Review กล้องของเล่น PENTAX Q7
1534977_10203025743393175_934187772_o

เมื่อ พ.ศ. 2521 เพ็นแท็กซ์วางตลาดกล้องเปลี่ยนเลนส์ได้ที่มีขนาดเล็กที่สุดในโลก PENTAX Auto 110 พร้อมเลนส์ 3 ตัว และไม่ใช่แค่เปลี่ยนเลนส์ได้เฉยๆ ถึงบอดี้มันจะขนาดเท่าพวงกุญแจเท่านั้น ใช้ฟิล์มกลักฟอร์แมท 110 แต่มันคือกล้อง SLR แท้ๆ ที่มีกระจกสะท้อนภาพ

796px-Pentax_Auto_110


เมื่อกล้อง PENTAX Q วางตลาด อีกสามสิบปีกว่าปีต่อมา ในขนาดรูปร่างหน้าตาที่แฟนเพ็นแท็กซ์บอกได้ทันทีว่ามันคือทายาทของ Auto 110 อย่างแน่นอน และยังคงคอนเซ็ปต์ กล้องจิ๋ว ถ่ายง่าย ใช้สนุกอยู่เหมือนเดิม
เพ็นแท็กซ์ก็ยังปล่อยตัวแทนเรียงรุ่นทุกปี ตั้งแต่ Q, Q10 จนตอนนี้มาถึง Q7 พร้อมเลนส์อีก 8 รุ่น (ครึ่งหนึ่งเป็นเลนส์ Toy)

ถึงเซ็นเซอร์ของ Q7 จะใหญ่ขึ้นมาหน่อยเมื่อเทียบกับ Q รุ่นพี่ แต่ก็ยังเป็นกล้องเซ็นเซอร์จิ๋วเท่ากล้องคอมแพ็กต์อยู่ดี มีบอดี้เล็กๆ พร้อมกับเลนส์น่ารักๆ เราจึงไม่สมควรจะไปข่มขูด รีดเร้น เค้นคุณภาพ และคาดหวังว่ามันจะทำอะไรได้เหมือนกับกล้องที่เซ็นเซอร์ใหญ่ บอดี้โต ใช้เลนส์บ้องข้าวหลาม
ควรถ่ายให้สนุกเป็นประเด็นหลัก ส่วนคุณภาพไม่ต้องไปห่วงอะไรมาก กล้องคอมแพ็กต์ไฮเอ็นด์ทำได้แค่ไหน มันก็ทำได้แค่นั้นแหละ ซึ่งก็เหลือเฟือสำหรับการใช้งานในอินเตอร์เน็ต ดูทางจอ อัดโปสการ์ด หรือจนกระทั่งภาพขนาด A4

เพราะจุดประสงค์ของกล้องในโลกนี้มันมีหลายแบบ กล้องบางกล้องก็ใช้ถ่ายเพื่อให้ได้รูป แต่กล้องบางกล้องใช้ถ่ายเพื่อให้ได้ความสนุก

PENTAX Q System จัดอยู่ในประเภทหลัง

1039502_10203050090041826_572989270_o


คุณภาพของภาพ

ตอนแรกผมไม่มั่นใจว่าเพ็นแท็กซ์ Q7 จะทำภาพออกมาได้ดีขนาดไหน เพราะเซ็นเซอร์ขนาดเล็กๆ อย่างฟอร์แมท 1/1.7" ที่ใช้ใน Q7 มันจะมีปัญหาเฉพาะตัวเรื่องชัดไม่สุดเบลอไม่สุด และกำลังแยกเส้นของเลนส์ไม่พอกับเซ็นเซอร์ ภาพแบนไม่มีมิติ มี Distortion ของเลนส์เยอะ และ ความคลาดสีมาก

เซ็นเซอร์เล็ก ต้องการ Circle of Confusion ขนาดเล็กกว่าเซ็นเซอร์ใหญ่เพื่อให้เห็นว่าชัด ดังนั้นโดยธรรมชาติของเซ็นเซอร์เล็ก มันมีแนวโน้มจะชัดตื้นกว่าเซ็นเซอร์ใหญ่ แต่ทางยาวโฟกัสของเลนส์ที่ใช้ มันมีระยะชัดครอบคลุมมหาศาลทำให้จุดที่อยู่ในช่วงชัดลึกมี CoC เล็กพอที่จะเห็นว่าชัด แต่ก็ไม่เล็กพอให้เห็นว่าคมกริบ จุดที่เบลอพ้นระยะชัดลึกก็จะไม่เบลอมาก มันจะประมาณเกือบชัดกับเกือบไม่ชัด มากกว่าจะเป็นจุดชัดเป๊ะๆ กับจุดที่หลุดไปไกลเลย แบบเซ็นเซอร์ใหญ่

ยังมีปัญหาเรื่องกำลังแยกเส้นของเลนส์ที่ต้องทำให้สูงมากๆ เพื่อส่งดีเทลของภาพลงไปในเซลไซต์ที่เล็กจิ๋วให้ได้ แต่ก็ติดปัญหาเรื่องไม่สามารถใช้ช่องรับแสงแคบๆ มาช่วยได้เพราะมี diffraction limit จากขนาดรูที่แสงผ่านเล็กเกินไปจนทำให้เกิดแสงฟุ้ง มันจึงต้องการเลนส์ช่องรับแสงกว้างๆ ที่กำลังแยกเส้นสูงลิบแซงหน้าเลนส์ฟูลเฟรมไปหลายเท่า เพื่อให้ดีเทลในภาพดีเท่ากัน

โดยรวมคือถ้าออกแบบองค์ประกอบทุกอย่างมาไม่ดี ส่วนที่เบลอก็เบลอไม่มาก จุดที่ชัดก็ชัดไม่สุด และดีเทลจะไม่ค่อยขึ้น ภาพจะดูแบนราบไม่มีมิติ มัวๆ เบลอๆ ไม่คม

906208_10203026890061841_1766067426_o

แต่เพ็นแท็กซ์ Q7 กับเลนส์สามสี่ตัวที่ลองเล่นดู ทำได้ดีกว่าที่คิด แยกแยะระยะได้ดี ให้มิติภาพที่สวยงาม ความคมชัดเยี่ยม ถ้าคิดว่าเซ็นเซอร์มันก็เป็นแค่ระดับกล้องคอมแพ็กต์เท่านั้น
รายละเอียดดีน่าพอใจ ไปจนถึงดีมาก แล้วแต่เลนส์ ทางยาวโฟกัส กับช่องรับแสงที่ใช้
ส่วนข้อบกพร่องอย่างอื่นจากเลนส์ จะถูกแก้ไขอย่างหนักจากซอฟท์แวร์ในกล้องซึ่งจะเห็นได้ชัดใน RAW แต่ไม่มีใน jpg

กล้องนี้เป็นกล้องใช้ชัตเตอร์ที่เลนส์ พร้อมมีอิเลคทรอนิคส์ชัตเตอร์ เอาไว้เวลาใช้กับเลนส์ toy ที่ไม่มีชัตเตอร์ในเลนส์
ตัวกล้อง สเป็ค ฟีเจอร์อะไร ก็ข้ามๆ ไปเนอะ มันก็กล้องระดับทั่วๆ ไปในยุคสมัยนี้นั่นแหละ ไม่ดีเป็นพิเศษ และไม่แย่จนต้องสนใจ
อ้อๆๆ มี time-lapse มาให้ด้วย แต่ผมยังไม่ได้ลองเล่นเลย

คนที่มองหาคุณภาพของภาพที่ดีเยี่ยมในระดับกล้องคอมแพ็กต์ไฮเอ็นด์ ไม่น่าจะมีปัญหาขัดเคืองใจอะไรกับคุณภาพของ Q system

1483754_10203050195444461_190404809_o


การใช้งาน

ข้อจำกัดในการใช้งานแบบเน้นคุณภาพของกล้องเซ็นเซอร์เล็กแบบนี้คือมีช่องรับแสงให้ใช้ได้จำกัดมาก
ที่ f/5.6 ก็จะเริ่มเกิด diffraction แล้ว พอถึงที่ f/8 ผลจากแสงกระเจิงก็ทำให้ความคมชัดลดลงจนเริ่มรับคุณภาพไม่ค่อยไหว แต่ช่องรับแสงกว้างสุดของเลนส์ก็มีให้แค่ f/1.9 หรือ f/2.8 เอง ทำให้เหลือช่วงใช้งานจริงๆ แค่ 2 สต็อปเท่านั้น ที่จะได้คุณภาพดีๆ

และก็เช่นเดียวกันกับกล้องยุคใหม่ที่แก้ข้อบกพร่องของเลนส์ด้วยซอฟท์แวร์ในกล้อง ก็เลยต้องถ่าย JPG เป็นหลักซึ่งก็แถมข้อดีอีกอย่างคือ ภาพจากกล้องของเพ็นแท็กซ์สีสัน คอนทราสท์ น้ำหนักแสง โทนภาพรวมๆ มันใสแจ่ม สดสวยเหลือหลาย
ถ้าเอา RAW ไปแต่งเอง ถึงจะได้คุณภาพดีกว่าแต่มันจะไม่ได้สีดังใจแบบนี้ ซึ่งก็ต้องชั่งน้ำหนักเอาว่าชอบแบบไหน ส่วนผมโน้มเอียงไปทาง jpg มากกว่า และถ้าอยากได้คุณภาพเน้นๆ จริงๆ ละก็ผมคงไม่ใช้กล้องเซ็นเซอร์จิ๋วแบบนี้มาถ่ายหรอก

เวลาถ่ายเลือกใช้โหมด Auto หรือ P หรือ Scene ก็ง่ายดี ให้กล้องตัดสินใจเลือกเอาเองว่าจะใช้ setting ไหน ป่วยการที่จะไปบังคับช่องรับแสงควบคุมระยะชัดลึก ยังไงใช้ช่องรับแสงกว้างสุด ถ่ายแมวหน้าบ้านก็ชัดถึงดวงจันทร์อยู่แล้ว เอาไว้บังคับไม่ให้ช่องรับแสงตกไปในช่วง diffraction ดีกว่า
ถ้าเวลาแสงจ้ามากๆ ก็ค่อยเปิดใช้ ND-Filter ในกล้อง (เฮ้ย.. มันมีให้ด้วย) จะได้ไม่ต้องหรี่ช่องรับแสงให้แคบเกินไป

ระบบวัดแสง และไวท์บาล้านซ์ พึ่งพาอาศัยไว้ใจได้ ในสถานการณ์ปกติทั่วไป สามารถปล่อยให้มันทำงานแบบออโต้ได้โดยที่แทบจะไม่ต้องชดเชยอะไรเลย

ระบบโฟกัส บางทีก็เร็ว บางทีก็ช้า ถ้าใช้ระบบเลือกกรอบโฟกัสอัตโนมัติ บางครั้งมีเลือกจุดโฟกัสไม่ได้ดั่งใจบ้าง ส่วนใหญ่ก็พอใช้ได้ เวลาใช้งานจริงๆ ระบบโฟกัสมันยังต้องเอาใจใส่อยู่นิดหน่อย ไม่ถึงขนาดปล่อยได้ ไม่ต้องไปสนใจเหมือนระบบวัดแสง หรือไวท์บาล้านซ์
แต่พอดูรูปแล้วเหมือนว่าผมจะกังวลมากไป เพราะกล้องเล็กระยะชัดลึกเยอะๆ แบบนี้ โฟกัสผิดโฟกัสถูกยังไงมันก็ชัดอยู่ดี

859208_10203050475331458_564270578_o


ถ่ายให้สนุกๆ

ข้อดีที่สุดของมันอยู่ตรงที่มันเล็กน่ารัก ทำให้พกพาไปไหนต่อไหนง่าย ไม่เป็นภาระ ลองยัดเลนส์ใส่กระเป๋าเสื้อกระเป๋ากางเกงไป 4 ตัวแล้ว กระเป๋ายังเหลือที่ว่างอีกแน่ะ เบาด้วย ถึงจะเล็ก แต่มันก็เป็นกล้องที่จับถนัด การคอนโทรลกล้องก็ง่าย สะดวก มีปุ่มฟังก์ชั่นให้ใช้ครบถ้วน ทำให้ความสนุกในการ 'เล่นกล้อง' ยังอยู่ครบถ้วน ไม่จืดชืดเหมือนใช้กล้องคอมแพ็กต์
ซึ่งถ้าอยากได้แค่ภาพถ่าย ซื้อคอมแพ็กต์ก็คงพอ แต่ถ้าอยากได้ภาพด้วยได้ความสนุกในการถ่ายภาพด้วย Pentax Q กินขาด

เวลาใช้จริงๆ โดยปกติตั้งให้มันเป็นออโต้ให้หมดแหละครับสะดวกดี เอาไว้บางทีอยากจะควบคุมอะไร ค่อยใช้แมนนวล อย่าลืมลองใส่ฟิลเตอร์ใส่เอ็ฟเฟ็คด้วย กล้องมีฟิลเตอร์กับเอ็ฟเฟ็คให้ใช้เพียบเล่นกันไม่หวาดไม่ไหว โหมดสี 11 โหมด, เอ็ฟเฟ็ค 9 โหมด (ตั้งเองได้อีก 3) และดิจิทัลฟิลเตอร์อีก 11 อัน
ผมก็ไม่ค่อยได้ใช้อะไรเท่าไหร่ อันที่ชอบใช้คือฟิลเตอร์ Bold Monochrome ที่มันทำขาวดำได้ดุดี และโหมดสี Reversal Film ที่สีจัดเข้มข้น ส่วนโหมดสี Bright ก็สีสันสดใส ดูเป็นเพ็นแท๊กกก เพ็นเท็กซ์ น่าใช้มาก ถ้าไม่รู้จะใช้อะไรดี ผมแนะนำให้เริ่มจากโหมด Bright นี้เลย
ปัญหาในการใช้โหมดพิเศษพวกนี้คือมันเยอะ และมันดีไปหมดน่าใช้ทุกอันเลย ไม่รู้จะใช้อันไหนดี แถมยังผสมกับการตั้งสัดส่วนภาพกว้างยาวได้อีกหลายแบบ ยิ่งทำให้เลือกยาก (และน่าสนุกไปในเวลาเดียวกัน)

1540512_10203027173748933_341384841_o


ชอบ
เล็กดี เบาด้วย สวยน่ารัก พกพาไปได้ง่ายไม่เป็นภาระ
การจับถือ และการบังคับควบคุมสะดวกง่ายดาย ฟังก์ชั่นครบถ้วน
ออกแบบระบบการใช้งานดี จัดลำดับการปรับได้สะดวก ใกล้มือ
ฮาร์ดแวร์ก็มาครบทั้งฮอทชู รูขาตั้ง แป้นปรับโหมด วงแหวนปรับค่า ปุ่ม 5 ทิศทาง แฟลช ปุ่มโน่นนี่นั่นเยอะไปหมด
ข้อมูลหน้าจอมาครบอย่างที่ต้องการ ดูง่าย ไม่สับสน
ระะบบอัตโนมัติของกล้องทำงานได้ดี ใครไม่ถนัดในการปรับเองก็สามารถใช้กล้องได้สบาย
เอ็ฟเฟ็กต์ ฟิลเตอร์ โหมดสี มีเพียบ ใช้กันจุใจ และสวยด้วยสิ
เลนส์ครอบคลุมการใช้งาน มีเลนส์ Toy น่าสนุกให้เล่น
เป็นกล้องนิสัยเรียบร้อย ไม่เรียกร้องความสนใจให้ผู้ใช้ต้องปรับหรือกังวล จนเราแทบลืมว่ามันมีตัวตน
RAW เป็น .DNG ไม่ต้องกังวลว่าจะหาโปรแกรมเปิดไม่ได้ หรือถูกล็อกไว้กับโปรแกรมห่วยๆ จากผู้ผลิตกล้อง
โครงสร้าง และสัมผัสของกล้องดีมาก
ความสนุกในการใช้งาน มันสนุกมาก
ภาพดีกว่าที่คาดไว้ ไม่ถึงขนาดส่งประกวดคุณภาพ แต่เหลือเฟือในการใช้งาน
1519710_10203026355648481_841835930_o


ไม่ชอบ
สีสันความสนุกของกล้องจะหายไปเวลาถ่าย RAW แต่จะได้การไล่โทน ความคมชัด และรายละเอียดที่ดีจนเห็นได้ ...ทำไมไม่เอามาผสมกันนะ
เป็นกล้องขาดความอดทน ถ่ายสองร้อยรูปก็สิ้นชีพ 'ต้อง' (ไม่ใช่แค่ 'ควร') มีแบตสำรองสักก้อน สองก้อนต่อวัน
ระบบโฟกัสอยู่ในระดับคอมแพ็กต์เท่านั้น ยังสู้ mirrorless ยุคเดียวกันไม่ได้
จอไม่แจ่ม ใช้กลางแจ้งลำบาก ไม่ถึงขนาดถูกแดดแล้วมองไม่เห็นเหมือนบางยี่ห้อ แต่ก็ดูยากเอาการแหละ
โครงสร้าง และสัมผัสของเลนส์ ไม่ค่อยดี ดูบอบบางไม่สมราคา
ขอตัดคะแนนอย่างหนักการปรับแมนวลโฟกัส drive by wire ผมไม่ชอบเป็นการส่วนตัว
Quick Dial 1-4 ข้างหน้าน่าจะเลือกใส่อะไรได้หลากหลาย ไม่ใช่บังคับใส่ได้แค่ฟังก์ชั่นในหมวดเดียวกัน
ช่องมองภาพ ผมอยากได้ช่องมองภาพ
1490582_10203026834860461_74273373_o


สรุป

PENTAX Q7 เป็นกล้องที่มีลักษณะเฉพาะตัวสูง อาจจะไม่เหมาะกับการเป็นกล้องตัวเดียว หรือแม้แต่เป็นกล้องสำรองในงานที่เป็นจริงเป็นจัง มันเหมาะกับการเป็นกล้องที่สาม หรือกล้องวันหยุดสุดสนุกมากกว่า
มันอาจจะน่าใช้สำหรับบางคน และไม่น่าใช้สำหรับบางคน ยิ่งราคาทั้งเซ็ตรวมเลนส์ครบตามการใช้งานของมัน ก็ไม่ถึงกับถูกจนสามารถตัดใจได้ง่ายๆ ว่าซื้อเอาไว้ก่อน ใช้หรือไม่ใช่ว่ากันทีหลังอย่างกล้องคอมแพ็กต์

ดังนั้นความน่าใช้ และความคุ้มค่าของ PENTAX Q-System มันขึ้นอยู่กับว่าแต่ละคนจะให้ราคาของความสนุกไว้แค่ไหนเสียแหละมากกว่า

1487806_10203026406729758_1935271742_o


Review กล้องของเล่น PENTAX Q7
//pantip.com/topic/31468661

https://www.facebook.com/notes/nick-dhapana/review-%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%99-pentax-q7/611227838930578

PENTAX Q7 Full Album




Create Date : 04 มกราคม 2557
Last Update : 4 มกราคม 2557 13:59:55 น.
Counter : 4197 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

อะธีลาส
Location :
Sydney  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 44 คน [?]



Photographer, photo educator, writer and more.......

อนุญาตให้ ใช้ ดัดแปลง แก้ไข ตัดต่อ ทำสำเนา เผยแพร่ อ้างอิง จำหน่าย จ่ายแจก ภาพ และบทความในบล็อกนี้ ส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมด เพื่อสาธารณะประโยชน์ เพื่อการศึกษา เพื่อกิจส่วนตัว และเพื่อการค้าได้ โดยไม่ต้องขออนุญาต ตามสัญญาอนุญาตใช้งาน Creative Commons: Attribution.


Website
http://mister-gray.bloggang.com
https://twitter.com/nickdhapana
http://500px.com/NickDhapana
https://plus.google.com/+NickDhapana
http://nickdhapana.tumblr.com
http://instagram.com/nickdhapana
https://www.facebook.com/dhapana/about


Skype & Email
cmosmyp@gmail.com


Line
nickdhapana


My Project's Page

Public Telephone
https://www.facebook.com/PublicTelephoneProject

They didn't say that.
https://www.facebook.com/pages/They-didnt-say-that/116827521834600

Exposure to the RIGHT
https://www.facebook.com/pages/Exposure2the_RIGHT/538556252881951

Thailand Perspective Project
https://www.facebook.com/ThailandPerspective

Dead on Arrival
https://www.facebook.com/pages/Dead-on-Arrival/666461363385961
มกราคม 2557

 
 
 
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog