ทุกครั้งที่มองเหม่อ...จะมีเธออยู่ตรงนั้น
ท่ามกลางอากาศร้อนจัด อยู่ ๆ พายุฝนก็พัดเข้ามา จากที่ตั้งใจไว้ว่าจะไปดูดอกทานตะวันสวย ๆ ทุกอย่างก็พังทะลายลง....
แต่สิ่งหนึ่งที่ได้รับรู้จากเรื่องราวเลวร้ายคือ... ไม่ว่าจะเมื่อไหร่... เวลาผ่านไปนานแค่ไหน... เพื่อนก็ยังคงเหมือนเดิม....ยังรักและมีความห่วงใยให้เสมอ...
เย็นวันจันทร์ แวะไปหาเพื่อนสมัยเรียน....ฝนตกตลอดการเดินทาง ฉัน: "ไปสายแน่เลยรถติดมากมาย" เพื่อน : "ไม่เป็นไร มาถึงเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น รอได้ จะกินอะไรจะซื้อไว้ให้" อากาศหนาว..เปียกปอนกับสายฝนแต่ว่า...รู้สึกอบอุ่น
ขากลับ ดึกแล้วแต่ฉันยืนยันจะกลับห้อง เพื่อนๆ ก็เดินมาส่งขึ้นรถ เพื่อน : "ถึงห้องแล้วโทรมานะ" ฉัน : "คับผม" โบกมือลา ถนนมืดมาก แต่กลับรู้สึกดี....มีความห่วงใยติดตามมาส่ง
วันอังคาร .....เช้าวันใหม่ท้องฟ้าหม่นหมองมองไม่เห็นแสงสว่าง ฉันตื่นขึ้นมาแล้วก็ตั้งท่าจะนอนต่อ...ไม่ได้ไปดูทานตะวันแล้ว ไปดูหนังคนก็คงเยอะแยะมากมาย คิดได้ก็เอาหัวซุกหมอนนอนอุตุประชดชีวิต... "ผ๊มเป็งแพนด้ามาจากยี่ปุ่ง นามาฉะให้ฟามสดชื่ง" (เสียง sms เข้า)
ฉันผงกหัวมาจิ้มมือถือมั่ว ๆ อ่านแบบตาปรือ ๆ ว่า "พลอยกับโดมเลิกกันแล้ว" อ๊ะ ไม่ใช่ ๆ อันนี้ต้องอันนี้ "ถึงเมเจอร์แล้ว จองตั๋วได้รอบ 11 โมงนะ"
ลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว ไปดูหนังกับเพื่อน..spiderman3.เย้!
ไม่ว่าฝนจะตก ไม่ว่าใครจะทำอะไรให้เราเสียใจแค่ไหน เมื่อรู้สึกเหงา ร้องไห้ เสียใจ มองกลับไป...จะมีเพื่อน ๆ อยู่ตรงนั้นเสมอ.....รักเพื่อน ๆ จัง..
P.S. ตอนนี้เรารู้แล้วล่ะว่าควรจะแคร์ใคร...
Create Date : 02 พฤษภาคม 2550 |
|
10 comments |
Last Update : 2 พฤษภาคม 2550 13:41:09 น. |
Counter : 698 Pageviews. |
|
|
|