Group Blog
All Blog
|
ไปวัดไหว้พระ ให้อาหารนก อาหารปลา . . . แต่ทำไมรู้สึกเศร้าจัง ไม่เหมือนตอนเด็ก ๆ เลย หาวววว . . . ตื่นแต่เช้า ฮ่า ๆ ๆ ที่จริงบอกว่าไม่ได้นอนจะดีกว่านะ เพราะนอนแล้วเดี๋ยวตื่นไม่ได้ หลังจากเดือนที่แล้วที่ทำงานมาทั้งเดือนแบบ nonstop + ไม่สบายแบบเบา ๆ แค่ไข้ขึ้น เสียงหายไปทั้งอาทิตย์เอง . . . พอรับทรัพย์มาเยอะเลยแล้วก็ต้องเอาไปแบ่งให้คนอื่น ๆ บ้างเน๊อะ ( ต้องขอบคุณหลีจัง ที่ช่วยส่งเสริมกันมาตลอดน๊า จับคู่กันแร้วสวย รวย อวบ กันจริง ๆ ด้วย ฮ่า ๆ ๆ ) เริ่มจากไปทำสังฆทานที่วัดบางพลัดให้ อากง น้องหลอ น้องเหยิน หมาหนู่ แล้วก็เด็ก ๆ ที่เคยเลี้ยงมาทั้งหลาย แล้วก็มาให้อาหารนก อาหารปลา และ ไหว้พระกันที่วัดระฆังนะ บรรยากาศด้านหน้าวัด . . . สบายตาดีจัง ปกติจะนั่งเรือข้ามฝากมาที่วัดทุกครั้งเลย รู้สึกว่าสนุก ตั้งแต่เด็ก ๆ ละ อาอี้ชอบพานั่งเรือข้ามฟากตระเวนไหว้พระ ทำบุญกัน ( คิดถึงสมัยเด็ก ๆ จัง ) แต่ว่าวันนี้ เอารถมาเองก็เลยรู้ว่า ที่วัดนี้ก็มีตึกที่จอดรถด้วยแฮะ จอดรถได้หลายคัน มีห้องน้ำที่ค่อนข้างจะสะอาด แล้วก็เก็บค่าจอดรถด้วย WW หลังจากที่จอดรถเสร็จก็เดินลงมา ช่วงที่กำลังจะก้าวออกจากเขตที่จอดรถก็จะได้ยินเสียงพ่อค้า แม่ค้า เรียกให้ซื้อถังสังฆทาน . . . ง่ะ ถ้าจะทำเดี๋ยวซื้อเองไม่ต้อง Hardsell ขนาดนั้นอ่ะ ร้านค้าตั้งเต็มไปหมด ช่วงที่เดินมากำลังจะเข้าเขตวัด . . . ทันใดนั้น ก็มีแม่ค้า เดินเข้ามาชักชวนให้ปล่อยหอย ปล่อยปลา หลายเจ้าเลย ถัดจากเจ้านี้ ก็จะเจอเจ้านั้น และ เจ้าโน้น พอเริ่มเดินเข้าใกล้ริมน้ำ เราก็จะได้พบกันสินค้าใหม่ นั่นคือ ขนมปัง และ อาหารปลา - -" แล้วพอเดินไปอยู่ในเขตท่าน้ำ คุณก็จะเจอ "น้องบริจาคโลงศพกันนะคะ บลา ๆ ๆ " ( อันนี้เด็ดสุด ! เพราะว่านอกจากมาเกาะติดแร้ว ในระยะเวลาไม่ถึงชั่วโมงก็เจอพี่คนเดิมเดินเข้ามาถามถึง 3 รอบ ) น้องมิ ขนมปัง และ ป้าย ขนมปัง ถุงละ 20 บาท แต่สำหรับให้นกและปลาเท่านั้นนะ ปกติถ้ามาที่นี่ น้องมิก็จะเดินมาตรงนี้ก่อนเลย ให้อาหารนก แล้วก็ค่อยไปให้ปลา แต่สิ่งที่รู้สึกว่ามันเปลี่ยนไปจากสมัยเด็ก ๆ ก็คือบรรยากาศ และสินค้าบางอย่าง ขนมปังแต่ก่อนที่เป็นแบบหัวกะโหลก ออกแข็ง ๆ หน่อย แต่ว่าไม่ค่อยมีความมัน แต่มาสมัยนี้ ขนมปังที่ให้ปลา พอให้เสร็จต้องไปหาน้ำมาล้างมือ เพราะมันมันมาก แล้วแบบนี้น้ำจะเสียไหมอ่ะ ? เอ๊ะ เดี๋ยว แบบนี้มัน . . . มาครั้งล่าสุดนี่ ทำให้น้องมิรับรู้ได้ว่า เดี๋ยวนี้นกก็พัฒนาแล้วนะ จากที่แต่ก่อนจะกินขนมปังแค่ที่โรยเอาไว้ให้ ห่าง ๆ จากตัวคน แต่เดี๋ยวนี้ เฮ้ย กำลังจะบิดแล้วโปรย มันมาเกาะที่แขนแล้วกินเฉยเลย นี่ พวกแกหนักมากรู้เปล่า เกาะแล้วก็ไม่ยอมไปด้วยดิ พอให้อาหารนกเสร็จ ก็เดินไปให้อาหารปลา . . . ครอบครัวปลาก็ยังคงหนาแน่นนะ แต่น้อยลงกว่าแต่ก่อนเยอะอ่ะ เรียบร้อย . . . ไปไหว้พระกันนะ เสร็จแล้วก็เดินไปหาน้ำล้างมือก่อน ( แล้วก็เอามือเปียก ๆ เช็ดเสื้อคนที่ไปด้วยตามปกติ ฮ่า ๆ ๆ ) มือมันมากอ่ะ จากขนมปังเมื่อกี้นี้ แล้วก็เข้าวัดไปไหว้พระ เติมน้ำมันตะเกียง เคาะระฆัง แล้วก็ขอพร ตอนอยู่ในวัดไม่ได้ถ่ายรูปมาเลย ง่าาาา . . . ก่อนกลับ มาช่วยให้ปลาอิ่ม ๆ ๆ กัน แผงนี้ 20 บาท นกน่าจะอิ่มไป 6 ตัว กินให้พุงกางไปเลย ตอนแรกจะให้ปลากินนะ แต่ว่าตอนที่เล็ง ๆ อยู่ ๆ ก็บินมาเกาะบนขนมปัง ไล่ก็ไม่ไป สรุปก็คือ ยกให้ไปเลย แล้วก็ไปซื้อใหม่อ่ะ เล็งก่อน เมื่อกี้เห็นปลาสวายเผือกด้วย ให้อาหารปลาแบบสาวบอบบาง สุภาพ เรียบร้อย กินน้อย น่ารัก อันนี้เป็นความในใจล้วน ๆ นะ หลัง ๆ มานี้เวลามาที่นีทีไร ก่อนจะเดินเข้าวัด จะรู้สึกอึดอัดทุกที เพราะว่าพอเข้ามาถึง บรรยากาศอย่างกับตลาด และ hardsell กันสุด ๆ แต่เฮ้ นี่วัดไม่ใช่เหรอ คนมาวัดต้องรู้สึกมีความสุข สงบ สบายใจดี แต่เดี๋ยวนี้มันไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือนสมัยเด็ก ๆ เลย ทั้งยัดเยียดให้บริจาค ปล่อยปลา ซื้อขนมปัง แถมมีการแย่งลูกค้ากันด้วย เป็นความรู้สึกที่ไม่ค่อยดีเลย อึดอัด แบบบอกไม่ถูก บางร้านก็ดีนะ นั่งเฉย ๆ ยิ้มแย้ม ใครจะซื้อก็ซื้อ ไม่ซื้อก็ไม่ได้เดินมาเรียกอะไร ถ้าเป็นแบบนี้หมดก็ดีอ่ะ แต่ที่รู้สึกว่าแย่มาก ก็คือ ตอนแรกกำลังจะเดินไปซื้อขนมปัง ( ที่เหมือนกันหมดทุกร้าน ) ตอนแรกก็ยังคิดว่าทั้งหมดนี่อาจจะเป็นเจ้าเดียวกันก็ได้นะมาแชร์ ๆ กัน แต่เปล่า . . . น้องมิไม่ได้เป็นคนถือเงิน กำลังจะถ่ายรูปรอบ ๆ อยู่ คนที่ถือเงินก็กำลังจะเดินไปซื้อ ก็มีป้าคนนึงเดินมา ป้า : มาซื้อร้านป้าสิ น้องมิ : อ่า . . . ไม่ได้ถือเงินค่ะ ^^ เดี๋ยวคนที่ถือเงินเขาก็ไปซื้อเอง ป้า : แบ่งมาซื้อร้านป้าด้วยสิ น้องมิ : ( คิดในใจ ) นี่มาวัด มาทำบุญ หรือ มาจ่ายตลาดวะ ป้า : . . . เดินสะบัดตรูดกลับเข้าร้าน พอได้ขนมปังมาแล้ว ก็ยืนอยู่ตรงบริเวณท่าน้ำ ( ที่เขาเอาไว้ตอนลอยกระทง ) ก็ให้อาหารนกก่อน ตอนที่โปรย ๆ อยู่ ๆ ป้าคนนั้นก็เดินมา เอาถุงพลาสติกใหญ่ ๆ มาสะบัดใส่นกตรงนั้น นกบินหนี ( ทำเพื่อ ? ) แล้วก็มารบกวนอยู่ตรงนั้นสักพัก คือ งง !! อะไรวะ ไม่ซื้อแล้วพาล ? แต่ก็ช่างป้า ให้นกกินต่อไปดีกว่า นี่เรื่องแย่ ๆ แค่จิบ ๆ นะ สำหรับสิ่งที่เจอมาวันนั้น มาต่อเรื่องต่อไปกันดีกว่า เป็นเรื่องที่หลายคนอาจจะไม่รู้ และควรจะรู้นะ ถ้าคิดอยากจะทำบุญ ปลา หอย เต่า ตะพาบ ทั้งหลายที่ปล่อย ๆ กัน เคยคิดบ้างไหมว่าปล่อยไปแล้วเขาจะไปไหนต่อ ? ก่อนที่เราจะปล่อยตัวอะไรลงน้ำ อยากให้ศึกษาชีวิต การเป็นอยู่ สภาพแวดล้อมของพวกมันก่อน เพราะไม่งั้น บางทีการที่เราอยากจะทำบุญโดยซื้อปลา หอย เต่า ตะพาบ ไปปล่อย มันอาจจะกลายเป็นการทำบาปโดยไม่รู้ตัวก็ได้ ทำไมเหรอ ? บางครั้งเอาเต่าบก ไปปล่อยในน้ำ = ตาย หอยบางชนิดไม่ได้อยู่ในน้ำลึก = ตาย ปลาเล็ก เป็นอาหารปลาใหญ่ = ตาย ปลาที่เขาจับมาอัดกันแน่น ๆ ในถังแล้วก็ยัดเยียดคนมาซื้อไปปล่อย แย่งกันหายใจ แย่งอาหารกัน = ตาย ตัวที่ไม่แข็งแรง = ตาย หรือ เป็นอาหารให้ตัวอื่น ๆ ( แต่มันสมควรเหรอ ) ปลา เต่า หอย ตะพาบ ถ้าเราลองมองให้ดี ๆ ก็จะเจอสัตว์ที่ตายแล้ว ( และก็คงตายตอนที่กำลังรอเราซื้อนั่นล่ะ เพราะถ้ามันตายมาก่อนเขาคงไม่เอามาไว้ในถังหรอก ) สัตว์ที่อยู่กันอย่างแออัด ปากพะงาบ ๆ ๆ หาอากาศหายใจ หรือเจอสัตว์ที่กินซากกันเอง . . . นี่มาวัด มาทำบุญมาเจออะไรแบบนี้ มันรู้สึกแย่ !! เข้าใจนะว่ามันคืออาชีพ แต่ควรมีจรรยาบรรณ แล้วยิ่งเขตวัด และสัตว์ทั้งหมดก็มีชีวิตมันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ แล้วก็เข้าใจอีกว่ามันเป็นความเชื่อแต่ดั้งเดิม แต่ยุคสมัยเปลี่ยนไป สิ่งแวดล้อม ฯลฯ มันต่างจากสมัยก่อน ถ้าสนับสนุนการปล่อนปลาแบบนี้แล้วทำให้หลายชีวิตต้องตายแบบนี้ ไม่ทำดีกว่า มีวิธีอื่นทำบุญอีกหลายวิธีเลย ไถ่วัว ควาย ปล่อยปลาที่ซื้อมาจากตลาด ( และปล่อยลงในที่ที่เขาจะมีชีวิตรอด ) กินมังฯบางช่วง บริจาคเงินให้มูลนิธิสัตว์พิการทั้งหลาย เอาอาหารแบ่งปันให้หมา แมวจรจัด ฯลฯ เยอะแยะ ตอนนี้กลายเป็นไปวัดนี้แล้วรู้สึกไม่สบายใจมากกว่าสบายใจอีก อยากให้มีการทำอะไรให้ดีขึ้นบ้าง ดีกว่าปล่อยแบบนี้ ที่เป็นแบบหน้าวัดแม่ค้าแย่งกันขายของ มีคนมายัดเยียดขอบริจาค ยัดเยียดให้ปล่อยปลา . . . มันไม่ใช่อ่ะ แล้วยังมีคุณภาพของขนมปังอีก ลดความมันลงหน่อยกลัวว่าน้ำจะเสียเพิ่มขึ้นจริง ๆ เดี๋ยวนี้อะไรก็การค้าไปหมดแล้วสินะ ส่วนใหญ่ไปมักจะไหว้พระแล้วก็ให้อาหารนก อาหารปลา มากกว่าค่ะ
เราเคยเห็นคนปล่อยปลานะคะ แต่ปล่อยปลาบนสะพาน แกะจากถุงพลาสติก ปล่อยจากที่สูง เห็นแล้ว โห.....ไม่รู้ได้บุญ หรือ ได้บาป โดย: เด็กน้อยตัวแสบ วันที่: 23 พฤศจิกายน 2556 เวลา:9:18:19 น.
อนุโมทนาบุญด้วยจ๊ะนู๋มิกิ
เคยไปปล่อยปลา ไหว้พระ วันคล้ายวันเกิด ที่วัดราชาฯ ไม่มีบรรยากาศแบบนี้เลยค่ะ โดย: tui/Laksi วันที่: 23 พฤศจิกายน 2556 เวลา:22:22:50 น.
27.. 1-12-2013.. จำได้ว่า เมื่อหลายเดือนก่อน ฝันถึงเพื่อนคนหนึ่ง...สมัยเมื่อครั้งเป็นเด็ก เราเคยเล่นด้วยกันสนุกสนาน เมื่อนึกถึงอดีตก็อดอมยิ้มมีความสุขกับมันไม่ได้...ต้นเดือนธันวา เป็นอีกครั้งที่ฝันถึงเพื่อนคนนี้...เขามาพร้อมกับรอยยิ้มและดูเหมือนว่า...ครั้งนี้ผมมีความสุขมาก ราวกับว่า...ได้ย้อนไปเป็นเด็กอีกครั้ง...หลังจากตื่นจากความฝัน ผมก็ตั้งใจอย่างแน่วแน่... 5 ธันวาคม ผมตื่นแต่เช้า ตั้งใจว่าจะไปทำบุญ...เป้าหมาย คือ วัดระฆัง ...บ่อยครั้งที่มาที่นี่...มาทุกครั้ง ก็มีความสุขทุกครั้ง แต่การมาครั้งนี้ คือ การมาเพื่อหลายสิ่ง ...สิ่งแรกคือเพื่อเพื่อนคนนั้น(เขาจากไปเมื่อหลายสิบปีก่อนจากอุบัติเหตุ)เมื่อเข้าไปในวัดคนเยอะมาก เพราะวันนี้เป็นวันพ่อ..และผมก้ได้ทำบุญให้เพื่อนตามที่ตั้งใจไว้ และก่อนกลับก็ไม่ลืมที่จะเข้าไปไหว้พระประทานในโบสถ์ เพื่อเป็นสิริมงคลแก่ตนเองและคนที่เรารักเคารพนับถือด้วย...เมื่อเราได้สิ่งหนึ่งสิ่งใดมา เราก็ควรจะให้คนอื่นด้วย แถวนั้นขอทานค่อนข้างเยอะ...และสิ่งที่ผมสังเกตุ คือ ขอทานหลายคนนั่งขอโดยไม่มีกระป๋อง เวลาที่เรายื่นเงินให้เขาจากมือของเราให้กับมือของเขาโดยตรง...มันรู้สึกดีนะ และผมก็รับรู้ถึงความรู้สึกของพวกเขาที่ดีตอบกลับมาเช่นกัน...วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่มีความสุข และที่ต้องขอบคุณมากๆ ก็คือเจ้าของกระทู้ ที่มีเรื่องราวดีๆมาเล่าให้ฟัง...ขอบคุณมากๆนะครับ
โดย: alex moss IP: 171.97.179.78 วันที่: 9 ธันวาคม 2556 เวลา:0:35:49 น.
เห็นด้วยครับ ที่อ่านบล็อกนี้เพราะ หาคำว่า ทำไม่ไปวัดแล้วรู้สึกเศร้าจัง เหตุผลอย่างที่เจ้าของบล็อกระบายตรงกันเลยครับ
โดย: wee IP: 203.121.169.226 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2557 เวลา:16:42:35 น.
|
Tisiny
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 88 คน [?] ผลงานนี้ ใช้สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International. Link |
ดูร่าเริงแจ่มใส ทำบุญสังฆทาน แล้วแน่ๆ เลย 5 5 5 5+