ชอบอ่านบลอคที่เจ้าของบลอคชอบทำอะไรซักอย่างจัง
ไม่ว่าจะงานที่ทำ การถ่ายรูป การทำงานศิลปะ งานฝีมือ ฯลฯ
เพราะรู้สึกได้ ณ ว่าช่วงเวลาที่เค้ากำลังทำมันอยู่ คงต้องมีโลกๆ นึงที่เป็นของเค้า
และมันต้องเป็นโลกแห่งความสุขแน่ๆ เลย
อ่างบลอคนี้ปุ๊กก็รู้สึกยังงั้นนะ ^^

ถ้าไปสวนสาธารณะ ชอบนอนค่ะ หญ้าเขียวๆ นี่น่าเกลือกกลิ้งมากๆ
(แต่ต้องดูฮวงจุ้ยดีๆ ค่ะ กลัวกลิ้งไปทับอะไรที่ไม่ควรทับเข้า :p)
แต่ก่อนชอบขี่จักรยานด้วยแต่ตอนนี้มันเจ๊งไปแล้ว T^T ไม่งั้นงานอดิเรกคือ
ขี่จักรยานเก็บยอดมะขามกับยอดกระถินแล้วก็ลูกตะขบค่ะ สุขประสาภูธร ชอบมั่ก
ไม่ก็ให้ข้าวหมากิน แต่เดี๋ยวนี้กทม.ห้ามให้แล้ว ไปๆมาๆเลยไม่ได้ไปสวนสาธารณะที่เคยชอบไปแล้วแฮะ -_-“
ไปแต่สวนใกล้ๆออฟฟิศอ่ะค่ะ ไปวิ่งออกกำลังกายกะเพื่อน
แต่ไม่มีเวลาละเลียดอะไรเลยเพราะแป๊บๆก็มืดต้องรีบกลับ T^T

ที่บอกว่าเบอร์ห้าในบลอคที่แล้วคือปุ๊ก “บ้าเห่อ” ค่ะ (คำผวน)
แบบว่าได้มาปุ๊บ ปุ๊กเอาขึ้น desktop ปั๊บเลย เบอร์ห้า (บ้าเห่อ) จริงๆ

ยินดีต้อนรับกลับบ้านน๊าคุณปอย ^^

น้อยปอยครับ...
หนังสือค้นหาตัวเองนะ...พี่ได้จากพี่ก๋ามาแต่ว่า..
เห็นคุนหมอแมนต้า...เค้าจิตตก มากกก
ก็เลยให้เค้ายืมไปอ่านก่อน..


รายละเอียดคงต้อง..ถามคุนหมอแล้วล่ะครับ..

เพิ่งไปเช็คเมล์มา

ขอบคุณน๊าคุณปอย

สวยๆๆๆ
ปุ๊กมีภาพไว้เปลี่ยนได้อีกหลายเดือนเลยคราวนี้ โย่ว

พี่ปอยได้เอาเจ้าโลโม่ไปกัวลาด้วยรึเปล่าคะ
ได้ลองรึยังเอ่ย
เอามาอวดหน่อยสิ อยากเห็นจัง ^^

รูปสวยมากครับ

รูปสวยๆท้งนั้นเลยใช้กล้องอะไรถ่ายคะสีคมชัดมาก อย่าลืมช่วยสรุปค่าใช้จ่ายให้ด้วยนะคะจะไปคนเดียวเหมือนกันวันที่ 17-20 ก.ค.ค่ะ

สวัสดีครับน้องปอย

คอมพี่ก๋าป่วยครับ
เน็ตช้ามากกกกกกกกกกกกก

แต่ในที่สุดก็กระท่อนกระแท่นมาจนถึงบล้อกน้องปอยได้ 55555

คาดว่าวันนี้พี่ก๋าจะทักเพื่อนที่เม้นท์เสร็จก็ตี สามพอดี 555555




..................................



คนที่เที่ยวแล้วถ่ายรุปแบบน้องปอย
สำหรับพี่ก๋าแล้ว
ไม่เรียกว่า "นักท่องเที่ยว" ครับ
แต่พี่ก๋าเรียกว่า "นักเดินทาง"

จะเดินทางข้างนอกหรือข้างใน
ไม่อาจรู้ได้....

แต่รู้ว่าทุกช็อตก่อนถ่ายภาพเหล่านี้มา
น้องปอยคงมีอะไรในใจอยู่แล้ว

ที่เขาว่า
ภาพถ่ายแสดงตัวตนของคนถ่ายคงเป็นแบบนี้กระมัง

รูปสวยมากครับ
แต่เต็มไปด้วยปริศนา

แวะมาเยี่ยมค่ะคุณปอย....ถ่ายรูปได้สวยมากอีกแล้วว

พอดีพักนี้กำลังยุ่งมากๆเลย เลยขอติดเม้นท์ไว้ก่อนนะคะ แล้ว จะมาคุยด้วยอีกค่ะ

ปล...คอนเฟิร์มว่ารูปสวยจริงๆ...ชอบจังค่ะ

ชอบรูปมากๆเลยค่ะถ่ายได้ดีมาก อยากดูอีกเยอะๆ ค่ะ

ภาพสวยทุกภาพเลยนะคะ

ดูเพลินเลยค่ะ คนเราถ้าได้อยู่และทำกับสิ่้งที่เรารัก
มันมีความสุขมากจริงๆค่ะ

ว้าววววววว

รูป สวยจัง ก้าบบบบบบบบบ

เหนเงา พรี่เนื้อ ขู่ ปอยโกะจัง ด้วย

sexy เหมือน ตอน เริ่มต้นเรื่อง James Bondเยย ก้าบ

มี ชิมิซัง เปน Aim Bond พรี่เนื้อ ขู่ ปอยโกะจัง

เปน สาว ของ Aim Bond ยืน ข้าง ข้าง

Hollywood ต้อง เรียกเราปายเล่น

หนัง แน่ เยย ก้าบบบ


5555555555555

มุข ตาหลก รับ ปราทาน เหมียล มี้ เยย ก้าบ

พรี่เนื้อ ขู่ ปอยโกะจัง หุงข้าว เก่ง เย ดีจัย ก้าบ

มี้ มี ปันหา กะ กาน หุงข้าว ก้าบ

ลืม เสียบ ปั้กบ้าง ลืมกด cook บ้าง
มีบางที เสียบ ปั้ก กด cook แว้ว แต่ลืมใส่ข้าวก้าบ

ป๋า ป๋ม ต้อง ทำจัย ตาหลอดเว ลา
ว่า อารายจะ เกิดขึ้นกะชีวิดป๋าก้าบ


มี้ เคยทำ เกี๊ยว ไก่ ปั่น

5555555555555
เปน ฟอง เหยะ ก้าบ
ป๋าบอกว่า กินแก้ กรรม ก้าบ

พอมี้ลองชิมดู

โกดดดดดด มั่ก

มี้ บอกว่า รดชาด ยัง กะ อ้วก เดก ทนกินอยู่ด้าย
ไอ้ ป๋า โรก จิด

อ้าวววววววววววววววววววว

ป๋า บอกว่า มี้ ชอบพลิก วิ กริด หั้ยเปน โอกาด ก้าบ

คิด ถึง ก้าบบบบบบบบบ

เหน แค่ เงาพรี่เนื้อ ขู่ ปอยโกะจัง เอม กร้อปื้ม แว้วก้าบ

หลง เอ๋อ เจง เจง ก้าบ

ว่า จา มา บอกว่า
พาเอม ปาย เล่น หมีแพนด้า เด้งเด้งด้วย นะ ก้าบ

โอว

มี ม้า เด้ง เด้ง ด้วย



พี่ปอยโกะจัง มา เล่น กะ ชิมิซัง นะ ก้าบ

ฉันไม่ได้บอกว่ารูปเธอถ่ายมาไม่สวยนะ ถ้าประโยคนั้นหมายถึงชั้นก็ต้องขอออกตัวไว้ก่อนเน่อ

อยากจะหมายถึงลองถ่ายรูปหลายๆแนวดูบ้างสิ อะไรทำนองนั้น

แต่ชั้นก็"ลืม" ความรู้สึกอยากถ่ายรูปไปหมดสิ้นแล้ว กล้องราคาเกือบแสนที่เป็นน้ำพักน้ำแรงชิ้นสุดท้าย ก็ทำหน้าที่เพียงแค่นอนสงบนิ่งไม่ไหวติงอยู่ในกระเป๋ากล้องนั้นเอง

มันคงอยากจะถามชั้นเหมือนกันกระมังว่าจะซื้อมาทำไม ถ้าสุดท้ายแล้วต้องเอามันมานอนอยู่อย่างนั้น

ชั้นก็ไม่รู้คำตอบที่จะตอบมันเหมือนกัน ถ้ามันเกิดพูดได้ขึ้นมา

ชั้นบอกได้แค่ว่า คงไม่โทษอะไร ก็คงจะโทษตัวเอง ว่าจะทำอะไรควรจะคิดให้ดี ให้ถี่ถ้วนกว่านี้ ต้องไม่ลืมนิสัยของตัวเองว่าเป็นอย่างไร

ถ้านึกถึงนิสัยของตัวเองตอนก่อนจะซื้อได้ คงจะเตือนตัวเองได้ เพราะเป็นคนทำอะไรตามอารมณ์มากๆ อย่าว่าแต่งานอดิเรกเลย แม้แต่งานประจำ ถ้าไม่มีอารมณ์จะทำก็คือไม่ทำ

แต่ถ้าจะทุ่มเทกับอะไรก็ตามก็จะทุ่มสุดๆเหมือนกัน

แต่บทจะเลิกก็เขวี้ยงมันทิ้งอย่างไม่ใยดี

ตอนนี้อย่าว่าแต่จะถ่ายรูปเลย แค่เห็นกล้องก็เบือนหน้าหนีแทบไม่ทัน

เฮ้อ นิสัยอย่างกะเด็ก

กล้องของฉันมันคงอิจฉากล้องของเธอ มันคงอยากจะบอกว่าเจ้านั้นช่างโชคดีที่มีเจ้านายดีๆแบบเธอ

เม้นยาวเลยครั้งนี้ แฮ่ๆ เป็นความในใจเกี่ยวกับกล้องถ่ายรูปที่ซื้อมาไว้นั่นล่ะ ที่เขียนไม่ใช่แค่อยากให้เล่าฟัง แต่อยากเอามาตอบตัวเองเหมือนกัน บางที ถ้าไม่เขียนมันก็ไม่ออกมาให้เห็นชัดๆ

ส่งเมลล์ไปนะลองเช็คเมลล์ดู

อ่อเรื่องที่ฝากให้ดูน่ะ ตรงไหนมีไรต้องแก้ไขก็บอกมานะ แต่ไม่ต้องรีบ ไม่รีบร้อน รอเธอกลับมาก่อนก็ได้

ชอบภาพม้านั่งมากเลยค่ะ

แล้วเลื่อนๆ ลงมาสวยๆ ทั้งนั้นเลย

คิดถึงคุณปอยม๊าก มากค่ะ

ดูแลสุขภาพดเวยนะคะ

ไม่ต้องดื่ม แค่ดูก้อได้ค่ะ งุงิ

(ภาพกาแฟน่ะค่ะ แง่มๆๆ)

คนเรามีึความชอบหลายอย่าง แตกต่างกันไป
อะไรก็ได้ที่ทำแล้วสบายใจ แค่นี้ก็มีความสุข

ภาพเซ็ตนี้ดูเหงา ๆ อาจเป็นเพราะฝนตกหรืออารมณ์ึคนถ่ายก็ไม่รู้ แต่เราชอบอ่ะ

บางทีความรักความชอบ..และอยากทำ
ก็คงเป็นเสน่ห์อีกอย่างนึงของรูปถ่ายของปอย..มังคะ
เราเห็นรูปของปอย..ก็ถ่ายอะไรเรื่อยเปื่อยไป
เหมือนเป็นแค่สิ่งธรรมดา...แต่พอมันเข้ามาอยู่ในเลนน์ของปอย
มันกลับดูสวยแฮะ..รูป มันดูเสน่ห์ขึ้นมา มันดึงดูดใจคนดูได้ดี

ไม่รู้ว่าอีตอนที่ไปท่องกัวลาฯคนเดียว จะถ่ายรูปไปด้วยอารมณ์เหงารึเปล่า
เพราะทุกรูปที่ได้ดูข้างบนนี้(ความคิดส่วนตัวนะ)
สีสันของรูป มันจัดจ้าน แจ่มใสก็จริง แต่มันให้อารมณ์เหงา และโดดเดียวแปลกๆ

รูปที่เก๋ถูกใจที่สุดในเซตนี้...ชอบรูปแรกค่ะ..สีม่วงสีโปรดของเรา..ไม่มีเหตุผลอื่น

รูปที่สวยที่สุดในสายตาเรามีสองรูป คือรูปถนนที่ทอดยาวและถนนที่คดเคี้ยว
ถึงถนนทั้งสองเส้น จะมีรูปลักษณ์ที่แตกต่าง..แต่สิ่งที่เหมือนกัน.คือมันดูไม่มีที่สิ้นสุดอะ

รูปที่ชอบใจ..ยกให้รูปเงาค่ะ...รองเท้าสวยนะนั่น..ฮา ฮา
(ถึงไม่เคยเห็นหน้า แต่เราใช้จินตนาการส่วนตั๊ว ส่วนตัวค่ะ ว่าเจ้าของบล็อกหน้าตาเป็นอย่างไร....ฮา ฮา ฮา ฮา)

ไปเดินเล่น..คุยอะไรๆด้วยกันมั้ยครับ..



แวะไปเที่ยวกับผมนะครับ..

ดีจ้าน้องปอย ...


เขียนมาได้โดนใจ .. เพราะว่าอะไร ก็คล้ายๆ กันตรงนี้ล่ะจ้ะ
เมื่อเรารู้ว่าเราทำอะไรแล้วมีความสุข และสุขนั้น
ก็สนองเราอย่างเต็มที่ และมันไม่ไปกระทบกระเทือน
คนอื่นถึงขั้นเจ็บปวด .. (อาจจะปางตาย) ... พี่ว่า
แค่นี้มันก็เป็นอะไรที่เราหาความสุขได้แล้วอ่ะจ้ะ ...


การถ่ายรูป หรือว่าการทำอะไรอ่ย่างอื่นที่แบบว่า
ทำให้ตัวเองเหมือนกับถูกปลดปล่อย ถ้ามัน
ทำให้เราสบายใจอย่างหาที่สุดไม่ได้แล้ว ทำไป
เหอะคะ เพราะว่าเดี๋ยวนี้ ทุกวันนี้ ปัญหามัน
รอเราอยุ่ทุกวินาที แว๊บไป่ทำนั่น เจอนี่ ไปนู่น
ใช่ว่าจะมีสุขตลอด มันต้องมีทุกข์อยู่บ้าง
การได้เดินทาง เดินเล่น แม้จะเป็นแค่เพียงแว๊บๆ
ของเสี้ยวนาที .. เอาค่ะ ถ้ามันทำให้เราคลาย
และผ่อนจางจากการเครียดได้ ทำไปเร้ยยยย

พี่เองตอนนี้ต้องเรียกว่าอยู่ในระดับพีคของ
สถานการณ์ปวดหัว .. อะไรๆ ก็มารุมเร้า
(เป็นปัญหาล้วนๆ ) .. เพราะฉะนั้นอะไรที่ทำให้
เราสุขได้ก็ต้องทำอ่ะคะ แม้แต่การนั่งหาเห็บ
หมาหรือว่าหมัดหมา .. พี่ว่าอย่างน้อยมันก็ผ่อนคลายนะ
เพราะมันทำให้เรากับน้องหมา มีความผูกพันกัน
มากขึ้น ...

เมื่อก่อนบอกจริงๆ ว่าพี่เองเป็นพวกเครียดไม่เป็น
ตอนนี้เหรอ โอ้ย เรียกว่าคนละอย่างเลย ..
แถมมีน้องหมาก็ไม่ได้เที่ยว แต่ แต่ .. เพราะมัน
มีเหตุอย่างอื่นอีกด้วยแหละ เลยห่างหาย
จากการเดินเล่นไปเลย ... คาดว่าถ้าอะไรลงตัว
กว่านี้ พี่คงได้เดินทางบ้าง เอามันเมืองไทย
นี่ล่ะ จะเที่ยวให้ทั่วเลย ตั้งใจไว้แล้ว ... แต่ว่า
นอก ปท. ก็คิดว่าน่าจะใกล้ๆ อย่างนี้ สิงค์โปร์
คนข้างๆ พี่ยังไม่เคยไปเลย หรือว่าไม่ก็ไปมาเลเอา
แต่ว่ายังคงอีกนานเพราะมันมีอะไรอีกเยอะ
ที่ต้องใช้เงิน ...


ตบท้ายก่อนไปว่า เมื่อไหร่ถูกล็อตโต้ใหญ่ๆ สักที
ชีวิตนี้จะอุทิศตัวให้กับการเดินทาง และการ
ถ่ายรูปแบบสุดตัวเลยล่ะ คอยดู ฮึ่มๆๆๆๆ 55555+

เม้นท์ยาวจริงแฮะ ... มาเห็นแล้วต๊กใจ คุยไรไปบ้างล่ะเนี่ย ...
แล้วพิมพ์เสร็จกดส่ง เหมือนว่ากลั้นหายใจพิมพ์อ่ะน้องปอย
พอกดส่งแล้วมันเหมือนโล่งเลย ... แล้วก็ต้องหายใจ
แบบหอบๆ เหมือนคนวิ่งแข่งมาไกล ๆ.. เว่อร์ดีแฮะพี่ คริๆๆๆ


.............


เกือบลืมพูดเรื่องรูป ... ได้อารมณ์ทุกภาพอ่ะจ้ะ
เห็นแล้วภาพมันฟ้อง เหมือนว่าฟ้องอารมณ์คนถ่าย
บางรูปก็ดูสนุก บางรูปก็ดูเหงา แต่ทั้งนี้ ก็คงเพราะ
อารมณ์คนดูด้วยแหละ มันแสดงอารมณ์ได้ดี
เลยนะคะ

พี่ชอบภาพทางเดินนะ พีว่ามันเป็นอะไรที่แบบว่า
simple but nice อ่า ... แล้วจริงๆ เลยนะว่า
ภาพเดียวกันแต่ว่าต่างคนต่างถ่าย มันก็ได้อารมณ์
ออกมาต่างกันล่ะจะ แต่สรุปคือว่า ภาพทางเดิน
เป็นเส้นทางยาวๆ ไม่ว่าจะคด หรือว่าตรง ชอบไปโม้ดดด
เลยล่ะค่ะ

โอ้ มาช้าไปหน่อย
คุณปอยยังอยู่ไหมคะเนี่ยหรือว่าเดินทางกลับบ้านแล้ว

วันพฤหัสเป็นวันของคุณปอย แปลว่าได้พักใช่ไหมคะ
แต่ว่าเป็นวันที่ค่อนข้างหนักของอ้อนทีเดียว ฮึ ไม่บ่นละ

มาดูรูปวันนี้ดีกว่า เทใจให้ภาพแรกค่า ใบไม้บนก้นหินเล็กๆ ที่โรยทางเดินสีแดงที่ทอดยาว....
ได้ใจไปเต็มๆ
ถ่ายรูปบำบัด ท่องเที่ยวบำบัด...เคยทำเหมือนกัน
แต่ห่างหายจากกิจกรรมนี้ไปนาน
ข่าวดีคือ ช่วงวันที่ 18-20 นี้ อ้อนจะได้ไปพักกับเขาเสียที
ไม่เชิงเที่ยว แต่ออกประชุมตจว.ค่ะ แหะๆ แค่นี้ก็ดีใจแล้ว

คุยมาตั้งนาน จขบ.อยู่ไหนหนอ คิดถึงจัง
เดี๋ยวมาใหม่ค่ะ

อากาศตอนที่ถ่ายภาพเป็นยังไงคะ
ภาพท้ายๆ ยังได้กลิ่นไอฝน ติดอยู่เลย
แล้วยังได้เห็นภาพหญิงสาวแบบลางๆ จากเงาซะด้วย

จำได้คุณปอยบอกว่าชอบถ่ายรองเท้า...
เลยต้องใส่รองเท้าสวยๆ ด้วยใช่รึเล่าคะ

ชอบประโยคสุดท้ายมากๆ การท่องเที่ยวทำให้ได้พบตัวเองกลางทาง... ทางสายเปลี่ยวไม่เดียวดาย
ถ้าพกใจไปด้วยเนอะ

เดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพนะค้า...

แอบ มา ดู เงา คู่ มั่น ก้าบบบบบบบบ

มี้ บอก ว่า ท่า ทาง พี่ปอยโกะ จัง

ชอบ เดิน

รอง เท้า ดู น่า ซา บาย ทู้ก คู่ เยย ก้าบ

มี้ ป๋ม ก้อ ชอบ รองเท้า แบบ นี้

มี้ ใส่ ส้น สูง ม่าย ด้าย ก้าบ

ใส่ แว้ว เปน ปรา เทือง เยย ก้าบ

อืมมมมมม

อา หาน ที่ นั่น เปน งัย บ้าง ก้าบ

มี้ ป๋ม คั่ง กาน กิน น่ะ ก้าบ

สวัสดีค่ะ น้องปอย

ภาพแต่ละภาพสวยมากเลยค่ะ ชอบภาพใบไม้ กับภาพตึกแฝดที่มีหยดน้ำนะค่ะ

เวลาถ่ายภาพนี่คงขึ้นอยู่กับอารมณ์ตอนนั้นด้วยนะค่ะว่าเป็นอย่างไร ไม่รู้ว่า

ตอนถ่ายภาพน้องปอยจะรู้สึกเหงาๆ บ้างหรือเปล่า แบบเห็นรูปใบไม้หลายๆรูป

แค่เดาเอานะค่ะ เห็นสวนนี้แล้วคิดถึงห้างที่อยู่ตรงนั้นจัง อิๆๆ

แล้วก็คิดถึงโทรศัพท์ที่ไปหล่นหายที่นั่นด้วยละ

เอ่อ ครือออออออ

ตับห่านเชื่อมใส่น้ำแข็ง เหยอ ก้าบบบบบบบบบ

โหยยยยยยย

รา วัง ราย กาน TV จา มา ถ่าย นะ ก้าบบบบบ

แปลก แต่ จิง

หยิ๋ง ล้าง หม้อ เก่ง ชอบกินตับห่านเชื่อมใส่น้ำแข็ง

พาด หัว ข่าว เยยย ก้าบบบบบบบบ

ป๋ม คิด ว่า

ตับห่านเชื่อมใส่น้ำแข็ง

คง จา เหมือน

ครี่ เด็ก 2 ขวบ ที่ ท้อง ผูก
เพาะ กิน น้าม ตาน มาก เกิน ปาย ก้าบบบบบ


ป๋ม ว่า จา ขอ ออก เดท นั่น พอ ดี ก้าบ

มี้ ม่าย ด้าย หั้ย ตัง ติด ตัว มา ก้าบ

มี อาว

เกี๊ยวไก่ปั่น มา เปน Lunch Box ของ เรา 2 คน ก้าบ

มี้ บอก ว่า หั้ย พี่ ปอยโกะจัง กะ ชิมิซัง

กิน หั้ย หมด

พี่ ปอยโกะจัง ก้าบ

เรา หอบ ข้าว ของ หนี ปาย ด้วย กัน

จา ง่าย กว่า มั้ย ก้าบบบบบบบบบบบบ


ชิมิซัง ม่าย อยาก ตาย ด้วย อา หาน มี้ ตัว เอง ก้าบ

"กัวลา" สวยสดงดงาม ในมุมที่แปลกตา ช่างคิดช่างทำดีจังครับ

ได้เจิมค่า
อังกิดมันเปียกไปหมดเรย
เด่วมาคุยด้วยนะคะ
พรุ่งนี้มีสอบ ฮึบๆ
อีกสองอาทิดค่ะกว่าจะเสด

อ่านเม้นท์คุณอ้อนแล้ว..ตกลงว่าอิฐมันเป็นสีแดงหรือ?
เราเห็นมันเป็นสีม่วงนา..แต่อย่างว่า รูปแต่ละรูป นอกจากมุมมองของคนถ่ายแล้ว
ยังมีมุมมองของคนดูอีกด้วย..ว่าเห็นมันเป็นอย่างไร อารมณ์ไหน
คนอื่นเห็นเป็นสีแดงก็ไม่เป็นไร..เราสมัครใจจะมองมันเป็นสิม่วง(ความสุขส่วนตัว)อิอิ

แวะมาสมน้ำหน้าที่เครื่องดีเลย์..จะได้ทนคิดถึงบ้านเท่าๆกัน(เอ้า..ไม่ใช่)ล้อเล่นค่ะ
แวะมาแสดงความเสียใจ..ที่ได้อยู่บ้านน้อยลงไปจากที่ตั้งใจไว้
แต่ไม่เป็นไรเนาะ...ได้ไปเยี่ยมบ้าน..ยังดีกว่าไม่ได้ไปเหมือนคนบางคนทางนี้
ตอนนี้..ก็ใช้โทรไปก่อน เดือนนี้เปลืองเชียวเรา คิดถึงบ้านถี่เหลือเกิน..ฮา ฮา

อืมม์..ม..ม..มันก็จริงนะ ถ้าหาเพื่อนเดินทางที่รู้ใจไม่ได้ ก็สู้เดินคนเดียวดีกว่าค่ะ
เคยเป็นมาแล้ว..เวลาอยู่กับใครบางคนหรือเพื่อนบางคน(เพื่อนทั่วไป)
ถ้าไม่ใช่คนที่ถูกใจ..หรือเพื่อนที่คุยกันรู้เรื่อง การอยู่ด้วยกัน หรือเที่ยวด้วยกัน ก็อย่างนั้นๆแหล่ะค่ะ
ไม่ต่างกับการเที่ยวคนเดียวซักเท่าไหรหรอก..แบบว่ามันไม่ใช่อะ

กลับบ้านแล้ว..คิดถึงกันด้วยนะ ไม่งั้นจะให้นางฟ้าน้อยงอนน้าปอย..อิอิ
ติ่นมาอ่านหลังไมค์ตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ..แต่ยังได้ตอบเลย
ไอ้เราก็นึกว่า..ป่านนี้คงไปนอนตีพุงทานส้มตำที่ไทย หรือนอนหนุนตักแม่ที่บ้านเรียบร้อยแล้ว
ที่ไหนได้..ยังอยู่แถวนี้นี่เอง..ไม่เป็นไรค่ะ..ถึงมีเวลาอยู่กับคนที่บ้านน้อย
ก็ยังดีกว่าไม่มีซะเลย...เวลาแห่งความสุขมีค่า..มีน้อยก็กอบโกยเข้าไว้ค่ะ

^
^
^
คุณปอยและคุณแจงที่รัก

อิฐกรวด ภาพอื่นๆ เป็นสีแดงเนอะ แต่ว่าภาพแรกคุณปอยได้เทคนิคตกแต่งใช่ป่ะคะ เลยเป็นสีม่วงแดง(เดาเอาค่า)...
หรือจะเป็นอ้อนเองที่ตาไม่ดี อิอิ

สรุปว่ายังไงเราก็ใจตรงกันเนอะคุณแจงพราะว่าชอบภาพเดียวกันค่ะ

คุณปอยน่าว้า เครื่องดีเลย์เหรอคะเนี่ย...หวังว่าตอนนนี้จะได้รับโทรศัพท์บอกข่าวดีจากบริษัทแล้ว
วันเสาร์ อาทิตย์ได้พักค่ะ ไม่มีเวร

ส่งความสุขล่วงหน้าไปเลยละกันเนอะ

น้องปอยยังคงไม่ทิ้งฝีมือเลยนะค่ะ

และแล้วก็ได้ฝากฝีมือไว้ที่มาเลเซียอีกจนได้

ขอบคุณน้องปอยที่แวะเยี่ยมม๊า

และคอยถามไถ่ความเป็นไปตลอดนะค่ะน้องปอยขา

ม๊าดีขึ้นเยอะแล้ว เริ่มมีแรงเล่นได้แล้วนะค่ะเนี้ย

กลับถึงบ้านยังเอ่ย ขอให้หนุกหนานๆกับการกลับบ้านน๊า เรื่องรูปไม่เป็นไรค่า จริงๆปุ๊กเกรงใจด้วยอ่ะที่ขอตั้งหลายรูป ส่งมาให้ก็ดีใจแย้ว

หากเวลาจะขี่แล้วมีคนมองนี่คงไม่ใช่เพราะอะไรอ่ะค่ะ แต่เป็นเพราะสงสัยว่ายัยนี่เมาป่าว ขี่แล้วเป๋ไปเป๋มา
ปุ๊กใช้แบบจักรยานพับได้ง่ะ (จะได้ยัดใส่ท้ายรถเก๋งไป) ถ้าเทียบกับแบบปกติแล้วมันหนืดกว่ากันเยอะเลย โชคอัพก็ต่าง พอขี่ทีสะท้านเทือนยิ่งนัก

ที่ว่ามาไม่ใช่ไรค่ะ จะกลบเกลื่อนทักษะในการขับขี่ของตัวเองน่ะ จริงๆ รถเขาดีอยู่แล้ว ฝีมือปุ๊กเนี่ยแหละปัญหา

อ้าว ไปเห็นที่บล๊อกคุนแจงมาได้ข่าวว่าเครื่องดีเลยย์เหยอ

...................
...................
..................

.................
สมน้ำหน้า คริคริ

เอ้าล้อเล่นนน

ไม่เครียดเน้อ ไม่ซีเรียส ใจเยงๆเน่อ

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

มาตามเที่ยวกัวลาลัมเปอร์ด้วยคนครับ

ดูจากภาพถ่ายแล้ว ถ้าไม่เห็นตึกแฝด ผมจะนึกว่าอยู่ในเมืองไทยสะอีก เพราะวาบรรยากาศคล้ายกันมาก ๆ เลยครับ

ชอบถ่ายภาพก็เป็นสิ่งที่ดีครับ การถ่ายภาพก็เป็นการบันทึกเรื่องราวและความทรงจำไว้อย่างหนึ่งด้วยครับ ดีใจด้วยนะครับที่คุณดุ่บดั่บมีความสุขกับการถ่ายภาพครับ (ส่วนผมคงมีความสุขอยู่กับการเขียนมั้งครับ ... อิอิ)

ต้องขอขอบคุณคุณดุ่บดั่บมาก ๆ ครับ ที่ไปแสดงความคิดเห็นไว้ในบล็อคเก่าของผม (บล็อค "คิดอย่างไรที่ผู้ชายติดแม่") พอดีว่าผมเพิ่งเข้าไปเห็นครับ ผมไม่ค่อยได้กลับไปอ่านบล็อคเก่าของตัวผมเองเท่าไหร่ เพราะเพิ่งรู้ว่าตอนนี้ผมมีบล็อคเกือบจะ 200 บล็อคแล้วครับ

อิอิ

สวัสดีค่ะหนูปอย
พี่นิดชมว่าสวยค่ะ ถ่ายรูปแนว ๆ นี้
หนูปอยถ่ายออกมาดูดี และสวยจ้า
มีความสุขในสิ่งที่รักและชื่นชอบนะค่ะ

ปล. พี่จะบอกว่าตั้งแต่ขึ้นประถมป.1-ปัจจุบัน ลูกสาวพี่ไม่ชอบกิจกรรมซะแล้ว ทั้งเต้น ทั้งรำ และติดขี้อาย แต่พี่ว่าเด็กกิจกรรมดีนะค่ะจะกล้าคิดกล้าตัดสินใจและกล้าแสดงออกตอนนี้ก็พยายามจะใส่ ๆ ความกล้าให้ค่ะ
พี่อยากให้ลูกหวายได้ส่วนหนึ่งในตัวหนูปอย
คือเก่ง กล้า แต่ภายในแฝงความอ่อนโยนค่ะ

ปอเอากาแฟมาฝากคุณปอยค่ะ

หวังว่าคุณปอยจะสบายดีนะคะ

เทคแคร์ค่ะ

งุงิ

:)
มันน่าอัศจรรย์นะค่ะ
อ่านเรื่องราวของคุณปอยแล้ว
ก็เหมือนย้อนมองตัวเอง
เมื่อช่วงนั้น รู้สึกเหนื่อยกับการเรียน เหนื่อยกับงาน
รู้สึกท้อ รู้สึกอยากถอย
รู้สึกอ้างว้าง รู้สึกไม่มีใคร
ไม่มีใครเลยที่เข้าใจฉัน
บีเดินออกจากบ้านเกือบทุกวัน
เดินไปพร้อมกับกล้อง
ถ่ายสิ่งที่เจอระหว่างทาง
ไม่สนใจว่ารูปที่ถ่ายนั้นจะสวยสำหรับคนอื่นหรือไม
แต่นั้นเป็นมุมมองของฉัน มันสวยสำหรับฉัน
บางครั้ง บีก็โดดเรียนและงานไปนั่งรถไปทะเล
ไปเดินเล่น นั่งเล่น มองผู้คน มองธรรมชาติ
เวลานั้น รู้สึกฉันอยู่ในโลกเล็กๆที่เต็มไปด้วยความสุข
เวลาได้ที่เลนท์จดจอกับสิ่งนั้นๆ
เวลาได้ย้อนดูภาพที่ตัวเองถ่าย
ยิ้มบาง หัวเราะบ้าง
ก็คนมันมีความสุขนิเนอะ

ตอนนี่รู้สึกเหมือนภาพที่ถ่ายตึกแฝดผ่านหน้าต่างและเม็ดฝนเลยค่ะ
:)

น้องปอยจ๋า
การที่ค้นพบว่าตัวเองรักที่จะทำสิ่งใด พี่ว่าน้องปอยเป็นคนโชคดีแล้วล่ะค่ะ
คนบางคนหาตัวเองไม่เจอตลอดชีวิต

ได้กลับบ้านถึงแม้แค่ช่วงเวลาสั้น ๆ ก็ขอให้หนูเก็บเกี่ยวความสุขและชาร์จแบตให้ตัวเองอย่างเต็มที่นะคะ

คิดถึงจ้ะ..

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย

เวลาที่เราได้ทำสิ่งที่ตัวเองชอบ
มีความสุขที่สุดเลยเนอะ

ป.ล. ชอบรูปที่ 1 กับ 3 ที่สุดเลย

คนที่มีอารมณ์ศิลป์เนี่ย! ทำอะไรก็ดูศิลป์ ๆไปทุกอย่างเลย
อย่างภาพถ่ายของจขบ. เห็นแล้วนึกในใจว่า
คงตั้งใจจะถ่ายให้ออกมาในแนวอาร์ต ๆ ศิลป์ ๆ
ข้อเขียนในบล็อกก็เหมือนกันค่ะ
อ่านแล้วรู้เลยว่าสาวคนนี้มีอารมณ์แห่งความเป็นศิลปินจริง ๆ

มาบอกว่าอัพบลอคล้ะจ้า

สุดยอดอะค่ะ
มุมที่ถ่ายมาเนี่ย เจ๋งดีจัง ชอบค่ะ
คือบางมุมนี่ ถ้าฉันไปถ่ายก็คงดูธรรมดาเลยทีเดียว
แต่นี่ดูมีเรื่องราวออกมาจากภาพที่ถ่ายดีจัง
ชอบภาพม้าที่เป็นของเด็กเล่น แล้วเอามาวางเรียงให้รู้สึกได้เองว่าต่อกัน

ชอบมากค่ะ

บล็อกนี้ก็น่าสนใจเหมือนเคยแหละครับ

ใครๆก็อยากได้ทำสิ่งที่อยากทำทั้งนั้นมั้งครับ แต่
ก็เหมือนเรื่องอื่นๆละครับ อะไรๆก็มักไม่เป็นอย่างที่
ใจเราอยากให้เป็น เพราะฉะนั้น หากมีโอกาสก็ควร
เก็บเกี่ยวตักตวงไว้ ความสุขของเราไม่เกี่ยวกับความ
เห็นของใครหรอกครับ เพราะความสุขของคนปกติก็
มักไม่ตั้งอยู่บนความเดือดร้อนของคนอื่นอยู่แล้ว

คุณปอยคงจวนกลับคูเวตแล้วสิครับ ขอให้การ
เดินทางกลับไม่ยุ่งยากเหมือนขามานะครับ แล้วอีก
ไม่นานก็จะได้กลับบ้านอีก อย่างอแงนะครับ

ไปเดินเล่นกันต่อครับ...น้องปอย...



ชอบสีสันแต่ละรูป+รองเท้าเช่นเดิมครับ
ตึกคู่แฝด...แสงไฟสวยงามครับ..

ได้เห็นนางฟ้าแวบๆด้วย...

มาต้อนรับคุณปอยกลับบล็อกค่ะ

ดื่มกาแฟแก้วเดียว นอนไม่หลับ อย่างงี้เรียกคออ่อนนะคะคุณปอย อิอิ วันนี้อ้อนก็สามค่ะ 55 ช่วงนี้เป็นงี้ทุกทีเป็นพวกใจอ่อนกับกาแฟหน่ะค่ะ

กลับมาก็พักผ่อนมากๆ นะคะ เอาไว้มีเรี่ยวแรงแล้ว
มาเล่าเรื่องกลับบ้านให้ฟังบ้างนะคะ

คิดถึงค่ะ

คุณ love myself - สวัสดีค่า ใช้กล้อง Canon 450D ค่ะ
ที่ภาพสีสด ๆ ชัด ๆ เพราะว่าถ่ายตอนแดดแรงด้วยมั้งคะ
ปรับคอนทราสใน photoshop หน่อย ก็ได้สีสดตัดกันค่ะ
พอดีว่า ไปแบบกึ่งทำงาน ค่าที่พักก็เลยมีบริษัทออกให้
ถ้าอยากได้รายละเอียดค่าใช้จ่ายการเที่ยวของมาเลย์นะคะ
หาในห้อง blue planet ของพันทิพย์เลยค่ะ มีข้อมูลเยอะมาก
ไม่ว่าจะไปเที่ยวไหน ละเอียด ๆ ทั้งนั้นเลยล่ะค่ะ
ขอให้เที่ยวให้สนุกนะคะ กลับมาทักทายกันอีกก็ยินดีมากเลยค่ะ
เที่ยวคนเดียว ระวังตัวมาก ๆ นะค๊า

คุณ grasshopper - ดีใจจังค่ะ มีคนชอบภาพที่ถ่าย
จะถ่ายมาให้ชมกันอีกเรื่อย ๆ นะคะ เป็นคนยุขึ้นค่ะ 55

พี่หนูหล่อคะ

ขากลับมาไม่งอแงเหมือนขาไปแล้วล่ะค่ะ
เป็นครั้งแรกที่ไม่ค่อยงอแงด้วย อิอิ ปกติจะไม่อยากกลับ
แต่ครั้งนี้อาจจะผ่านพ้นช่วงเครียด ๆ อยากกลับบ้านแล้ว
แล้วก็คิดได้ว่าต้องทำหน้าที่ต่อไป อย่าเรียกร้องอะไรมาก
ก็เลยไม่งอแงมากเท่าไหร่แล้วล่ะค่ะ อิอิ ไม่เป็นเด็กน้อยแล้วน้า

ช่วงเวลาแห่งความสุขของเรา ไม่ใช่หาได้ง่าย ๆ เท่าไหร่นะคะ
อย่างน้อยก็สำหรับปอย กว่าจะรู้ กว่าจะหาเจอว่าคืออะไร
เสียเวลากับอะไรมากมายไม่ค่อยเป็นเรื่องไปตั้งแยะ
กว่าจะเข้าใจได้ว่า จริง ๆ แล้วความสุขของเรา ก็คือความสุขเรา
ไม่เกี่ยวข้องกับความคิดเห็นของคนอื่นเนี่ย ก็ผ่านอะไรมาก

แล้วก็หวังว่าจะได้เจริญเติบโตต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ

มุมกล้อง งามแท้ ค๊าบบบ

ตึกปิโตรนาส นี่ ดู สวยทั้งกลางวันและกลางคืนเลยนะคับ

ถ่ายรูปสวยจังครับ : )

สวัสดีคะ หลงมาอ่านจาก google ชอบที่เขียนมากๆ แล้วก็ชอบรูปที่ถ่ายด้วย เพราะเราก็เป็นคล้ายๆคุณนี่แหละคะ ชอบเที่ยว ถ่ายรูป คนเดียวก็ไป เห็นด้วยมากๆเรื่องการเดินทาง ตอนนี้ยังเป็นลูกเรืออยู่มั้ยคะ

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก และยินที่ที่ได้เจอคนเหมือน ๆ กันนะคะ
ตอนนี้ไม่ได้เป็นลูกเรือแล้วล่ะค่ะ ลาออกมาสักพักแล้ว
ว่าง ๆ แวะมาทักทายกันอีกนะคะ คุณ Adina