ขอบคุณศิษย์พี่...นึกถึงเรื่องชวนฝันสมัยเป็นเป็นหนุ่มเป็นสาว

อิอิ

หลังจากที่เปลี่ยนบีจีมา

มีใครสังเกตอ๊ะป่าว

ว่าเค้าเปลี่ยน Logo ใหม่ด้วยนา

อันเก่าเป็นอันนี้



อันใหม่เป็นอันนี้



อันใหม่ได้รับความอนุเคราะห์จากท่านพี่ bigg
ท่านพี่ช่างใจดีกับศิษย์น้องยิ่งนัก ซึ้งๆ
ของงามๆเช่นนี้น้องมิสามารถทำด้วยตัวเองได้...ปัญญาหนูไม่ค่อยจะมี

ขอยกบล๊อกนี้ขอบคุณพี่บ่าว
เป็นการตอบแทนเราก็ขอโฆษณาบล๊อกให้
เผื่อจะมีลูกค้าเพิ่มขึ้น เผื่อจะมีบก.หลงเข้ามา จะได้เซ็นต์หน้าปกได้ในเร็ววัน
อิ้ววววว

ใครอยากอ่านความคิด initiative & original ก็เชิญคลิกชื่อล้อกอินศิษย์พี่ด้านบนตามสะดวกค่ะ





เนื้อหาบล๊อกขอบคุณควรจะจบเท่านั้นใช่มั้ย...
แต่ยังไม่ยอมจบหรอก...เพราะมันยังไม่จบ เรื่องนี้นำไปสู่เรื่องเล่าน่าเม้าท์อย่างอื่นต่อ
เอ้า ปูเสื่อค่ะปูเสื่อ น้ำเย็นด้านนู้น บริการตัวเอง...จะเล่าให้ฟังละเด้อ...

ก็จากที่ได้รับ logo จากศิษย์พี่...ข้าพเจ้าก็เกิดความรู้สึกแปลกๆ ตอนแรกนึกว่า deja vu ที่แบบว่ารู้สึกว่าเหมือนเคยเจอมาแล้ว
แต่ที่แปลกคือความรู้สึกนี้ไม่ยอมหายไป หรือมันเคยเกิดขึ้นจริงๆ

เหตุการณ์ที่มีคนช่วยวาดรูปให้...แล้วเราซึ้ง...
นึกยังไงก็นึกไม่ออก พี่น้องคงเคยเป็น เวลาที่พยายามนึกถึงเหตุการณ์อะไรซักอย่างแล้วคิดไม่ออก
อึดอัดทรมานใจ

นึกไปครึ่งวัน...คิดดู
แต่ในที่สุดก็นึกออก
ถึงว่า...ความรู้สึกฝังใจยิ่งนัก
ก็คนที่วาดรูปให้ครั้งนั้น....คือคนที่ทำให้หนูรู้ว่า...ใจเต้นแบบจะหลุดออกมาจากที่ที่มันควรอยู่เนี่ย...เป็นยังไง
แม่นแล้วค่ะ...เขาคือบ่าวที่หนูแอบชอบเมื่อยังเอ๊าะๆนั่นเอง



เหตุการณ์วันนั้นเกิดขึ้นหน้าตึกวิทย์
มีใครก็ไม่รู้เอาหนังสือออกแบบของฝรั่งมาดูกัน หนังสือที่ปกจะแข็งๆ แพงๆ ข้างในมีแต่การออกแบบเก๋ๆ
มีการออกแบบตัวหนังสือด้วยนะ
หนูไปเจออักษรที่ถูกออกแบบให้เป็นจิ้งจกเอาหางชี้ขึ้นข้างบนแล้วตวัดเป็นรูปตัว P
ชอบมากค่ะ เพราะตอนนั้นยังไม่มีลายเซ็นต์(ตอนนี้ก็ไม่มี) ละรู้สึกว่า ไอ้ตัวพีนี่...มันเซ็นต์ให้สวยลำบากเหลือเกิน
ขอลองลอกจิ้งจกตัวนี้ไปละกัน เก๋ดี

ชายหนุ่มท่านนั้นจะนึกอยากวาดให้ หรือทนเห็นคนขาดทักษะการวาดรูปอย่างแรงพยายามต่อไปไม่ไหวก็ไม่รู้
ก็เอากระดาษไปวาดให้
ด้วยเวลาแค่อึดใจ...จิ้งจกตัวพีก็มานอนอยู่ในมือหนู
ดีใจอ่ะ...น่ารักจัง บ่าวคนนี้

กำลังบอกขอบคุณ แล้วจะเดินออกมา
คุณเพื่อนท่านนั้นก็ชักกระดาษแผ่นนั้นกลับไป
พอส่งมาให้อีกที ก็มีตัวอักษรแบบคล้ายๆกันเพิ่มขึ้นมาอีกสองตัว
รวมเป็นชื่อเล่นเรา

คุณเพื่อนยื่นกระดาษให้...ยิ้ม...แล้วก็เดินจากไป
พิมพ์ตอนนี้ยังจำหน้าเค้าตอนยิ้มได้
คนหน้าตาน่ารักยิ้ม...เหมือนมีประกายวิ้งวับวิ้งวับ

โอ้วพระเจ้า..............................................................................
ถ้าเป็นการ์ตูนหนูคงแข็งตายอยู่ตรงนั้นแหละค่ะ
เป็นน้ำแข็ง ที่ถ้ามีคนมาสะกิด คงจะร่วงพรูแล้วละลายหายไป
เรื่องเล็กน้อย
แต่กินใจ และฝังใจ

วาทะชาวสวนลุมท่านหนึ่งเคยกล่าวไว้ว่า "คนเราชอบกันยากแต่ปิ๊งกันง่าย"
แค่ปิ๊งเดียว...ก็ทำให้เกิดวามรู้สึกอย่างอื่นตามมา
เหมือนจุดจุดหนึ่งบนผืนผ้าที่ถ้าเรามองข้าม ก็จะไม่เคยสังเกตเห็น
แต่ถ้าได้รู้สึกว่าเห็นมันแล้ว...ก็จะไม่สามารถทำเป็นไม่เห็นได้อีกต่อไป


และตอนนี้นึกเรื่องนี้ได้....ก็คงจะไม่ลืมมันลงไปอีก

นี่ถ้าไม่ได้รูปโลโก้บล๊อกแก๊งค์.....คงจะนึกเรื่องนี้ไม่ออกไปอีกนาน

ดีใจจังที่นึกออก

Create Date : 09 สิงหาคม 2549 Last Update : 9 สิงหาคม 2549 0:48:36 น. Counter : 1286 Pageviews.		33 comments
Share Tweet