ไปน่าน....
หนาวแล้วเลยอยากจะไปเป็นเด็กดอยซะหน่อย..รวมเพื่อน ๆ พี่ ๆ ได้มา 1 คันรถตู้มุ่งหน้าสู่ จ.น่าน (พึ่งรู้ว่ามีที่เที่ยว) ระยะทางทั้งหมด 668 กิโลเมตร ทางขึ้นเขาซะเป็นส่วนใหญ่ ต้องเผื่อเวลาเยอะเป็น 2 เท่า แต่วิวบนเขาสวยมาก ๆออกเดินทางวันพฤ 11 ธ.ค. 51 นัดเจอกันทุ่มครึ่ง แวะซื้อเสบียงที่โลตัสกว่าจะได้ออกจาก กรุงเทพฯ จริง ๆ ก็เกือบ 3 ทุ่ม (กองทัพเดินด้วยท้อง)เช้าวันศ 12 ธ.ค. 51 ตามโปรแกรมตั้งไว้ว่าจะไปดูทะเลหมอกที่ดอยเสมอดาว ผาชู้ แต่ด้วยคนขับไม่ชำนาญทาง และไม่เข้าใจกันเล็กน้อยทำให้ขึ้นไปดอยไม่ทัน เลยหันหัวเข้าไปเที่ยวในตัวเมือง จ.น่าน แทน(นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าขึ้นรถอย่าเอาแต่หลับสิยัยกะปิ!)05.00 น. ไปเดินตลาดเช้า หม่ำโจ้กกะต้มเลือดหมูปลอบใจไปคนละชามเติมพลังแล้วก็ออกเดินเที่ยววัดต่าง ๆ(เพื่อปล่อยให้คนขับนอน) 07.04 น. เจอหมอกมหาศาลบนสะพานข้ามแม่น้ำน่าน ชอบ ๆ มองลงไปไม่เห็นแม่น้ำเลย เตร็ดเตร่ถ่ายรูปแล้วก็นั่ง 3 ล้อ ไปวัดภูมินทร์กัน เดินข้ามถนนเยื้อง ๆ กันนิดหน่อยเป็นวัดพระธาตุช้างค้ำ ไปไหว้พระ แล้วก็แหงนคอดูพระธาตุ ตอนพระฉันเช้าพอดี... เดินย้อนกลับมาตรงข้ามวัดภูมินทร์ เป็นศูนย์ ททท. ไปขอแผนที่กันก่อนจะได้หลงน้อยหน่อย ฮี่ๆ เจ้าหน้าที่แนะนำว่าให้เดินลึกเข้าไปอีกหน่อยจะเจอวัดร่องขุ่น เอ๊ะ?เสาหลักเมืองที่นี่สวยมาก ๆ เป็นศิลปะปูนปั้นเหมือนวัดร่องขุ่นเลย จากนั้นก็ไปเดินเล่นในพิพิธภัณฑ์กัน ดูงาช้างดำ สัญลักษณ์ประจำจังหวัด หมดแรงแล้ว... _ _;10.00 น. ยังไม่เที่ยงแต่เราจะกิน!!! (โจ้กย่อยไปตั้งกะเดินโค้งแรกแล้ว)แวะร้านเฮือนฮอม หม่ำข้าวซอยไก่ ข้าวซอยเนื้อ ขนมจีนน้ำเงี้ยวไส้อั่ว พอพุงกางได้ที่ คนขับรถก็ตื่นพอดี เลยออกเดินทางไปนมัสการพระธาตุแช่แห้ง พระธาตุประจำปีเกิดปีเถาะ ไหว้พระ ทำบุญ สะเดาะเคราะห์กันไปตามประสาชาวพุทธ...สาธุ ที่นี่มีร้านกาแฟนั่งชิว ๆ อากาศเย็นสบาย ไปไหนต่อกันดีล่ะ? ได้ข่าวว่าวัดเขาน้อยเอารถขึ้นได้ งั้นไปเย้!!!!! ^0^Y12.13 นั่งรถขึ้นไปไหว้พระบนวัดเขาน้อย จากตรงนี้มองไปเห็นพระธาตุแช่แห้งด้วย เห็นวิว จ.น่าน โต้ยยย...และในเมื่อไม่ต้องปีนบันได 300 ขั้นแล้วก็เลยลองเดินลงบันไดดูนับได้ 303 ขั้นอ่ะ?? สงสัยเริ่มนับผิดขั้น แต่คงไม่ปีนขึ้นไปนับใหม่แล้วล่ะ เหอๆออกจากวัดก็่มุ่งสู่รีสอร์ท...จุฑามาศรีสอร์ทไกลเหมือนกัน แต่ต้นไม้แล้วก็วิวจัดสวยใช้ได้ พึ่งจะบ่าย 3 เสียดายเวลา อุตส่าห์นั่งรถมาตั้งไกล จะมานอนว่างกลิ้งไปกลิ้งมาทำไม....ก็เลยหาเรื่องออกไปเที่ยวน้ำตกตาดม่านกัน ลึกมากขอบอก ๆ แต่มีน้ำ (ค่อยยังชั่ว) น้ำเย็นเจี๊ยบเลยชอบ ๆ ขากลับจากน้ำตกแวะตลาดสดเทศบาล ต. เชียงกลาง ซื้อของไปปิ้ง ๆ ย่าง ๆ กัน มีขนม ของกินแปลก ๆ เยอะแยะ คนแถวนี้ปลูกข้าวโพดแต่ไม่ยักกะมีข้าวโพดขายแฮะ O_o?ห้องนอนเป็นห้องใหญ่(โรงนอน) 2 ห้องน้ำ อบอุ่นสบาย ตั้งโต๊ะกินข้าวกันด้านหน้าบ้านพัก มีเตาย่างให้เรียบร้อย อาหารอร่อยดี อิ่มแล้วก็นั่งชิว ๆ คุยกัน ก๊งเบียร์ตามประสา ว้นนี้มีฝนดาวตกด้วยแต่พระจันทร์เต็มดวงยิ้มแฉ่งสว่างมาก ทำให้มองไม่เห็น...ว้าเช้าวันส 13 ธ.ค. 51 ออกจากรีสอร์ทแต่เช้า คิดว่าเวลาคงเหลือเพราะจะไปแค่ดอยภูคา กะบ่อเกลือ เลยแถไปกะว่าจะแวะดูดอกท้อข้างทาง ปรากฏว่าหลงขึ้นเขาไปไม่ต่ำกว่า 3 ลูก เกือบสุดชายแดน เจอทุ่งบัวตองกะเนินเขากระหล่ำข้างทาง ให้แวะพอหายใจแป้วนิดนึงแล้วก็ไปต่อกันจนถึงสุดถนนมีหมู่บ้านมณีพฤกษ์ เด็ก ๆ ที่นี่เยอะมากเล่นกันคลุกฝุ่นน่าสนุก เจ้าหน้าที่อนามัยใจดีสวยด้วยจะเลี้ยงข้าวพวกเรา แต่ว่าดูจากอัตรากำลังแล้วเกรงใจเค้ามากมาย คิดว่าข้าวคงหมดถังกันเลยที่เดียวล่ะ คราวหน้าน่าจะมา HOME STAY ที่นี่มาก ชาวบ้านน่ารักอัธยาศัยดี... ขากลับแวะจุดชมวิวที่ต้องเดินไป 150 เมตร แต่ไม่ได้อะไรนอกจากวิวบนหอคอย ต้นไม้ทีบ ๆ กะเมื่อยขาฟรี ฮือ...T^Tในที่สุดก็กลับสู่เส้นทางปกติ หิวมากกกก........หม่ำขนมไปหมดรถแล้ว แวะกินข้าวที่ร้านในตัว อ. ปัว 14.44 น. แวะวัดปราง ไปลูบ ๆ คลำ ๆ ต้นดิกเดียมดูมันเต้น แล้วก็ไปแวะวัดต้นแหลงดูสถาปัตยกรรมไทลื้อ เอาล่ะขึ้นดอยภูคากัน!ถึงดอยภูคาเวลากำลังดียังไม่มืด กะว่าจะกางเต้นท์ ก่อกองไฟ นอนดูดาวกันให้โรแมนติก แต่ว่า....เจอเต๊นท์กองทัพมดมากันเป็นคณะใหญ่มาก คาดว่าจะเสียงดังหาความสงบมิได้เลยต้องลี้ภัยไปอยู่บ้านพักกัน แต่ว่าบ้านพักสวยมากกกกกกกกกกกกก.... >O< อยากมาอีก ๆ อยากพาพ่อกับแม่มาเสียดายมาถึงช้าไปนิด ไปบ่อเกลือไม่ทัน แล้วดอกชมพูภูคาก็ยังไม่บาน ที่บานแล้ว 2 ช่อก็อยู่ลึก (ขี้เกียจเดิน) แต่มีต้นก่วมภูคา ใบเหมือนใบเมเปิ้ลเลยสวยดี ว่าง.....เลยไปเดินสำรวจจุดชมวิว กับดูบ้านพักในอุทยานแห่งชาติขุนน่านนั่นแหล่ะ...มีบ้านพัก VIP ลานกางเต๊นท์ บ้านเกวียน(น่ารัก) ทำดีมาก ขากลับที่พักเจอหิ่งห้อยด้วย...เย้! มื้อเย็นสั่งกับข้าวของอุทยาน รสชาติไม่ค่อยโดนเท่าไหร่... แล้วก็ก๊งกันอีกตามระเบียบ อากาศเริ่มเย็น แต่ต่ำสุดวัดได้แค่ 17 องศาเอง ว้าๆ อยากหนาวๆ นอนดูดาวตก เห็นเป็นหางยาวววเลย แต่กว่าจะตกแต่ละดวง คอยกันแทบหลับ+คอเคล็ด เลยดูได้ 4-5 ดวงก็ถอยทัพไปนอนกัน วันนี้พระจันทร์ก็ยิ้มหน้าบานอีกละ ^______^เช้าวันอา 14 ธ.ค. 51 05.00 น. แหกขี้ตากันตื่นไปดูพระอาทิตย์ ออกไปถึงจุดชมวิวประมาณ 6 โมง รอพักใหญ่ๆ พระอาทิตย์ก็ยังไม่ตื่น ฮือออ..จะรีบมาทำไมเนี่ย? แต่หมอกเยอะสะใจไปเลย กว่าแสงจะทะลุหมอกมาถึงเราได้ พระอาทิตย์ก็ขึ้นสูงแล้วไปถ่ายรูปกะป้ายสูงสุดดอยภูคา เดินเตร็ดเตร่ชมวิวเล็งหนุ่มกันไปตามเรื่อง ขากลับ แวะไหว้ศาลเจ้าพ่อภูคา กลับบ้านพักกินโจ้ก กะมาม่าคัพเป็นมื้อเช้า (เดี๋ยวต้องหิวอีกแน่ๆ)09.00 น. ออกเดินทางกลับกรุงเทพฯ แวะหมู่บ้านร้องแง (>O<) เหมาผ้ากันมาคนละผืนสองผืนจากนั้นก็หลับ........... โผล่อีกทีที่แพะเมืองผี จ. แพร่ หม่ำส้มตำ น้ำตก ลาบเป็นมือกลางวัน แล้วไปเดิน ๆ ไต่ ๆ เนินดินสมแล้วที่เขาว่าต้องแวะ แล้วจะได้ไม่ต้องแวะอีกแล้ว มีต้นดิกเดียมด้วยแวะไปเขย่า เอ๊ย ลูบเล่น มันเต้นได้จริง ๆ ด้วย(มั้ง) มุ่งตรงสู่ กรุงเทพฯ เสียดายไม่ได้แวะวัดพระธาตุช่อแฮ (ไปทางไหนก็ไม่รู้) เพราะผิดเวลาไปเยอะแล้วถึงกรุงเทพเวลาโดยประมาณ 21.00 น. กว่า ๆ ขนาดไม่ได้แวะกินข้าวเย็นนะ ถึงบ้านกว่าจะอาบน้ำนอนเกือบเที่ยงคืน เด๋ววันจันทร์ต้องไปทำงานอีก สู้ๆ *^* z Z Z
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [