Life as a maze game
Life as a journey : ชีวิตคือการเดินทาง
Life as a drama
Life with big LOVE
Life with a new little life : ชีวิตน้อยในพุงใหญ่
Life in the whole new world
Life for Another little Life
Life in the whole new world (ย้อนหลัง)
<<
พฤษภาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
31 พฤษภาคม 2553
Chapter 13 :: เมื่อคนหล่อ ถูกหมอว่าเป็น "เป็ด"!!
Chapter 26 :: ความรู้คู่ความซน ที่ TK Park
Chapter 25 :: เที่ยวเมืองเก่ามรดกโลก "อยุธยา"กะคนเก่า...ถึงไม่สดแต่สวย
Chapter 22 :: รำลึกวัยเด็กกับแม่ที่ "บางปะอิน"
Chapter 25 :: ออกไปซ่าส์ที่บ้านคุณตาจิม ทอมป์สัน(สนิทกันม๊ากกกกกกกกกกก)
Chapter 25 :: ไปภูเก็ต ใครว่าเสร็จทุกราย วันที่ 3 - เจอสาวมัดหมี่
Chapter 25 :: ไปภูเก็ต ใครว่าเสร็จทุกราย วันที่ 2- กินเที่ยวต่อ
Chapter 25 :: ไปภูเก็ต ใครว่าเสร็จทุกราย วันที่ 1- ภารกิจ กินเที่ยว
Chapter 24 :: จิ๊กโก๋หลังวัง ไปโชว์พลังที่ "วังพญาไท"
Chapter 23 :: ไปเที่ยว Green Mountain Animal Garden หรือ สวนสัตว์เขาเขียว กันเต๊อะ
Chapter 23 :: นายโลโซพาไปโก้.. เที่ยว Green Water Palace ...วังน้ำเขียว--วันกลับ
Chapter 23 :: นายโลโซพาไปโก้.. เที่ยว Green Water Palace ...วังน้ำเขียว--วันไป
Chapter 22 :: ไปเยี่ยมเพื่อนนักแสดงที่ "สิงคโปร์" Episode 4 ตอนจบ
Chapter 22 :: ไปเยี่ยมเพื่อนนักแสดงที่ "สิงคโปร์" Episode 3
Chapter 21-22 :: ไปเยี่ยมเพื่อนนักแสดงที่ "สิงคโปร์" Episode 2
Chapter 21-22 :: ไปเยี่ยมเพื่อนนักแสดงที่ "สิงคโปร์" Episode 1
Chapter 21 :: เจมส์ บอนด์ 007 ตอน พยัคฆ์ร้ายทวงแค้นแมนแมนแจ้นสวนผึ้ง..พึ่งพายามไฟดับ
Chapter 21 :: Bangkok Street Show ไปดูโชว์ข้างทางอย่างเอเต้
Chapter 21 : วันพ่อ พาพ่อไปเที่ยวววววววว
Chapter 19-21 : คราวนี้เปลี่ยนแนว แสดงหนังHollywood เรื่อง Maid in Manhattan
Chapter 18 :: เดือนที่สิบแปด ผันตัวสู่วงการละคร แสดงเรื่อง "ปริศนา"
Chapter 18 :: เดือนที่สิบแปด ได้เล่นหนังเรื่อง Indiana Jones
Chapter 17 :: เดือนที่สิบเจ็ด เป็นเด็ก "อกสามศอก"
Chapter 16 :: เดือนที่สิบหก ได้โอกาสเป็นดาราและเส้นทางดัง
Chapter 15 :: หนึงหญิงสองชายทัวร์ พาไปมั่วที่เยอรมัน..มันส์ มันส์ ตอนที่ 9 Frankfurt วันสุดท้าย
Chapter 15 :: หนึงหญิงสองชายทัวร์ พาไปมั่วที่เยอรมัน..มันส์ มันส์ ตอนที่ 8 Heidelberg
Chapter 15 :: หนึงหญิงสองชายทัวร์ พาไปมั่วที่เยอรมัน..มันส์ มันส์ ตอนที่ 7 Stuttgart & Ludwigsburg
Chapter 15 :: หนึงหญิงสองชายทัวร์ พาไปมั่วที่เยอรมัน..มันส์ มันส์ ตอนที่ 6 Bodensee & Lindau
Chapter 15 :: หนึงหญิงสองชายทัวร์ พาไปมั่วที่เยอรมัน..มันส์ มันส์ ตอนที่ 5 Zugspitze & etc
Chapter 15 :: หนึงหญิงสองชายทัวร์ พาไปมั่วที่เยอรมัน..มันส์ มันส์ ตอนที่ 4 Königssee & Hallstatt
Chapter 15 :: หนึงหญิงสองชายทัวร์ พาไปมั่วที่เยอรมัน..มันส์ มันส์ ตอนที่ 3 Berchtesgaden & Ramsau
Chapter 15 :: หนึงหญิงสองชายทัวร์ พาไปมั่วที่เยอรมัน..มันส์ มันส์ ตอนที่ 2 Wurzberg & Rothenburg
Chapter 15 :: หนึงหญิงสองชายทัวร์ พาไปมั่วที่เยอรมัน..มันส์ มันส์ ตอนที่ 1 เตรียมตัว
Chapter 13 :: เมื่อคนหล่อ ถูกหมอว่าเป็น "เป็ด"!!
Chapter 12 :: เดือนที่สิบสอง :: You Know What I Did on My BD!!
Chapter 12 :: เดือนที่สิบสอง :: พาพ่อแม่ไปฉลองครอบรอบแต่งงานที่หัวหิน
Chapter 11 :: เดือนที่สิบเอ็ด :: สรุปว่าผมผิด (มากไม๊เนี่ย)
Chapter 11 :: เที่ยวสะเด็ด เจ็ดย่านน้ำ :: เยี่ยมเยือนสปอนเซอร์รายใหญ่ที่สุราษฎร์ธานี
Chapter 11 :: เดือนที่สิบเอ็ด :: เที่ยวสะเด็ด เจ็ดย่านน้ำ :: สวนรถไฟ
Chapter 11 :: เดือนที่สิบเอ็ด :: เที่ยวสะเด็ด เจ็ดย่านน้ำ :: เพลินวาน
Chapter 10 :: เดือนที่สิบ : ทำใจกะข่าวฉาวๆของแม่ งอแงกะทุกๆเรื่อง
Chapter 10 :: เดือนที่สิบ : นายอำเภอเอเต้ ขอพาไปทำเท่ห์ที่"เขาใหญ่"
Chapter 9 :: เดือนที่เก้า : ขอเล่าแบบสรุปๆ นะฮะ
Chapter 9 :: เดือนที่เก้า : นายเอเต้ แบกเป้ไปเที่ยวญี่ปุ่น ตอน 6 เที่ยวเล่น เน้น shopping
Chapter 9 :: เดือนที่เก้า : นายเอเต้ แบกเป้ไปเที่ยวญี่ปุ่น ตอน 5 บ้าหิมะ
Chapter 9 :: เดือนที่เก้า : นายเอเต้ แบกเป้ไปเที่ยวญี่ปุ่น ตอน 4 เถลไถลไป Ginzan Onsen
Chapter 9 :: เดือนที่เก้า : นายเอเต้ แบกเป้ไปเที่ยวญี่ปุ่น ตอน 3 ไป (ไม่)ฮาโกเน่
Chapter 9 :: เดือนที่เก้า : นายเอเต้ แบกเป้ไปเที่ยวญี่ปุ่น ตอน 2 ไม่ร่ำไร ไปกันเลย
Chapter 9 :: เดือนที่เก้า : นายเอเต้ แบกเป้ไปเที่ยวญี่ปุ่น ตอน 1 เตรียมตัว
Chapter 9 :: เดือนที่เก้า : Super เอเต้ไปนวดคุณตาทวดจอมแก่น
Chapter 8 :: เดือนที่แปด : โลโซ Go หัวหิน
Chapter 8 :: เดือนที่แปด : เจ็ดเดือนครึ่ง "มุ่งมั่น ขี้สงสัย ตั้งใจ ไม่หยุดนิ่ง"
Chapter 7 :: เดือนที่เจ็ด : ครบเจ็ดเดือนไปหยกๆ คิดไม่ตกว่า "โตขึ้นอยากเป็นอะไร"
Chapter 7 :: เดือนที่เจ็ด : ระเห็ดไป Tumble Tots กะ Gymboree
Chapter 7 :: เดือนที่เจ็ด : โชว์ความซ่าส์กะน้าน้า Bloggang
Chapter 6 :: เดือนที่หก ตกน้ำป๋อมแป๋ม ครั้งที่ 2
Chapter 6 :: เดือนที่หก : ได้หม่ำซะที
Chapter 6 :: เดือนที่หก : บททดสอบความเป็นลูกผู้ชาย
Chapter 6 :: เดือนที่หก : กลายเป็น "กำนันบ้านนอก"
Chapter 6 :: เดือนที่หก ตกน้ำป๋อมแป๋ม ครั้งที่ 1
Chapter 5 : เดือนที่ห้า ซ่าส์ เปรี้ยว เซี้ยว เซ็ง
Chapter 4 : เดือนที่สี่ ลีลาเยอะแยะ
Chapter 3 : เดือนที่สาม ตามใจแม่ (2) :: ผมอาจจะมีเชื้อสายญี่ปุ่นกับออสเตรเลียฮะ
Chapter 3 : เดือนที่สาม ตามใจแม่ (1) :: แม่สงสัยว่าผมไม่ใช่ลูก ต้องตรวจ DNA ไม๊เนี่ย
Chapter 2 : เดือนที่สอง สยองขวัญแม่
Chapter 1 : เดือนแรกของชีวิตฮะ
เรื่องของแม่ตอนคลอดผม ตอนที่ 3 (ประสบการณ์คลอดของแม่ที่โรงพยาบาลจุฬาฯ)
เรื่องของแม่ตอนคลอดผม ตอนที่ 2 (ประสบการณ์คลอดของแม่ที่โรงพยาบาลจุฬาฯ)
เรื่องของแม่ตอนคลอดผม ตอนที่ 1 (ประสบการณ์คลอดของแม่ที่โรงพยาบาลจุฬาฯ)
Chapter 0 : บทนำ : ภาพเป็นข่าว :: แล้วจะมาเล่าเรื่องยาวทีหลังนะฮะ
Chapter 13 :: เมื่อคนหล่อ ถูกหมอว่าเป็น "เป็ด"!!
หลังจากครบขวบนึง ก็ไปฉีดวัคซีนตามปกติฮะ กะคุณหมอสุธีรา
คุณหมอเคยบอกว่า
"ถ้าเจอกันคราวหน้า เดินมาหาหมอเองเลยนะ"
โดนคุณหมอท้ามาแบบนี้ มันต้องโชว์
พอครบขวบ ไปเจอคุณหมอ....
แต่พ่อน่ะซิฮะ ดันอุ้มผมเข้าไป เสียหน้าผมจริงๆเลย
อยากจะอวดป้าหมอจะตายว่า ผมน่ะ เดินคล่องแล้ว
เดินได้ตั้งแต่ยังไม่ครบ 10 เดือนดีแล้ว พอ 11 เดือนก็คล่องปรื้ออออ
(โม้ได้อีก)
แม่รู้ใจผมมากถึงมากที่สุด บอกว่าให้พ่อปล่อยให้ผมเดินโชว์ป้าหมอ
เดินได้สองสามก้าว ป้าหมอบอกว่า เดินคล่อง แต่...
...กังวลว่าจะเดินหันปลายเท้าเข้าหากัน หรือที่เรียกว่า โทว์-อิน (Toe-in)
เด็กที่เดินแบบนี้จะสะดุดล้มบ่อยๆ เพราะว่าเดินๆแล้วเท้าจะพันกัน.
..
คุณหมอแนะนำก่อนว่า ให้ใส่รองเท้าสลับข้างดู จะได้บิดเท้าให้กลับไป
โรคนี้ อาจจะสามารถหายได้เอง ตอนโตๆ แต่ถ้าจะให้ดี ไปตัดรองเท้าสำหรับรักษาไปเลย
คุณหมอก็แนะนำ คุณหมอผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ให้ ที่เก่งมากและราคาสมเหตุสมผล
ด้วยความทะนงในศักดิ์ศรีของแม่ และความมั่นใจอันล้นพ้นของพ่อ
ประหนึ่งว่าเป็น
พจมาน จากบ้านทรายทอง เล่นคู่กันกับ โดม ผู้จองหอง
สองคนนี้คุยกันว่า ชริ
คุณหมอเห็นเดินแค่ไม่กี่ก้าว จะมาหาว่าลูกเราเป็นเป็ด
impossible ย่ะ
กลับมาบ้าน พ่อกะแม่ก็คอยสังเกตการเดินของผมทุกย่างก้าว
ทั้งๆที่ไม่คิดว่า ผมจะเป็นแบบที่คุณหมอท่านบอก
อีกล่ะ
เสมือน "พจมาน" ทะนงในศักดิ์ศรียังไง ก็ต้องเสร็จทักษิณ เอ้ย เสร็จชายกลาง
เหมือน โดมผู้จองหอง ก็ต้องใจอ่อนกะนางเอกที่เป็นดอกฟ้า
ดูไปดูมา เฮ้ย ลูกเรามันเดินนิ้วเท้าเข้าหากันจริงๆด้วย
โทษกันสองคนว่าใครมี"เชื้อเป็ด" ลูกเราเป็นคนดีๆ ทำไมเดินแบบเป็ด
หลังจากหาตัวการไม่ได้ ไม่มีใครยอมรับ ก็สรุปกันว่า..
เอาวะ
ถ้าลูกเราจะเป็น "เป็ด" ก็ต้องเป็น "เป็ดย่างโฟร์ซีซั่น"
อันเลื่องชื่อ
ว่าแล้วสองคนก็ไปหาเป็ดย่างมากิน...เอ้ย ม่ายช่าย
แม่ก็รีบโทรไปนัดคุณหมอ
ชายธวัช งามอุโฆษ
ที่โรงพยาบาลสมิติเวช ตามที่คุณหมอสุธีราแนะนำ
ด้วยความกังวลว่า รองเท้าเนี่ย มันจะกี่หมื่นกี่พันกันเนี่ยยยยยย
มันจะแพงเหมือนเป็ดย่างโฟร์ซีซั่นไม๊...เฮ้ย ไม่เกี่ยวนี่ จะเป็ดย่างกันอีกนานไม๊ ไปโรงพยาบาลเลยดีกว่า
28 March 2010 ไปถึงโรงพยาบาล ก็ไปทำบัตรก่อน
แล้วผมก็เดิน ก๊าบ ก๊าบ ก๊าบ เป็ดอาบน้ำในคลอง ..
ไปที่ Counter 5
ส่วนของศัลยกรรมกระดูก
ไปรอคิว ก็เจอพี่ๆ เต็มเลย
ถูกใจกันก็คุยกัน
แล้วก็ไปเล่นวาดรูปกะพี่เค้า
จากนั้นไม่นานก็เข้าไปพบคุณหมอ
คุณหมออายุมากแล้ว อายุน่าจะเกือบ 70 ได้ เป็นคุณตาแล้วฮะ ใจดีมากๆ
คุณหมอให้พ่อพาผมไปถอดเสื้อผ้า เหลือแต่ Poko (วันนั้นใส่ลายหมีพูห์ไป)
แล้วก็สัมภาษณ์แม่....ว่าทำไมสวยได้ขนาดนี้ แม่ตอบว่า อ่อ กินข้าวกะน้ำพริกซิจ๊ะ ถึงได้สะได้สวย
....
เข้าเรื่องดีกว่า ก็ถามหลักๆว่า คลอดเองหรือผ่าคลอด
คลอดก่อนกำหนดรึเปล่า แล้วก็วันเดือนปีเกิดลูก น้ำหนักลูกตอนคลอด
ตอนนี้หนูยังท้องอยู่เหรอ เห็นพุงป่องอยู่เลย (อันนี้คุณหมอถามในใจ)
แล้วคุณหมอก็หันมาทางผม
ที่เปลือยปล่าว หนาวเหน็บ
(เนื่องจากจรรยาบรรณ จึงขอไม่โชว์รูป อิอิ เพราะแม่ไม่ได้ถ่าย มัวแต่เหวอ)
คุณหมอก็จับผมขึ้นเตียง คลำๆๆ ส่วนนั้น
คือ กระดูกสันหลัง จับกระดูกขา
แล้วบอกว่า ขาตรงดี ไม่โก่ง แต่ขอฟันธงว่า
ลูกคุณ เป็น เป็ด...ไปตัดรองเท้าซะดีๆ
สาเหตุคือ การนั่งตอนเด็กๆเป็นแบบท่ากบ อ๊บๆ แบบนี้ฮะ
(นั่งกบ แล้วกลายเป็นเป็ด ทฤษฎีไหน ผมสับสน)
นั่งแบบนี้ได้ตั้งแต่เข้าเดือนที่ 8
แม่เห็นว่านั่งหลังตรงดี ก็ไม่ได้ห้ามอะไร ดูเป็นท่านั่งที่ธรรมะธรรมโมดีด้วย
แล้วผมเองก็ชอบ ตรงที่ไปไหนมาไหน คลานได้สะดวก
ไม่นึกเลยว่า จะทำให้กระดูกเท้ามันบิด
ยังโชคดีที่เดินได้เร็ว เลยเจอปัญหาเร็ว แก้ปัญหาได้ก่อน
ถามว่า จะต้องใส่รองเท้านี้ไปถึงเมื่อไหร่ ไม่มีใครตอบได้ ขึ้นอยู่กับว่าใส่บ่อยแค่ไหน ใส่นานแค่ไหน เรียกว่า นับจำนวนชั่วโมงกันไปเลย
สั่งตัดรองเท้าก็ต้องแต่งตัวก่อน (ตะกี้โป๊อยู่ จำได้ใช่ไม๊ฮะ)
ไปอีกห้องนึงติดๆกัน มีคุณตาช่างทำรองเท้าอยู่
ผมก็ไปยืนบนกระดาษ แล้วคุณตาก็วาดเท้าผม
มีรองเท้าหลายแบบ สำหรับปัญหาเท้าที่ต่างกันออกไป
ของผมเป็นรองเท้าบูธหุ้มข้อแบบผูกเชือก
ข้างๆด้านใน จะมีหนังแข็งๆหน่อย ไว้ดันเท้าไม่ให้บิดเข้ามาหากัน
เลือกสีได้ตามใจชอบ
จ่ายเงิน 1000 บาท เงินสด ให้คุณตาช่างทำรองเท้าไป
แล้วอีกสองอาทิตย์ มารับรองเท้า โดยต้องใส่ถุงเท้ามาด้วย
ต่อจากนั้น ก็ไปจ่ายเงินให้โรงพยาบาลอีก 600 บาท เป็นค่าคุณตาหมอกะค่าอื่นๆ
..........
สองสัปดาห์ต่อมา
มีชายเสียงแหบโทรมาหาแม่ แม่ตกใจนึกว่าโทรศัพท์โรคจิต ได้ความว่า
"รองเท้าที่สั่งตัด ยังไม่เสร็จ เลื่อนไปอีกอาทิตย์นึง"
คือคุณตาช่างทำรองเท้านั่นเองฮะ เสียงแกแหบกระเส่ามาก
.........
อีกสัปดาห์ถัดมา
ณ ห้องเดิม เบอร์ 28
คุณตาหมอก็เอารองเท้ามาสวมให้ผม
รองเท้านี้ จะทำให้ผมกลับมาเป็นคนอย่างเดิม
แต่ไม่รู้อีกนานแค่ไหน คนถึงจะไม่สังเกตเห็น เชื้อ "เป็ด" ของผม
หลังจากนั้น พ่อก็บังคับให้ผมใส่ทั้งวัน แต่พอใส่เดินแค่ชั่วโมง
พบว่า เท้าเปียกมาก พ่อเลยกังวลใจว่า
โรคโทว์อิน จะหาย แต่กลายเป็นต้องใช้โทนาฟ แก้เท้าเปื่อย เชื่อราที่เท้าแทน
ก็เลยต้องใส่ตามความเหมาะสม
เช้าๆ พ่อก็พาเดินรอบๆคอนโด เดินไม่กี่ที่ รองเท้าก็เหมือนกรำศึกมามากมาย
ส่วนหน้ารองเท้าถลอกเยิน เพราะผมเดินเตะโน่น ล้มนี่ ตามประสาคนขาพันกัน
ตอนเย็นผมก็ให้แม่พาลงมาเที่ยวเล่นบ้าง
อ่านหนังสือพิมพ์บ้าง
มองเหม่อเล่นมิวสิควิดิโอบ้าง
อีกสามเดือน หรือเมื่อรองเท้าคับหรือพัง ให้ไปหาคุณตาหมอ เพื่อตัดใหม่
แล้วจะดูด้วยว่า ที่พื้นรองเท้า มีร่องรอยการสึกเสียหายยังไง
เพื่อจะได้ประเมินได้ถึงลักษณะการเดิน จะได้แก้ไขถูกจุด
.......
อีกไม่ถึงสามเดือน ก็มีอันไปหาหมออีกที
ชาว FB คงรู้แล้วว่าเพราะอะไร
แต่เดี๋ยวค่อยเล่านะฮะ จะได้เป็นเรื่องของเดือนนั้นๆไป
ไปก่อนนะฮะ ก๊าบ ก้าบ ก้าบ
จาก เป็ดเอเต้ เท่ห์แบบก๊าบ ก๊าบ
Create Date : 31 พฤษภาคม 2553
Last Update : 5 กรกฎาคม 2553 7:50:02 น.
12 comments
Counter : 7333 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านแล้วได้ความรู้ จะได้ไปสังเกตมัดหมี่บ้าง เพราะบางครั้งก็นั่งพับขาเหมือนกัน แต่ไม่บ่อยเท่าไหร่
แต้งกิ้วคุณป้อม สำหรับความรู้ดี ๆ
แต้งกิ้วเอเต้ อ่านทีไร ป้าอมยิ้มทุกที หนู่นะ แอบนินทาแม่เก่งจริง ๆ เล้ย
โดย: แม่น้องมัดหมี่ IP: 160.1.1.78, 61.19.27.158 วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:29:52 น.
คุณตาหมอเนี่ยข่าววงในว่าเก่งโคดๆเฉกเช่นนามสกุล
เผื่อแผ่เชื้อเก่งมายังลูกซึ่งเป็นคุณหมอด้านหัวใจของ
คุณตาทีทีด้วยแหละ
สบายใจได้เอเต้มิเป็นเป็ดย่างโฟร์ซีซั่นส์แน่นอน
ป้าโช๊ะเด๊ะคร่า.
ปอลิง เคยแอบเห็นรองเท้าเอเต้ตอนโกอินเตอร์
ยังคิดอยู่เลย ซื้อที่ไหนหว่าอยากให้ทีทีใส่มั่งเท่ห์อ่ะ จริงๆนะ
โดย: ทีทีกะป้าหญิง IP: 110.49.205.76 วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:59:15 น.
โอ้..เป็นความรู้ใหม่เลยนะเนี่ย
ไม่เคยสังเกตลูกเวลานั่งเลย
ไม่รู้ว่าจะมีผลต่อการเดิน
ถ้าได้หมอเก่งขนาดนี้
เอเต้ไม่เป็นเป็ดแน่ๆ ก๊าบ..ก๊าบ..
รีบหายด่วน ก่อนจะต้องใช้โทนาฟ
555..คิดได้ไงเนี่ย
โดย:
Pibhu
วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:49:34 น.
อ่านบล๊อกนี้ทำให้ได้รู้ว่า
เป็ดย่างโฟร์ซีซั่นอร่อยๆๆๆ เอ๊ยๆๆๆ
ไม่ใช่ นั่งท่ากบจะทำให้เท้าบิดตังหาก
โดย: cooking papa IP: 58.8.120.114 วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:49:18 น.
อ่านแล้วก็ฮาซะ....
ต้องแอบฮาด้วยน่ะ เด่วน้องๆ รู้ว่าอู้งานมาอ่าน blog
แบบว่าเมื่อเช้าก็เพิ่งอู้งานไป up blog
ตอนนี้อรเลยกลายเป็นโรคจิตไปเลย
เห็นลูกใครนั่งท่านี้ไม่ได้
ครั้นเนื้อครั้นตัวอยากเดินไปเตือนด้วยที่มีเลือดนางงามอยู่ในตัว
55555555555
โดย: จ้าว..จอม IP: 203.146.145.194 วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:05:06 น.
อ่านไปขำไป ฮ่าได้อีก
ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่านั่งแบบนั้น จะเป็นสาเหตุด้วย
รองเท้าก็สวยดีนะพี่
เคทก็เริ่มสักเกตุลูก ตอนจูงเดิน แฟนว่า ให้ลูกเดินจริงๆ ค่อยมาดูอีกที
ตอนนี้สั่งห้ามแฟน เวลาเอาลูกขี่คอห้ามจับแต่เท้า ให้จับขาเท่านั้น :)
โดย:
How is beautiful life
วันที่: 5 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:45:29 น.
อ่านแล้วหวาดเสียวกลัวเด็กหัวฟูเป็นเป็ดด้วย เดี๋ยวต้องไปสังเกตุเท้าลูกตัวเองบ้างละ
ถึงมือหมออย่างนี้แล้วเอเต้ไม่ต้องกลัวเป็นเป็ดแล้วนะค้าบบบ
โดย:
prince charming isn't coming
วันที่: 11 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:55:07 น.
นายแบบสุดหล่อของเรา โดนหมอว่าเป็นเป็ดเหรอเนี่ย
ใส่รองเท้าเท่ห์ๆ แบบนี้ไปสักพัก เดี๋ยวก็หายเนอะ
โดย:
น้องหมีพิมพ์
วันที่: 12 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:53:10 น.
อู้งานมาอัพบล็อก เด๋วเถอะ เด๋วงานเสร็จไม่ทันน่ะ
ดีจริงๆแหละที่เอเต้เดินได้ไว ก็เลยรู้ว่าเป็นไว แล้วก็เสียเงินตัดรองเท้าไว555สมน้ำหน้าพี่ แต่สงสารเอเต้อ่ะ
พี่ไอ้ที่ไม่ค่อยมีเวลาน่ะ แอบเอาไปเล่นตลกคาร์เฟ่อะเปล่า ปล่อยมุขมาแต่ละดอก ฮาตรึมๆๆๆๆเลยอ่ะ
คิดถึงเน้อ แล้วก็ขอให้งานราบลื่นนะพี่
โดย:
BabyBravo
วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:9:02:46 น.
สอบถามนิดนะคะ เผอิญเห็นเกี่ยวกับการรักษา
เดินเท้าบิดน่ะค่ะ หมอท่านนี้เก่งมั้ยคะ ตรวจละเอียดหรือเปล่า กำลังหาข้อมูลว่าจะไปตรวจที่ไหนน่ะค่ะ
ขอบคุณค่ะ
โดย: ซอโซ่ IP: 118.175.89.246 วันที่: 27 เมษายน 2556 เวลา:12:11:44 น.
ขอบคุณสำหรับข้อมูลมากนะคะ ( ลูกสาวมีเชื้อเป็ด นิดๆ ค่ะ) นัดคุณหมอเสาร์นี้ค่ะ จะได้เดินสวยๆเป็นสาวงามซะที
โดย: แม่น้องเบลล่า IP: 125.24.44.247 วันที่: 29 กรกฎาคม 2557 เวลา:14:25:04 น.
ขออนุญาตแชร์นะครับ
โดย: คุณครูใจดี IP: 223.206.244.36 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:11:10:37 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
misspommy
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
?
]
SmileTeppe
จ้าว..จอม
pimjan.h
golf_benz
King of Alan
inufreedom
Augusta & Mummy
The Bride
SaNs tOi : Le MoNdE s'EcrOulE
mamyjoy
BabyBravo
Ratitu
กาแฟเน่า~
How is beautiful life
Miss.beautifully
i_nookae
prince charming isn't coming
KHUNAOBBY
beejunk_ka
น้องหมีพิมพ์
KhunNong
Sary'sPrince
Bear Family
tew.sk
น้องไทนี่
tharinee_bum
รินตินติน
IcyRose
Ping_me
lil'isaac
pengawinna
red color
Kukas
คุณแม่ลูกห้า
โกเอ๋ & ซ้อนุช
cooking papa
iamnerisa
lilly~tree
บลูม่า
เซนจัง
มี๊นู๋ออโต้
Yingang
~ sweettemper ~
Beer_Nook
timanakeepat
nongpoire
naomichankuro-bara
mamo
here-on-earth
yaikaew
เค้กกาแฟ
Aksarapak
คาร์บูล
Thee-T'sMom
NokKaWeed
natta
totoro_ok
Webmaster - BlogGang
[Add misspommy's blog to your web]
www.pepin-de-pomme.com
www.AnAppleSeed.com
My Facebook
www.facebook.com/PepinDePomme
www.facebook.com/AnAppleSeed
Bloggang.com
แต้งกิ้วคุณป้อม สำหรับความรู้ดี ๆ
แต้งกิ้วเอเต้ อ่านทีไร ป้าอมยิ้มทุกที หนู่นะ แอบนินทาแม่เก่งจริง ๆ เล้ย