อ่านประวัติศาสตร์เกาหลี แล้วหนาว
หนาว...ไม่ใช่เพราะตอนสงครามเกาหลีเป็นหน้าหนาวแล้วทหารไทยไปช่วยรบหน้านั้นนะ.. แต่หนาว...เพราะบางเรื่อง ที่เกิดขึ้นกับเกาหลี แล้วเราเคยคิด..ว่าเราโชคดี ที่ไม่มีเรื่องแบบนั้นในไทย...มันไม่แน่...
คือว่า...กำลังจะเขียน #ขุมทรัพย์สุดใจไทยเกาหลี เกี่ยวกับสงครามในเกาหลีค่ะ ซึ่งมันมีเยอะแยะ เข้าขั้นยั๊วะเยี๊ยะ คือมันเยอะมาก
ก็หาข้อมูลเพิ่มเติม จากที่ตอนแรกจะเขียนถึงสงครามเกาหลี แล้วก็สงครามที่เกาหลีปวดร้าวมากที่สุด คือ ตอนที่ญี่ปุ่นรุกราน
ทั้งส่วนที่เป็นสงครามเกาหลี และสงคราม 7 ปีกับญี่ปุ่น อ่านไป ก็ขมวดคิ้วไปโดยไม่รู้ตัวคือ มันโหดร้าย ทารุณ คนตายเป็นล้านๆ มีการทำลายวัฒนธรรม อะไรที่แสดงออกถึงวัฒนธรรมเกาหลี ญี่ปุ่นสั่งห้าม สั่งทำลายทิ้งให้หมด มีการตัดหูสะสมด้วย ไม่นับถึงการเกณฑ์ผู้หญิงชาวเกาหลีเป็นแสนๆ คนเพื่อเป็นนางบำเรอทหารญี่ปุ่น
ซึ่งเรื่องเหล่านี้ มีบันทึกไว้ในแทบทุกเล่มประวัติศาสตร์เกาหลี ก่อนหน้านี้เป็นสิบปี เราเคยอ่าน โดยเฉพาะส่วนที่เป็นสงครามเกาหลี ที่มีเรื่องราวว่า พี่น้องชาวเกาหลีเหนือใต้ ดันมาเจอกันในสนามรบ ปฏิบัติการคือ ต้องฆ่ากัน... มันทำไม มันเพื่ออะไร แล้วรู้ไหมว่าทำไมเกาหลีเหนือกับใต้ต้องรบกัน มันเป็นเรื่องของมือที่ 3 เป็นเรื่องของประเทศคอมมิวนิสต์คือจีนกับโซเวียต กับสหรัฐ กลัวการขยายอำนาจของอีกฝ่าย... แล้วยังไง เกาหลีก็ต้องมาฆ่ากันเองเพราะทิฎฐิ เพราะความเห็นที่แตกต่างกัน
ณ เวลานั้น ที่เรานั่งอ่านในห้องสมุด น้ำตาไหลนะ...ทำไมประวัติศาสตร์ชาติๆ หนึ่งมันถึงได้เศร้า น่าสงสารขนาดหนักขนาดนี้
แล้วก็พลันคิดไปว่า ประเทศไทยเราโชคดีขนาดไหน เราอยู่ในประเทศที่สุดยอดขนาดไหน ถ้าหากมีใครมาทำให้พี่น้องชาวไทยต้องมาฆ่ากันเอง มาแบ่งเป็นสองฝ่ายแบบเกาหลีเหนือใต้ จะเป็นยังไง ไม่อยากนึก....
ซึ่ง!!! มาวันนี้.....ไม่อยากจะเชื่อก็ต้องเชื่อ..... ว่ามันมีคล้ายๆ โชคดีที่ไม่ลุกลามรุนแรงไปขนาดนั้น แต่มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ มันก็เกิดขึ้นแล้ว...
นั่นทำให้...ความรู้สึกและมุมมองต่อการอ่านประวัติศาสตร์เกาหลีของเราเปลี่ยนไป
มันไม่แน่....ว่าเกิดที่นู่นแล้วจะไม่เกิดที่นี่...
และในวันนี้...ที่อ่านย้อนไปก่อนเกิดสงครามเกาหลี คือ สมัยสงครามกับญี่ปุ่น เพื่อจะเอามาเขียนขยายความบางอย่างเพิ่มเติม
แล้วข้อมูลที่เจอนี่ทำเอาช็อค!
เฮ้ย สมัยก่อนเกาหลีคล้ายๆ ไทยเลยเรอะเนี่ยะ!!!
เรารู้ว่าทุกวันนี้ คนเกาหลี เป็นคนเอาจริงเอาจังมาก ทุกเรื่อง และ เน้นเรื่องการทำได้จริง การศึกษา ทุกเรื่องต้องรู้ลึก รู้จริง ดูตอนพวกบอยแบนด์เต้นสิ เต้นกันเป๊ะๆ มาก ทุ่มเทมาก การทำงานของเกาหลีจริงจัง เครียด ทุ่มเทสุดฤทธิ์สุดชีวิตจิตใจ ไม่อย่างนั้นไม่สามารถก้าวข้ามความยากจนหลังแพ้สงคราม มากลายเป็นประเทศมั่งคั่งร่ำรวยอันดับต้นๆ ของโลก แผ่อิทธิพลทางวัฒนธรรมได้ขนาดนี้
เฮ้ย....เราก็นึกว่า เขาเป็นอย่างนี้อยู่แล้วแต่เดิม แต่นี่...เข้าขั้นน่าพิศวง รู้สึกอึ้งและแอบหนาวขึ้นมาเลย มีบันทึกกล่าวว่า ก่อนจะถึงสงครามกับญี่ปุ่น คนเกาหลีเหยาะแหย่ะนะ ทำอะไรไม่จริง พวกเป็นทหารก็เอางบไปสร้างกำแพง ไม่ยอมฝึกซ้อม มีตำแหน่งหน้าที่อะไร ก็ทำไม่ได้ตามนั้น ไม่ได้มีประสิทธิภาพอะไร แล้วยังประเมินญี่ปุ่นที่กำลังจะเข้ามาตีเมืองต่ำมาก นึกว่าพวกโจรสลัดจะเข้ามาบุก ที่ไหนได้ กองทัพมาเป็นแสนๆ คน
คือ....มองโลกในแง่ดี ไม่เคยเจอของจริง...
บอกเลยว่า สะเทือน และสะทกสะท้อน
การเปลี่ยนแปลงตัวเองของเกาหลี มีที่มา... ด้วยโลกถีบ โลกบีบให้ต้องเปลี่ยนแปลง ทุกวันนี้ เกาหลีไม่ใช่สปีชี่ส์นั้นเลย เอาจริง ทำให้เลิศทุกเรื่อง และแกร่ง อึด ถึกมาก
..... เรื่องนี้ สะท้อนเป็นขุมทรัพย์ให้ได้รู้ว่า
สิ่งที่มนุษย์คิดจะทำ ถ้าจะทำจริงๆ ใครๆ ก็ทำได้ ใครจะกล้าคิด ว่าจะมีแบรนด์ไหนล้ม Sony ได้ ใครจะกล้าคิด ว่าแบรนด์ซัมซุงที่เหมือนแบรนด์ระดับล่าง จะกลายเป็นแบรนด์คู่แข่งกับ Apple และร้านโซนี่ ทีวีโซนี่ กลายร่างเป็นซัมซุงครอบครองพื้นที่ไปหมดแล้ว
หนังญี่ปุ่น หนังฮอลลีวู้ด เพลงญี่ปุ่น เพลงฝรั่ง การ์ตูนญี่ปุ่น เดี๋ยวนี้...เกาหลีบุกอย่างหนัก ญี่ปุ่นแทบเคลื่อนตามไม่ทัน...
ใช่การแก้แค้นไหม... คิดว่าใช่ แค้นฝังหุ่น แพ้ใคร แพ้ได้ แต่ห้ามแพ้ญี่ปุ่น ศัตรูเดียวกันที่เกาหลีเหนือและเกาหลีใต้มีเหมือนกัน
ไม่ชอบญี่ปุ่น แต่รักเงินญี่ปุ่นนะเกาหลีนี่
ตีตลาดญี่ปุ่นได้ ภาคภูมิใจสุดๆ ไม่ต้องรุกราน ทำลาย ทำร้ายชีวิต แต่เป็นการรุกรานทางวัฒนธรรม เก๋ เท่ และรุกล้ำอย่างแท้จริง สะใจกว่า
มันมีคำถามผุดขึ้นในใจตอนนี้ว่า...
จำเป็นด้วยเหรอ...ที่เราจะต้องเจอสภาพบีบคั้นขนาดนั้น เราถึงจะเปลี่ยน
ใครเล่าจะอยากเจอสภาพสงคราม สภาพบีบคั้น แม้มันจะเป็น เหตุผลที่ชัดเจนที่สุด ว่าทำไมเราต้องเปลี่ยนก็ตาม
แต่วิถีในการพัฒนาประเทศ กลยุทธ์ในการเปลี่ยนแปลงไปสู่ลักษณะนิสัยที่ดีกว่า ไม่ควรมีทางเดียวใช่ไหม
อย่าได้รอให้ชีวิต หรือประเทศชาติต้องเจอวิกฤตก่อน แล้วค่อยปรับเปลี่ยน
มาลองคิดกันดูสิว่า จะทำยังไง ที่ไม่ต้องรอให้อยู่ในจุดต่ำสุดก่อน แล้วค่อยกระเด้งตัวขึ้นมา อันนี้พูดถึงในมิติทั้งประเทศชาติ และชีวิตของแต่ละคน
#ขุมทรัพย์สุดใจ ไทย เกาหลี ครั้งหน้า จะรวบรวมประเด็นเกี่ยวกับ ทรัพยากรสงคราม ที่เกาหลีสามารถแปรโคลนเป็นดอกบัว และครั้งถัดๆ ไป อยากดูว่า ทำยังไง ประเทศไทยถึงไม่ต้องไปโดนหนักๆ แล้วค่อยลุกขึ้นมาปรับเปลี่ยน.... ตัวอย่างมีให้เห็นอยู่ บางเรื่องไม่ต้องอธิบายก็รู้ๆ อยู่ เหลือแต่ทำๆๆๆๆ ธรรมเท่านั้นล่ะ ณ จุดนี้ อยากขอทดลอง ก้าวเข้าไปอยู่ในสเตทแบบที่เราต้องการอยากจะมี อยากจะเป็น อยากเก่งแบบไหน อยากมั่งคั่งขนาดไหน พาตัวเองข้ามช็อตไปเป็นสเตทนั้นเลย อยู่เสมอ จนเชื่อจริงๆ ว่าเป็นเช่นนั้นได้ และเป็นเช่นนั้นแล้ว เราเก่งกว่าเกาหลีแล้ว เราเก่งระดับโลกแล้ว
Create Date : 14 เมษายน 2558 |
Last Update : 14 เมษายน 2558 20:04:29 น. |
|
1 comments
|
Counter : 1447 Pageviews. |
|
|
|