BlogGang.com : : ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา : เรื่องของคนมีดวงทางลาภลอย

เรื่องของคนมีดวงทางลาภลอย

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาพู่โทรไปหาไอ้ตี๋ที่เมืองไทย จริง ๆ โทรหลายครั้งแล้วแต่ไม่ค่อยได้คุย เพราะโทรไปทีไรมันไม่ค่อยอยู่บ้านทุกที เลยกลายเป็นคุยกับพี่สาวมันประจำเลย มาฟังบทสนทนาตัดทอนมาบางส่วน คุยกับมันแล้วจะสับสนในชีวิตเพราะบางทีสรรพนามที่ตี๋ใช้คือแก-ฉัน แต่บางทีพอมันเริ่มติดลมมันก็จะเปลี่ยนสรรพนามเป็นกรู-มรึง

"เฮ้ยไอ้พู่ กรูแย่แล้วว่ะ"

"ทำไมอ่ะ เป็นอะไร"

"หัวกรูหงอกหมดเลย กรูทำบริษัทขาดทุนไป 17 ล้าน"

หา...17 ล้าน

แต่จริง ๆ แล้วเรื่องเล็ก บริษัทที่ไอ้ตี๋มันทำอยู่รวยจะตาย กิจการในเครือของญี่ปุ่นที่ชาวบ้านออกมาทุบข้าวของประท้วงบริษัทน่ะแหล่ะ

"เออ..ไม่เป็นไรหรอก แกก็ย้อมสิ นี่วันก่อนฉันก็เจอผมหงอก 2 เส้นแล้ว แถมมีรอยย่นขึ้น 2 รอยแล้วแก"

นี่คือจุดเริ่มต้นทำให้นั่งคิดนอนคิด ไม่ได้การซะแล้วต้องออกไปช้อปปิ้งหาครีมมาบำรุงหน้าเป็นการใหญ่ จุดประสงค์หลักจะไปซื้อครีมมากลบริ้วรอย ทาหน้าให้มันเด้งดึ๋ง จริง ๆ ก็ทาเป็นประจำอยู่แล้วหล่ะ แต่อยากลองยี่ห้อใหม่ที่ไม่เคยใช้ เผื่อมันจะดีกว่าเก่า คือว่า...กลัวแก่(กว่านี้)อ่ะ

ออกไปเตร็ดเตร่ซื้อครีมที่หมายตา พนักงานก็น่ารักเป็นมิตรมาเทคแคร์อย่างดี แต่ก็ไม่ได้ประกบติดเซ้าซี้กวนใจ และก็ไม่ใช้หางตาจิกลูกค้า เหมือนพนักงานขายเครื่องสำอางของประเทศสารขัณฑ์

ได้มาทั้งครีมลดริ้วรอย ครีมทาตา ครีมทาแก้หน้าแห้ง ครีมทาหน้าให้ตึง เห็นอะไรก็อยากได้ไปหมด ลืมตัวไปชั่วขณะว่าหน้าก็ไม่ได้ใหญ่เป็นถาด

แล้วก็ได้เครื่องสำอางติดมือมาด้วย เมื่อธรรมชาติไม่ปราณี ก็เสริมแต่งเอาเองก็ได้(วะ)

พอซื้อเสร็จคุณน้องก็แถมของแถมให้ใหญ่เลย ได้ทั้งเสื้อยืด กระเป๋า น้ำหอมทดลองขวดจิ๋วมา 2 ขวด (จริง ๆ ไม่ต้องให้น้ำหอมก็ได้ ได้มาก็ไม่ใช้ กองอยู่เต็มเลย) แล้วก็ให้เขียนชื่อส่งในบัตรชิงโชค ก็เขียนส่งไป 1 ใบ แล้วก็กลับบ้านตัวปลิวด้วยโรคทรัพย์จาง

พออีกสองวันต่อมา ได้รับข้อความใน voice mail จากห้างว่า
"คุณคือผู้โชคดีได้รับรางวัลจากการจับสลาก ให้มารับรางวัลได้ที่เคาน์เตอร์เครื่องสำอาง"

นี่ถ้าอยู่เมืองไทยต้องคิดหนักกลัวใครมาย้อนรอย เพราะชอบแกล้งแม่ด้วยวิธีนี้บ่อย วันดีคืนดีก็โทรไปที่บ้านตัวเอง ถามหาแม่แล้วหลอกแกว่าแกคือผู้โชคดี ถูกรางวัลอะไรก็ว่าไป ก็อยู่บ้านเดียวกัน เห็นแล้วหล่ะว่าแม่ส่งฉลากชิงโชคอะไรบ้าง หลอกแกบ่อยจนหลัง ๆ ถ้าเผื่อแกถูกรางวัลจริง แกคงไม่เชื่อใครแล้วหล่ะ

พู่เคยบอกแม่ บอกเพื่อนว่าตัวเองเป็นคนมีดวงทางด้านจับฉลาก ถูกรางวัลลาภลอยอะไรนี่บ่อยมาก ได้มาแล้วหลายรางวัล ตอนอยู่เมืองไทยได้เงินลอยมาฟรี ๆ 500 บาทจากที่ทำงาน ได้เครื่องทำ sandwich ไปดูหนังหย่อนหางตั๋วก็ได้ตั๋วฟรีวันรุ่งขึ้น (แต่ไม่ได้ไปหรอก หลับไม่ตื่น) เล่นเกมส์รายการวิทยุก็ได้บัตรทำผม (เดี๋ยวคราวหน้าจะมาเล่า เรื่องบัตรทำผมภัยมนุษย์นี่ให้ฟัง)มาอยู่นี่ก็ได้เช็คเงินสดจากที่ทำงาน ทั้งที่ไม่ได้ไปปาร์ตี้กับเขาหรอก เขาจับฉลากรายชื่อพนักงาน แล้วก็มีอีกหลายรางวัล

ฮ่า..ฮ่า..คนมีดวงทางด้านลาภลอยก็งี้แหล่ะ อย่าอิจฉากันเลยครับพี่น้อง

พอไปถึงก็เดินดุ่ม ๆ ไปบอกเคาน์เตอร์เครื่องสำอางว่ามิเชลโทรไปหา ให้มารับรางวัล พอเหลือบไปดูรายชื่อคนถูกรางวัล

กรี๊ด...พู่ถูกรางวัลที่ 1 ค่ะ

ได้รางวัลเป็นถุงใบนี้มา พนักงานน่ารักมาก มาขอบคุณโค้งแล้วโค้งอีก