คำง่ายๆ .. เมื่อทุกคนคล้ายเป็นคนพิเศษ
สวัสดีครับ ความจริงอยากเขียนถึงคอนเสิร์ตอีกงานที่ไปดูมาเมื่อสองอาทิตย์ก่อน แต่ขี้เกียจมากครับ (ฮา) รายงานก็ทำไม่ถึงไหน สอบอาทิตย์หน้าก็ไม่ได้อ่าน อย่าเอาเป็นตัวอย่างนะครับ ไม่ดีๆ ใกล้จะกลับบ้านแล้ว ทั้งดีใจและเสียใจเคล้ากันไป คิดถึงครอบครัว แต่กลัวอากาศร้อน ฮ่าๆ - - - - -
(source: //www.profy.com/wp-content/images/paulg/hi5screen.jpg)
เข้าเรื่องดีกว่า ตอนนี้เพื่อนผมหลายคนมี hi5 ซึ่งเป็นที่นิยมเหมือนทามาก็อตจิสมัยก่อน ผมไม่อยากมีครับ เพราะส่วนตัวมี Facebook แล้ว ก็ไม่อยากจะมีไว้หลายอันให้เป็นภาระ ไม่ชอบทำอะไรแล้วทิ้งน่ะครับ แบบนั้นไม่เริ่มทำจะดีกว่า แต่ถึงไม่มี ผมก็แวะเวียนเข้าไปดู hi5 ของเพื่อนอยู่บ้าง หลังจากกวาดสายตาดูรูป อ่านข้อความ สิ่งหนึ่งที่สะกิดใจผมก็คือ..
"เป็นห่วงนะคะ อย่าลืมทานข้าวเย็นล่ะ"
"แวะมาราตรีสวัสดิ์ ห่มผ้าก่อนนอนด้วยนะคับ อิอิ"
"เอาดอกไม้มาฝากค่ะ หอมชื่นใจ คิดถึงกันบ้างป่าวคะ คิดถึงน้า จุ๊บๆ"
ฯลฯ
สิ่งที่บุคคลในโลกเสมือนเขียนถึงกัน แทบจะไม่เคยหลุดจากปากผมเลย ถ้าคนฟังไม่ใช่คนพิเศษ หรือเพื่อนรัก ผมให้ความสำคัญกับคำพูดเหล่านี้มาก และจะพูดออกไปเมื่อใจรู้สึกตามถ้อยความอย่างแท้จริง อย่าเพิ่งคิดว่าผมกำลังพาดพิงถึงความไม่จริงใจของคนในชุมชน hi5 นะครับ แค่รู้สึกว่า ความพิเศษของคำหลายคำกำลังลดน้อยลง เพราะมันถูกใช้มากเกินความจำเป็นเท่านั้น
ยากเหมือนกันที่จะแยกว่า ใครคือเพื่อนสนิท ใครคือคนคุ้นเคย ใครแค่ผ่านมาผ่านไป ใครที่ใส่ใจเราจริง เพราะถ้อยคำของเขาเหล่านั้นดูคล้ายกันไปหมด คนทุกคนคล้ายเป็นคนพิเศษของกันและกัน
เมื่อตัวอักษรเป็นสื่อที่ผมเลือกใช้มากที่สุด และรองลงมาคือคำพูด ผมกลัวเหลือเกินว่า เมื่อเวลาผ่านไป สิ่งที่ผมอยากบอกคนพิเศษจับใจ อาจไร้ค่า เพราะใครต่อใคร.. ก็พูดกัน
Create Date : 26 เมษายน 2551 |
|
41 comments |
Last Update : 26 เมษายน 2551 8:57:59 น. |
Counter : 1400 Pageviews. |
|
|
|