Bloggang.com : momoka : New Breath of Love Ep.1(สายลมแห่งรัก)

New Breath of Love Ep.1(สายลมแห่งรัก)

เปิดเรื่องมาก็ว่าด้วยวิถีชีวิตของคนเมืองที่ต้องเร่งรีบทำงานกันแต่เช้าล่ะ

เธอคนนี้ Lin Jianghui สาวแบงก์ที่จริงจังมุ่งมั่นกับชีวิต หนุ่มคนนี้ Kai Xu ไดเร็กเตอร์มือดีของบริษัทเอเยนซีโฆษณาที่มองโลกในแง่ดี มีอารมณ์ขัน แถมป๊อปในหมู่สาวๆ และเขา Huang MingZheng นักธุรกิจหนุ่มแสนภูมิฐานที่จริงจังกับชีวิต ทั้ง 3 คนคงถูกชะตาเล่นตลก บังเอิญมาเจอะเข้ากันได้ (ก็ตอนที่มามิดู แหมมันเข้าคนละประตูเล้ย แต่ก็มายืนอยู่ร่วมกลุ่มจนได้)

Kai Xu คงนอนดึกล่ะ เผลอหลับไปนิดทำหนังสือหล่นลงไปโดน MingZheng เข้า แหมก็ขอโทษขอโพยแล้ว แต่คุณ MingZheng ก็ดันใช้เท้าเลื่อนหนังสือของ Kai Xu อะโห เต๊ะท่าชะมัด Kai Xu คิดในใจ รถไฟแล่นไปเรื่อยอยู่ๆก็เลี้ยวโค้งรวดเร็วคนในรถเซกันถ้วนหน้า MingZheng ทรงตัวไม่อยู่เผลอไปชนเข้ากับ Jianghui MingZheng ทำหน้ากระอักกระอ่วนเล็กน้อย เหอะๆพ่อ Kai Xu ก็เลยคิดอะไรขึ้นมาได้(ขอเอาคืนละกันนะ)

Kai Xu : นี่คุณ คุณเพิ่งจะจูบโดนผู้หญิงคนนี้ไปนะ คุณควรจะขอโทษเธอซะ เอ่อคุณผู้หญิงรับรองว่าผมจะช่วยคุณเอง(เล่นกันแบบนี้เลยแฮะ ข้อหารุนแรงนะนั่น)
MingZheng : ผมก็ขอโทษเธอไปแล้วนะ คุณจะเอาอะไรอีก
Kai Xu : คุณรู้ไหมไอ้ที่คุณเพิ่งทำไปน่ะมันเป็นการละเมิดทางเพศ ถ้าคุณ Lin Jianghui ถูกล่วงเกินเนี่ยคุณก็มีปัญหาแล้ว
MingZheng : ก็ผมขอโทษเธอแล้วนี่นา(มันจะเอาอะไรกับผมเนี่ย) คุณต้องการอะไรกันเนี่ย
Jianghui : เออ ฉันไม่เป็นไร ไม่เป็นไรจริงๆ
Kai Xu : คุณควรขอโทษให้จริงจังกว่านี้สิ นี่คุณผู้หญิงไม่ต้องไปกลัว
MingZheng : คุณจะให้ผมทำอะไร
Kai Xu : ไอ้ที่คุณทำน่ะมันไม่ใช่แค่โดนตัวนะ มันเป็นการจูบ(ผู้โดยสารพากันโห่ร้องเห็นด้วยกับ Kai Xu แต่นะสีหน้า Jianghui บอกว่าพูดแบบนี้เอก็รู้สึกขายหน้าพอแล้ว)
MingZheng : โอเคๆ เอ้านี่นามบัตรผม ถ้าคุณต้อการคำขอโทษหรือให้ผมทำอะไรก็บอกแล้วกัน
Jianghui : จริงๆแล้ว ฉันไม่เป็นไร ไม่ต้องให้ก็ได้
MingZheng : รับไว้เหอะคุณ ไม่งั้นคุณคนนี้คงไม่ยอมปล่อยผมไปแน่ๆ ขอนามบัตรคุณด้วยละกัน (คราวนี้ Jianghui ทำหน้าตาแบบบอกบุญไม่รับยื่นนามบัตรส่งๆไป ขณะที่ Kai Xu แอบยิ้มขำกับท่าทีของ MingZheng)
MingZheng : แค่นี้คงพอใจแล้วใช่ไหม ผมไปล่ะ
Kai Xu : ก็โอเคล่ะนะ

หลังจากแก้เผ็ดได้ดูเหมือน Kai Xu จะสบายใจขึ้น Jianghui หายมึนงงกับเหตุการณ์เล็กน้อยก่อนจะมองอีตาคนที่ทำให้เธอมีปัญหาแต่เช้า เสียงโทรศัพท์ของชายหนุ่มดังขึ้น ดูท่าจะตกใจอะไรสักอย่างก่อนจะรีบวิ่งออกจากรถไฟไป มันอะไรกันเนี่ยแต่เอาเถอะ รีบไปทำงานดีกว่า

Jianghui มาถึงที่ทำงานทันเวลาพอดี รีบแทบแย่เดี๋ยวเสียประวัติหมด ก่อนจะทำท่ามุ่งมั่นเดินเข้าไปทำงานเหมือนอย่างเคย มาถึงปุ๊บก็เปิดหน้าจอคอมปั๊บเตรียมพร้อมทำหน้าที่

เพื่อนสาวผู้ร่วมงาน Cindy และ Shirley เดินคุยเข้ามาหัวข้อสนทนาก็ประมาณว่า Cindy ติดต่อคบหากับผู้จัดการบริษัทที่เธอทำธุรกิจด้วย และเขาก็ให้ของขวัญฉลองวันวาเลนไทน์จากเขา Cindy เชื่อว่าเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานไปกันได้
ขณะที่ Jianghui ไม่เห็นด้วยกับหลักการนั้น เธอเห็นว่ามันไม่ใช่วิธีการของมืออาชีพ Cindy สวนกลับไปว่าการเป็นมืออาชีพนั้นแต่ะคนก็มีวิธีแตกต่างกันออกไป ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนสิ่งสำคัญ คือผลของมันต่างหาก ดูเหมือนจะมีการวางมวยย่อมๆ คนกลางอย่าง Shirley เลยต้องไกล่เกลี่ย
Cindy ไม่พอใจหาว่า Jianghui ไม่ยอมรับฝีมือในการทำงานของเธอ เธอเลยข่มไปว่าลูกค้าที่เธอดีลด้วยตกลงร่วมทุนกับริษัทแล้ว ซึ่งวันนี้บริษัทคงจะได้เงิน ทว่า Jianghui กลับบอกว่าวันนี้ไม่เหมาะที่จะซื้อขายหุ้นดอลลาร์ ก่อนที่จะมีเรื่องไปกว่านี้ ผู้จัดการก็ออกมาบอกข่าวค่าเงินดอลลาร์ตก ดังนั้นจะส่งผลกระทบต่ออัตราการแลกเปลี่ยนเงิน RMB ดังนั้นให้ระวังเกี่ยวกับเงินดอลลาร์ไว้ เพราะมันมีผลจ่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจที่จีนมีกับทาง EU สรุปแล้วหัวหน้าก็ชมเชยงานของ Jianghui Cindy บ่นไม่พอใจคิดว่า นางเอกของเราแกล้ง ไม่ยอมบอกข้อมูลการเงินที่ถูกต้องทำให้เธอสูญเสียลูกค้า (เออนะตัวเอาแต่แต่งตัวสวย ไม่สนใจงานแล้วมาพาลคนอื่นอีก)

Lisa กับจอนห์สัน ขัดแย้งกันในเรื่องการเอกใช้สีในงานออกแบบชิ้นหนึ่ง Lisaต้องการใช้สีส้มในชิ้นงานของเธอ

ขณะที่ จอห์นสันที่เป็นไดเร็กเตอร์แผนกดีไซน์ต้องการใช้สีน้ำเงิน เมื่อตกลงกันไม่ได้ Lisaโมโหมากเธอเรียกจอห์นสันให้ลงไปข้างล่างที่ทำเป็นลานกว้างมียกพื้นเหมือนเวทีมวยตั้งอยู่ ก่อนจะท้าให้เขาชกสู้กับเธอเพื่อตกลงเรื่องสีที่จะใช้ในงาน ทั้งคู่ก็ต่างชกต่อยกันเพื่อหาข้อสรุป Lisaโมโหที่แพ้จอห์นสัน ก่อนที่จะโวยวายต่อ Kai Xu ก็วิ่งหน้าตื่นเข้ามาห้าม

ทันทีที่เห็นหน้า Kai Xu เธอก็โวยวายใส่ชายหนุ่ม Kai Xu พยายามไกล่เกลี่ยและบอกว่าเดี๋ยวเขาจัดการให้เอง และถามLisaว่าเช้านี้ดื่มน้ำแล้วรึยัง Lisaทำหน้าไม่พอใจบอกว่าเธอไม่ชอบดื่ม ชายหนุ่มยังคงใจเย็น บอกข้อดีของการดื่มน้ำว่ามันดีต่อสุขภาพและทำให้ผิวพรรณดี(เอ่อ Kai Xu คุณอยู่กรมอนามัยรึยังไงเนี่ย) Lisaเลยสงบลงก่อนจะเดินปึงปังหนีไป

Kai Xu คุยกับจอห์นสันและบอกว่า คุณเป็นคนดูแลแผนกนี้น่าจะตัดสินใจได้ว่าจะใช้สีอะไรในงาน จอห์นสันหัวเราะเขาบอกว่าเขาตกลงใช้สีส้มแล้ว Kai Xu หัวเราะแล้วบอกว่าดูเหมือนกฎที่เขาตั้งขึ้นจะใช้ได้ผล (ลานที่ตั้งนี่มีไว้เพื่อเวลาผู้ร่วมงานขัดแย้งกัน จะใช้มันในการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งได้)
จอห์นสัน : พอเหงื่อออกก ได้เคลื่อนไหวก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้น ความคิดแล่นปรู๊ด สามารถคิดงานได้โดยไม่มีอคติ
Kai Xu : ก็ดีแล้ว แต่ว่ากฎนี้ใช้ได้กับทุกคนแหละยกเว้นLisa
จอห์นสัน : ทำไมล่ะ บอส
Kai Xu : เอาน่า บอกเรื่องนี้กับทุกคนด้วยก็แล้วกัน (นั่นดิ อะไรจะให้อภิสิทธิ์ขนาดนั้น อิจฉานะเฟ้ย)

อีกด้านหนึ่ง ในห้องทำงานผู้บริหาร
MingZheng เพิ่งกลับมาจากอเมริกาเข้ามาบริหารงานบริษัทสาขาที่เซี่ยงไฮ้ เขาเล่าให้เลขาที่เป็นเหมือนญาติสนิทว่า วันนี้เกิดเรื่องเข้าใจผิด

ที่รถไฟใต้ดิน ที่เซี่ยงไฮ้คงมีธรรมเนียมว่าเวลาทำผิดต้องขอโทษ เขาควรจะขอโทษเธอคนนั้นยังไงดี คุณลุงเลขาบอกว่าถ้าของโทษหญิงสาว

คงต้องให้ดอกไม้ เขาให้เลขาคนที่สนิทจัดการส่งดอกไม้ไปให้ ขนาดการ์ดขอโทษก็ยังให้เลขาคิดให้ (เออนะ พ่อคนนี้ไม่เคยทำอะไรเองเลยแฮะ สั่งตลอด)

แม่ของ MingZheng คุยกับเขาผ่านทางคอมพิวเตอร์(ไฮโซชะมัด ไม่คุยทางโทรศัพท์ด้วย) ทำนองว่าคิดถึงลูกชายเพราะเขามาอยู่ที่เซี่ยงไฮ้คนเดียว และก็ประสาคนแก่ อยากมีหลานแก้เหงา ก็ MingZheng อายุก็ปาเข้าไปเกือบจะ 40 อยู่แล้วยังไม่แต่งงานอีก ตั้งแต่เลิกรากับโซเฟียแฟนเก่าไป MingZheng ก็ไม่คบหาใครอีก แถมให้เขาพยายามหาคู่ดูตัวให้ได้ ฟังแล้ว MingZheng ก็เกิดอาการเครียดท้องไส้ปั่นป่วนจนต้องเข้าห้องน้ำ คุณเลขาของอีตา MingZheng ยังคงห่วงใยเจ้านายที่เขาเห็นมาแต่เด็กอย่างจริงจัง เห็นอาการเครียดของเจ้านายที่เป็นเหมือนกับลูกชายคนหนึ่งก็เลยแนะนำให้เขาไปที่ Single Club ซึ่งเป็นบริษัทที่จัดหาคู่ตามคุณสมบัติที่เราระบุไป MingZheng เห็นว่ามันคงเป็นวิธีที่ดีทางหนึ่งที่แม่ของเขาจะได้มาบ่นจู้จี้กับเขาอีก

ภาพตัดกลับมาที่Lisaกับ Kai Xu ในห้องทำงาน (โอ้โห! คุณน้องกล้าเล่นแบบนี้เลยนะ)
Lisa : คิดๆ สิ ว่าตอนนี้ฉันควรจะทำอะไรดีในสถานการณ์นี้ (คือยังโกรธเรื่องงานที่ทำอยู่จากตอนก่อนไงไอ้สีส้มกะสีน้ำเงินนั่นแหละ)
Kai Xu : นี่ผมอยู่กับคุณตลอดทั้งคืนเพื่อคุณและตอนนี้ก็ต้องลำบากลำบนกับคุณทั้งวันนี่อีก ไม่มีทางหรอก
Lisa : น่าๆ ฉันรู้ว่าคุณน่ะเป็นคนที่ดีที่สุด
Kai Xu : คุณก็รู้นี่นาว่าผมไม่มีทางไม่ทำอะไรเพื่อคุณ แต่คุณน่ะเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถที่สุดในบริษัทเราเลยนะ ถ้าคุณไม่ทำงานนี้แล้วจะให้ผมทำไงล่ะ
Lisa : บางทีผู้หญิงที่มีความสามารถก็มีปัญหาเรื่องความคิดเหมือนกันนะ
Kai Xu : ถ้างั้นคุณจะทำอะไรล่ะ
Lisa : ฉันมีงานทำเยอะแยะไปหมดแหละ ฉันจะอยู่กับคุณและเฝ้ามองคุณ
Kai Xu : คุณไม่เบื่อบ้างรึไงที่เฝ้ามองผมมาหลายปีแล้วเนี่ย
Lisa : ไม่มีทาง คุณน่ะเป็นเหมือนตุ๊กตาที่บ้านฉันนั่นแหละ ฉันโตมากับมันจนทุกวันนี้ฉันยังกอดจนหลับไปพร้อมกับมันอยู่ทุกวัน และก็ไม่มีวันเบื่อด้วย (อึ๊ย ว้าว! ช่างเป็นประโยคที่สุดยอดมาก)

Kai Xu : อ้า ในใจคุณเนี่ย ผมเป็นได้แค่ตุ๊กตาของคุณ
Lisa : ใครบอกล่ะ คุณสำคัญกว่าตุ๊กตาของฉันอีก สัญญานะ คุณต้องช่วยเป็นตุ๊กตาของฉันต่อไป (ทำท่าอ้อนต่อไป เออคู่นี้เขาหวานแหววมาตั้งแต่เปิดฉากเลยนะเนี่ย เกรงใจคนดูบ้างดิ)
Kai Xu : โอเคๆ ผมยอมแพ้คุณแล้ว

ในอีกด้านที่ธนาคาร มีคนส่งพัสดุมาถึง Jianghui เธอเองก็สงสัยว่ามันเป็นจดหมายอะไรเหมือนกัน ทว่าเพื่อนสาว Shirley กลับบอกเธอว่าเป็นจดหมายจากพวก Head Hunterหรือเปล่า(หมายถึงบริษัทที่มองหาคนที่มีคุณสมบัติดีเข้าทำงานในหน่วยงานที่มีชื่อเสียง) เพราะ Jianghui น่ะเป็นคนที่เก่งและมีความสามารถที่สุดในธนาคารเลย ทว่าเรื่องนี้ Jianghui กลับไม่ออกความเห็นใดๆ เพราะวันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ เลยมีคนส่งดอกไม้มาให้สาวๆในออฟฟิศกันเยอะ Jianghui ได้แต่มองเพื่อนร่วมงานรับดอกไม้เป็นของขวัญแบบเฉาๆ (เออนะก็ยังคงรู้สึกเหมือนสาวๆทั่วไปบ้างล่ะ) Cindy ได้รับช่อดอกไม้ช็อกโกแลต เธอเลยเดินมายื่นให้ Jianghui แต่หญิงสาวปฏิเสธเพราะไม่ชอบของหวาน Cindy เลยได้ทีพูดข่มเธอทำนองว่าให้ลองทานดูนี่เป็นของวันวาเลนไทน์นะ แต่คิดว่าเธอคงไม่มีโอกาสได้รับหรอก (เออมันน่าเชียวพูดได้ไงเนี่ย)

แต่แล้วก็มีคนส่งดอกไม้มาให้ Jianghui ช่อใหญ่ หญิงสาวยังงงเล็กน้อย ใครส่ง แล้วเธอก็เห็นการ์ดที่เขียนให้เธอ คนส่งคือ MingZheng ผู้ชายที่ทำให้เธอขายหน้าแต่เช้านั่นเอง

กลับมาที่คู่หวานอีกที Kai Xu กำลังวาดภาพหญิงสาวอยู่ ดูเขาไม่พอใจเท่าไหร่ เพราะยังวาดดวงตาของ Ailing ไม่ได้ (อันนี้หมายถึงภาพผู้หญิงคนนี้ค่ะ เป็นภาพที่ชื่อ เอเดรียนของนักวาดรูปเรอนัวร์) Lisaไม่สนใจกับท่าทางไม่พอใจของ Kai Xu เธอถามอีกฝ่ายว่า
Lisa : จำได้รึเปล่าวันนี้วันอะไร
Kai Xu ทำไขสือไม่รู้เรื่อง ทำท่านึกว่าวันนี้วันอะไร
Lisa : คุณไม่รู้รึว่าแกล้งกันแน่ วันนี้มันวันวาเลนไทน์ อย่าบอกนะว่าลืมว่าวันนี้สำคัญกับเรายังไง
Kai Xu : จะลืมได้ไง วันนี้เป็นวันที่เราเจอกันเมื่อ 7 ปีก่อน
Lisaทำงอนเล็กๆ ก่อนจะถามเขาจะทำอะไรให้เธอในวันนี้ คงไม่ใช่ดอกไม้หรือช็อโกแลตหรอกนะ Kai Xu หัวเราก่อนจะบอกว่าดูถูกเขาไปหน่อยล่ะ คนแบบเขาไม่ทำอะไรโหลแบบนั้นหรอก

ด้าน Jianghui มานั่งอ่านจดหมายที่ส่งมาจากบริษัทหางานจริงๆนั่นแหละเธอบ่นกับตัวเอง พนักงานดีเด่นแต่ยังไม่ได้แต่งงาน ทำท่าจะฉีกทิ้ง เพื่อนสาว Shirley ก็เข้ามาห้ามและบอกว่าเธอก็ได้รับจดหมาย ก่อนจะบอกว่า ผู้หญิงเรามี 2 ทางให้เลือก ทางแรกก็ถูกเลือกที่จะได้ทำงานกับบริษัทที่ดีๆ กับทางเลือกที่ 2 เลือกหาแฟนดีๆ สักคน Shirley แนะนำ Jianghui ให้ไปบริษัทหาคู่ดู ลองเปิดโอกาสให้ตัวเองดู ในชีวิตครั้งนึง เธอคงไม่อยากไร้คู่หรอกนะ

ทำท่าเหมือนไม่สนใจแต่ Jianghui ก็ไปที่นั่นจนได้ พนักงานต้อนรับอย่างดีพร้อมขอข้อมูลอย่างละเอียดในการประมวลผลหาคู่ทางเครื่องคอมพิวเตอร์ Jianghui ให้ข้อมูลชายในฝันของตัวเองว่าจะต้องสูง 180 ซม. หนัก 75 กก. มีอาชีพมั่นคงตำแหน่ง GM หรือ CEO ก็ดี มีรายได้รวมต่อปี 1 ล้าน อายุควรมากกว่า 4-6 ปี เพราะเธอเชื่อว่าผู้ชายอายุมากกว่าจะรับผิดชอบได้ดีกว่า (เอ่อ..สเปกคุณน้องสูงมาก 30 แล้วนะ เลือกขนาดนั้นจะเจอไหมอ่ะ)

ส่วน MingZheng รายนี้งานยุ่งจนไม่มีเวลาไปที่บริษัทด้วยตัวเองใช้คอมพิวเตอร์เป็นเครื่องมือ ยุ่งอะไรนักหนานะ

คุณสมบัติพอกันต้องการผู้หญิงที่เข้าอกเข้าใจเขาดีมีความอดทนสูงไม่จำเป็นต้องคอยดูแลเธอตลอดเวลา(เพราะบางทีเขาอาจยุ่ง จนไม่มีเวลาเอาใจเธอ) ที่สำคัญอายุต้องไม่กว่าเขามากนัก อ่อนกว่า 3-5 ปีก็น่าจะดี ถ้าน้อยกว่านั้นเขาไม่ชอบ ผู้หญิงเด็กกว่ามักมีจิตใจไม่มั่นคง และมักจะคุยกันไม่รู้เรื่อง คุณสมบัติพวกนี้มันขั้นต่ำที่สุดของผมแล้ว พวกคุณจะหาให้ผมได้ไหม

ทั้งคู่เกิดอยากรู้ว่าคู่ของตนจะเป็นใคร เลยถามเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่ประมวลผลออกมา ชื่อที่ได้ยินทำเอา MingZheng และ Jianghui อึ้ง นึกถึงเรื่อบนรถไฟเมื่อเช้า มันบังเอิญขนาดนั้นเลย เขาชายหนุ่มจาก Weihan Group เธอ หญิงสาวบนรถไฟเมื่อเช้า

Jianghui เซ็งจัดเธอไม่อยากได้เขาเลยก็พฤติกรรมเขาเมื่อเช้าทำให้เธอรู้สึกแย่นิดหน่อย เสียงโทรศัพท์ของแม่เธอดังขึ้น มารบเร้าเธอเรื่องหาเนื้อคู่หรือมีคนรักซะที ผู้หญิงอายุจะ 30 อย่างเธออยู่คนเดียวผิดตรงไหน แถมนัดให้เธอไปทานข้าวเพื่อจะได้เห็นหน้าตาคู่นัดบอดที่แม่หาให้ ปฏิเสธแม่ไม่ได้ก็ต้องยอมไป
ด้าน Fengyi แม่ของ Jianghui ก็ดีอกดีใจ เพราะคู่ดูตัวที่เธอจะแนะนำให้ลูกสาวเป็นหลานชานของเพื่อนเธอ แถมคุณสมบัติคู่ควรเหมาะกับลูกสาวเป๊ะ ทว่าคนเป็นพ่อทำหน้าเมื่อยกับความเจ้ากี้เจ้าการของภรรยา คนที่จะคบกันมันลูกสาวนะไม่ใช่ Fengyi

บ่ายวันเดียวกัน Kai Xu เดินยิ้มระรื่นเข้ามาบอกลูกน้องในออฟฟิศว่า วันนี้วันวาเลนไทน์ ทุกคนกลับเร็วได้ แต่ว่างานที่ได้รับมอบหมายต้องทำให้เสร็จด้วยห้ามช้าเกินกำหนดส่งเด็ดขาด (เป็นหัวหน้าที่น่ารักจริงๆเลย) ทุกคนต่างดีใจรีบเก็บของกลับบ้าน Lisaดีใจสุดๆ ก่อนเดินเข้าไปหา Kai Xu เพื่อจะออกไปฉลองข้างนอกด้วยกัน ทว่าชายหนุ่มปฏิเสธพร้อมบอกว่าขอเคลียร์งานก่อน

Kai Xu ขอเวลา 30 นาที ทว่า 30 นาทีผ่านไป งานก็ยังไม่เสร็จ(ที่จริงแล้วงานที่ว่าก็คือเซอร์ไพรส์คืนนี้แหละ) Lisaเข้ามาต่อว่าเขา ก่อนจะวิ่งหนีเขาออกไปจากบริษัท ชายหนุ่มจึงได้แต่วิ่งตามอีกฝ่ายไป จอห์นสันได้แต่แอบมองบอสกะLisa รู้ดีว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์รักเขาข้างเดียวก็งี้ล่ะ อย่างเขาจะไปสู้บอสได้ไง เซ็ง!

ส่วน Jianghui ก็กำลังสับสนชีวิต เธอไม่อยากดูตัวที่แม่จะหาให้เย็นนี้ กะไม่ไปนั่งทำงานของตัวเองไปดีกว่า แต่ Shirley เพื่อนสาวไม่ยอม ระอากับท่าทีของหญิงสาว ก่อนจะแนะนำว่า
Shirley : เธอควรจะออกไปเปิดหูเปิดตาข้างนอก บางทีเธออาจจะเจอคนที่ใช่ก็ได้
Jianghui : เป็นไปไม่ได้หรอกที่ฉันจะเจอเจ้าชายขี่ม้าขาวน่ะ (หญิงสาวไม่เชื่อเรื่องนี้เท่าไหร่หรอก)
Shirley : อะไรก็เกิดขึ้นได้ในสถานการณ์ที่ไม่น่าเป็นไปได้ทั้งนั้นแหละ ตอนนี้เธออาจรู้สึกไม่ดี เอาเป็นว่าลองให้โอกาสตัวเองดูน่า

Jianghui เดินออกจากบริษัทแบบเซ็งๆ เหนื่อยๆ ประมาณว่าเจ้าชายที่ไหนจะโผล่ออกมากัน แล้โทรศัพท์ของแม่ก็โทรมาตามอีก ขณะที่คุยกันอยู่ หญิงสาวคนหนึ่งที่วิ่งมาอย่างเร็วก็ชนเธอเข้าเต็มแรง จนเธอเสียหลักล้ม ส้นรองเท้าหัก เจ้าตัวนึกในใจว่าวันนี้มันวันอะไรเนี่ยมีแต่เรื่อง นั่งมึนงงอยู่กับเหตุการณ์เธอก็เห็นชายหนุ่มอีกคนวิ่งตามผู้หญิงคนนั้นไป (อืม นึกภาพอลิศวิ่งตามกระต่ายในหนังเรื่อง alice in a wonderland ออกไหมคะประมาณนั้น)เพียงเสี้ยววินาทีหญิงสาวก็พบว่าชายหนุ่มที่วิ่งผ่านเธอไปนั้นคือ ชายหนุ่มอีกคนที่อยู่ในเหตุการณ์เข้าใจผิดบนรถไฟเมื่อเช้านี้

คนคู่นี้วิ่งๆๆ ไม่ได้รู้เลยว่าทำใครเขาล้มเขาเจ็บบ้าง มัวแต่ทำตัวโลกสีชมพูกันอยู่ได้ เจ้าหญิงLisaวิ่งมาซะเหนื่อย ได้ทีอ้อน Kai Xu อีกแล้ว แล้วชายหนุ่มก็ใจอ่อนอีกปล่อยให้สาวเจ้าขี่หลังไปซะงั้น (เอ่อ! แม่ยกอยากขี่คอบ้างอ่ะ) ตั้งใจแคปมากเลยฉากนี้ที่จริงแล้วทุกฉากที่ฟงฟงออกก็ตั้งใจแคปแหละ เหอๆ ไม่ออกนอกหน้าเลยเรา

Jianghui เดินกะโผลกกะเผลกกลับมาที่ออฟฟิศเพื่อเปลี่ยนรองเท้า ก่อนจะมุ่งหน้าไปร้านอาหารที่นัดกับแม่ไว้ โบกรถแท็กซี่คักแรกก็ไม่ได้ คันต่อมาขึ้นไปก็เจอกับตา MingZheng อีก รถของอีกฝ่ายเสีย เลยมาใช้บริการแทน เขามีธุระรีบเลยขอร้องเธอ หญิงสาวเลยต้องยอมให้อีกฝ่ายได้รถไป (Jianghui น่าสงสารชะมัด วันนี้วันซวยหรือไงกัน)

MingZheng ไปร้านอาหารที่ผู้เป็นน้าเขานัดไว้ วันนี้น้าสาวนัดเขาให้รูจักกับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเป็นลูกสาวของเพื่อน Fengyi เห็นว่าที่ลูกเขยดุดีก้ดีใจ รีบขอโทษขอโพยที่ลูกสาวเธอมาช้า พลางรีบบอกคุณสมบัติของลูกสาวทันที MingZheng ได้ยินก็สะดุ้ง เธอคนนั้นรึเนี่ย นี่มันบังเอิญบ่อยเกินไปแล้วแฮะ ทันใดนั้น Jianghui ก็มาถึงพอดี พอเห็นหน้าเขา เธอก็นึกในใจ โลกกลมจริงๆ

บรรยากาศในร้านดูจะอึมครึมเล็กน้อยด้วยความกระอักกระอ่วนของทั้งฝ่ายหญิงฝ่ายชาย บรรยากาศดูกร่อยๆ แต่ความคิดของ MingZheng ที่มีต่อหญิงสาวเริ่มเปลี่ยนไปจากเดิม ก็หลายอย่างมันประจวบเหมาะไปหมดบางทีเธออาจเป็นเนื้อคู่ของเขาก็ได้ ชายหนุ่มอาสาจะไปส่งเธอที่บ้าน กะจะสานสัมพันธ์ แต่เธอทำท่าไม่อยากยอมรับ ปฏิเสธซะงั้น อ้างส่งๆว่ามีงานต้องรับกลับไปทำ ก่อนจะเดินจากไป

ตัดมาที่ Kai Xu เขาพา ลิว่าไปสถานที่ที่เขาทำเซอร์ไพรส์ให้เธอ ฉลองวาเลนไทน์ในบรรยากาศโคตรโรแมนติดเลยนะนั่น ก็พ่อคุณพาสาวไปอยู่บนตึกสูงมองเห็นทิวทัศน์รอบเมือง และก็ดูพลุที่เตรียมไว้

Kai Xu : สุขวันต์วันวาเลนไทน์เจ้าหญิงของผม ตกลงคุณชอบรึเปล่า
Lisa : ชอบสิ
ทำให้ชนาดนี้ไม่ให้รางวัลคงใจร้ายไปหน่อย แต่แม่ยกอยากเป็นคนให้รางวัลด้วยจริงๆนะตัวเองดูตอนแรกก็ทำเอาต่อมอิจฉาทำงานหนักแล้ว ถ้าดูต่อไปคง...

บรรยากาศแสนชื่นมื่น สาวเจ้าก็นอนหนุนตักถามอีกฝ่าย ว่าเธอเป็นที่หนึ่งในใจเขารึเปล่า แน่นอน ใครที่ไหนจะไปตอบว่าไม่ใช่ได้ล่ะ ยังไงคุณก็ต้องเป็นแฟนของเขาเพียงคนเดียวอยู่แล้ว อ่ะนะ สาวเจ้าไม่พอใจคำตอบ ก็ใครๆก็รู้ว่าชายหนุ่มของเราก็ดีกับผู้หญิงทุกคนหมดนั่นแหละ อย่ามาโกหกซะให้ยาก
Kai Xu : อะไรนี่คุณคิดว่าผมโกหกงั้นรึ ตอนนี้(เห็นมั้ยก็ตอนนี้) คุณเป็นแฟนของผมเพียงคนเดียว คบมาตั้งนาน ยังไม่รู้จักผมอีกรึเนี่ย
Lisa : ถ้าผู้หญิงทั่วๆ ไป ฟังคำนี้คงจะมีความสุขล่ะนะ แต่ไม่ใช่ฉัน
Kai Xu : คุณไม่พอใจคำตอบนี้ล่ะสิ
Lisa : ก็ไม่เชิง เพียงแต่คำตอบมันคาดเดาได้ง่ายยังไงคุณก็ต้องพูดแบบนี้อยู่แล้ว เอาเป็นว่าเราเลิกกันดีกว่านะ
Kai Xu : อ้าว ไหงงั้นล่ะ โอเคๆ เราเพิ่งเลิกกันแค่ 1 วินาทีที่ผ่านมา แต่ตอนนนี้เรามาเริ่มกันใหม่ ตกลงไหม
Lisa : ถ้าเราคบกันใหม่ คุณจะบอกฉันว่าไง คุณจะรักฉันไปชั่วนิรันดร์ใช่ไหม
Kai Xu : ไม่ล่ะ แต่ผมจะบอกว่านับจากวินาทีนี้ไป ผมจะรักคุณมากกว่านี้อีก สำหรับวันพรุ่งนี้ผมก็จะรักคุณให้มากยิ่งกว่าวันนี้ดีไหม
Lisa : อ่ะ ฉันอยากให้วินาทีนี้อยู่ไปตอดกาลจริงๆนะ วันนี้ฉันมีความสุขที่สุดเลย
(โห ออกปากบอกรักขนาดนี้ เวลาไปเจอคนที่ใช่จริงๆ จะลำบากนะตัวเอง โหยๆ อิจฉายายLisa)

Jianghui เดินนึกอะไรเรื่อยเปื่อย ก่อนที่จะตัดสินใจโบกแท็กซี่กลับบ้าน แต่ก็นะมีคนขึ้นตัดหน้าเธออีกแล้ว ซักฉุนแล้วนะ วันนี้มันอะไรกันนักหนา แต่เอ๊ะนั่นมันผู้ชายคนนั้น Kai Xu เหลือบไปเห็นว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งทำท่าคล้ายไม่พอใจอยู่ด้านหลัง เขารีบลงจากรถ เข้าไปทักอีกฝ่าย
Kai Xu : บังเอิญจัง รู้สึกว่าพวกเราจะเจอกัน 2 ครั้งแล้ว
Jianghui : ใครบอกคุณกัน นี่มันครั้งที่ 3 แล้ว วันนี้คุณวิ่งมาชนฉันตอนที่คุณวิ่งตามหญิงสาวคนหนึ่ง แล้วคุณก็ไม่ได้ขอโทษฉัน อย่าบอกนะว่าคุณลืม
Kai Xu : อ๊ะ อ๋อ คุณนั่นเองที่Lisaวิ่งชน โชคดีจัง
Jianghui : นี่คุณ ฉันไม่เห็นว่ามันจะดีตรงไหน ตลอด 4 ปี กับอีก 5 วัน ที่ฉันไปทำงานโดยรถไฟใต้ดิน ฉันไม่เคยเจอเหตุการณ์บ้าๆนี่เลยนะ
Kai Xu : ฮ้า นี่คุณจำวันเวลาได้ขนาดนั้นเลย อืม....

Jianghui : นี่จ้องอะไร อันมีอะไรแปลกรึไง
Kai Xu : อืม ผมแค่ตั้งใจจะแค่ทักทายคุณเท่านั้นเอง เอ่อ...ซิปคุณรูดไม่สนิท
Jianghui : อ๊ะ...(แล้วเจ้าตัวก็รีบจัดการกับสาเหตุที่ทำให้ขายหน้า นึกในใจประมาณว่าวันนี้มันซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆ)
Kai Xu : เอาเป็นว่าคุณไม่ต้องขอบคุณผมละกัน ถือเป็นการขอโทษจากผมและLisaละกัน ไปนะ

เจ้าตัวพูดจบก็วิ่งขึ้นรถไปซะงั้น กระดาษแผ่นหนึ่งร่วงหล่นลงมาจากรถ จะเรียกก็เรียกไม่ทันแล้ว เธอเลยเก็บกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาดู เป็นภาพสเกตช์รูปผู้หญิง ยืนอึ้งอยู่อย่างนั้นไปชั่วขณะ ตะลึงอะไรก็ไม่รู้เอง555(เอ่อ มีแต่เขาทิ้งผ้าเช็ดหน้าให้เก็บ นี่ทิ้งรูปภาพไว้ให้ดูต่างหน้า แถมวาดไม่เสร็จอีก)

จบตอนที่ 1 จ้า กว่าจะเสร็จ หืดขึ้นคออย่าง รู้แล้วว่าพี่เพลงทำงานหนักกว่าจะออกมาให้ชมได้ 1 ตอน ตอนต่อไปจะพยายามทำให้เร็วขึ้น ถ้าไม่มัวแต่นั่งดูเพลินไปก่อนนะตัวเอง

Create Date : 04 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 10 พฤษภาคม 2551 21:45:34 น.

6 comments

Counter : 1609 Pageviews.

ท่านน้อง ภาพไม่ขึ้นเลยอ่ะ
มัวแต่ปั่นอยู่นี่เอง ไม่เห็นหน้าซะหลายวัน
แวะมาทักทายก่อน เสาร์อาทิตย์จะมาเก็บรายละเอียด

โดย: จอมยุทธหญิง IP: 203.144.130.176 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:16:19 น.

ยู้ฮู ... แวะมาแล้วค่า

ที่ไต้หวันเค้าก็ฮิตวันวาเลนไทน์เหมือนกันเนอะ
แต่เท่าที่ดูละครฮ่องกงมา (ไม่กี่เรื่อง)
รู้สึกว่าเค้าไม่ค่อยเน้นวันวาเลนไทน์เท่าไหร่เลยค่ะ
ไม่รู้ว่ามามิกะพี่เพลงดูละครทีวีบีมาเยอะ
เคยมีบทพวกวันวาเลนไทน์บ้างป่ะเนี่ย

โดย: O-yohyo IP: 58.9.160.95 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:20:22:49 น.

ภาพมันขึ้นช้ามั้งคะท่านพี่ ตอนแรกจะไปฝากไว้ที่ photobucket แต่มันโหลดนานมากเลยเลยเปลี่ยนไปเก็บอีกที่ ไว้ท่านพี่ว่างแวะมาดูรูปอีกทีว่าขึ้นไหม จะได้แก้ไข

------------------------------
โอโย่จ๊ะ เท่าที่ดูหนังฮ่องกง วันวาเลนไทน์พูดถึงน้อยมากเลยนะ แต่มามิเองดูหนังสากลน้อยเลยไม่แน่ใจ จะถนัดไปทางแบบกำลังภายในมากกว่า

โดย: midori IP: 124.120.209.144 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:34:00 น.

ไม่ทราบว่า จขบ.ทำไปอินเลิฟไปด้วยปะคะ

คลิกไปไหนมีละครฟงเพียบ แต่อารมณ์ต่างสุดขั้วเลยเนอะ ท่านมิชอบกุ๊กกิ๊กจุ๊กจิ๊กมากกว่า เราก็ชอบนะแต่ไปติดใจรัก เศร้า เหงา ซึ้ง แบบเกาหลีซะมาก

Lisa เปรี้ยวเกินไปอะ ไม่เหมาะกับฟง

รูปมันหายโม้ด เพราะออกจาเยอะ จะเอาไปพิมพ์เป็นเล่มมั้ยคะ

โดย: ข้าน้อยคาราวะ (ข้าน้อยคาราวะ

) วันที่: 11 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:14:05 น.

อิอิ สวยดี

โดย: ลูกแก้ว IP: 115.87.129.24 วันที่: 28 มิถุนายน 2555 เวลา:22:18:14 น.

แล้วรู้หรือยังล่ะ "วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก"
อยากบอกอะไรก็จะรับรู้ไว้...ว่าฉันก็เป็นเหมือนเธอ..
อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้เธออยู่ในใจฉันเสมอไม่เคยลืม
เวลาเจอก็ดีใจถึงแม้ว่าไม่ได้พูดได้คุยกับเธอก็ตาม
แต่อยากให้รู้ว่า "ยังรัก" เสมอ เช่นกัน

โดย: วินัย นักรบนพดล IP: 210.246.186.4 วันที่: 23 มกราคม 2556 เวลา:20:06:20 น.