เมื่อลูกทานข้าวได้มากขึ้น หลายครั้งหมดชามด้วยความเพลิน เราก็ยอมแลก แม้มันจะไม่ควรก็เถอะ สำหรับเรา เราว่ามันคุ้ม ...แต่เค้าไม่หยุดแค่นั้นนะ หลังกินเสร็จก็จะดูต่อ กว่าจะแย่งโทรศัพท์คืนมาได้ ก็ไม่ง่ายเลย ตัวเราเองก็กังวลทั้งสายตาจะสั้นเร็ว และสมาธิจะสั้น เราเลยเลือกที่จะใช้เวลาในการจำกัดการดูโทรศัพท์ของเค้า ไม่ให้นานจนเกินไป กินข้าวแล้ว อีกสักพักก็จะตกลงกันว่า แม่ให้ดูต่ออีกแปบเดียวนะ ต้องคืนแม่นะ เป็นอย่างงี้กันทุกวัน 

นานเข้าเราเริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลง เพราะเค้ามักจะร้องเพลง B..I..N..G..O ตามวีดีโอในยูทูปที่เค้าดู หรือไม่ก็ร้องเพลง A.B.C. /Mama finger ก็มีให้ได้ยิน แต่ที่เห็นได้ชัดเจนคือการเรียกสีต่างๆ เป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งเราได้ยินแรกๆ เราก็นึกว่าแฟนเราสอน แฟนก็บอกเปล่า เราก็ไม่เคยสอน แล้วลูกเอามาจากไหน จึงได้คำตอบว่า ลูกได้มาจากการดูคลิปในยูทูป จากการใช้โทรศัพท์ของเราดูตอนกินข้าวนั่นเอง

เป็นที่มา ที่ทำให้รู้ว่า ประโยชน์จากยูทูป และโลกโซเชี่ยล ก็มีไม่น้อย แค่เราต้องใช้มันให้เป็น และไม่ใช้มันมากจนเกินไป มันก็จะไม่เป็นโทษกับตัวเอง

เรามีคลิปที่ถ่ายเอาไว้ให้ลองดูกัน สำเนียงการออกเสียงเค้าจะคล้ายการ์ตูนสักหน่อยนะคะ