จันทร์เจ้าเอย
จันทร์เจ้าเอย แม้ขอได้อย่างใจฝัน ข้าขอจันทร์ ช่วยนำสายตาที่ดีมาสู่สามีด้วยเถิด
ไม่เพียงแต่สายตาเธอจะสั้นเอามากๆแล้ว เธอยังซุ่มซ่ามอีก เรื่องล้ม หรือสะดุด แทบจะเป็นเรื่องปกติของเธอ ถ้าเป็นแต่ก่อน ก็ไม่กระไร ยังถือว่าหนุ่มแน่น แต่ตอนนี้ วัยก็ปีนป่ายไต่ระดับกันแล้ว ล้มที สะดุดที คนข้างเคียงก็ย่อมใจหายเป็นธรรมดา
อาทิตย์ที่แล้ว คุณสามีเธอออกไปตัดกิ่งองุ่น ไม่รู้ตัดท่าไหน เธอสะดุดเก้าอี้ที่อยู่ด้านหลัง ล้มฟาดใส่พนักเก้าอี้ จุกจนลุกไม่ขึ้น หายใจไม่ออก ฉันไม่เห็นตอนเธอล้ม แต่ได้ยินเสียงเธอเรียก แผ่วๆให้ช่วย ก็รู้ว่าคงจุก เผอิญฉันไม่คนสติดีเสมอไม่ว่า จะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เลยวิ่งไปพยุงเธอเขย่า หนักก็หนัก แล้วเมียก็สูงแค่ 150 เธอสูง 170 เตี้ยอุ้มช้างชัดๆ แต่ความกลัวสามีตายแล้วไม่มีใครเลี้ยงมันสูงกว่าละมัง พลังมันเลยมาเต็มที่
สองวันก่อน เกิดเรื่องอีก ชักโครกเสีย เธอก็ไปซื้ออุปกรณ์ มาให้เมียเปลี่ยน เธอนำกล่องใส่เครื่องมือมาวางไว้ให้ที่ หน้าห้องน้ำ ฉันเห็นจุดที่เธอวางไว้ ก็นึกกลัวว่าถ้าเธอเดินออกมา จากห้องนอน เธออาจจะเตะมันก็เป็นได้ ฉันเลยยกกล่องเหล็ก วางชิดๆด้านในให้มากที่สุด กะด้วยสายตาว่า เธอไม่เตะแน่ๆ ที่ไหนได้..เธอเตะ! เตะโดนมันจนเนื้อปลิ้นเลือดโกรกเลย โมโหจนอยากด่าซ้ำ แต่ก็ไม่เอ่ยปาก เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว พูดไปก็เท่านั้น ฉันสู้ดับอารมณ์ตัวเองอยู่นานเชียว เวลาที่เกิดอะไรขึ้นกับคนที่เรารัก มันหงุดหงิดเป็นธรรมดา ฉันแอบประชดเธอนิดๆว่า..บ้าน..แทบจะไม่มีข้าวของเกะกะ ยังเตะนั่น สะดุดนี่ แล้วถ้าบ้านมีข้าวของกองเต็ม อย่างฝรั่งเค้าทำกัน ชีวิตเธอจะเหลือมั๊ย
จันทร์เจ้าขา อย่าลืมนะคะ ที่ขอนั่นน่ะ ช่วยสงเคราะห์ อย่าให้เธอสะดุดบ่อยๆเลย ลูกหนูยังเล็กค่ะ ถ้าหนูสอนสามีได้ หนูคงไม่ขอจันทร์
Create Date : 21 กรกฎาคม 2551 |
|
10 comments |
Last Update : 21 กรกฎาคม 2551 9:42:30 น. |
Counter : 766 Pageviews. |
|
|
|
จำได้ไหมที่พี่เคยบอกว่า แม่น้องนิกเป็น wonder woman ในมุมมองของพี่จริงๆ ด้วย
คิดถึงค่ะ