'*^-+...ไม่มีอะไรงดงาม เท่าความสงบสุข...+-^*'

<<ครอบครัวต้อนรับ-La famille d'accueil>>

เป็นเวลาสองเดือนแล้วที่ฉันมาอยู่ประเทศฝรั่งเศส เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก
อีกสามปีกว่าก็คงจะผ่านไปเร็วแบบนี้เหมือนกัน...ฉันว่า

แล้วก็ได้เวลาเตรียมตัวเก็บข้าวของขนย้ายอีกครั้ง แต่ว่าไม่ได้ไปไหนไกล
ถัดไปจากบ้านเดิมที่อยู่แค่เดินไม่ถึง 3 นาที

ตอนนี้ฉันอยู่อาศัยกับครอบครัวฝรั่งเศส และกำลังจะย้ายออกไปอยู่คนเดียว
ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับมาดาม แต่ว่าเตรียมการไว้ตั้งแต่อยู่เมืองไทยแล้ว
เพราะว่าอยากจะอยู่เรียนรู้วัฒนธรรมและฝึกภาษากับครอบครัวฝรั่งเศสดูในช่วงแรก ๆ
แล้วก็จะย้ายออกไปอยู่ห้องพักเดี่ยวในช่วงหลังจากนี้เป็นต้นไป






ครอบครัวฝรั่งเศสที่ฉันอยู่ด้วยมีสมาชิกอยู่สอง
มาดาม HIJAZI อายุ 59 ปี เป็นแม่หม้ายสวยปิ๊ง อยู่กับแมวหนึ่งตัวอายุ 8 ขวบ (หง่อม)

มาดามน่ารัก ใจดี และทำกับข้าวเก่ง มาดามเป็นศิลปิน ชอบวาดรูป ชอบแต่งบ้านและฟังเพลง
เรากินข้าวเย็นด้วยกันทุกวันเวลาทุ่มนึงของทุกวัน (ยกเว้นวันพุธ มาดามไปเรียนว่ายน้ำ และวันอังคาร ฉันไปตีแบด จะกินทุ่มครึ่ง)
หลังจากนั้นก็ดูข่าว ดูทีวีด้วยกัน มาดามชอบวิจารณ์สังคม หัวขวา ชอบการเมือง ชอบเรื่องเศรษฐกิจ
หลังจากคุยกันทุกเย็นมาเป็นเวลาสองเดือน ฉันแทบจะเอาความคิดมาดามไปเขียนเป็นหนังสือเล่มยาวได้เล่มนึงเชียว
และมาดาม...เหมือนแม่ฉันมาก ในเรื่องความคิดที่ชอบต่อต้านสังคม
มาดามทำให้ฉันคิดถึงแม่ และก็ทำหน้าที่แทนแม่ฉันได้ดี โดยเฉพาะทางด้านจิตใจ...นับว่าเราเข้ากันได้ดี





ส่วนเจ้าตัวแสบแมวยักษ์แก่หง่อมชื่อคริสตัลตัวนี้ ฉันกลับมีปัญหากับมันตลอด
ไม่ค่อยจะลงรอยกันสักเท่าไหร่ แต่มันก็ทำหน้าที่ทดแทนความคิดถึงแมวน้อยของฉันที่บ้านได้ดี

สองเดือนที่ผ่านมา ฉันสัมผัส(ผิวเผิน)คนฝรั่งเศสว่านิสัยเหมือนแมวไม่มีผิด
เอาแต่ใจตัวเอง เจ้าอารมณ์ บางทีก็อารมณ์แสนดีร่าเริงน่ารัก บางครั้งก็อารมณ์ร้ายไม่มีสาเหตุ
และบางครั้งเล่นด้วยอยู่ดี ๆ ก็หันมากัดและข่วน...จนตอนนี้มีแผลขีด ๆ ที่มือหลายรอยทีเดียว
และคนฝรั่งเศสจำนวนหนึ่งที่ได้รู้จักก็เหมือนกัน (ไม่เหมารวมทั้งหมดนะคะ)
มันเป็นแมวฝรั่งเศสที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้วัฒนธรรมได้เยอะทีเดียว!






แต่การที่ฉันจะย้ายไม่ได้เป็นเพราะทะเลาะกับคริสตัลหรอกนะคะ
แม้จะทะเลาะกันบ้าง แอบตบหัวมันลับหลังมาดาม หรือขังมันเดี่ยวในห้องน้ำเป็นชั่วโมงบ้าง (แหะแหะ)แต่เราก็ยังรักกันดี
แต่ด้วยสาเหตุทางการเงินมากกว่า เพราะว่าอาศัยอยู่กับครอบครัวฝรั่งเศสแบบนี้ ราคาแพงไม่ธรรมดาทีเดียว
ฉันก็เลยวางแผนมาจากเมืองไทยว่าจะอนุญาตให้ตัวเองสนุกสนานกับการใช้จ่ายเงินแค่สองเดือนแรกเท่านั้น
และตอนนี้ก็หมดเวลาสนุกสนาน ต้องย้ายออกจากบ้านอันอบอุ่น และเริ่มต้นการใช้ชีวิตคนเดียว...





การอยู่กับครอบครัวฝรั่งเศส เปรียบเทียบกับการอยู่ลำพังคนเดียว มันก็ต้องมีข้อดีข้อเสียแน่ล่ะค่ะ
การอยู่แบบนี้ แสนสบายไปหมดทุกอย่าง มาดามทำกับข้าว เตรียมอาหารให้กิน
ซักเสื้อผ้าให้ ทำความสะอาดห้องให้ มีอินเตอร์เนทใช้ ห้องก็ตกแต่งสวยงามหรูหรา
แถมยังมีคนอยู่ด้วย คุยด้วย นอกจากฝึกภาษา วัฒนธรรม ยังคอยช่วยเหลือ
ทั้งด้านการแนะนำการใช้ชีวิต และที่สำคัญมีคนแบ่งปันความรู้สึกในทุกด้าน

แต่ถึงกระนั้นก็ตาม อิสระที่จะทำอะไรก็ได้ตามใจก็หายไปด้วยเหมือนกัน
อย่างการทำกับข้าว พาเพื่อนมาที่บ้านก็เกรงใจมาดาม กลับบ้านดึกก็กลัวมาดามตื่น
ต้องรักษาความสะอาดทุกกระเบียดนิ้วในบ้าน ช่วยเก็บกวาดจัดของบ้างเท่าที่ทำได้
และบางครั้งบนโต๊ะอาหารก็เงียบฉี่ไม่มีอะไรจะคุยก็มีเหมือนกัน...





ก่อนหน้านี้ ฉันไม่ได้เตรียมใจไว้เท่าไหร่กับการจากลา เพราะคิดว่าย้ายไปแค่บ้านไม่กี่หลัง
ยังอยู่เมืองเดียวกันและยังติดต่อกันได้อยู่เสมออยู่แล้ว และก็ไม่ได้คิดว่าจะเศร้าสักเท่าไหร่ด้วย
แต่เปล่าเลยสักนิด วันนี้ฉันเริ่มต้นเก็บของเพื่อการย้ายในอีกสองวันนี้
และก็เริ่มต้นคุยกับมาดามระหว่างมื้อเย็นเหมือนเคยว่าจะต้องไปแล้วนะ เวลาผ่านไปเร็วเสียนี่กระไร
หลังจากนั้นก็แชร์กันเรื่องการจากลา ที่มาดามเองคงเจอมาบ่อยกับนักเรียนที่มาพักอยู่ด้วย
พอการสนทนาจบ แต่อาหารยังไม่หมดโต๊ะ ความเงียบเข้าครอบคลุมอีกครั้ง
แต่คราวนี้ไม่เหมือนครั้งไหน...เพราะมันเจือไปด้วยความเศร้าแปลก ๆ และใจหายลึก ๆ






ฉันค่อย ๆ ทำให้ห้องว่างเปล่าด้วยการเอาของตัวเองลงกล่อง ลงกระเป๋า
ห้องก็ค่อย ๆ ว่างเปล่าทีละมุม ๆ
ฉันมองไปรอบ ๆ อย่างผูกพันอาลัยอาวรณ์

แม้จะเจอกับการจากลามาเยอะแล้วก็ตาม
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถต้านทานการจากลาได้มากขึ้นสักหน่อย

บางครั้ง ฉันก็คิดถึงความมั่นคงและลงตัวในชีวิต
อาจจะดีกว่าก็ได้ ที่ไม่ต้องพบเจอกับการจากลาอีกเลย
แต่ก็คงไม่มี เพราะยังไงก็หลีกเลี่ยงไม่ได้...
นอกเสียจากว่าจะไม่เอาความรู้สึกไปผูกพัน ความเศร้าตอนจากลาก็อาจจะลดลง

ไม่รู้ว่าหลังจากนี้จะต้องรู้สึกอย่างนี้อีกสักกี่ครั้ง ผูกพัน รัก เหงาและเศร้าตอนจาก
ถ้ายิ่งเจอมากขึ้นกว่านี้ แล้วจะมีภูมิต้านทานการจากลาเพิ่มขึ้นไหมนะ?







ขอบคุณมาดามมารี-โนแอล...และเจ้าคริสตัล
ฉันเขียนการ์ด วาดรูป และเตรียมผ้าไหมที่เอามาจากเมืองไทยไว้ให้มาดามก่อนลา
หนึ่งในข้อความนั้นฉันเขียนว่า
"ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง คุณเป็นเหมือนแม่และครอบครัวให้ฉัน
ช่วงเวลาที่ดีช่วงหนึ่งในฝรั่งเศสของฉัน
.......
มีคุณและคริสตัลอยู่ในนั้นค่ะ"





 

Create Date : 24 มิถุนายน 2553
31 comments
Last Update : 29 มิถุนายน 2553 3:15:11 น.
Counter : 1344 Pageviews.

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย


อ่านแล้วรู้สึกประทับใจครับ
เวลาเราเริ่มต้นอะไรที่ไ่หน
เรามักมีความทรงจำกับสถานที่และคนๆนั้นเสมอ

พี่ก๋าคิดว่ามาดามก็คงไม่ชินกับการจากลานะครับ







 

โดย: กะว่าก๋า 29 มิถุนายน 2553 6:57:07 น.  

 

หวัดดีค่ะปอย...เห็นรูปที่เอามาลงนี่...
ได้อารมณ์ฝรั่งเศสจังเลยค่ะ(ไม่ได้สัมผัสหรอก)
แต่ว่าความรู้สึกมันบอก คือเห็นบ้านเรือนของเขา..
ห้องทานข้าว..ทำให้นึกถึงหนังสือนิยายแปลโรมานซ์
ช่วงกระโปรงสุ่มที่มีเลดี้,ดยุค น่าจะได้อารมณ์แนวนี้เลย

มีพบย่อมมีจาก..ความจริงข้อนี้ เราว่าผู้คน(ทั่วไป)รู้ดี
แต่บางครั้งมันยากจะทำใจ ยิ่งถ้าผูกพันธ์มากๆ คงยิ่งเศร้า
แต่ว่านะ เชื่อว่ามันก็แค่ความรู้สึกเหงา,โหวงๆ ชั่วคราวค่ะ
เพราะการต้องลาจากใครซักคน มันไม่มีวันสิ้นสุดหรอก
เดี๋ยวก็ได้สัมผัสมันอีกค่ะ จากเพื่อนใหม่ๆ คนใหม่ๆ..

 

โดย: nikanda 30 มิถุนายน 2553 15:45:56 น.  

 


มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

น่าจะเป็นช่วงเวลาดี ๆ ที่อยู่ในความทรงจำตลอดไปนะครับ

อยากรู้จังเลยว่าทำไมแมวฝรั่งเศสมันหน้าตาเหมือนแมวบ้านเราเลยฟ่ะ? หรือว่ามันเป็นแมวไทยที่แอบไปหนีไปอยู่ที่ฝรั่งเศสครับ

อิอิ

 

โดย: อาคุงกล่อง 30 มิถุนายน 2553 17:38:55 น.  

 

ทุกภาพที่เอามาลงเป็นภาพบ้านมาดามใช่ไหมคะ
แปลว่าต่อมาจะมีภาพหอพักใหม่
กับเรื่องราวใหม่ ?

คริสตัลน้อย ท่าทางอวดดี !!! ข่วนปอยของชั้นเรอะ

 

โดย: อ้อน IP: 61.7.145.137 1 กรกฎาคม 2553 1:58:11 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย

รักษาสุขภาพด้วยนะครับ







 

โดย: กะว่าก๋า 1 กรกฎาคม 2553 6:46:16 น.  

 

สวัสดีครับน้องปอย


พี่ก๋าแอบเดาว่าน้องปอยคงเริ่มปรับตัวให้เข้ากับเมืองน้ำหอมได้แล้ว
และอีกสักระยะคงจะปรับใจให้รู้สึกถึงความไม่แตกต่าง

อาจจะเหงาบ้าง แต่พี่ก๋าก็คิดว่า
น้องปอยต้องผ่านมันไปได้แน่นอน

เป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 5 กรกฎาคม 2553 6:00:58 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องปอย ...

การจากลา .. พี่ว่ามันไม่ใช่เรื่องยากและง่ายค่ะ
เพราะหลักๆ มันก็คงเป็นเรื่องของเวลาที่จะต้องมาช่วยเรา
แต่ความทรงจำหลังจากนั้นสิค่ะ เป็นเรื่องยากไม่น้อย
เหมือนกันนะค่ะ ... ที่เราจะเลือกจำหรือว่าลืม (ดี) ..

ถือว่าเป็นโชคดีเหมือนกันนะค่ะน้องปอย ที่วาได้เริ่มต้น
กับการใช้ชีวิตของการอยู่บ้านเมืองไกลกับคนดีๆ
ถือว่ามาดามทำให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง แม้ว่า
จะมีการขาดอิสระภาพในการทำอะไรก็ตามไปบ้าง
แต่ก็ถือว่าเป็น ปสก. ที่เปิดตัวได้ค่อนข้างดีเลย แถมยัง
ไม่ได้ไปไหนไกลอีก เพราะฉะนั้นพี่ว่า เรากับเขาเองก็ยังติดต่อ
แบบไปมาหาสู่ได้เหมือนเพื่อนบ้านกัน น่ารักดีค่ะ เผื่อว่ามีอะไร
นิดหน่อย ก็จะได้ขอคำปรึกษาเค้าได้บ้าง ...

การย้ายออกไปข้างนอก อยู่คนเดียว เรื่องอิสระคงเต็มที่
แต่ก็ต้องมีอย่างอื่นมาเป็น ปสก.ใหม่ๆ อีกเช่นกัน
ยังไงรอฟังน้องปอยเล่าเรื่องอีกครั้ง หลังจากย้ายไปอยู่
ข้างนอกแล้วนะค่ะ ...
........................


สำหรับเพื่อนบ้านที่พี่มีปัญหาเรื่องหมาเมื่อวานนี้
ก็ได้ไปคุยกับเค้าแล้วค่ะ บ้านหลังแรกก็อ่ะน๊า เจอหมัดที่คิดว่า
มันจะต้องเจอจากบ้านหลังที่สองนะ (คาดผิดเล็กน้อย)
คือ เค้าบอกพี่ว่า ก็จะทำยังไงล่ะ เพราะเค้าก็ปล่อยหมาของเค้า
จนชินแล้ว ชมพู่มาทีหลังก็ต้องรับกรรมไป ฮาๆ เค้าไม่ได้พูดแบบนี้
แบบตรงๆ นะค่ะ แต่ว่าเค้าก็บอกประมาณนี้แหละค่ะ
แถมมีแนะนำให้เราย้ายไปนอนห้องนั่น ห้องนี่้ด้วยเพราะว่านอนซีกของ
บ้านฝั่งเค้า มันก็ต้องได้ยินเป็นธรรมดา โอ๊ววว ฟังแล้วลมจับค่ะ
เพราะเค้าวางแผนชีวิตและการตัดสินใจให้เราด้วย
แบบนี้ไม่รู้ว่าเราโชคดีเจอเพื่อนบ้านดีหรือเปล่าเน๊าะ 555+

 

โดย: JewNid IP: 124.157.184.39 5 กรกฎาคม 2553 6:48:41 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย..

อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกเลย
เวลาเราผูกพันอะไรกับใคร หรือ สิ่งไหนแล้ว

การจากลาเป็นสิ่งที่เราต้องการให้เกิดขึ้นเป็นสิ่งสุดท้ายเลย

เมื่อก่อนพี่เคยทำทัวร์เล็กๆรักเฉพาะคู่แต่งงานใหม่..ที่คนรู้จักแนะนำให้
พี่จะนำพาเที่ยวแบบLocal ที่ทัวร์อื่นไม่มีใครทำกัน
ด้วยเวลาที่เราต้องอยู่ด้วยกัน3-4 วัน


ทั้งๆที่ไม่รู้จักกัน แต่ก็สนิทใจกันอย่างบอกไม่ถูก..
วันส่งเค้ากลับ..พี่กลับรู้สึกใจหายอย่างกะญาติจะกลับบ้าน
การต้อนรับเป็นสิ่งที่ดี แต่การจากลาไม่ดีเลย ไม่อยากเจอจริงๆ


ปล.ยิ่งสิ้นเดือน..การจากลาของกระดาษรูปพระเจ้าแผ่นดินไปหลายใบ ใจหายวาบบ



 

โดย: Little Knight 5 กรกฎาคม 2553 8:15:47 น.  

 

แวะมากวาดสายตาทั่วๆ บล็อก
แต่ยังไม่ได้ลงรายละเอียด
เห็นแว้บๆ ก็รู้สึกว่า ผู้หญิงฝรั่งเศสที่คุณปอยเคยไปอยู่ด้วยเนี่ย
เป็นผู้หญิงอายุ 59 ที่ยังสดใสวัยปิ๊งมากๆ

ขอให้ จขบ. ก็สดใสๆ นะคะ
^^

 

โดย: am^^ IP: 58.8.206.109 5 กรกฎาคม 2553 10:50:59 น.  

 



วินาทีนี้คงเป็นเยอรมันเท่านั้นแหละครับที่จะครองถ้วย World Cup
หลังจากที่ทีมชาติอังกฤษนั้นตกรอบไป

 

โดย: katoy 6 กรกฎาคม 2553 0:27:22 น.  

 


อ๊ะ!!!ปลาหมึก Paul หมอดูแม่นๆ



ทำนายผลบอล ระหว่างคู่ เยอรมัน VS สเปน

 

โดย: เริงฤดีนะ 7 กรกฎาคม 2553 5:45:07 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย






 

โดย: กะว่าก๋า 9 กรกฎาคม 2553 7:28:02 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องปอย ใช่แล้วร้อนมากมาย เมื่อวานที่นี่กลางแดดจ้า 35 องศาแหนะ วันนี้ช่วงเช้าฝนตกแต่ว่าชื้นมาก ตกบ่ายเหงื่อแตกพลั่กเลยค่ะ

แวะมาอัพเดทเรื่องราวบ้านนี้ ยังมีอะไรให้ยิ้มได้เสมอกับเรื่องดีดี เวลาผ่านไปเร็วนะคะ คอยดูสิ อีกเดี๋ยวก็ปีหนึ่งแล้ว

 

โดย: prunelle la belle femme 10 กรกฎาคม 2553 4:52:17 น.  

 





Paul หมึกยักษ์นักฟันธงวัย 2 ปีเศษ
แห่งพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ "เดอะ ซี ไลฟ์"
ประเทศเยอรมัน

ทำนายFinalแล้วค่ะ..

1.เยอรมัน ชนะ อุรูกวัย คืนนี้

2. สเปน ชนะ ฮอลแลนด์ คืนพรุ่งนี้

เป็นแชมป์ World Cup 2010

 

โดย: เริงฤดีนะ 10 กรกฎาคม 2553 9:06:59 น.  

 

สวัสดีหนูปอย
มิตรภาพ...เป็นสิ่งสวยงามเสมอ..ในความทรงจำ

 

โดย: ชีวิตมีลีลา 12 กรกฎาคม 2553 9:13:47 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย





 

โดย: กะว่าก๋า 13 กรกฎาคม 2553 7:10:13 น.  

 

สู้ตาย...เป็นกำลังใจให้กับการเริ่มต้นอีกครั้งนะครับ
(หึหึ...คราวนี้ก็คงจะดีใจ พาเพื่อนมาปาร์ตี้ได้แล้วนะเจ๊ 55)

 

โดย: ติ่ง IP: 61.90.24.128 19 กรกฎาคม 2553 17:39:13 น.  

 

ดีจ้าน้องปอย ..

ช่วงนี้แวะมาทักทายกันผ่านทางนี้แทน FB นะค่ะ
เพราะว่าพี่จะห่างตรงนั้นมาแบบเขยิบทีละนิดค่ะแต่ว่า
ตอนนี้เกมส์ตัดแระ เพราะว่ามันใช้เวลาเยอะเหลือเกิน
เลยกลับมาอ่านงานแถวนี้ของเพื่อนๆ ดีกว่า
ว่างๆ มาอ่านเจอข้อความเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นนะค่ะ
คิดถึงจึงมาหาจ้ะ

 

โดย: JewNid 20 กรกฎาคม 2553 8:30:13 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย






 

โดย: กะว่าก๋า 23 กรกฎาคม 2553 7:59:19 น.  

 

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ สบายดีนะคะ


 

โดย: ooyporn 28 กรกฎาคม 2553 19:37:24 น.  

 

แวะมาเยี่ยมน้องปอยค่ะ
เหมือนน้องปอยเพิ่งจะไปไม่นานเองเนอะ
แต่ตอนนี้คงเข้าที่เข้าทางเรียบร้อยแล้ว

แอบเสียดายบ้านสวยของมาดาม
แถมเจ้าของบ้านก็สวยเกินวัยเสียด้วย
....เป็นพี่ก็คงจะอยู่ได้ไม่นานเหมือนกัน
นอกจากเสียดายเงินในกระเป๋าแล้ว
พี่ก็เลือกที่จะอยู่คนเดียวมากกว่า(ยกเว้นคนในครอบครัว)
อย่างที่น้องปอยว่า...เพราะคนไทยส่วนใหญ่ยังคงเป็นคนขี้เกรงใจอยู่

 

โดย: narellan IP: 118.173.103.209 29 กรกฎาคม 2553 6:24:07 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย

ไม่ลืมกันครับ อิอิอิ






 

โดย: กะว่าก๋า 30 กรกฎาคม 2553 8:09:46 น.  

 

เป็นการเดินทางอีกก้าวนะคะคุณปอย
การจากลา .. ที่จะมาพร้อมกับการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
และกล่องแห่งความทรงจำที่มีค่าก็จะเพิ่มขึ้นอีก 1 ใบ

 

โดย: Paulo 1 สิงหาคม 2553 20:15:50 น.  

 

เจ้าสองพีทำให้ มาวางซะหน่อย กลัวเสียน้ำใจ555
เบอร์ห้าอย่าลืม ประมาณบ้าเห่อ
ฝากไว้ให้ช่วยดูแล




ฝากด้วยค่ะน้องปอย
ขอบคุณค่ะ


แอมอร

 

โดย: peeamp 1 สิงหาคม 2553 23:53:00 น.  

 

ขออนุญาติมาแปะลิงค์ค่ะ คุณปอย

ตามไปโหวดนะคะ เบอร์ 6 ค่ะอิอิ

IP หนึ่งโหวดได้สองชื่อค่ะ

 

โดย: ซองขาวเบอร์ 9 5 สิงหาคม 2553 19:00:19 น.  

 

แวะมาด้วยความคิดถึงนะครับน้องปอย






 

โดย: กะว่าก๋า 8 สิงหาคม 2553 6:53:35 น.  

 

แวะมาเยี่ยมคนไกลบ้านค่ะ

 

โดย: kapeak 9 สิงหาคม 2553 16:18:41 น.  

 



คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

 

โดย: เริงฤดีนะ 12 สิงหาคม 2553 0:39:13 น.  

 

แวะมาดุน้องปอยน้อยๆ

ไปอยู่ฝรั่งเศสแล้วก๋า

อืมๆ

โชคดีมีชัยเด้อนางเอ๋ย

 

โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 14 สิงหาคม 2553 0:18:24 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องปอย

พี่เอื้องลาวงการไปนานหลายเดือน
กลับมาอีกที น้องปอยไปอยู่ฝรั่งเศสแล้วหรือนี่

น้องปอยมีบล็อกแกงค์เป็นสมุดบันทึกและมีเพื่อน ๆ เป็นกำลังใจอยู่เต็มบล็อกเลย

สู้ สู้ นะคะ

 

โดย: เอื้องสามปอย 17 สิงหาคม 2553 10:32:44 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย








 

โดย: กะว่าก๋า 22 สิงหาคม 2553 6:56:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


นางสาวดุ่บดั่บ
Location :
Vichy France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




\\\ดุ่บดั่บๆ///
ดุ่บดั่บ คือ การเคลื่อนตัวของหนอน
หนอนตัวน้อย ๆ ที่สามารถไปไหนก็ได้ตามใจต้องการ
ฉันเองก็อยากเป็นหนอนตัวน้อย
จะได้ทำอะไรก็ได้ และไปที่ไหนก็ได้ตามที่ใจฉันฝัน
...ดุ่บดั่บ ๆ ๆ...





>>>คลิก ๆ...สารบัญและสมุดเยี่ยมค่ะ<<<




อ่านบลอคเก่า ๆ ก็ได้นะ

<<การปรับตัว-Acclimatisation>>
::สวนสาธารณะวันหม่น::
ภาพ: ดอกมูเก้
โดยสวัสดิภาพ-Bon Voyage(2)
โดยสวัสดิภาพ-Bon Voyage(1)



















Status: ขาวดำ



Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2553
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
24 มิถุนายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add นางสาวดุ่บดั่บ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.