ถามใจตัวเอง
ปีนี้..เป็นปีแรกที่ลูกทั้งสองคนเรียนเต็มเวลา ฉันจึงมีเวลาว่างตั้งแต่เช้าจนถึงบ่ายสองโมงครึ่งของแต่ละวัน ก่อนที่จะไปรับลูกกลับจากโรงเรียน ฉันกำลังถามใจตัวเองว่า ฉันพอใจที่จะทำอะไรกับเวลาที่มี ให้มันเกิดประโยชน์ สร้างความสุขให้กับตัวเองและพัฒนาสมอง ในขณะเดียวกันฉันก็น่าจะมีเวลาว่างที่จะหาความสุขให้กับตัวเอง ในการที่จะนัดเพื่อนและเดินซื้อของบ้าง
ในระยะนี้ จึงเป็นช่วงของการค้นหาความพอใจ ทดลองทำแต่ละสิ่งแต่ละอย่างไปเรื่อยๆ แม้กระทั่งการไปรับลูกก็ยังไม่เข้าที่เข้าทางนัก เพราะโรงเรียนเปลี่ยนกฏใหม่ ไม่ให้ผู้ปกครองเดินเข้าไปรับที่หน้าห้องเรียน ทางโรงเรียนให้คอยอยู่ที่สนาม ซึ่งมีผู้ปกครองออกันอยู่เต็มไปหมด จึงยากที่จะหาว่าลูกๆอยู่ที่ไหน ฉันต้องเปลี่ยนที่นัดลูกไปเรื่อยๆเพื่อหาจุดที่เหมาะสมที่สุดที่ง่ายต่อการเจอกัน
ปีนี้ ครูปอหนึ่งที่เคยช่วยปีที่แล้ว มีผู้ปกครองในห้องเรียนมาช่วยครูทำงาน แต่ครูก็ไม่อยากบอกปัดฉัน ด้วยกลัวว่าปีหน้าฉันจะไม่ช่วย ฉันบอกครูว่า ในเมื่อครูมีคนช่วยแล้ว ก็ไม่เป็นไร ไว้ปีหน้าเราค่อยทำงานร่วมกันหากครูต้องการ เพราะฉันมองว่า ยังมีครูอีกเยอะที่ยังต้องการความช่วยเหลือแบบให้ฟรีแบบนี้ แต่ปัญหาคือ ครูคนไหน..ที่ฉันถูกจริตและอยากทำงานด้วย อันนี้แหละ..ที่หายาก
โชคดี ครูคาร์โมนา เพื่อนครูปอหนึ่งที่เคยช่วยปีที่แล้ว เดินเข้าห้องทำเอกสารมาพอดี เธอหอบกระดาษเยอะแยะ ทักทายฉันแป๊บนึง เหยื่อเดินเข้ามาถึงที่ขนาดนี้ ฉันเลยเอ่ยปากถามว่า ครูต้องการคนช่วยทำงานมั๊ย แน่นอน ครูคาร์โมนารีบตะครุบตัวฉันไว้ในทันทีที่ฉันบอกว่า.. ปีนี้ฉันฟรีค่ะ เท่าที่เคยทักทายกันมา ครูคาร์โมนาเป็นคนใจเย็น ใจดี น่าจะถูกจริตฉัน แต่ละวันฉันให้เวลากับโรงเรียนแค่สองชั่วโมงในช่วงเช้า อย่างน้อยๆก็เป็นสิ่งที่เกิดประโยชน์ต่อส่วนรวมและต่อตัวเอง และได้มีสังคมนอกบ้านบ้าง
ฉันเชื่อว่า ทุกคนเมื่อลงมือทำสิ่งใด ความพอใจต้องมาก่อน เมื่อเกิดความพอใจความสุขย่อมตามมา ความพอใจบวกกับความสุขย่อมเกิดความมุ่งมั่นที่จะทำงานนั้นให้สำเร็จ ช่วงนี้จึงเป็นช่วงที่ฉันถามใจตัวเองทุกวัน
Create Date : 21 สิงหาคม 2551 |
|
11 comments |
Last Update : 21 สิงหาคม 2551 1:43:00 น. |
Counter : 667 Pageviews. |
|
|
|
ยกมือหนับหนุนจ๊ะ
ขอให้มีความสุขกับคำตอบของใจตัวเองนะจ๊ะ
คิดถึงเสมอ