เมื่อวาน..วันนี้..และพรุ่งนี้
เมื่อวาน..ไปรอรับอลีนาที่หน้าประตูทางออกที่ครูนัดหมายให้ไปรับลูก เมื่ออลีนาเดินออกมา เธอร้องไห้ ครูไม่เห็นบอกอะไรแม้แต่นิดเดียว ถามลูก..ว่าร้องไห้ทำไม..ลูกบอก..เฟร้ดดี้มันผลักหนูล้มค่ะ..ฉันถามลูกต่อว่า..แล้วหนูบอกครูมั๊ย อลีนาตอบว่า บอกค่ะ..แต่ครูไม่ได้ทำอะไร อือ..แม่จำไว้เลยนะ..
กลับถึงบ้าน เรียกประชุมทั้งครอบครัว จะได้พูดลงความเห็นให้ได้ยินกันทุกคน ฉันบอกอลีนาว่า..ต่อไปนี้นะลูก..ถ้ามันผลักอีก..ตบมันเลย อย่าไปยอมมัน ถ้าหนูยอมมันๆก็จะทำหนูอีกเรื่อยๆ แต่ถ้าตบมัน หรือเตะหว่างขามันก็ได้ ที่หนูถนัดน่ะ มันจะไม่ทำหนูอีกเลยนะลูก..(นิกแนะนำน้องว่า..ตบมันให้เลือดออกจมูกเลยอลีนา)แนะนำลูกไปแล้ว..ลูกตอบว่า..หนูกลัวได้ใบแดงค่ะ คุณพ่อผู้รักลูกบอกลูกว่า ได้ใบแดงพ่อก็ไม่แคร์หรอกลูก หนูต้องป้องกันตัวเองไว้ก่อนแหละดี ถูกผิด..ฉันไม่รู้หรอก รู้แต่ว่า..ต้องสอนให้ลูกรู้จักป้องกันตัวเอง
++++++++++++++++++++
วันนี้..สอนการบ้านคณิตศาสตร์ให้นิก ทำเรื่องเศษส่วน แม่สอนว่า..หนึ่งร้อย ถ้าแบ่งเป็นสี่ส่วน..มันแบ่งได้ส่วนละ 25 ดังนั้น เศษหนึ่งส่วนสี่ ก็เท่ากับ .25 และถ้าเป็น หนึ่งเศษหนึ่งส่วนสี่ เขียนเป็นจุดทศนิยมก็จะได้เท่ากับ 1.25 สอนแบบง่ายๆนิกก็เข้าใจ มันจะมาแนวไหน ก็คิดกลับไปกลับมาได้หมด สอนการบ้านลูกเสร็จ แอนโทนี่..มาเรียกขอเล่น ฉันก็ให้เล่นด้วยกัน
พักหนึ่ง..นึกสงสัยว่า..แอนโทนี่น่าจะมีการบ้าน แล้วทำไมไม่ทำ ฉันจึงถามว่า การบ้านมีมั๊ย?...แอนโทนี่ตอบว่า..มีครับ..ฉันเลยใส่ให้ว่า..มีแล้วทำไมไม่ทำ คอยอะไรอยู่ ปั่นจักรยานไปมาเนี่ย การบ้านมันเสร็จเหรอ เจ้าแอนโทนี่ตอบว่า ผมคอยแม่ครับ ฉันเลยจัดการสั่งเข้าให้ว่า..ไปเอาการบ้านมาฉันจะสอนให้..ถ้าไม่ทำไม่ต้องเล่นด้วยกัน กลับบ้านยูไปเลยไป เจ้าแอนโทนี่ก็ปั่นจักรยานไปหอบเอากระเป๋ามา..การบ้านของเด็กปอห้า..คูณเลข 300*3 มันนั่งคิดอยู่ตั้งนาน ฉันเลยบอก..แอนโทนี่!!...ศูนย์มันมีกี่ตัว เขียนลงไปซิ แล้วเอาสามคูณสาม ก็ได้เท่านั้นแหละ คิดนานจริง! นั่นแหละเจ้าแอนโทนี่ถึงทำได้ เรื่องง่ายๆแค่นี้ยังทำไม่ได้ นึกเป็นห่วงมันอยู่นิดๆ(สงสารก็สงสาร ดุก็ดุ)
การบ้านต่อไปเป็นการคูณเลขเช่น 548*3 นี่ถือว่าง่ายสำหรับเด็กปอห้าแล้วนะ เจ้าแอนโทนี่คูณไม่เป็น ไม่รู้จะวางหลักไหนแล้วทดอย่างไร จดๆจ้องๆอยู่ตั้งนาน ฉันกระชากเสียงถามว่า..คิดอะไรทำไมไม่ทำ?..เด็กตอบผมทำไม่เป็นครับ..แล้วตดดังป๊าดดด!! ด้วยความกลัว แล้วมันก็หัวเราะที่มันกลัวจนตด..เราก็เลยขำกันอยู่ตรงนั้น แอนโทนี่ท่องสูตรคูณไม่ได้..แต่อาศัยลูกลักไก่ ฉันก็ไม่คิดจะสอนให้แอนโทนี่ท่องสูตรคูณให้ได้ เพราะเด็กไม่ยอมฝึก ก็เลยสอนลูกลักไก่ให้เด็กจำไปใช้เวลาทำข้อสอบ..ฉันสอนว่า ถ้าไม่รู้ก็เอามันบวกกัน..อย่าง 7*6 ก็ขอให้รู้สูตรคูณแม่ 5 ถ้ารู้ 7*5 แล้วก็บวกเพิ่มเข้าไปอีกเจ็ดเท่านั้นล่ะ หรือบางทีก็สอนแอนโทนี่ให้บวกดับเบิ้ลเลขเป็นแนวทางไว้ ดีกว่าเด็กจะไม่ได้อะไรเลย การบ้านยี่สิบข้อของแอนโทนี่ ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีพร้อมตดให้ดมหนึ่งครั้ง
+++++++++++++++++++
พรุ่งนี้..ต้องไปประชุมผู้ปกครองเฉพาะผู้ปกครองห้องอลีนา 15 คน ประชุมสองชั่วโมงครึ่ง แอบบ่นอยู่ในใจว่า..มันจะประชุมบ้าอะไรตั้งสองชั่วโมงครึ่งทุกวันพุธ มีอะไรให้ต้องพูดต้องแนะนำกันตั้งสองชั่วโมงเชียวรึ ช่างน่าเบื่อหน่ายจริงๆ ต้อนตื่นไปนั่งฟังใครก็ไม่รู้พูดแต่เช้า ที่สำคัญ..แม่ๆเด็กเป็นแม๊กซิกันกันหมด แน่นอนพวกเขาต้องพูดภาษาเสปนกัน ส่วนฉันต้องมีคนแปลเป็นภาษาอังกฤษให้ รู้สึกว่าตัวเองเป็นเอเลี่ยนอีกแล้วสิ แต่ฉันก็รู้จักแม่ๆของนักเรียนห้องอลีนาเกือบทุกคน บางคนก็พูดภาษาอังกฤษได้ บางคนก็พูดไม่ได้ ก็ทักทายกันเท่าที่พอจะพูดกันได้แบบงูๆปลาๆ กับภาษาเสปนที่ได้ยินบ่อยๆจากคาเรนเพื่อนอลีนา เธอขยันพูดเสปนใส่ฉัน ภาษาของเด็กฟังง่ายออก
ไม่ไปประชุมก็ไม่ได้ เพราะเขาระบุให้ขาดไม่เกินสามครั้ง แล้วต้องไปประชุมทั้งปี..ไม่งั้นลูกเราก็เสียสิทธิในการเรียนไป แทบจะรอให้ถึงปีหน้าไม่ไหว เพราะปีหน้าเขาไม่มีสิทธิบังคับผู้ปกครองให้ประชุมอย่างนี้..อดทนไปก็แล้วกันแม่น้องนิก
Create Date : 26 กันยายน 2550 |
|
15 comments |
Last Update : 26 กันยายน 2550 9:35:44 น. |
Counter : 721 Pageviews. |
|
|
|
แต่ก็ยังมีความสุขเนอะ
ลูกๆ น่ารักคะ
โดยเฉพาะสายน้อย
ตากลม
เห็นแล้วอยากมีบ้าง
แต่เสียดาย..
ยังหาพ่อมันไม่ได้
งั้นก็ต้องรอต่อไปนะเรา
อิอิอิ