วิ่งตามหาใจตัวเอง...

...f r o z e n... อย่างเช่นใจ... ของใครบางคน...


ขอโทษนะคะ...
ที่ยังถอนใจตัวเองไม่ได้...

จึงต้องขอฝากไว้ให้ดูแล...
อีกซักระยะนะคะ...



*****


กลับมาจากญี่ปุ่นแล้ว แบบงงๆค่ะ...
เพราะว่าไปแต่ตัวเท่านั้นน่ะค่ะ...

เพิ่งทราบนะคะ... ว่าการวิ่งตามหาใจตัวเองนั้น...
มัน mentally tiring มากๆเลยค่ะ...

ก็อย่างที่เคยเรียนให้ทราบนะคะ...
ไม่เคยคิด... ว่าตัวเองจะ get emotionally involved กับใครคนหนึ่ง
ได้มากมายถึงเพียงนี้...

เคยถามตัวเองหลายครั้งนะคะ... ว่าทำไม...
คิดว่าชอบในความมีน้ำใจอันประเสริฐ ประทับใจในความรอบรู้
และในการมีอารมณ์สุนทรีย์ และมีรสนิยมที่ดี
(เพราะชอบหลายอย่างคล้ายๆกันค่ะ )
รวมทั้ง... ชอบสไตล์ ignorance ที่มีให้ในบางครั้ง
(คือตอนเด็ก คุณ พิศาล เป็นผู้กำกับในดวงใจค่ะ อิอิ...)

ส่วนตัวเอง ก็เป็นเพียงผู้หญิงราศีธนูคนหนึ่งน่ะค่ะ...
ที่พูดตามความรู้สึกตัวเองเสมอ...
ไม่มีการเสแสร้ง ไม่มีมารยา ไม่มี strategy ใดๆ ค่ะ...
หากคิดถึง... ก็จะบอกว่าคิดถึง
และเป็นคน all or nothing... คือถ้าให้แล้ว... ก็จะให้หมดใจค่ะ...
ในสายตาคนอื่น... จึงดูเสมือนว่า เป็นคนที่ fall in love too easily ล่ะมั้งคะ...



*****

Create Date : 14 มกราคม 2555		0 comments
Last Update : 14 มกราคม 2555 21:49:07 น.
Counter : 1246 Pageviews.
Share Tweet