วันที่ 11 ธันวาคม 2548

ไม่รู้จะเขียนอะไร มันเรื่องราวเยอะไปหมดเลย

เราแต่งงาน 2 วัน หมั้นอีก 1 วัน รวมเป็น 3 วัน

เพื่อนๆที่มาในงานนี่ ถ้าไม่รักกันจริงนี่ไม่สามารถนะเนี่ย

ก็เล่นจัดงาน ติดติดกันเลย

ข้ามวันหมั้นไปเลยดีม๊ะ อิอิอิ

เอารูปมาฝากนิดหน่อย

ที่โรงแรม Marriot คุณโรสเป็น Wedding Planner ให้ น่ารักมากมาก

ใครจะแต่งงาน ติดต่อได้เลย

งานวันหมั้นเราโชคดีเพราะเราได้ช่างแต่งหน้ารู้ใจมาจากที่ สตูดิโอ

เราแอบจีบเค้ามา ร้าน Wedding Castle บริการดีมากมาก แต่เราไม่สะดวกเรื่องที่ต้องไปแต่งตัวที่สตู

ตามปกติต้องไปแต่งหน้าทำผมที่ สตูดิโอเท่านั้น

แต่งานนี้ ขออนุญาตจีบ ช่างแต่งหน้ามาที่โรงแรม เพราะเราไม่สะดวกเลย กับการแต่งหน้าที่สตู

หาช่างแบบ freelance มาก็กลัวไม่ถูกใจ เพราะยังไม่ได้ลองฝีมือกันเลย

งานก็ยุ่งก่อนแต่งงานไม่มีเวลาไปลองขนาดนั้น พอตอนไปถ่ายรูปแต่งงาน

พี่เค้าแต่งหน้าสวยมากมาก เลยจีบซะเลย

พี่เค้าก็โอเค เพราะเราให้เค้ามา ตี5 เสร็จแล้วพี่เค้าก็ไปทำงานต่อได้

ไม่มีปัญหา  สบายใจ อิอิ

จีบไปจีบมา เอา 3 วันเลย วันหมั้น แต่งคริสต์ แต่งจีน พี่เค้ามาให้ 3 เช้าเลย ตี 5 นี่ 2 วัน และ ตี4

พี่เค้าตรงเวลามาก รับผิดชอบดีสุดสุด แถมพี่ทำผมที่มาด้วย ก็คู่บุญกันมาที่สตูด้วยเหมือนกัน

ถูกใจสุดๆ สำหรับช่างที่ สตูดิโอ แต่พี่เค้าไม่สามารถมาแต่งให้เราตอนงานกินเลี้ยง

ตอนเย็นได้ เพราะต้องทำงานที่สตู เราเลยต้องหาช่าง freelance มา

ก็ไป search ใน Internet เข้า Web Wedding Square บ้างถามคนโน้นคนนี้

ก็มาสรุปที่พี่คนนึงเค้าว่ากันว่าเก่งมากมาก

มีรูปผลงานให้ดูทาง Net ด้วย สวยงาม เราก็ติดต่อไป พี่เค้าว่างวันนั้นเราก็รีบโอนเงินไปจองเลย

ปรากฏว่าพอจองเสร็จ พี่เค้าโทรมาบอกว่า ขอโทษทีติดงาน

งงมากกกกกกกกกกก แล้วเค้าบอกว่าจะคืนเงินมัดจำให้

แล้วก็ให้เบอร์ลูกมือเค้ามา บอกว่าคนนี้ก็เก่ง เราก็จวนตัวใกล้งานแล้ว

เอาก็ได้ ก็คุยกะช่างว่าจะนัดกันดูผลงานเค้า แต่ปรากฏว่า เอาเข้าจริงๆได้แต่คุยกันทางโทสับ

เพราะว่าเราเองที่เป็นฝ่ายไม่มีเวลา คนแต่งงานแล้วคงรู้เน้อ

ว่ายิ่งใกล้วันนี่มันยุ่งตลอด 24 ชม. ขนาดหลับ ยังละเมอมาพิมพ์ชื่อแขกได้

ฮ่าๆๆ ล้อเล่น

ว่าแล้วก็เลยนัดช่างเรียบร้อย พอวันกินเลี้ยงตอนเย็นมาถึง

พี่ท่านก็มา มาแต่งหน้าให้เรา นัดเรา บ่าย 2 โมง กินเลี้ยงอ่ะ 5 โมง

เราก็แต่งไปลุ้นไป เพราะไม่ได้แต่งหน้ากระจก เค้าว่าแสงไม่พอ

เราก็ลุ้นๆ ไปดูกระจกก็โอเค เดี๋ยวดูรูปกันเองเน้อ

แต่ที่โลกจะแตก คือ ตอนเราคุยกะเค้าเราบอกแล้วว่า ดอกไม้ติดผม เราไม่เอาดอกลิลลี่นะ

มันมีกลิ่น เราไม่ค่อยชอบ

เค้าก็คุยเหมือนกะว่า โอ๊ยน้องไม่ต้องกลัวค่ะ เค้าไม่ใช่กันหรอกค่ะ เชย  แป่ว ฮ่าๆๆๆๆๆ

เราก็กังวลไปก่อน เห็นงานเพื่อนยังติดอยู่เลย ฮ่ะๆๆ

แต่พอถึงเวลานี่ดิ เค้าบอกว่ารอช่างทำผมมานะคะ

เอ้า ตอนคุยกันเค้าไม่ได้บอกว่ามีช่างผมมาต่างงหาก นึกว่าเค้า 2 in 1 งงสิคะเนี่ย

เราเห็นช่างแต่งหน้า ถือดอกไม้สีขาวกลีบบางๆ ที่ขึ้นอยู่ที่กำแพงโรงแรมมา

เรานึกว่าเค้าเด็ดมา ตอนเดินมาที่รร. หรือไม่ก็เก็บมาจากที่มันร่วงลงพื้นระหว่างทางเดิน

คือเราเห็นดอกไม้นี่มานานแล้ว จนจำได้ เพราะช่วงที่เราไปติดต่อโรงแรม

เราต้องผ่านรั้วโรงแรมมา ซึ่งเราก็มองดอกไม้ชนิดนี้บ่อยมากมาก

จนเห็นเค้าถือมายังจำได้เลยว่า ดอกนี้แน่แน่ แล้วเค้าถือมาดอกเดียว

เราก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ปรากฏว่า ดอกเนี่ยแหล่ะ ที่เค้าจะใช้ติดผมเรา

โอกอด ไม่นึกเล้ยยยย แต่ตอนที่เรารู้อ่ะเค้ากลับไปแล้ว

คือเค้าแต่งหน้าเราเสร็จ เค้าบอกว่าเดี๋ยวช่างทำผมมา

เราก็โอเค ไหนไหนก็ไหนไหน  สักพักโทรศัพท์เค้าก็ดัง

ช่างทำผมโทรมา บอกว่าใกล้ถึงแล้ว เราได้ยินประโยคนึงที่ช่างแต่งหน้าพูดว่า

"หาได้ดอกเดียวเองพี่"

เราก็เอ๊ะ คืออะไรเนี่ย แต่ใจก็คิดว่าไม่ใช่อย่างที่เราคิดหรอก

นี่งานแต่งงานนะ ไม่ใช่ งานวัดเค้าคงไม่สุ่มสี่สุ่มห้า

แล้วช่างก็บอกว่า เดี๋ยวจะให้น้องอีกคนมาคอยบริการ เติมแป้ง เติมสีปาก ให้จนถึง 6 โมง

ส่วนตัวไอ่คนนี้อ่ะ ไปแล้ว

แล้วพอช่างทำผมเข้ามา ช่างแต่งหน้าก็ส่งเงินให้ 2000 แล้วก็จากไป

เราเริ่มปี๊ด รู้แล้วว่า เซงแน่แน่งานนี้

แต่ท่องเอาไว้ ใจเย็นๆวันนี้วันดี  ถ้ามีเรื่องขึ้นมานี่ แฟนเราไม่ไว้หน้าแน่แน่

แล้วสิ่งที่จะตามมาคือ หัวเรายังไม่ได้ทำเลย 555555

เราก็เลย เอาน้ำเย็นลูบในใจ

คุยกะพี่ทำผมเค้า เค้าบอกว่าเค้าเป็นช่างทำผมใน WorkPoint

ระหว่างทำ โทรศัพท์ก็ดังมาเป็นระยะ ลูกสาว 5 ขวบโทรมาตาม!!!

เค้าก็ จ้าลูก เดี๋ยวแม่เสร็จแล้วจะรีบกลับนะ

คือเค้าฝากลูกไว้กับข้างห้องเช่า

โอ แม่ เจ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

เค้าก็รีบสุดฤทธิ์สิเนี่ย เค้าก็ถามว่าไม่ต้องห่วงน้องพี่จะเนรมิตให้เป็นเจ้าหญิง

เหอ เหอ ดอกไม้ก็ไม่มี

สามีเราเดินมาถามเลยว่าไหนอ่ะดอกไม้

เค้าบอกว่า วันนี้ร้านดอกไม้ปิด เดินมาที่หน้าโรงแรมจะมาซื้อ

เป็นคำตอบที่เราน่าจะเอาอะไรเขวี้ยงไปทีนึงนะเนี่ย

แต่ไม่ได้ มันยังไม่เสร็จ ฮ่าๆๆๆ

ก็พอเสร็จเราก็ดูกระจก แหม ตูอยากจะร้องไห้จริงๆ คือ มันไม่ใช่อย่างที่เราบอกเค้าอ่ะ

เราเอารูปให้เค้าดูด้วยนะ แต่มันออกมาไม่ใช่

แถมดอกไม้ ฮ่าๆๆ ไม่อยากจะบอก ก็เอาจากในแจกันที่โรงแรมเค้าใส่ไว้ให้

โชคดีว่า บังเอิญเราได้พักห้องใหญ่ ดอกไม้เลยมีอยู่ 6 แจกัน พี่แกเอามาหมดเลย

โทรไปหาแม่ อยากจะร้องไห้ แต่เราก็ท่องไว้

ไม่ได้ ร้องไม่ได้ ไม่มีใครแก้เครื่องสำอางค์ได้นะ

เฮ้อออ  จบด้วยประการฉะนี้

แต่ปรากฏว่า แขกเหรื่อ และเพื่อนที่ไม่รู้ ชมว่า อนุรักษ์ไทย ไม่น่าเชื่อว่ามีคนกล้าใช้

สวยนะเนี่ย ประมาณนั้น ว่าไปโน่น คือไม่มีใครรู้เบื้องหลังฮ่ะ

ว่ามันคือดอกไม้ริมรั้วโรงแรม บวกกับ ดอกไม้ในแจกันของโรงแรม

ขอบคุณโรงแรม แชงกรีลา ที่ใส่แจกันมามากมายขนาดนั้น ไม่งั้นเราคงไม่รอด ฮ่ะๆๆ

พอเราลงมาชั้นล่างห้องจัดเลี้ยง เห็นซุ้มดอกไม้แล้วก็ ตีอกชกหัว(ในใจ)

ทำไมตูโง่อย่างงี้ ให้คนลงไปเด็ดดอกไม้ที่ซุ้มมาเสียบหัวก็จบเรื่องไปนานแล้ว ฮ่าๆๆๆ

ดอกไม้ที่ซุ้มนี่ สวยอลังการมาก คนถึงกล้าคิดว่า เราใช้ดอกไม้ไทยไทยได้ใจมากมาก

หารู้ไม่ ........

#@&*##!$!&*+!!!#

แต่งานนี้ ทำไมเสร็จงานเราไม่โกรธก็ไม่รู้ เพราะเวลาของความสุขมันมีมากกว่านี่เอง

Create Date : 23 ธันวาคม 2551
Last Update : 23 ธันวาคม 2551 12:57:32 น.		0 comments
Counter : 341 Pageviews.
Share Tweet