Maria-sama ga Miteru:Volume1 (ตอนที่ 3 ส่วนสุดท้าย)

Maria-sama ga Miteru:Volume1 (ตอนที่ 3 ส่วนสุดท้าย)

หลังเลิกเรียนวันศุกร์ มีการลองชุดที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของโรงเรียนมัธยมสตรีลิลเลี่ยน

"ต๊าย ตาย ช่างเป็นซินเดอเรลล่าที่งดงามจริงๆเลยนะจ๊ะ"

ชุดสีงาช้าง พร้อมด้วยเครื่องประดับสีทองและเงินที่ส่องประกายระยิบระยับนั้น ดูประณีตและงดงาม อีกทั้งยังเข้ากับซาจิโกะซามะอย่างหาที่ติไม่ได้ ทั้งหมดล้วนแล้วแต่ทำให้ผู้ที่ได้เห็นต้องถอนหายใจด้วยความชื่นชม

"หนูว่าตรงหน้าอกออกจะโล่งไปหน่อยนะคะ"

ซาจิโกะซามะพูดด้วยความกังวล แต่โรซา ฟัวติด้าที่กำลังจับจีบชุดแม่เลี้ยงของเธอกลับตอบออกมาว่า

"อ้าว อย่าเอาคอเสื้อมาปิดอย่างนั้นสิจ๊ะ มันต้องมีเซอร์วิสกันหน่อย"

"เซอร์วิสอะไรกันคะ"

"ก็เซอร์วิสด้วยเรือนร่างที่สวยงามของซาจิโกะ เพื่อแฟนๆของซาจิโกะไงล่ะ"

ว่าแล้วเธอก็จับซาจิโกะซามะหมุนกลับไปเผชิญหน้ากับยูมิที่กำลังลองชุดของพี่ สาวบีอยู่

"เป็นไงจ๊ะยูมิจัง?แบบนี้ดีแล้วใช่ไหม?"

"เอ่อ ค่ะ ค่ะ แน่นอนค่ะ"

ถึงจะเป็นคำตอบที่เหมือนกับถูกบีบให้ตอบกลายๆ แต่การได้เห็นเนินอกขาวๆของซาจิโกะซามะแบบวับๆแวมๆแบบนี้ ก็ทำให้รู้สึกว่าเธอดูเซ็กซี่และสวยงามมาก ถึงแม้ว่าพวกเธอทั้งหมดนั้นจะเป็นเด็กผู้หญิง แต่การแสดงให้เห็นถึงความงามเช่นนี้ก็เป็นเรื่องสำคัญเช่นกัน

"งั้นเหรอ?"

ซาจิโกะซามะถามซ้ำเพื่อความแน่ใจ ยูมิจึงพยักหน้ารับอย่างแข็งขัน ถึงแม้ว่าเธอเริ่มจะคุ้นเคยบ้างแล้ว แต่การได้เห็นสาวสวยในระยะประชิดเช่นนี้ก็ยังทำให้เธอรู้สึกประหม่าเหมือน เคย ยิ่งในวันนี้ยังเพิ่มพลังการโจมตีด้วยชุดนั้นอีกด้วย

"ถ้ายูมิว่าอย่างนั้น หนูก็ไม่ว่าอะไรค่ะ"

ซาจิโกะซามะถอยทัพไปอย่างง่ายดายผิดคาด เธอเดินไปหาโรซา ชินองซี พลางถามว่า"แล้วเรื่องผม จะทำยังไงดีคะ?"

"ดูพูดเข้า วางแผนอะไรไว้อีกล่ะ"

โรซา ฟัวติด้าที่กำลังติดกระดุมที่หลังของยูมิกล่าวคำพูดที่ทำให้ยูมิรู้สึก เหมือนถูกสาดด้วยน้ำเย็น ถึงจะเป็นยูมิก็เถอะ คงไม่ถึงกับไม่เข้าใจหรอกว่า "ถ้ายูมิว่าอย่างนั้น" มันมีนัยอะไรบางอย่างอยู่

"ต๊าย ตาย หน้าอกยูมิเล็กกว่าที่คิดเอาไว้ซะอีกนะ แบบนี้คงต้องปรับให้ชุดเล็กลงอีกหน่อยแล้วล่ะ"

ชุดที่ตัดไว้สำหรับบทที่ยังไม่ได้กำหนดตัวผู้แสดงนั้น มีขนาดใหญ่กว่าสัดส่วนของนักเรียนทั่วไปเล็กน้อย แต่ถึงจะบอกว่าใหญ่กว่าเล็กน้อยก็ตาม แต่ตรงเอวกลับเข้ากันได้พอดี ขณะที่ส่วนหน้าอกนั้นกลับใหญ่กว่ามาก จึงทำให้ยูมิรู้สึกเศร้า

ขณะที่สมาชิกชมรมการฝีมือกำล้งใช้หมุดกลัดชุดเพื่อกำหนดขนาดอยู่นั้น ซาจิโกะซามะก็พูดขึ้นว่า "เดี๋ยวก่อน" แล้วเธอก็รีบเดินตรงเข้ามา

"พี่จะลองชุดนั้นด้วย"

"เอ๋?"

"เอ้า แลกกัน"

ซาจิโกะซามะถอดชุดสีงาช้างออกอย่างรวดเร็วแล้วยื่นให้ยูมิ

"อย่าลืมนะว่าเรายังไม่ได้ตัดสินใจกันว่าใครจะรับบทซินเดอเรลล่า เอ้า รีบถอดชุดนั้นเร็วเข้า"

"ซะ..ซาจิโกะซามะ เดี๋ยวค่ะ..."

แต่ซาจิโกะซามะไม่มีทางยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ ในที่สุดยูมิก็ไปจนมุมเอาที่ผนังห้อง ไม่มีใครเข้ามาช่วย ยิ่งไปกว่านั้น ทุกคนกลับหยุดมือและหันมาดูด้วยความสนุกสนาน

"ช่วยด้วยค่า!"

ยูมิหันหลังกลับ แล้วกระดุมของเธอก็ถูกปลดออก

"หว๋า!"

หยุดคุยกันก่อน หยุดคุยกันก่อนสิคะ แต่เธอก็ไม่อาจจะรวมความกล้าที่จะพูดได้ เธอวิ่งหนี เพราะงั้นก็เลยถูกไล่ตาม ซึ่งถ้าเธอยอมถอดเสื้อเองตั้งแต่แรก ก็คงไม่ต้องโดนจับถอดแบบนี้

"..."

"อ๊า ยูมิจังน่ารัก น่ารัก น่ารัก"

เหล่ากุหลาบชมเธอแบบนั้น แต่สายตาพวกเธอกลับมองแต่ซาจิโกะซามะ ผู้ซึ่งเฉิดฉายอยู่ในชุดของพี่สาวบี

"ใครก็ได้ ขอผ้าเช็ดหน้า อ้อ ผ้าเช็ดตัวดีกว่านะ"

โรซ่าฟัวติด้าเอาผ้าเช็ดตัวที่ได้มา ม้วนมันด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วยัดลงไปตรงหน้าอกของยูมิ

"อืม...ผ้าเช็ดตัวหนึ่งผืน ไม่ก็ซาละเปาสองลูกคงพอไหว"

และด้วยเหตุนี้ ยูมิจึงมีอะไรๆพออวดเขาได้บ้าง แต่มันก็ดูโป๊เอาการ

"เอ่อ หนูว่าตรงหน้าอกมันออกจะโล่งไปหน่อยนะคะ...."

ยูมิพูดพร้อมกับชี้ไปตรงหน้าอก ซึ่งคงจะดูดีกว่านี้ถ้าเธอสวมบราแบบดันทรง

"แต่เมื่อกี้เราบอกเองว่าไม่เป็นไรไม่ใช่เหรอ ยูมิ"

ซาจิโกะซามะเอียงคอ

เอ่อ หนูพูดแบบนั้นก็จริงค่ะ แค่ตอนนั้นหนูไม่คิดว่าจะต้องสวมเองนี่คะ

"งั้น ที่ซาจิโกะซามะถามหนูตอนนั้น ก็เพราะคิดเผื่อว่าหนูจะต้องใช้ชุดนี้ด้วยเหรอคะ?"

"แน่อยู่แล้ว"

มีนัย"พึ่งจะรู้เหรอยะ?"อยู่ในน้ำเสียงนั้นด้วย

นั่นเป็นคำอธิบายว่าทำไมเธอถึงพูดว่า "ถ้ายูมิว่าอย่างนั้น..." ยูมิรู้สึกว่าตัวเองงี่เง่าสิ้นดีที่หลงตื่นเต้นไปเอง

แต่ที่สำคัญกว่านั้น

ซาจิโกะยังไม่ยอมแพ้เรื่องการเปลี่ยนบท

"โรซา ฟัวติด้า อันนี้เป็นยังไงบ้างคะ?"

สมาชิกชมรมการฝีมือคนหนึ่งยื่นสิ่งของสีขาวให้ดู แว๊บแรกที่เห็นนั้นเหมือนกับว่ามันเป็นหมอนปักเข็ม แต่ด้วยรูปร่างที่ไม่สม่ำเสมอของมันนั้นดูราวกับเป็นเครื่องประดับมากกว่า ทั้งคู่จัดเป็นชุดเดียวกัน แล้วยูมิก็นึกออกว่ามันคือ...

"แผ่นรองไหล่"

หลายคนตะโกนขึ้นพร้อมกัน

"ทั้งวัสดุและขนาดเหมาะสมดีมาก"

"หนูคิดว่าบราดันทรงคงมีของพวกนี้อยู่ข้างในด้วยค่ะ"

"หืม...ขอถามหน่อยได้ไหมจ๊ะว่าเธอรู้ได้ยังไง?"

"หนูไม่ได้ใช้มันนะคะ"

ชมรมการฝีมือตอบเกี่ยวกับบราดันทรงอย่างตระหนก ส่วนยูมิก็ไม่สามารถออกความเห็นใดๆได้

อย่างไรก็ตาม แผ่นรองไหล่ก็จัดว่าเป็นส่วนประกอบที่สำคัญมาก เนื่องจากเรือนร่างที่เยี่ยมยอดของซาจิโกะซามะ อีกทั้งไม่ว่ายูมิจะต้องแสดงบทซินเดอเรลล่าหรือพี่สาวบี ก็จำเป็นต้องใช้มันดันหน้าอกด้วยกันทั้งนั้น

Maria-sama ga Miteru:Volume1 (จบตอนที่ 3 วันพุธแห่งความกระวนกระวาย,วันศุกร์แห่งการต่อสู้)

Create Date : 09 กรกฎาคม 2553		5 comments
Last Update : 9 กรกฎาคม 2553 18:28:45 น.
Counter : 5372 Pageviews.
Share Tweet