ทำอะไรลงไปเนี่ย...(ต่อ) ตอนจบ อ่านตอนแรกก่อนนะคะ เดี๋ยวจะไม่รู้เรื่องว่ามาพล่ามเรื่องอะไร คลิกตรงนี้ค่ะ พู่ก็ขับรถพาน้องขอบตาดำไปถึงที่หมายคือร้าน Taco Bells เป็นร้านฟาสต์ฟู้ดเมกซิกัน ตอนนั้นตี 3 กว่าร้านก็ปิดล็อคแล้วหล่ะ พอไปถึงแทนที่น้องจะลงไปเลย พู่จะได้รีบไปให้พ้น ๆ น้องขอบตาดำบอก "ขอยืมโทรศัพท์หน่อยนะคะจะโทรไปเรียกเพื่อนข้างใน ให้เปิดประตูก่อน" พู่รีบส่งโทรศัพท์ให้เลย จะได้เสร็จเรื่องซะทีเอาให้เต็มที่เลยน้อง ง่วงนอนเต็มแก่แล้ว น้องขอบตาดำเปิดประตูแล้วเอาขาข้างหนึ่งเหยียบพื้น ในขณะที่ขาอีกข้างเหยียบค้างไว้ที่พื้นรถตรงฝั่งคนนั่งข้างคนขับ คล้ายกับเอาขาเกี่ยวรถไว้ไม่ให้หนีไปไหนเลย พู่คิดมากไปเปล่าหว่า พอคุยโทรศัพท์แบบกระซิบกระซาบไม่ให้พู่ได้ยินเสร็จ น้องหันมาบอก "อย่าเพิ่งไปนะ ช่วยรอจนกว่ามีคนมาเปิดประตูก่อน" รอสักพักก็ไม่เห็นเงาใครเลย น้องขอบตาดำเลยลงจากรถเดินอ้อมไปด้านข้างของร้าน ตอนนั้นพู่ก็นั่งอยู่ในรถ เกียร์อยู่ที่ D ตลอดเตรียมพุ่งอย่างเดียว พู่ก็ชะเง้อคอยาวเป็นยีราฟเห็นน้องเดินวนไปวนมา แล้วกลับมารอที่รถอีกสักพัก ทั้งพู่ทั้งน้องน่ากลัวต่างใจจดจ่ออยู่ที่ประตู เห็นเป็นชายผิวดำกำลังเปิดประตูออกมา ไม่รอช้าพู่แทบจะถีบน้องลงไปเลย เปล่าหรอก...ใครจะกล้าน้องตัวใหญ่กว่าพู่เยอะเลย บอกให้น้องลง ไม่มีการร่ำลาอาลัยอะไรทั้งสิ้น แล้วพู่รีบพุ่งออกมาเลย ไม่สนว่าตอนต่อไปจะเป็นยังไง ลำพังน้องคนเดียวพี่ก็กลัวจะแย่แล้ว แถมเพื่อนน้องเป็นหนุ่มล่ำผิวดำอีก ยิ่งน่ากลัวใหญ่ อย่าหาว่าเหยียดสีผิวเลยนะ แต่คนดำที่นี่น่ากลัวจริง ๆ รีบขับออกมาก่อนที่หนุ่มนั้นจะมาถึงตัว พอพ้นจากตรงนั้นไปได้ โล่งจริง ๆ ค่ะ แต่เวรกรรมเป็นของพู่ต่อไป เพราะหลงทาง ก็ตอนขับไปได้ฟังแต่ทางขาไป แต่จากจุดนั้นกลับบ้านไม่ถูก ขับวนไปวนมาอยู่เกือบชั่วโมง กว่าจะถึงบ้าน วันรุ่งขึ้นแม่ตุ๊กตาโทรมา (แม่โทรบ่อยมาก ป้าแกคงนึกว่าโทรครั้งละ 3 บาท) แม่บอกได้รับการ์ดปีใหม่แล้วนะ พร้อมกับอวยพรให้ศีลให้พรปีใหม่ อารมณ์แม่แจ่มใสมาก พู่ก็เล่านู้นเล่านี้ให้แม่ฟัง แพล่ม...แพล่ม...แพล่ม นึกได้ถึงเรื่องตื่นเต้นเมื่อคืน "แม่...เมื่อวานพู่รับ hitchhiker ขึ้นรถมาด้วยหล่ะ....." แม่อึ้งไปพัก ก็เสียงเขียวแบบสายฟ้าฟาด "พู่ วันหลังอย่าทำบ้า ๆ อย่างนี้อีกนะ โทรเรียกตำรวจให้เค้ามาจัดการ ถ้าเขาเป็นโจรเอามีดมาแทงแกตายจะว่ายังไง" "ก็ขึ้นสวรรค์น่ะสิแม่" อันนี้นึกในใจ ขืนพูดออกไปตอนนั้นพู่ตายแน่ ๆ โดนป้าฆาตกรรมกลางอากาศ แล้วแม่ก็เทศนาอีกกัณฑ์ใหญ่ ขี้หูเต้นระบำตั้งแต่ตอนแม่บอก "วันหลังอย่าทำบ้า ๆ อย่างนี้อีกนะ" หูอื้อไปแล้วเลยฟังอะไรเลือน ๆ ไปชั่วขณะ ได้แต่นึกไม่น่าเลยตู วันหลังไม่รับใครแล้ว แต่...ถ้าเจอใครน่าสงสารอีกหล่ะ Create Date : 04 มกราคม 2550 Last Update : 24 ตุลาคม 2550 23:17:20 น. 2 comments Counter : 535 Pageviews.   Share Tweet มา ขับ กล่อม ให้ หลับ สนิท ค่ะ โดย: โสมรัศมี วันที่: 4 มกราคม 2550 เวลา:19:57:47 น.   ตามมาอ่านภาคต่อค่ะ น่ากลัวมากเลย ระวังตัวด้วยน่ะค่ะ เป็นห่วงจ้า โดย: icebridy วันที่: 4 มกราคม 2550 เวลา:20:03:15 น.   ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก