เหตุที่เกิดในโรงเรียน วันสงกรานต์ที่ผ่านมา แม่น้องนิกเป็นไข้หวัดใหญ่ เลยไม่ค่อยจะสดชื่นนัก กินยาลดไข้จนเพลีย เนื่องจากสภาพอากาศที่ร้อนในวันหนึ่งและรุ่งขึ้นฝนตก อากาศอย่างนี้ก็ทำให้ร่างกายปรับตัวไม่ทันเลยค่ะ วันจันทร์พอจะสร่างไข้บ้าง ก็ต้องไปส่งลูกไปโรงเรียน(ไม่ใช่คุณสามีไปส่งลูกทีโรงเรียนไม่ได้นะคะ แต่พ่อไปส่งทีไรลูกสายทุกทีไป เสียประวัติหมด )โรงเรียนเข้าแปดโมง เจ็ดโมงครึ่งเราต้องออกจากบ้าน เพราะจะได้มีเวลาเดินคุยกันประสาแม่ลูกก่อนถึงโรงเรียน และพอไปถึงลูกก็จะได้เล่นกับเพื่อนก่อนเรียนเล็กน้อย แม่น้องนิกจะคอยดูลูกอยู่ข้างรั้วโรงเรียน จนกว่าสัญญาณออดจะดังถึงจะกลับบ้าน ในขณะที่คอยก็จะพบเห็นผู้ปกครองที่มีพฤติกรรมหลายรูปแบบแตกต่างกันไป ซึ่งสิ่งที่แม่น้องนิกพบเห็นมันย้อนกลับมาให้เราได้มองดูตัวตนของเราได้เหมือนกัน ผู้ปกครองบางคนไปส่งลูกที่โรงเรียน เปิดเพลงในรถดังลั่น เสียงเบสดังกระหึ่มแบบไม่ต้องเกรงใจใคร ผู้ปกครองบางคนกอดจูบลูกแล้วกอดจูบเล่าแบบรักลูกปานจะกลืน ดีค่ะไม่ใช่ไม่ดีแต่ก็ขำว่า ถึงโรงเรียนแล้วก็ปล่อยให้ลูกเข้าโรงเรียนไปเถอะ บางคนก็เจิมพระคริสต์ตามหน้าตาลูกได้ทุกวันก่อนเข้าโรงเรียนประหนึ่งลงอาคมให้ลูกเรียนเก่งอย่างนั้นเลยทีเดียว ประตูด้านที่แม่น้องนิกต้องส่งลูกทุกวันนั้น โรงเรียนมีกฏห้ามไม่ให้ผู้ปกครองเข้าไป ถ้าจะติดต่อธุระจะต้องไปเข้าประตูด้านหน้าและลงบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรเอาไว้ เพื่อความปลอดภัยของเด็กนักเรียน เมื่อวานนี้คุณป้าคนหนึ่งเธอเดินเข้าประตูไปโดยไม่สนใจใคร นายกอนซาเลซ คนเฝ้าประตู ก็เข้าไปบอกเป็นภาษาสเปนว่า เข้าประตูนี้ไม่ได้ครับ ต้องไปเข้าด้านหน้า(เดาๆเอาค่ะ เพราะพี่แกชี้ๆไปที่ประตูด้านหน้า) คุณป้าก็ไม่สนใจจะฟัง เถียงยันว่าฉันจะเอายาไปฝากครูให้หลานกิน(อันนี้ก็เดาเอาเพราะเห็นป้าแกชี้ถุงยาที่อยู่ในมือ)นายกอนซาเลซก็ไม่ยอมให้เข้า เธอจึงหน้าหงิกออกมารออยู่ที่ประตู บังเอิญว่ามีลูกจ้างของโรงเรียนเข้าประตูนั้นพอดี คุณป้าก็ปากไวทายาท ตะโกนถามว่า ทำไมหล่อนคนนั้นเข้าไปได้ กอนซาเลซก็ต้องบอกว่า เขาทำงานที่นี่ครับ วันนี้อีกเช่นกันที่แม่น้องนิก ไปยืนมองลูก ก่อนออดดังมีลุงแก่คนหนึ่งเดินเข้าประตูไปอีก กอนซาเลซก็เข้าไปบอกว่าเข้าประตูนี้ไม่ได้ ลุงก็ไม่ฟัง กอนซาเลซก็ไม่ยอมให้เข้า ลุงลุแก่โทสะฉีกกระดาษในมือทิ้งต่อหน้ากอนซาเลซทันที กอนซาเลซหน้าแดงตลอดถึงหู แม่น้องนิกคิดเอาว่าพี่แกคงอยากเตะตาลุงให้ซักป๊าบหรอก แต่ก็ไม่ทำ กอนซาเลซ คงนึกอาย แต่แม่น้องนิก รู้สึกเห็นใจเขาที่ต้องมารับหน้าที่อย่างนี้ ความรู้สึกมันผุดขึ้นมาว่า การทำตามกฏระเบียบของโรงเรียนมันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร เพราะอย่างน้อยๆมันเป็นการรักษาความปลอดภัยของลูกหลานตัวเองที่เรียนโรงเรียนแห่งนี้ ทำไมจะต้องแสดงความถ่อยของตัวเองออกมาเพียงเพราะสิ่งนั้นไม่เป็นไปตามความต้องการของตัวเอง เพียงเพราะสิ่งที่ตัวเองต้องการนั้นไม่บรรลุผล ถึงกับไม่ให้เกียรติคนอื่นถึงเพียงนี้เชียวหรือ ถ้าผู้ปกครองของเด็กเป็นอย่างนี้ แม่น้องนิกก็นึกภาพไม่ออกว่าลูกหลานของเขาจะเป็นอย่างไรในอนาคต น่าเห็นใจตากอนซาเลซ ที่ต้องรบพุ่งกับผู้ปกครองที่ไม่ยอมเข้าใจกฏระเบียบของทางโรงเรียนอย่างนี้ทุกวัน วันนี้ตากอนซาเลซ อาจจะยังใหม่ต่อโรงเรียนแห่งนี้ ภูมิต้านทานยังไม่สูงพอ แต่วันไหนที่ภูมิต้านทานกอนซาเลซสูงแล้วล่ะก็ กอนซาเลซคงไม่ปล่อยให้ถูกด่าอยู่ฝ่ายเดียวแน่ๆ   Create Date : 19 เมษายน 2549 4 comments Last Update : 19 เมษายน 2549 6:48:09 น. Counter : 581 Pageviews. Share Tweet

คนเราก็มีอย่างเดียวในใจอะนะ ถ้าคิดจาเอาชนะก็แบบนี้อะจะ อ่า แม่น้องนิกไม่สบายหรือจ้ะ รักษาสุขภาพอะนะ   โดย: อินทรีทองคำ 19 เมษายน 2549 8:02:54 น.

โดย: manggaprun IP: 124.120.79.232 19 เมษายน 2549 13:59:18 น.

ชอบเรื่องที่เอามาเล่านี้จังเลยค่ะ เพราะว่าหนูเองก็เป็นคนชอบสังเกตโน่นนี่อยู่เสมอ แต่ไม่ค่อยได้มีโอกาสหยิบมาเขียนสักเท่าไหร่ ได้แต่หยิบมาคิด.................... อ่านบล็อกคุณแม่น้องนิกมาหลายหน้าแล้วค่ะ แต่ไม่ได้คอมเม้นอะไร วันนี้เจอเรื่องถูกใจเข้าให้ เลยขอแปะไว้หน่อยนึง   โดย: กากีซ่าส์ 19 เมษายน 2549 15:34:22 น.

สวัสดีจ้าอินทรี ดีใจที่อินทรีมองเห็นจิตใจของคนน่ะนะ อย่างน้อยๆตัวอย่างนี้อินทรีก็ได้เห็นคนที่ ไม่รู้จักแพ้ อินทรีก็เดาๆเอาเถอะว่า เพื่อนแบบไหนที่คนแบบนี้จะมี และจะมีมากแค่ไหน สวัสดีค่ะคุณกากีซ่าส์ รู้จักคนมาแอบอ่านบล๊อกไว้อีกคนนึง ดีค่ะ ที่ได้รู้จักกัน ว่างก็เข้ามาอ่านอีกนะคะ ดีใจที่กากีซ่าส์ชอบเรื่องนี้ค่ะ แม่น้องนิก เห็นพฤติกรรมแบบนี้ติดกันสองวัน ก็เลย อยากเขียนเล่าอ่ะค่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.208 19 เมษายน 2549 23:36:24 น.