มีนก็พึ่ง up blog เหมือนกันค่ะพี่มด เห็นพี่มด up ด้วยพอดี ก็เลยขอแวะมาเจิมแปะไว้ก่อน

เหมือนกับว่า เดี๋ยวเราก็จะชินไปเองใช่มั๊ยค่ะพี่มด (แต่ว่าถ้าจะทำตัวให้ชินในเรื่องนี้ก็คง หุๆๆ ขอให้ไม่มีซะยังจะดีกว่าเนอะ)

อ่ะนะ มีนได้ี up ไรตามใจตัวเองแระ (แว้บมา up blog ตอนที่อารมณ์กะลังพุ่งกระเจิง 555 เอิ้กๆๆ)

ไว้ตอนเย็นเลิกงานมีนจะแวะเข้ามาอีกรอบนะค๊าพี่มด

ยิ้ม ๆ มีความสุขมาก ๆ น๊า

หวัดดีตอนเที่ยงๆ ค่ะ^^

หมู่บ้านน่าอยู่ดีอะพี่

เก้าโมงเช้านี่ถือว่าเช้ามากสำหรับหนูอะ

รูปคุ้นๆ ตามากเลยจ้ะน้องมด คิคิ

อืม เรื่องบ้านเมืองถ้าพี่วิสกี้อยู่ที่โน่นก็คงคิดเหมือนน้องมดเนอะ แต่ก็คงคาดการณ์ไม่ได้ว่าเค้าจะมาทำอะไรให้เราเดือดร้อนอ่ะเป่าอะเนอะ

ตอนนี้ที่พี่วิสกี้ห่วงก็คือ แผ่นดินไหวเป็นระลอกๆ เลย กลัวง่ะ

55 ขำน้องผิงง่ะ

9โมงเหรอ กะลังดีเลย

เอ๊อ ดีแฮะ ที่ผลัดกันเล่นกะพี่สาว ดีกว่าบอกว่าแย่งกันเล่นหน่อยนึงแหละ คนเรามันก็ต้องมีเสื้ยวนึงที่ขยัน แต่บางวันก็ต้องมี เกียจกันบ้างแหละค่ะ

55 ได้ใช้อิแมงโม้นี้อีกแล้ว

อ้าว ลืมตอบ ไปมาแว้ว ก็ออกมาเป็นบ๊อกๆ ทดสอบนี่ไง้ แต่ผลออก 31 นู่น

ไม่ได้ดูข่าวบ้านเรามาเกือบสองสัปดาห์เต็มแล้ว วันก่อนตอนแวะลงตีนดอยเห็นทีวีที่นี่พูดถึงบ้านเรา ดูเหมือนโหดเอาการอยู่(ในข่าวมันดูเว่อร์กว่าความเป็นจริง) แต่เราว่าเย็นนี้ถ้าไม่เหนื่อยมากจะเปิดทีวีไทยดูแหละ

เกมน่ะเล่นอะไร 555 เกมในคอมฯเล่นเป็นอย่างเดียวคือเกมที่มันลากไพ่จบคู่น่ะ

(ปอลิงกัง) งมทางมาน่าจะครบละ ไปต่อบ้านอื่นก่อน

สวัสดีค่ะพี่มดเล็ก

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ว่าจะไปงานคอมมาร์ท
แต่ก็ไม่ได้ไปด้วยเหตุผลเดียวกันค่ะ

พี่มดตั้งประเด็นได้น่าสนใจดีนะคะ
เอ็มยอมรับค่ะว่าเป็นคนหนึ่ง
ที่ไม่ค่อยสนใจเรื่องการเมือง(มาแต่ไหนแต่ไร)
ไม่ใช่้ว่าชินชานะคะ แต่รู้สึกเบื่อมากกว่าค่ะ

ตอนนี้ก็คิดแค่ว่า
เราทำอะไรดีดีในส่วนของเราได้ก็ทำไปน่ะค่ะ

--------

ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะพี่มด

Happy Evening จ้าาา ^^

ซาหวัดดีตอนหัวค่ำค่ะพี่มด

บางครั้ง คงเป็นเพราะการที่เราได้เห็นมันอยู่ซ้ำ ๆ มันอาจจะทำให้เราเกิดความชินชาก็เป็นได้ค่ะพี่มด บางทีก็เรียกว่า ตายด้าน หุๆๆ เหมือนที่มีนอ่านหนังสือเรื่อง เด็กหญิงผู้ชูธงขาว เธอผจญอยู่กับชีวิตช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เห็นภาพคนตายอยู่เกลื่อนกลาด จากที่กลัวกลายเป็นไม่กลัว จากที่อยากจะช่วยเหลือ ก็ต้องตัดใจเอาแต่ชีวิตของตัวเองให้รอดไปให้ได้ก่อน แต่สิ่งที่ตัวเองช่วยคนเหล่านั้นไม่ได้ก็ยังบาดลึกอยู่ในจิตใจ มันน่าเศร้าจังเลยนะค่ะพี่มด

ทั้งเหตุการณ์ภัยธรรมชาติ

และเหตุการณ์ที่เกิดจากน้ำมือมนุษย์ คนนึงคนรวมพลังกัน เป็นได้ทั้งสร้างสรรค์ เป็นได้ทั้งทำลาย

ขอให้บ้านเมืองสงบสุข

ปล.เจ้าหมูสีแดงอ่ะ น่ารักจังเลยค่ะพี่มด (ว่าแต่มันใช่หมู่ อยู่ใช่ป่าวค่ะพี่มด อิอิ ถ้าหมูเป็นสีแดงจริง ๆ มันคงน่ารักใช่ย่อยเลยเนอะ )

ก็ขอให้หลับอย่างสบายเช่นทุก ๆ คืนเลยนะค๊า

อืมมม.. ถ่ายทอดความคิดเป็นคำถาม.. ได้น่าคิดเชียวค่ะ

ความชินชานี่.. อันตรายจริงๆ นะคะ

เวลาพูดเรื่องแบบนี้ คนมักว่าเราซีเรียส เราอินกับเรื่องราวเกินไป เราว่าเราไม่ได้ซีเรียสอะไรเท่าไหร่ (มั้ง) แต่ไม่อยากชินจนเกินไป เหมือนเพลง "สบายกว่ากันเยอะเลย อยู่เฉยๆดีกว่า ใครจะอยู่ยังไง ใครจะทำอะไร....."

ไม่ได้อยากคิดมาก แต่ก็ไม่อยากให้ทุกคนชินชา หรือเฉยเมยกับปัญหา ทำลืมๆซุกมันไว้ใต้พรมน่ะค่ะ

.

.
.
กับคนที่ชอบแก้ตัว ทางฝั่งลำเนาน่ะ
ดูเธอไม่ค่อยมีสามัญสำนึกน่ะค่ะ
ประมาณ "แก้ตัว" จนชิน

แต่คุณ nanida ใช้คำได้เห็นภาพเลยนะคะ

คนที่ทำงานลำเนา
เขาใช้โค้ดลับ แบบแปลงศัพท์นี้มาใช้กับลำเนาโดยเฉพาะค่ะ
'dress to kill'
เวลาที่เห็นลำเนาเดินยิ้มๆ เข้ามาในออฟฟิศ

ทั้งที่ก็ใส่ชุดเดิมๆ นั่นล่ะ แต่ "ยิ้ม" นิ่งๆ เย็นๆ

พวกเค้าคงหมายถึงอาการประมาณ.. "เชือดนิ่มๆ"
ความหมายเดียวกับที่คุณ nanida วางไว้ตรงโน้นละมังคะ

โห ขอบคุณที่ชม

คราวหน้าไปด้วยกันแมะ

กล้าไปเหรอ