ยินดีต้อนรับสู่ My Mint'blog ค่ะ
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
30 มีนาคม 2552
 
All Blogs
 

ถึงร้าย...ก็รัก...ตอนที่ 17


ตอนที่ 17

“คิดถึงจังเลยคร้าบบบ”
“นั่งก่อนสิครับ”
“มีเรื่องสำคัญอะไรเหรอครับ ดูเหมือนจะสำคัญมากกกกกกก”
“เรื่องของเราไงครับ”
“เรื่องของเรา”
“ใช่ครับ เรื่องของเรา...และเขา”
“เขา?”
“เขา...บนหัวไผ่มั้งครับ หึหึ”
“อะไรอ่ะ ตัวดี เค้างงแล้วนะ”
“พี่พีท รักไผ่จริงหรือเปล่าครับ?”
“รักสิครับ ทำไมถามงี้หล่ะ ไผ่เป็นรักแท้ของพี่นะครับ”
“รักแท้? ตลกจังเลยครับ รักแท้ แล้วทำไมพี่ทำอย่างนี้กับไผ่หล่ะ”ผมยื่นซองที่ได้จากเฮียตงให้เค้าไป
“อะไรครับ?”
“.........”
“เอ่อ.. เอ่อ.. เรื่องนี้พี่อธิบายได้นะครับ พี่ไม่ได้มีอะไรกับน้องเค้าจริง พี่อธิบายได้นะ”เสียงละล่ำละลักออกมาจากปากของเค้า เมื่อเค้าได้ดูภาพในซองนั่น
“ผมไม่อยากฟังคำอธิบายแล้วหล่ะครับ”
“พี่อธิบายได้จริงๆ มันไม่มีอะไรเลยไผ่ พี่ไปทำงาน พี่ไม่มีไรกะน้องเค้าเลยนะครับ จริงๆ”
“พอเถอะครับ ผมไม่อยากฟังอะไรอีกแล้ว”
“ไผ่ฟังพี่สิครับ เชื่อพี่สิ พี่ไม่มีไรกะน้องเค้าจริงๆ”
“พี่พีทจะเลือกใครครับ ระหว่างผมกับน้องคนนั้น”
“พี่เลือกไผ่แน่นอนสิครับ พี่รักไผ่นะครับ รักมากด้วย”
“เหรอครับ?”
“พี่รักไผ่นะครับ รักไผ่จริงๆ เชื่อพี่นะครับ กับน้องเค้าพี่ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรจริงๆ”
“พี่พีทเลือกผมจริงๆเหรอครับ?”
“พี่รักไผ่นะ พี่รักไผ่จริงๆ กับน้องเค้าก็ไม่มี...อะไร น้องเค้าเป็นแค่เด็กฝึกงานเฉยๆ เชื่อพี่นะครับ เชื่อพี่”
“พี่พีทบอกเองนะครับว่าเลือกไผ่”
“ครับๆ พี่เลือกไผ่ครับ พี่รักไผ่นะ กับน้องเค้าไม่มีอะไรจริงๆ”
“โทรหาน้องคนนั้นสิ แล้วบอกว่าพี่เลือกไผ่”
“.......”
“โทรสิครับ กลัวอะไร”
“กับน้องเค้า พี่ไม่มีอะไรกับเค้าจริงๆนี่ครับ โทรไปทำไมครับ อย่าโทรเลยครับ พี่รักไผ่นะ รักไผ่จริงๆ”
“โทร!!! แล้วเปิดลำโพงด้วย จะฟัง”
“........”เค้ารีบกดโทรศัพท์ใหญ่เลยครับ ช่างเป็นภาพที่น่าขำ แต่...ทำไมผมขำไม่ออก
.......
“พี่พีทฮะ คิดถึงจังฮะ” เหอะๆๆนี่หรือแค่น้องที่มาฝึกงาน
“.........”
“พี่ พีทฮะ แล้วนัดเราวันนี้หล่ะฮะ ห้ามเบี้ยวนะฮะ มิวอยากไปจริงๆนะฮะ”เหอะๆๆ ทำไมความรู้สึกของผมตอนนี้มันทั้งอยากหัวเราะและอยากร้องไห้นะ....
“.........”
“พี่พีทฮะ เป็นไรป่ะเนี่ย โทรมาทำไมไม่พูดฮะ”
ผมส่งสายตาเตือนๆไปให้เค้าครับ ให้เค้าบอกกับปลายสาย ......บอกเค้าว่าเลือกผม
“เอ่อ...วันนี้พี่คงไปไม่ได้แล้วหล่ะ”
“อ่าวทำไมเหรอครับ ติดธุระเหรอ รึพี่พีทไปกับแฟนของพี่”
“มิว คือพี่คงไปไหนมาไหนกับมิวไม่ได้แล้วแหล่ะ พี่รักแฟนของพี่ครับ”
“.........”
“เราหยุดเถอะครับ ความสัมพันธ์แบบนี้หน่ะ”
“ทำไม หล่ะครับ มิวไม่เข้าใจ มิวรักพี่พีทนะครับ ฮึกๆๆ มิวขอแค่อยู่ข้างๆไงครับ มิวจะไม่เกะกะ ไม่รบกวนเวลาพี่อยู่กับแฟนของพี่ ฮึก...ฮึก”
“เอ่อ..มิวพี่รักแฟนของพี่ครับ พี่เลือกเค้า ส่วนเรื่องของเราขอให้หยุดแค่นี้ มันเป็นไปไม่ได้”
“มิว...ฮึก...มิวรักพี่พีทนะฮะ”
......
โอ้วว วางสายไปซะแล้วครับ เหอะๆๆ อืมม เค้าคงทนฟังไม่ได้มั้ง รีบตัดสายเลย เหอะๆ
“พี่ทำตามที่ไผ่บอกแล้วนะครับ ไผ่ครับ ไผ่ยกโทษให้พี่นะครับ”
“........”
“ไผ่ครับ ไผ่อ่ะ พูดกับพี่หน่อยสิ”
ผมนั่งนิ่ง มองหน้าของคนที่บอกว่ารักผมอยู่สักพัก เฮ้ออ ทำไมเค้าถึงเป็นคนแบบนี้นะ?
“ตอนแรกพี่บอกว่าไม่มีอะไรกับน้องเค้าไงครับ แล้วทำไมเมื่อกี้ถึงต้องมีการยุติความสัมพันธ์?....”
“เอ่อ..พี่...ไผ่... คือ...”
“พอเถอะครับ ไม่ต้องอธิบายแล้วหล่ะ ไผ่เข้าใจทุกอย่าง”เข้าใจหมดแล้ว เข้าใจผู้ชายคนนี้
“ไผ่ครับ....พี่รักไผ่นะครับ”
“พอเถอะครับ ผมไม่อยากฟัง”
“ไผ่พี่เลือกไผ่แล้วไง พี่รักไผ่นะครับ ยกโทษให้พี่นะครับ”
“พี่เลือกไผ่แล้วไงครับ?”
แล้วไง?แล้วไง?แล้วไง?แล้วไง?แล้วไง?แล้วไง?แล้วไง?แล้วไง?แล้วไง?แล้วไง?แล้วไง?
“ก็เราก็กลับมารักกันเหมือนเดิมไงครับ”เหมือนเดิมหรือ? จะเหมือนเดิมได้ไงหล่ะ? ง่ายไปมั้ง เหอะๆ
“พี่พีทเลือกไผ่ แต่ไผ่ไม่ได้บอกว่าไผ่จะเลือกพี่พีทนี่ครับ”
ผมมีสิทธิ์นี่นา มีสิทธิ์ที่จะไม่เลือกเค้าอีกแล้ว ผมมีศักดิ์ศรีนะครับ ทำไมผมต้องเป็นตัวเลือกให้เค้าได้เลือก
“อะไรไผ่ พี่ไม่ยอมนะ พี่รักไผ่นะ พี่..พี่”
“พี่ยังจำสัญญาที่สัญญากับไผ่ได้มั้ย?”
“...จำได้ครับ พี่...พี่ไม่เคยลืม”
“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ....พี่จะอยู่เคียงข้างไผ่เสมอ...ทุกเวลาที่ไผ่ต้องการ”
“ครับ พี่จะอยู่เคียงข้างไผ่นะ พี่รักไผ่นะครับ ไผ่ครับ....”
“แต่ตอนนี้ไผ่ไม่ต้องการพี่แล้ว”ผมไม่ต้องการคนทรยศ ไม่ต้องการคนโกหก ไม่ต้องการคนที่บอกว่ารักผมแต่กลับแทงข้างหลังผมอย่างเจ็บแสบ
“ไผ่ครับ พี่..พี่รักไผ่นะครับ”รักเหรอ? จริงเหรอ?
“คำว่ารักของพี่ ทำไมไผ่ฟังตอนนี้แล้ว ไผ่ถึงรู้สึกว่า มันจริงเหรอ? หล่ะครับ...”
“พี่รักไผ่จริงๆนะครับ ไผ่ยกโทษให้พี่นะ พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ทำอย่างนี้อีก พี่....พี่”
“มันสายไปแล้วหล่ะครับ ไผ่ตัดสินใจแล้ว”
“ไผ่..พี่ไม่ยอม ยังไงพี่ก็ไม่เลิกเด็ดขาด”
“พี่ทรยศต่อความรักของไผ่ ทรยศความไว้ใจของไผ่ ปล่อยไผ่ไปเถอะครับ ไผ่เหนื่อย”
“พี่...ไผ่ พี่รักไผ่นะ ไผ่ครับ เราไม่เลิกกันนะ พี่จะไม่ทำอย่างนี้อีก พี่สัญญา”
“เรากลับมาเป็นแค่คนรู้จักกันธรรมดานะครับ”
“ไผ่....พี่...”
“กระเป๋าครับ ไผ่เก็บไว้ให้แล้ว”
“ไผ่ ทำไมหล่ะ พี่รักไผ่นะครับ ความผิดแค่นี้ ไผ่ให้อภัยพี่ไม่ได้เลยเหรอ?”
“แค่ นี้? พี่บอกว่าแค่นี้เหรอครับ แต่สำหรับไผ่มันไม่ใช่แค่นี้นี่ครับ ไผ่ทนมาพอแล้ว ไผ่เหนื่อย.... เหนื่อยกับความรักครั้งแรกเหนื่อยกับความรักครั้งนี้เหลือเกิน... ไผ่อยากพักครับ”
“ไผ่ครับ ยกโทษให้พี่นะ พี่รักไผ่นะครับ พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ทำอีก”
“พี่อย่าสัญญาอะไรกับไผ่เลยครับ เพราะไผ่ไม่คิดจะเชื่อพี่อีกแล้ว ไผ่บอกไปแล้วนะครับ ความเชื่อใจของไผ่มีให้ครั้งเดียว จบแล้วจบเลย”
“ไผ่....”
“พี่ลองกลับไปทบทวนดีกว่าครับ ว่าพี่สัญญาอะไรกับไผ่ แล้วพี่เป็นคนผิดสัญญาเองใช่มั้ย? แล้วเพราะอะไรพี่ถึงผิดสัญญา?”
“...........”
“บาง ทีนะครับ พี่อาจไม่ได้รักไผ่จริงๆก็ได้ รึบางทีอาจเป็นเพราะความรักที่ไผ่มีให้พี่ ไผ่ยังให้ไม่พอมั้ง เพราะมันไม่สามารถเติมเต็มความรู้สึกของพี่ก็ได้ พี่เลยต้องไปไขว่คว้าหาคนอื่น....”
“ไผ่...พอครับ พี่รักไผ่จริงๆนะครับ เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นแค่ความผิดพลาดนะครับไผ่ ไผ่เชื่อพี่เถอะครับ”
“เอาเป็นว่า พี่เอาเสื้อผ้าของพี่ไปก่อนดีกว่านะครับ ตอนนี้ไผ่เหนื่อยมากแล้ว ไผ่อยากอยู่คนเดียว คิดอะไรเงียบๆ”
“ไผ่เราไม่เลิกกันนะ นะครับ พี่ไปก่อนก็ได้ แต่เราไม่เลิกกันนะ”
“ขอไผ่คิดดูก่อนแล้วกันนะครับ ว่าจะเอายังไง แต่ว่าตอนนี้พี่พีทไปก่อนได้มั้ยครับ”
“ครับๆ พี่รักไผ่นะครับ ยังไงพี่ก็ไม่เลิกกับไผ่แน่”
เฮ้ออ เหนื่อยจังครับ ทำไมมันเหนื่อยอย่างนี้ ยิ่งพูดยิ่งงง เหมือนวนไปวนมา ตกลงผมเลิกกับเค้ารึยังเนี่ย?




 

Create Date : 30 มีนาคม 2552
0 comments
Last Update : 30 มีนาคม 2552 22:58:10 น.
Counter : 528 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Mint-Mint555
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






♥ รักนะจุ๊บๆ ^_^ ขอบคุณ..♥ ♥.....^^ที่แวะมานะคะ.....♥
Friends' blogs
[Add Mint-Mint555's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.