|
เรื่องนี้เกิดขึ้นนมนานยานแล้ว หลายเดือนก่อน
วันปีใหม่ 1 มกรา 2554
พ่อใจดี จะพาพวกเรา ผม แม่ และคุณยายไป Museum Siam
ไปไม่ถึงไหน รถติดมากจนพ่อถอดใจ...
แต่แม่บอกพ่อว่า อย่าถอดใจเลย ถอดผ้ากันดีกว่า
พ่อกลัวว่าแม่จะถอดผ้า ให้อุจาดลูกตาประชาชีในวันปีใหม่
เลยพาขึ้นทางด่วนไปเที่ยว "บางปะอิน"แทน
ไปถึงโดยใช้ Google Map ใน BB
ขอบอกว่ามีประโยชน์มาก เพราะแม่ก็ได้หยุดพูดเรื่องถอดผ้า มาบอกทางแทน
พวกเราทุกคนเลยรอดไป
ไปถึงก็เกือบเที่ยงแล้ว เลยแวะร้านต้นน้ำ ก่อนถึงบางปะอินนิดนึง
ปีใหม่ ร้านดัง คนเยอะ เป็นอะไรที่ต้องทำใจฮะ
ร้านจะมีระบบแจ้งชื่อ จองโต๊ะ และต้องเดินมาอีกส่วน มาสั่งอาหาร
แต่ที่นี่ จะมีตู้หยอดเหรียญให้อาหารปลา
บริการให้ผู้คนโยนความหิวทิ้งลงแม่น้ำ ให้ปลากินจะได้เพลินๆไป
ดังนั้น ระหว่างที่พวกเราหิวจัด ปลาที่นี่ก็จะอิ่มจัด
กว่าจะได้ที่นั่ง ก็หน้าเป็นแบบนี้ล่ะฮะ
ยังดีหน่อย ที่ได้นั่งในเรือ บรรยากาศดี
เลยกินอย่าง Happy ใน Happy Seat ของยี่ห้อ เปแปง เดอ ปอมม์
ของเค้าดีจริง อุปกรณ์ดีขั้นเทพ ไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัย
(พื้นที่โฆษณา 555)
ตัดภาพจากโฆษณาคั่น มาที่อาหาร.....
อ้าว...เหลือแต่ของหวานแล้ว ซะงั้น
อิ่มแล้วก็ไปลุยกันฮะ
บางปะอิน คุณตากะคุณยาย เคยพาแม่มาเที่ยวตอนเด็กๆ
ภาพอาจจะเลือนรางไป แต่สายใยพ่อลูกยังชัดเจน (ซึ้ง+เสี่ยวไม๊ฮะ)
เสียเงินค่าผ่านประตู โดยที่ผม VIP เหมือนเดิม สนุกจังตังค์อยู่ครบ
เนื่องจากผมเป็นเด็กที่เรียบร้อย เลยต้องให้แม่จับมือเดินแบบนี้
เรียบร้อยฮะ....คือ ถ้าปล่อยเมื่อไหร่ ร้อยทั้งร้อย ก็เรียบหมด
ฤทธิ์ของ "ลอดช่อง" ที่หม่ำ ก็แผลงออกมา แบบว่า เจอช่อง ต้องลอดกันเลย
ช่วงที่ไปนี้ เป็นช่วงที่คำว่า Turtle กำลังฮิตติดปากผม
เจอ "เทอเทิ่ล" ตัวเป็นๆก็อยากจะทักทาย
อันนี้เรียกว่า พระที่นั่งไอศวรรย์ทิพยอาสน์
ภาพแม่กะผม ผมไม่ซนเลยนะฮะ
ขนาดไม่ได้เต็มใจนัก
จริงๆวันนี้เป็นวันปีใหม่ ที่นี่เค้าจัดให้มีการลงนาม ถวายพระพรในหลวงด้วย
เสียดายแต่งตัวไม่เรียบร้อยกัน ไม่ได้ไปลงนาม
เลยอดได้การ์ดปีใหม่ของในหลวงเลย
(อันนี้มารู้ตอนดูข่าวทีวีภาคค่ำ หลังจากกลับมาแล้ว ว่าจะได้การ์ดปีใหม่  )
เดินไปเรื่อยๆ
แล้วก็หยุดถ่ายแบบนิดนึง
 
พ่อเดินไปไหนไม่รู้ฮะ ผมเลยพลาดไปเดินตามพ่อคนอื่นเข้า
กว่าจะรู้ตัว หน้าก็แตกยับเยิน วิ่งหนีออกจากเรื่องราวทั้งหมดดีกว่า
คราวนี้มาเจอพ่อแล้ว ต้องจับมือไว้ให้แน่น เดี๋ยวพ่อหาย
ยืนพักใจหน่อย
แล้วก็มาให้พ่อกอดต่อ แบบว่า พ่อของข้า ใครอย่าแตะ
เราจะเดินไปขึ้น"หอวิฑูรทัศนา" กัน
เป็นหอที่สร้างขึ้นในรัชกาลที่ 5 เพื่อใช้เป็นที่ทอดพระเนตรโขลงช้างป่า
เนื่องจากแม่ขึ้นมาด้วย ไม่ได้รออยู่ข้างล่าง
เราเลยมองลงมาไม่เห็นช้างป่า หันข้างๆก็เจอแล้ว
มองลงมาเห็น "พระที่นั่งอุทยานภูมิเสถียร"
"พระที่นั่งเวหาศน์จำรูญ"
เราไม่ได้เข้าชมพระที่นั่งเวหาศน์จำรูญ เนื่องจากพระราชวังเริ่มปิดแล้ว
พ่อก็เริ่มเหนื่อย ถ้าเซ้าซี้ วันหลังอาจจะไม่ได้มาอีก
กลับกันดีกว่า
แต่เดินไปเดินมา ก็อยากจะอ้อนคุณยายให้อุ้ม
จบทริปนี้ด้วยภาพชัยชนะของผม ในอ้อมกอดของคุณยาย
(บล๊อคนี้รูปเดี๋ยวเล็กเดี๋ยวใหญ่ ทำอยู่หลายรอบกว่าจะได้เขียน...เวียนหัวหน่อยนะฮะ คราวหน้าแก้ผ้า เอ้ย แก้ตัวกันใหม่)
| Create Date : 25 เมษายน 2554 |
|
6 comments |
| Last Update : 25 เมษายน 2554 9:40:16 น. |
| Counter : 1221 Pageviews. |
|
 |
|
)
เห็นรูปเอเต้แล้วรู้ซึ้งถึงหัวอกเดียวกัน ปล่อยไม่ได้เลย วิ่งทันที จับกันไม่ทันเลยค่า .. อิอิ
รูปเซ็ตนี้เอเต้หล่อมาก ..