เสร็จสิ้นการฝึกงานหฤโหด

     ที่บอกว่าเป็นการฝึกงานอันหฤโหดนั้น ไม่ใช่งว่าเป็นงานที่หนักหนาสาหัสหรอกนะคะ เพียงแต่ที่โหดก็คือ.....การเดินทางค่ะ ...บ้านเราอยู่ที่แถวๆ บางนา แต่ต้องไปฝึกงานที่บางบัวทอง ใช่ค่ะ ไม่ผิดบางบัวทอง ซึ่งอยู่คนละฟากฝั่งกรุงเทพฯ นั่นเอง และเราเองก็ไม่เค๊ย ไม่เคยต้องนั่งรถไปทำงาน นอกจากนานๆ จะมีประชุมหรืออบรมอะไรซักอย่างนอกสถานที่เท่านั้น แต่นี่เป็นคำสั่งเจ้านายให้ไปฝึกงานที่บริษัทของพี่ที่เป็นปรึกษาของบริษัทเรา ไปฝึกด้านคอมพิวเตอร์ด้วยต่างหาก เป็นงานของเราที่จะต้องเรียนรู้เพิ่มเติม เพราะเราไม่ได้เรียนด้านนี้มาโดยตรง แต่ที่ทำได้ก็เพราะความชอบส่วนตัวและโอกาสจากทางเจ้านายที่ใจดีที่สุดในโลก

    วันแรกที่ไปเราตื่นนอนตอน 06.00 น. เช้ามากกเพราะปกติจะตื่นเกือบ 07.30 น. เพราะบ้านอยู่ใกล้ที่ทำงาน ออกบ้านตอน 07.15 น. นั่งมอเตอร์ไซด์ไปที่สี่แยกบางนาเพื่อขึ้นรถตู้ไปงามวงศ์วาน แต่พอไปถึงก็พบว่า....ไม่มีรถตู้ไปถึงต้องต่อรถไปอีก

    โอ้พระเจ้าช่วย อะไรจะไกลขนาดนั้น สรุปคือต้องนั่งรถตู้ไปลงอนุสาวรีย์แล้วต่อรถไปงามวงศ์วานซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นรถสายไหน ขึ้นตรงไหน....   เพราะเราบ้านนอกมากก ไม่ค่อยได้เข้าไปแถวๆ ในเมืองเท่าไหร่เลย ต่อรถที่อนุสาวรีย์เหรอ เคยไปแค่ครั้งเดียวตอนไปดูคอนชินฮวาเพราะรถไปเมืองทองต้องขึ้นที่นั้นไง พอไปถึงอนุสาวรีย์แล้วก็ต้องไปถามพนักงานของ ขสมก.เรื่องรถที่จะไปงามวงศ์วานเผอิญวันนั้นเป็นวันจันทร์ รถเยอะมากและติดมากด้วย ขึ้นปอ. 522 ไปลงที่เดอะมอลล์งามวงศ์วาน แล้วก็โทรหาน้องที่งานที่บริษัทนั้น บอกว่าต้องต่อรถตู้ไปอีก นั่งรถที่จะไปงามวงศ์วานไปลงแยกบางพลู แล้วเขาจะขับรถออกมารับ โอ้...ยังไม่ถึงอีกเหรอ ทำไมไกลแบบนี้

    สรุปวันนั้นกว่าเราจะถึงบริษัทก็ปาเข้าไปเกือบ 10.00 น. เลย

     และด้วยความที่เขาเพิ่งจะย้ายออฟฟิศใหม่ ทำให้อะไรก็ยังไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางเท่าไหร่ ที่สำคัญ....ไม่มีแอร์ ร้อนมากกก เราอาจจะชินกับห้องแอร์มากเกินไป วันนั้นมีความรู้สึกว่าร้อนมากกก จะตายเอาให้ได้เลย เหนื่อยและเพลียเพราะต้องตื่นเเต่เช้า และเหนื่อยกับการนั่งรถมาทำงาน เฉพาะค่ารถมาขาก็ปาเข้าไปเป็นร้อยแล้ว ไหนจะขากลับอีกแหละ ตอนบ่ายร้อนมากจนเราน็อคไปเลยต้องนอนประมาณ 1 ชั่วโมงถึงมีแรงกลับบ้าน 

    ขากลับต้องนั่งรถมอเตอร์ไซด์มาต่อรถตู้เพื่อจะไปงามวงศ์วาน และขึ้นรถตู้ที่งามวงศ์วานมาบางนา ต่อรถมาบ้านและนั่งมอเตอร์ไซด์เข้าบ้าน สรุปต้องนั่งรถ 5 ต่อ ถึงจะถึงบ้านเรา แต่วันนี้ได้รู้เพิ่มเติมว่ารถตู้มางามวงศ์วานจะออกที่ตรงข้ามเซนทรัลบางนา สามารถไปขึ้นตรงนั้นได้ และตอนเช้าเราก็ติดรถน้องสาวไปส่งหลานตัวอ้วนที่เนอร์สเซอรี่ด้วย ได้ไปส่งตัวอ้วนไปโรงเรียน (ร้องไห้ทุกวันเลย แค่รถเลี้ยวเข้าซอยโรงเรียนก็ร้องแล้ว แต่พอตอนเย็นแม่ไปรับก็ไม่อยากกลับบ้าน)

    เราต้องนั่งรถไปกลับวันละ 9 ต่อ ใช้เวลานั่งไป 2 ชั่วโมง นั่งรถ 2 ชั่วโมง (ถ้าเป็นวันจันทร์หรือศุกร์ หรือวันที่ฝนตกรถก็จะติด ใช้เวลามากกว่านั้นอีก )ค่ารถรวม 216 บาทต่อวัน นี่ยังไม่รวมถ้าวันไหนฝนตกต้องนั่งแท็กซี่ไปขึ้นรถตู้นะ แต่ดีอย่างที่คนในบริษัที่เราไปฝึกงานใจดี บางวันก็มาส่งถึงคิวรถตู้ หรือติดรถเข้าบริษัทเราแล้วกลับบ้านเลย ทำให้ไม่ต้องเปลืองค่ารถและได้กลับบ้านเร็วขึ้น จะได้มีเวลาไปเล่นกับหลานชายสุดที่รักเพิ่มมากขึ้นด้วย

    เรารู้เลยว่าคนที่ต้องนั่งรถเพื่อไปทำงานไกลๆ มันลำบากและเหนื่อยขนาดไหน หรือจะเป็นเพราะว่าเราชินกับการที่ไม่ต้องนั่งรถไปทำงานหรือเปล่า ตื่นเช้าก็เดินมาทำงานได้เลย

    ครั้งต่อไปเราก็ต้องไปหาที่เรียนโปรแกรมเพิ่มเติมอีก....ไม่รู้ว่างานนี้จะได้ไปไกลถึงที่ไหน......ไม่อยากจะคิดเลย แต่มันก็สนุกดีนะ....ว่าไหม

Create Date : 19 มิถุนายน 2552		1 comments
Last Update : 19 มิถุนายน 2552 11:48:49 น.
Counter : 547 Pageviews.
Share Tweet