|
การจากไปของใครอีกคน
ก่อนอื่นต้องขอขอบใจเพื่อนๆทุกคนมากนะคะที่เข้ามาเยี่ยมในวันเกิดของเรา รู้สึกดีมากค่ะ อย่างน้อยวันเกิดปีนี้ก็ไม่เหงาซะเลยทีเดียว
สำหรับกิจวัตรในวันเกิดปีนี้นะคะ ตอนเช้าได้ไปทำบุญหรือตักบาตรเพราะตื่นมาไม่ทัน
พอไปถึงที่ทำงานพี่เก่ง(พี่สาวทีทำงานคนนึง)ก็ร้องเพลงแฮปปปี้เบิร์ดเดย เขินค่ะเขิน
พอตอนเที่ยงเค้าก็เลี้ยงข้าวกลางวันเย้ๆๆ
ขากลับระหว่างร้านอาหารไปที่ออฟฟิศ ก็เจอเพื่อนฝรั่งคนนึง เพิ่งได้ยินมาว่าเขาแต่งงานแล้ว เป็นข่าวที่ดีจริงๆเลยค่ะ
ตอนเย็นก็ได้กินเค้กไอศกรีม ตอนแรกเรากลัวว่าจะเป็นเค้กปกติ เพราะเราเป็นคนไม่ชอบทานเค้ก แต่พอเป็นอย่างนี้เลยแฮปปี้
ตอนเย็นเข้ามาในบล๊อก เห็นเพื่อนๆมาอวยพรกันมากมาย ถึงได้รู้ว่าเราก็ยังมีคนรักอยู่บ้าง ไม่ได้เป็นแบบที่ใครบางคนแถวนี้ว่าเราซักหน่อยว่าเราไม่มีคนรัก แบร้
ก็จบกันไปค่ะ สำหรับวันเกิดปีนี้
วันนี้เลยได้ไปเที่ยวสยามกับนักเขียนย่านฝั่งธนสองคน บังคับน่ะคะ ตอนแรกคุณพี่เค้าจะไปเซ็นปิ่นฯ กัน แต่เราก็บังคับให้มาสยามกับเรา เพราะเราเปลี่ยว
ความจริงตอนแรกวันนี้นัดกับเพื่อนเก่าแต่เกิดเหตุนิดหน่อยเลยต้องยกเลิกไปน่ะค่ะ
พูดถึงเรื่องนี้แล้วก็รู้สึกผิด
พอดีเมื่อวานตอนเย็นเพื่อนในกลุ่มที่นัด คนนึงโทรมาหาเราแล้วพูดว่า
"แก นัดพรุ่งนี้เราคงไปไม่ได้แล้วล่ะ"ไม่ได้สังเกตเลยว่าเสียงมันหงอยๆ
"นี่แกมีทติ้งโคนันอีกแล้วเหรอ "เสียงโวยวายสุดๆเพราะไอ้เพื่อนคนนี้มันยกเลิกนัดพวกเราเพราะมีมีทติ้งโคนันมา หลายครั้งแล้ว
"เปล่า ยายเราเสียน่ะ"
ตรึง ผ่างงง ดิฉันรู้สึกผิดมากเลยค่ะที่ไปแว๊ดๆมันอย่างนั้น
"แกโอเคใช่มั้ย" ถามไปเสียงตะกุกตะกัก
" ต้องโอแหละ เพราะแม่เราก็แย่ น้องเราก็แย่ ถ้าเรายังแย่อีกคนคงลำบาก"
"เป็นอะไรอ่ะ ปกติก็เห็นดีๆ"
"ตกบันได แล้ววันรุ่งขึ้นก็เสียเลย"
"เสียใจด้วยนะ" พูดได้แค่นั้นแล้วก็ต้องปล่อยมันไปเพราะตอนนั้นบ้านมันกำลังวุ่นวายจัดงาน
การสูญเสียอีกแล้วเหรอ ไม่นะ ฉันเกลียดมันที่สุด
เราเคยตั้งคำถามกับตัวเองบ่อยว่า ถ้ารู้ว่าจะต้องสูญเสียอะไรบางอย่าง แล้วเลือกได้ระหว่าง
การที่เรารู้ล่วงหน้าว่าต้องเสียเขาไปกับ การที่เราไม่รู้อะไรเลยไม่มีลางบอกเหตุแล้วเราก็เสียเขาไป
เราจะเลือกอะไร
ถ้าเลือกได้ คงไม่มีใครอยากเลือกเลย เพราะการที่ต้องสูญเสียคนที่เรารักไม่ว่ายังไงมันก็เจ็บปวดทั้งนั้น
คิดไปคิดมาเราก็ได้คำตอบมาว่า
อย่างแรก ถ้าเรารู้ล่วงหน้า
มันมีความทุกข์มากกว่า เพราะรู้อยู่ตลอดเวลา แล้วก็ไม่แน่ใจว่าจะมีพรุ่งนี้สำหรับเขารึเปล่า เราเองก็เจ็บและทรมาน เขาเองก็คงไม่ต่างกัน
แต่มันมีข้อดีตรงที่อย่างน้อยก็สามารถทำดีกับเขาได้ ช่วงเวลาทั้งหมดที่เหลืออยู่ไงคะ ถึงแม้มันจะเป็นแค่ไม่กี่ชมก็ตามทีเถอะ
ในความคิดเรานะ ตัวเลือกแรกนี้ ทุกข์มากกว่าตอนที่เรายังมีเขาอยู่ แต่ใจหาย เสียใจน้อยกว่าเพราะเราทำใจไว้แล้ว
สรุป มีความสุขน้อยกว่าเสียใจน้อยกว่า
ส่วนตัวเลือกที่สอง มันไม่เคยมีวี่แวว เราอาจจะกำลังคุยกับเขาสนุกๆตอนเช้า ไม่ก็เราอาจจะเพิ่งทะเลาะกับเขาก่อนวางหูโทรศัพท์ หรือก่อนออกจากบ้าน แล้วเขาก็จากไปโดยที่ยังไม่ได้ลากันสักคำ
เจ็บปวดจัง
เพราะเวลาที่เขาอยู่กับเราทุกวันๆ เราอาจจะไม่เคยพูดดีหรือทำดีกับเขาเลยก็ได้ คิดแค่ว่าเดี๋ยวค่อยทำ
แลวเราก็จะหมดโอกาสนั้นโดยไม่รู้ตัว
เมื่อวันที่เราเสียเขาไป เราจะรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกหยุดหมุน โลกที่เราอยู่ไม่ใช่ใบเดิม
สำหรับเรา ตัวเลือกที่สอง มีความสุขมากกว่า เพราะถึงแม้จะทะเลาะกันบ้าง บ่นกันบ้าง แต่เราไม่ต้องมานั่งทำใจว่าพรุ่งนี้อาจจะไม่มี เขา ให้ทะเลาะ บ่น หรือเถียงกันอีกแล้ว แต่เมื่อวันที่ต้องเสียเขาไป เราก็จะเสียใจมาก เพราะไม่ได้ทำใจไว้เลย
สรุปมีความสุขมากกว่า เสียใจมากกว่า
ความจริงแล้ว ไอ้อาการเสียใจมันคงวัดกันไม่ได้หรอกค่ะ ไม่มีใครอยากเสียคนที่ตัวเองรักกันไปทั้งนั้น แต่แค่เรากำลังพูดถึงสองทางเลือกนี้ในความรู้สึกเราเท่านั้น
เฮ้อ นี่ละน้าชีวิต ถ้าทุกอย่างเรียบลื่นเกินไปก็คงไม่มีรสชาติ
Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2549 |
|
6 comments |
Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2549 12:47:48 น. |
Counter : 427 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: นภันตรา 26 กุมภาพันธ์ 2549 19:15:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: คีตภา 27 กุมภาพันธ์ 2549 8:09:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: Grace Pitt IP: 210.246.165.113 27 กุมภาพันธ์ 2549 17:10:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: Qooma 28 กุมภาพันธ์ 2549 13:05:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: papermint 28 กุมภาพันธ์ 2549 19:08:07 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
ถูกต้องนะค๊าบบบบบบบ