ตามแม่ไปวัด....ถวายข้าวใหม่เดือนสี่เป็ง...เพิ่งรู้นะเนี่ย
ตื่นตั้งแต่หกโมงเช้า
เชียงใหม่หนาวชะมัด
แต่หนาวแบบ pleasantly cool
หนาวชื้นๆ หมอกนิดหน่อย แดดสีส้มๆ
กลิ่นควันไฟจางๆจากข้างบ้านที่ยังก่อไฟอยู่
สวรรค์ชัดๆ
แม่มาชวนไปวัดเมื่อคืน
อนุมานได้ว่าวันนี้เป็นวันพระ แต่นึกไม่ออกว่าเป็นวันอะไรอื่นอีก
คนไปวัดส่วนมากเป็นคนแก่(ก็อยู่แล้วอ่ะนะ)
ลุงป้าบางคนเราไม่ได้เจอนาน
ภาพในหัวยังเป็นหน้าเดิมตอนหลายปีที่แล้ว
มาเจอตอนนี้....แก่ลงไปเยอะเลย
เค้าก็คงคิดเหมือนเรา
อีเดะเด๊าะแด๊ะ เมื่อก่อน ตอนนี้ถึกใหญ่เทียมงัว
กร๊าสสสส
แอบฟังแม่คุยกะป้าข้างบ้าน
ประมาณว่า
เมื่อก่อนทำนากัน ก็เอาข้าวใหม่มาถวายวันนี้
ตอนนี้ไม่มีคนทำนากันแล้ว ก็ต้องซื้อข้าวมาถวายกัน
ป้าบอกไม่ได้ทำนา เลยเกือบลืมไปเลยว่ามีวันนี้
เดือนสี่เป็ง หรือ ขึ้นสิบห้าค่ำเดือนสี่เหนือ
ถวายข้าวใหม่
เพิ่งรู้...นะเนี่ย
น่าอายจริงๆ
นั่งพนมมือไป ก็มีท่องบทตำนานของวันนี้ให้ฟัง
คือคล้ายๆกับร้องซออ่ะค่ะ งงๆ อยู่เหมือนกัน
ไม่รู้ว่าเป็นอะไร (คนเมืองซะเปล่า ความรู้น้อยนิด)
ก็ประมาณว่า
สมัยพุทธกาลที่เมืองพารานสี
มีพ่อแม่ลูก ทำนากัน ลูกนี่เป็นเทวดามาเกิดนะคะ
แล้วแม่ก็ตาย ต่อมาพ่อเริ่มไม่ไหว
ก็เรียกลูกมาบอก..พ่อตายไป ให้เก็บกะโหลกพ่อไว้บูชานะลูก
ลูกก็ทำตาม แล้วช่วงนั้นเกิดฝนไม่ตก
ชาวบ้านก็กล่าวหาว่าเป็นเพราะลูกบ้านนี้ขึด
เก็บกะโหลกคนไว้ในบ้าน
พระราชาก็เลยจะเอาไปประหารชีวิต แต่คล้ายๆกับมีเทวดามาบอก ให้คนนี้ไปปลูกข้าว พอไปปลูก ฝนก็ตกลงมา
แล้วเทวดา ก็คือพ่อแม่ของคนนี้นี่เอง
ต่อมาพระราชาตาย
ทางนู้นเค้าก็มีประเพณีปล่อยม้ามาหาพระราชาใหม่
ก็มาเจอคนนี้ คนนี้ก็เลยได้เป็นพระราชาต่อ
อิ้วววว
ตามแม่ไปวัดก็ได้ความรู้มาฉะนี้แหละค่า
"สุขเถิดแม่ชี อยู่ดีเถอะน่า คอยโมถนา หมู่มารอย่ามี...เจอแสงพระธรรมชี้นำหนทาง เจอแสงสว่างสิ้นเวรกันที.."