเบี้ย ของความคิดถึง และเพิ่มค่าเป็นความสุข จะมากเป็นทวีคูณ คลอดไป

แม่มุกตัวดี สามีตั้งให้


โดย: Mooky Miracle Mom วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:8:48:17 น.  

 
เรื่อง font น่ะ มาส่งข่าวว่าอ่านได้ปกติฮับ...


โดย: Pat IP: 24.148.77.3 วันที่: 25 ตุลาคม 2550 เวลา:13:06:19 น.  

 
ฮิ้ววว
พี่พู่ ตุ๊กตาแวะมาเยี่ยม มะได้มาซะนาน ลืมหน้าลืมตากันหรือยังค๊า


โดย: ตุ๊กตาซัง วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:6:55:30 น.  

 
Hello คุณพู่ วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ทำไรจ๊ะ


โดย: Atomix1976 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:15:17:38 น.  

 
'งง กับ blog จริงๆ ทำไมลงทะเบียนแล้วถึงต้องให้กรอกชื่อใหม่เวลาเขียน ment ทุกทีเลย เหอๆ

พี่พู่หนูได้รับ จม.ของพี่แล้ว เย็นวันนี้จะส่งไปให้ตามที่อยู่ที่ กทม.นะคะ เย่ในที่สุดก็ได้อ่านสักทีเน๊อะ


โดย: sakana_plar IP: 58.8.17.34 วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:15:37:26 น.  

 
น้องปลา ขอบคุณอีกทีค่ะที่มาส่งข่าว แล้วว่าแต่ไอ้สองฉบับก่อนหน้านั้น ที่พี่สาวพี่ส่งไป มันถึงมือน้องมั้ยค่ะ
หรือว่ามันโดนดูดหายไปกับหลุมดำแล้ว

คงยังไม่ได้อ่านเร็วขนาดนั้น เพราะต้องรอที่บ้านพี่ส่งมาอีกต่อนึง

ปล. ฮี่..ฮี่..ดีใจจัง ตังค์ไม่หาย


โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:17:21:11 น.  

 
ภัทร thank you นะ ที่มาบอกว่าอ่านได้ รับทราบคร้าบผม


โดย: ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:18:34:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา's blog to your web]