ใกล้เน่าแล้ว!!!

สงสัยไหมว่าทำไมชื่อมันดูสกปรกจัง 

ไม่มีอะไรหลอกแบบว่าโดนแซวจาก icejunior ว่า blog บ้านนี้เน่าแล้ว

จิงๆๆแล้วไม่มีอะไรเลย คือว่าขี้เกียจมากๆๆเลยจ้า

ตอนนี้เจ้าหมูลิง ก้ออายุอานามได้ 1 ขวบ 10 เดือนแล้วค่ะ เผลอแป๊บเดียวเอง

โตมากเลย ซนมากด้วย รู้มากด้วย และก้อน่ารักที่สุดเลย

วีรกรรมสุดซ่าส์ของเจ้าชายตัวน้อยคนนี้ก้อมีมากมาย

วีรกรรมที่ 1  

สืบเนื่องมาจาก วันนั้นเป็นวันศุกร์ที่ 6/03/2552  ทางนิติแจ้งมาว่าไฟจะดับช่วงเวลาประมาณ 11.00-13.00  ด้วยความที่เป็นแม่ที่มีสปิริตสูงไม่อยากให้ลูกอยู่โดยไม่มีไฟใช้(มันเป็นข้อแก่ตัวของอีแม่นะ) ก้อเลยนัดรวมพล สมาคมแม่บ้าน ประกอบไปด้วย 4 แม่บ้าน

-แม่บ้านคนแรก  อิชั้นเองค่ะ  มาม๊าน้องกะตัง

-แม่บ้านคนที่สอง  แม่นิด ของน้อง นิกกี้ ชอง (นิกกี้เป็นลูกครึ่งนะ คร่งอะไรอยากรู้ไหมคะ)

-แม่บ้านคนที่สาม  แม่เบนจ๊า ของน้องนุ่น (เด็กอะไรก้อไม่รู้ พูดเก่งชะมัดเลย เมื่อไหร่ลูกเราจะพูดเป้นต่อยหอยยังงี้นะ)  

-แม่บ้านคนที่สี่  แม่ไอซ์  ของน้องจูเนียร์  (อันนี้ แม่สวย หุ่นดี ก่อนท้องนะ ส่วนหลังคลอดมาลุ้นกันว่าจะลดได้กี่โล ส่วนจูเนียร์ก้อต้องลุนนะว่าหล่อไหม แต่คอนเฟริ์มว่าต้องหล่อแน่ อิอิ)         

 หมายเหตุ  จากการเรียงลำดับมาเนี่ยเปนการเรียงลำดับจากอายุน้อยไปหามากนะ แต่อยากบอกว่าคนอายุเยอะกลับสวยกว่าคนอายุน้อยอย่างอิชั้น อายุยิ่งเยอะยิ่งเริ่มปลงกะสังขารที่ไม่ผอมซักที ทำไงดี(นอกเรื่องซะยาวเลย)

ต่อเลยนะ แม่บ้านทั้ง 4 ก้อนัดกันเลยว่าจะไป หลังการบินไทย เพื่อไปช๊อปปิ้งและหาของกินอร่อยๆๆเพิ่มความอ้วนกันดีไหม ซึ่งการไปครั้งนี้เปนการไปด้วยการบิ้วของอิชั้นและแม่น้องจูเนียร์ นัดกันออกเวลา 11.00 น. และเมื่อไปถึงเราก้อรู้สึกได้ว่าทำไมแดดร้อนยังงี้ อากาศอบอ้าวมาก เล่นเอาหมูตัวน้อยแก้มแดงเปนลูกมะเขือเทศเลย เราก้อเลยรีบเดินและรีบกลับเพราะสงสารลูก ได้ของกลับมาคนละเล็กละน้อย ด้วยความที่ไหนๆๆก้ออกมาแล้วและนิกกี้ก้อจะไปซื้อ เบนเทน ที่ทอยอาร์อัส ก้อเลยตกลงกันว่าพาตัวเล็กไปคาร์ฟูร์ลาดพร้าวเพื่อหาของกินและเล่นบ้านบอลและซื้อของเล่น  เดินไปเดินมาก้อล่อไปเกือบบายสาม กลับบ้านมาก้อบ่ายสี่แล้ว อาอี๊ก้อดันมานัดจะไปพารากอน เพื่อไปดูคอนโดของแสนสิริ เลยยาวเลยทีนี้ หมูน้อยก้อเที่ยวทั้งวันอ่ะจิ วันนั้นก้อเหนว่ามีทีท่าว่าจะอึอึ ตั้งแต่บ่ายแต่ก้อไม่อึ จนกระทั่งเดินเสร็จจากพารากอนกลับบ้านโดยรถไฟฟ้าและรถไฟฟ้าใต้ดิน หมูน้อยก้อเริ่มบรรเลงโดยการเบ่งอึที่สถานนีรถไฟฟ้าใต้ดินอโศก เบ่งแบบว่ามีเสียงมีท่า แต่ก้อมีรถไฟมาขัดจังหวะต้องเข้ารถไฟซะงั้น ก้ออุ้มไปอึต่อในขบวน ด้วยความที่ไม่ได้อึกมาวันกว่าๆๆ อึคงแข็งเบ่งอึไปก้อร้องไห้ไป พยายามถามว่าร้องทำไม ก้อได้ความจากปากไอ้ตัวเล็กว่า เจ็บตุด เจ็บตุด แปลได้ว่าเธอเจ็บตูด สงสัยอึจะแข็งเล่นเอามาม๊าอายคนบนรถไฟเลย ก้อหนูเล่นร้องอย่างเดียวเลยว่าเจ็บตุด เจ็บตุด

จบ 1 วีรกรรมแรก เอ๊ะทำไมยาวจังดึกแหละไงแล้วจะมาอัพวีรกรรมต่อมาเร็วๆๆนี้นะ เอารูปมาฝากมีบรรดา เพื่อนพ้องมาด้วยนะคะ น้องนุ่น นิกกี้

Create Date : 12 มีนาคม 2552
Last Update : 12 มีนาคม 2552 1:16:16 น.		6 comments
Counter : 499 Pageviews.
Share Tweet