เป็นอันว่าหัวหน้าทัวร์ของเราคือคุณนายนิ่ม ได้ติดต่อใช้บริการบริษัท Adventure Geo Trek www.adventuregeotreks.com ซึ่งเป็นบริษัทท้องถิ่นเนปาลแต่มีเครือข่ายกว้างขวางไปถึงธิเบตเจ้าของคือMr. Niru Rai หรือที่พวกเราเรียกว่าว่าคุณนิรูคุณนายเคยใช้บริการ AGT เมื่อคราวไปธิเบตก่อนหน้านี้ไม่นาน เห็นว่าบริการใช้ได้และราคาโดนใจมาทริปนี้เลยติดต่อขอราคามาเปรียบเทียบกับเจ้าอื่นๆตามวิสัยการ sourcing ที่ดี สุดท้าย AGT วิน! กำหนดการเดินทางคือ 11-21 เมษายนที่ผ่านมา ปรับลดจากแผนเดิม11-25 ทั้งนี้เพราะหัวหน้าทัวร์เกรงใจลูกทัวร์ว่าจะลางานยาวไม่ได้ณ จุดนั้นมีแต่เสียงสรรเสริญขอบคุณหัวหน้าทัวร์ที่เมตตา แต่...การปรับลดวันเดินทางครั้งนี้คือจุดเริ่มต้นของการเดินเทรคมหาโหดที่พวกเรานึกไม่ถึง 

ถ้าไม่ได้ฝึกพลังขาและความอดทนที่ด่านต.ม. อาจเดินไม่ถึงนะเนี่ย ^^  

ในรูปมี 8 ตรีนอีก 1 คงเป็นของไกด์

การบินไทยลงจอดที่สนามบินตรีภูวันสนามบินนานาชาติประเทศเนปาลตรงตามกำหนดเวลาคือ12:25น. พวกเรากะว่าอย่างเลวร้ายสุดน่าจะใช้ไม่เกิน 2 ชั่วโมงในการทำvisa on arrival ตามข้อมูลที่เค้าแชร์ๆกันไว้บนเว็บ ทนได้ฮ่ะเพราะถ้าไปทำที่สถานทูตต้องเสียค่าใช้จ่ายและเสียเวลาไปสมัคร รอแถว ไปรับเล่มอีกวันรวมเดินทางโน่นนี่นั่นมากกว่า 2 ชั่วโมงแน่นอนทำที่สนามบินแหละไม่เสียเวลาค่ะไม่เสียเวลาแต่เสียศูนย์

   มุมขวาบนสุดนั่นแหละที่ต้องรอกว่า 3 ชั่วโมงกว่าจะไปถึง

...Expect the unexpected คาดคิดในสิ่งที่ไม่คาดฝัน ที่ด่านต.ม.ในตรีภูวันนี้เราใช้เวลาเสริมความแกร่งของขาและฝึกความอดทนเกินกว่า3 ชั่วโมงกว่าจะหลุดออกมาสูดอากาศด้านนอกอาคารผู้โดยสารขาเข้านับเป็นการสร้างสถิติใหม่ที่นานที่สุดคุณนิรูที่มารับกล่าว ช่วงพีคของฤดูกาลเทรคในเนปาลจะเริ่มตั้งแต่เมษายน-สิงหาใครที่คิดจะไปทำ visa on arrival ช่วงนี้ก็สุดแต่ความอดทนและโชคของท่านนะคะโชคของท่านอาจมากหรือน้อยต่างจากโชคของพวกเรา อิอิ

ช่วงแรกของการยืนเข้าแถวเราใช้เวลาไปกับการแนะนำตัวเองกับกลุ่มที่บอกแล้วว่ารู้กจักกันมั่งไม่รู้จักกันมั่งคุยกันสนุกสนาน  หลังจากคุยกันเองหมดแล้วก็เริ่มต้องเม้าท์หรือพูดเรื่องชาวบ้าน  ชาวบ้านก็หนีไม่พ้นนักท่องเที่ยวกลุ่มอื่นรอบๆตัวโดยเฉพาะกลุ่มเกาหลีที่ยืนอยู่ด้านหน้าพวกเรามาเทรคชัวร์เพราะหมวกเสื้อผ้ารองเท้าเป้และอุปกรณ์เสริมที่ห้อยนอกเป้ชัดเจนมากเม้าท์หมดหัวจรดเท้าดูๆไปแจ๊คเก็ต กางเกงที่หญิงเกาหลีใส่มาไม่เลวเลยคือเข้ารูปสีสันสวยงามไม่รู้ว่าเป็นแบรนด์เกาหลีรึเปล่าแต่ชัวร์ว่าไม่ใช่ Northfaceหรือ Columbia หรือแบรนด์อื่นๆจากอเมริกา-ยุโรป   อดอิจฉาไม่ได้เพราะเสื้อผ้าเทรคผู้หญิงที่วางขายในไทยมีให้เลือกน้อยจริงๆนอกจากจะแต่งตัวเก๋พร้อมเทรคแล้วสาวเกาหลีด้านหน้ายังมีถ้วยกาแฟสเตนเลสใบเล็กขนาดใส่เอสเปรสโซ่ได้สัก4 ชอตห้อยไว้ที่เป้  คุณนายนิ่มหัวหน้าทัวร์ผู้จัดเต็มเรื่องเสื้อผ้าอุปกรณ์การกีฬาทุกประเภทถึงกับรำพึงว่า“ชั้นขาดแค่ถ้วย”...หมายความว่าไงหัวหน้า? “ถ้วยสเตนเลสที่ห้อยต่องแต่งนอกเป้มันเสริมลุคให้ดูเป็นนักเทรคที่มีประสบการณ์การเดินมาอย่างโชคโชนชั้นต้องหามาห้อยมั่ง” ... หมายมาดคาดถ้วยไปแล้วแถวของพวกเราก็ได้เคลื่อนไปข้างหน้า 7 ก้าว ตื่นเต้นมาก

ต้องมาจุดจ่ายเงินก่อนนะ USD25 สำหรับ visa on arrival ไม่เกิน 15 วัน

เวลาผ่านไปเรื่อยๆกว่าสองชั่วโมง เท้าที่ยืนตรงเริ่มแบะออก ยืนหย่อนขาซ้ายย้ายมาหย่อนขาขวา ยืนตรงขาคู่ยืนตรงขาถ่าง...ครบทุกกระบวนท่า ถ้าทำโยคะได้คงทำแก้เบื่อไปแล้ว  นอกจากท่ายืนที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆอารมณ์คนยืนรอก็แปรเปลี่ยนไปเรื่อยๆเช่นกันจากบานฉ่ำเป็นเฉยและจากเฉยเป็นฉุนแววตาขวางเพราะเมื่อเริ่มใกล้เคาท์เตอร์เจ้าหน้าที่ต.ม.เริ่มมีเหตุการณ์การใช้เทคติกในการแทรกแถวตัวอย่างเช่น

หญิงกลางคนจากยุโรปโผล่มาจากไหนไม่ทราบพูดว่า “Excuseme, I’m supposed to be here, but I was in a wrong line.”    Here ในที่นี้ของนางยุโรปคนนี้คือข้างหน้าหญิงเกาหลีเสื้อเขียวที่ยืนอยู่ด้านหน้าเรามาตลอดเวลาเกือบสองชั่วโมงพระเจ้าคงส่งนางมายั่วโทสะทดสอบความอดทน ขนาดยัยเกาหลีด้านหน้าเรายังนิ่งมีขันติไฉนเราซึ่งต่อจากนางต้องขันแตก   อดทนๆดูกราฟอารมณ์ตัวเองขึ้นปรู๊ดปร๊าดไม่มีลงอย่างสงบ...

กุมขมับในด่านต.ม.ยังไม่พอ บางเส้นทางก็ต้องมานวดศีรษะเอง 

แต่สัญญาได้ว่าน้อยกว่านวดเท้า 555

สามชั่วโมงผ่านไปใกล้เจ้าหน้าที่ต.ม.มากขึ้นเหมือนเห็นแสงไฟขาวอบอุ่นจากหลอดนีออนแบบประหยัด 8W...จนได้..โดนทดสอบความอดทนอีกจนได้...แถวที่เรายืนคอยอยู่เป็นนานอีกสามสี่คนก็จะถึงคิวจู่ๆเจ้าหน้าที่ก็โบกไม้โบกมือให้ย้ายฮ่ะย้าย ย้ายไปอยู่แถวอื่นที่ยาวกว่าทั้งนี้เพราะเจ้าหน้าที่จะปิดเคาท์เตอร์นี้อุว๊ะ! อย่างไรก็ตามแถวใหม่ที่ย้ายไปดูเหมือนเจ้าหน้าที่จะทำงานได้เร็วกว่าช่องเดิมที่ย้ายมาช่องเดิมช้ามากถึงมากที่สุดกว่าเจ้าหน้าที่จะเปิดพาสพอร์ต กว่าจะเหลือบตาอ่านกว่าจะพิมพ์ กว่าจะหาตราประทับ บวกเวลาในการคุยกับคนอื่นๆที่แวะเวียนมาสนทนาด้วยทำนองไม่เจอกันนานเมียที่บ้านเป็นไง?ลูกอายุเท่าไร?เย็นนี้กินอะไร?บลาๆๆ ...ขันเริ่มร้าว

Image cr#Tiensawang - ขอแทรกด้วยภาพสวยๆเขียวๆ ในบางเส้นทาง

แถวที่คุณนายนิ่มเจอเด็ดสุดคือมีกลุ่มชาวยุโรบที่โผล่มาจากไหนไม่ทราบ (อีกแล้ว) มาแทรกด้านหน้า  ด้วยความไม่ใส่ใจของเจ้าหน้าที่ที่ทำการย้ายแถวดันชี้ให้พวกนี้มาอยู่ด้านหน้าคุณนายรีบประท้วงเจ้าหน้าที่ว่าพวกเราโดนย้ายมาจากแถวอื่นที่กำลังจะได้ทำวีซ่า มาก่อนกลุ่มนี้เป็นนานทำไมให้กลุ่มนี้มาอยู่หน้า?คนอื่นๆที่โดนย้ายมาก็เห็นด้วยกับคำประท้วงกลุ่มที่แทรกมาก็รู้ตัวนะว่าตัวเองไม่สมควรได้มาอยู่ด้านหน้า  แต่ ณจุดนั้นสันดานการเอาตัวรอดของมนุษย์ปรากฏชัดเจน กลุ่มแทรกแถวไม่มีการถอยไม่มีการสบตาใดๆทั้งสิ้นขอให้พวกตรูได้ออกจากด่านนรกเอ๊ยด่านต.ม.นี้เร็วๆเป็นพอ ...คำประท้วงของคุณนายและความโกรธของผู้เข้าคิวอย่างถูกต้องไม่ได้รับการตอบสนองใดๆจากเจ้าหน้าที่ทุกคนคงคิดว่าโวยไปมากกว่านี้คงไม่ได้ช่วยทำให้อะไรดีขึ้นซ้ำร้ายอาจจะทำให้ช้าลง ทนๆกันไปเพราะทุกคนมาเพื่อพักผ่อนไม่ได้มาประท้วงให้เสียอารมณ์

เพื่อจะได้เห็นภาพว่าเวลารอสร้างความอึดอัดบิ้วความอดทนเป็นอย่างไรขอเล่าอีกเรื่องที่ตลกแต่ขำไม่ออกในขณะนั้นที่คุณนายนิ่มเล่าให้ฟังคือ  มีเจ้าหน้าที่ต.ม.คนนึงทำปากกาหาย ตบกระเป๋าเสื้อสูทบน กระเป๋าสูทล่าง ตบกระเป๋ากางเกง ตบโต๊ะแล้วก็ไม่เจอ  ก้มหาวุ่นวายทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นไม่นานก็ยังเห็นว่าใช้เขียนอยู่   คุณนายเห็นแล้วอยากจะตบกะโหลก เห็นทีจะไม่ได้การณ์ถ้าปล่อยให้หาปากกาอยู่แบบนี้พวกตรูคงต้องคอยกันอีกนาน  ผู้เข้าคิวคนนึงในบริเวณนั้นถึงกับรีบตะโกนเสนอปากกาของตัวเองให้เจ้าหน้าที่เอาไปใช้! Please!

Image cr#Jon Sungsuwan jorornor@hotmail.com

คุณนิรูที่หน้าตาเหมือนไม่เคยโกรธใครมาต้อนรับด้วยพวงมาลัยตามธรรมเนียมเนปาล

ในที่สุดด่านทดสอบพลังขาทดสอบพลังใจของพวกเราก็จบลงในเวลาบ่ายสามครึ่งนิด แต่ละคนพอรู้แล้วละว่าขาแข็งขนาดไหนความอดทนเป็นเลิศเดินอีก 9 วันได้แน่นอน หึหึ...ออกจากเกทก็เจอคุณนิรูที่มายืนรอรับพวกเราอยู่ถึงสองชั่วโมง   คุณนิรูตัวป้อมๆหน้าอูมๆตาหยีๆหน้าตาใจดียิ้มทีราวกับรูปปั้นพระสังกัจจายน์ยิ้มที่เห็นอยู่ตามวัดจีนเสมอๆ  เห็นหน้ากะเห็นรถที่แกเอามารับความเมื่อยล้าและการรอคอยที่แสนนานในด่านต.ม.ก็จางหายไปบ้างแต่เม้าตลอดขณะนั่งรถไปโรงแรม   ถึกตอนหน้าขอลุยซื้ออุปกรณ์การ trekking ที่ Thamel แหล่ง backpacker เหมือนถนนข้าวสารบ้านเราก่อนที่จะไปลุยเดิน  เพราะ “อุปกรณ์ดีมีชัยไปกว่าครึ่ง” ประโยคนี้แม้แต่กลุ่มบ้าพลังและนักวิ่งมินิมาราธอนที่ไปด้วยกันยังคอนเฟิร์ม!

Image cr#Jon Sungsuwan jorornor@hotmail.com  พักบ้างไรบ้าง...ก่อนโหดกว่านี้