โบสถ์..กับการดับทุกข์
ทุกๆเย็นวันพฤหัสพ่อเจ้านิกมักจะไปโบสถ์ เพื่อพบปะกับกลุ่มเพื่อน การพบปะเรียกว่า Men Meeting ซึ่งเป็นการพูดคุยถึงปัญหาของแต่ละคน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นหรือแม้กระทั่งช่วยรับฟังถึงปัญหาของคนๆหนึ่งที่ต้องการระบายมันออกมา รวมถึงคนที่เคยผ่านประสบการณ์ชีวิตที่เลวร้ายและผ่านพ้นมันมาได้ ก็นำประสบการณ์นั้นมาเล่าสู่กันฟัง เพื่อเป็นวิทยาทาน
การไปพบปะแบบนี้มีผลดีหลายประการด้วยกัน เพื่อนของแม่น้องนิกคนหนึ่งเคยบอกว่า สามีเธอนี่ดีนะใจบุญไปโบสถ์บ่อยๆแม่น้องนิกก็บอกเขาไปว่า การไปโบสถ์ไม่ได้หมายถึงว่าต้องไปทำบุญ ไม่จำเป็นต้องใจดีหรอก แต่การไปโบสถ์มันก็มีข้อดีตรงที่ว่า เขาไม่จำเจที่จะต้องอยู่บ้าน การพบปะผู้คนก็เป็นเครื่องหย่อนใจประการหนึ่ง อีกทั้งการได้พูดคุย ได้รับรู้ รับฟังปัญหาของคนอื่น ทำให้เราตระหนักและหันมามองตัวเราเองได้บ้าง ดูเหมือนว่าเพื่อนจะไม่เข้าใจที่แม่น้องนิกพูดนัก เลยต้องขยายความให้ฟังว่า สมมุติว่าเราคิดว่าเรามีปัญหาและปัญหาของเรานั้นเท่าขี้เล็บ แต่เรากลับคิดว่ามันเป็นปัญหาใหญ่ แต่พอเราได้ไปพบกับใครซักคนที่มีปัญหาใหญ่กว่าเรา ทุกข์กว่าเรา เมื่อหันกลับมามองตัวเองแล้ว จะพบว่าที่เราคิดว่าเรามีทุกข์ที่ยิ่งใหญ่นั้นแท้ที่จริงแล้ว มันน้อยนิดเมื่อเทียบกับทุกข์ของคนอื่น
แม่น้องนิกคิดว่า พ่อเจ้านิก เป็นคนที่ปฏิบัติด้วยสมาธิไม่ได้ ถึงแม้สอนเขาก็คงไม่เข้าใจมันนักที่จะรู้จักดับความโกรธและมีสติคิดแก้ไขปัญหา อย่างพ่อเจ้านิกจะต้องไปรับรู้ความทุกข์ของคนอื่นจนเกิดสติได้เอง รู้จักที่จะดับทุกข์ในใจเองเมื่อเทียบกับทุกข์ของคนอื่น แรกๆที่พ่อเจ้านิก ไปพบปะกลุ่มนี้ แม่น้องนิกไม่เข้าใจว่าเขาจะไปทำไม เสียเวลา แถมดึกด้วย ไม่เข้าใจว่าไปแล้วจะได้อะไร เวลาพ่อเจ้านิกกลับมาคุยถึงปัญหาของคนอื่นที่เขาได้รับฟังมา แม่น้องนิกก็ไม่ค่อยจะใส่ใจฟังนัก จนมาสังเกตุในช่วงหลังๆที่พ่อเจ้านิกมีการพัฒนาจิตใจมากกว่าเดิม ถ้าเป็นเมื่อก่อนเรื่องบางเรื่องเวลาเข้ามากระทบ พ่อเจ้านิกเก็บมาคิดสามวันเจ็ดวัน แต่เดี๋ยวนี้ พี่แกมองว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยเมื่อเทียบกับของคนอื่น และคนอื่นก็ยังผ่านมันมาได้ ดังนั้นเรื่องของตัวเองทำเป็นลืมๆมันซะก็ไม่ได้เสียหายอะไร
แม่น้องนิกไม่ใช่คนแก่ธรรมะอะไรนัก เพื่อนยังเคยถามว่า ทำไมเธอไม่เป็นคริสต์ตามสามีเธอซะ แม่น้องนิกก็ตอบแบบไม่หวั่นไหวว่า ขนาดเป็นพุทธฉันยังไม่ค่อยจะไปวัด แล้วถ้าเป็นคริสต์เธอคิดว่าฉันจะเข้าโบสถ์เหรอ เอาแค่ศีลห้าฉันยังปฏิบัติไม่ค่อยจะได้เลย ทั้งหลายทั้งปวงแม่น้องนิกพอใจที่ว่า การออกไปพบปะผู้คนของพ่อเจ้านิก ช่วยให้เขาเรียนรู้ถึงการดับทุกข์ในใจเป็น อย่างน้อยๆการดับทุกข์ก็เป็นการสร้างสุขในครอบครัว สุขที่คนรอบข้างไม่ต้องทนเห็นเขาเป็นทุกข์ อีกทั้งทุกข์ของคนอื่นที่มองเห็นได้โดยทั่วไปนั้น ยังช่วยให้เราตระหนักถึงความจริงที่ว่า การดับทุกข์ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตามมันเป็นการชนะใจตัวเองดีๆนี่เอง
Create Date : 05 พฤษภาคม 2549 |
|
15 comments |
Last Update : 5 พฤษภาคม 2549 6:49:59 น. |
Counter : 594 Pageviews. |
|
|
|
แม่น้องนิกสบายดีมะจ้ะ อินทรีทองคำมาทักทายจ้า