จริงๆแล้วโมไม่ชอบสีน้ำเอามากๆเลยนะ เพราะรู้สึกว่าระบายยาก ไม่ได้ดั่งใจ
จนมาได้เรียนวาดภาพประกอบ เลยฝืนใจตัวเอง ขอครูใช้สีน้ำที่ไม่ถนัดและไม่ชอบเอาซะเลย
เพราะเห็นคนอื่นใช้สีน้ำแล้วภาพมันดูละมุนสวยดีเลยขอลองอีกสักตั้ง

ไหนๆเรียนแล้ว ถึงแม้ว่าจะจบคอร์สแล้วก็เหอะ จะทิ้งวิชาก็กะไรอยู่ เลยซื้อมาใช้เองบ้างดีกว่า
จะให้ซื้อแบบของครูแพงๆก็ไม่ไหว เลยเอาแบบ...ถ้าเบื่อก็ไม่รู้สึกเสียดายเงิน555
จริงๆมันควรทยอยซื้อก็ได้นะ  แต่เราโรคจิต  อุปกรณ์ต้องเยอะๆไว้ ต้องมีให้ครบ
เลยจัดมาตามภาพที่เห็น...



แปลกดีนะ อะไรที่เราไม่ชอบตอนเด็ก แต่พอโตขึ้นมากับรู้สึกชอบมัน
เคยเป็นไหม? ผักที่ไม่ชอบกิน สิ่งที่ไม่ชอบทำ
ไม่รู้ว่าตอนเด็กความพยายามน้อย หรือว่าสมาธิสั้นกันแน่ 5555

โมก็ไม่รู้ว่าโมจะสื่ออะไร อ่านแล้วงงๆกันรึเปล่า?
ก็แค่ซื้อสีน้ำมา แต่มันดันมีความสุข มันคงเป็นสุขในอีกรูปแบบนึงของเราล่ะมั้ง
ลองหาความสุขให้ตัวเองบ้างก็ดี แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ตาม
ถึงแม้ความสุขจะเล็กน้อยจนเรามองข้ามผ่าน แต่ถ้าเราใส่ใจมันบ้าง
เราก็จะเห็นว่าชีวิตเรายังมีความสุขอยู่และเราก็จะมีความสุขได้ทุกวัน เย้ๆๆ
หวังว่าทุกคนคงมีความสุขดีนะคะ ^O^

..โมจิ..

ปล. มันสุขอีกอย่างเพราะอะไรรู้ไหม ได้ของถูก!!55555
สีน้ำรีฟที่ซื้อมา ปกติขายกันประมาณ 300 อัพ
นี่ได้มา 270 ฮ่าๆๆ บวกค่ารถยังคุ้มเลย >"<
แอบถามราคาโคปิคมาด้วย เสกดแท่งละ 110 บาท
ไว้ไปเหมาคราวหน้า ไม่ได้ค่าโฆษณา ไม่ได้รู้จักกับคนที่ร้าน
แต่ของถูกก็ควรที่จะบอกต่อกัน 'ร้านกิ่งทองสเตชันนารี่' อยู่ bts พระขโนง
ใครมีแหล่งอุปกรณ์เครื่องเขียนถูกๆมาเม้ามอยบอกกันบ้างนะคะ ชอบ~ 555