เวทีเล็กเล็กครับ...
กำลังรอเข้ากันอยู่ ทยอยเข้าครับ มีบัตรยืนกับบัตรนั่ง
ถ่ายจากมุมนี้ครับ..ไม่กล้าเดินไปไหน อายวัยรุ่น 555+
ส่วนนางแบบนี่เจ้าที่ที่บ้าน...พกมาด้วย คลาดแคล้วทุกอย่าง
สาวสาวอีกสองนางที่มาชมครั้งนี้ด้วยครับ
จริงจริงเหลืออีกคน เธอติดงานอยู่...มานั่งก็ตอนเริ่มคอนเสริตไปแล้วอะครับ
เริ่มด้วย คัตโตะ วงลิปตา ครับ (ชื่อนี้เพิ่งเคยได้ยิน 55+ ถามคุณแฟนเอา ตัวเองจำไม่ได้อะ)
แล้วก็ถึงคราวคู่นี้ พี่บอยด์ พี่นภ
ถ่ายกับพี่บอยด์ครับ
ถ่ายกับพี่บอยด์ พี่นภ
สองคนข้างพี่นภนั่น... เพื่อนร่วมรุ่น ม.4 เตรียมอุดมฯ ของพี่นภ เรียนตึกเดียวและชั้นเดียวกัน
(คนขวาสุด... ม.5 ยังเรียนห้องติดกับพี่นภอีกครั้งด้วย)
ผมกับพี่นภ... รุ่นพี่ผม 1 รุ่น ห้อง 844 สมัยเรียน ม.4 เตรียมอุดมฯ
บอกตรงตรงว่าผมตื่นเต้นและก็ดีใจที่ได้เจอพี่นภ
ในความรู้สึกที่ พี่เค้าเคยเป็นพี่ห้อง 844 มากกว่าที่จะรู้สึกว่าผมมาเจอศิลปินคนนึง
...
เป็นความประทับใจอีกค่ำคืนนึง
เป็นเรื่องดีดีอีกเรื่องหนึ่งของความเป็นพี่ เป็นน้อง
ขอบคุณ ห้อง 844 โรงเรียนเตรียมอุดมฯ... ห้องเรียนที่ยึดโยงความเป็นพี่เป็นน้อง ผ่านมาถึง 22 ปี
สุดท้าย...ฝากลอยลม(และลอยเมล์) ถึงเพื่อน 844 รุ่น 51 ทุกท่าน
พี่นภ ฝากความคิดถึงมาครับ
แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่ดีเนาะลุงเชียง เอ๋ว่าน่าประทับใจดีอะ แล้วได้คุยอะไรกันมากมายไหม
ว่าแต่ทำไมเลขห้องมันเยอะจัง 844
อ้ายเรามันก็ไม่ค่อยรู้ แต่ขอเอี่ยวด้วยได้ไหม
เพราะเอ๋ก็จบเตรียมฯ เหมือนกัน แต่เป็นเตรียมอุดมน้อมเกล้านะ ท่าทางคงห่างออกมาอีกหลายรุ่น ^^"