ยืนอยู่...ปากหลุม...รัก...
จขบ post หัวให้ตื่นเต้น เรียกเรตติ้งไปงั้นแหละค่ะ. หลงเข้ามาอ่านแล้วอย่างอนนะคะ. วันนี้จขบ อารมณ์ดีเป็นพิเศษ. คือไม่ได้ไปโรงเรียนค่ะ. ลูกสาวเป็นเหาค่ะ.ไปติดมาจากเพื่อนที่โรงเรียนค่ะ. พอเริ่มเปลี่ยนฤดู เด็กๆก็จะเป็นเหากันมาก. ต้องอยู่บ้านรักษาให้หายก่อนค่อยไปโรงเรยน. ตอนนี้เลยว่างได้เวลา update bloggซะหน่อยค่ะ. มีเรื่องจะเล่าค่ะ. จำได้ไหมค่ะ จขบ เคยไปเดทกะหนุ่มน่ารักพูดน้อยมาคนหนื่ง. เราเดทกันสี่ห้าครั้ง. ก่อนครั้งหลังสุดที่ จขบ ป่วยอ๊วกแตกนะคะ. แล้วเราก็เจอกันอีกครั้งหนื่ง. ครั้งหลังสุดที่เจอกันก็เกือบสามอาทิตย์มาแล้ว. แล้วเขาก็หายไปเลยโดยที่จขบก็ไมทราบสาเหตุ ว่าเกิดอะไรขึ้น? คือครั้งหลังสุดที่เจอเราไปเที่ยวด้วยกันที่ผับที่เราเจอกันครั้งแรก. แล้วเราเดินออกมาด้วยกัน. แล้วมันก็มีโรแมนติคนิดหน่อยค่ะ. จขบไม่ได้คิดอะไรมาก. ไม่ได้ซีเรียสอะไรเลย. แล้วจขบก็กลับบ้านนอน. เช้าวันอาทิตย์ไปวัดทำบุญ. และวันจันทร์ไปโรงเรียน. เลยมาถึงวันพุธ. ปกติเขาจะmsgมาหาวันพุธ หรือไม่ก็วันอังคารกลางคืน. แต่เขาหายไปแฮะ เกิดอะไรขึ้น? เราเลยmsg ไปหา. สามวันถึงตอบกลับมาแถมเย็นชามาก.
อร๊ายยยย !!เดี๊ยน !!!ไปทำอะไรให้ไม่พอใจเนี่ย!! แต่คนอย่างเดี๊ยนมีเหรอจะแคร์. เดี๊ยนมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นเดี๊ยนไม่ได้ทำอะไรผิด. เดี๊ยนเลยเฉยไม่โทรถาม. ไม่โทรตาม. เขารู้ว่าบ้านเดี๊ยนอยู่ที่ไหน. และเบอร์โทรเดี๊ยนยังไม่ได้เปลี่ยน. ถ้าเขาอยากติดต่อกลับมา. แต่ถ้าไม่ก็ตามใจเขา.
เดี๊ยนใช้ชีวิตตามปกติของเดี๊ยนเหมือนเดิมก่อนที่จะรู้จักเขา. และเดี๊ยนก็เกือบๆจะลืมเขาไปแล้ว. เจ็ดโมงเช้าวันอาทิตย์ เดี๊ยนกำลังหลับฝันหวานอยู่. เสียงมือถือดังเรียก เดี๊ยนเข้าใจว่าเป็นนาฬิกาปลุก. เดี๊ยนตั้งนาฬิกาไว้เพราะจะไปวัด. เดี๊ยนเลยหยิบมา. อ๊า!!! เห็นชื่อแล้วต๊กใจปนแปลกใจโทรมาทำไมง่ะตอนนี้ไม่หลับไม่นอนหรือไง.? มันเช้าวันอาทิตย์.
เดี๊ยน... ฮาโหล เสียงอู้อี้ เพิ่งตื่นง่ะ.
กิ๊กเดี๊ยน... ฮาโหล เขาเอง นอนอยู่เหรอ?
เดี๊ยน..yes แล้ว u ทำอะไรอยู่ไม่หลับไม่นอนหรือไง?
กิ๊ก... I can't sleep I miss u. ผมนอนไม่หลับผมคิดถึงคุณ.
เดี๊ยน... หา !!!ว่าอะไร นะ? เดี๊ยน ยิ้ม!!!! หวาน
กิ๊ก...ผมบอกว่าผมนอนไม่หลับผมคิดถึงคุณ.
เดี๊ยน...ยู เมาหรือเปล่าง่ะ?
กิ๊ก....เปล่าผมไม่เมา.
เดี๊ยน.. แต่ยูดื่มใช่ใหม?
กิ๊ก...นิดหน่อยแต่ผมไม่เมาผมไม่เคยเมา. ผมเข้าไปในเมืองมา.ผมนึกว่าจะเจอ คุณในเมือง. แต่ไม่เจอผมกลับมาตีสามแล้วนอนไม่หลับแล้วรอถึงเช้าถึงโทรหาคุณ.
เดี๊ยน...นี่มันเช้าวันอาทิตย์นะ.
กิ๊ก...ผมรู้คุณตื่นเช้า.
เดี๊ยน...แล้วยู หายหัวไปไหนมาหล่ะ?
กิ๊ก...ผมไม่ได้ไปไหน. คุณสบายดีไหม
เดี๊ยน...สบายดีที่สุด แล้วยูหล่ะ?
กิ๊ก...สบายดีผมอยากคุยกะคุณ.
เดี๊ยน...มีไรว่ามา.?
กิ๊ก...ไม่อยากคุยทางโทรศัพท์คุณมาหาผมได้ไหม?
เดี๊ยน...ไปหายูตอนนี้นะหรือจะบ้าเหรอ?คุณมาหาฉันซิ?
กิ๊ก...ผมไปไม่ได้ผมมีหมา.
เดี๊ยน...noway เห็นหมาสำคัญกว่าฉันแล้วโทรมาทำไมเนี่ย?
กิ๊ก...ผมขอโทษ ผมโง่ไปหน่อย ผมชอบคุณมากๆ.
เดี๊ยน...แล้วไง?
กิ๊ก....แต่ที่ผมหายไปเพราะผมกลัว
เดี๊ยน...what? ฮ่วย อิหยัง หนิ?
กิ๊ก....คือผมชอบคุณมากๆ. คุณเป็นคนดีมากน่ารักเรียบร้อยกว่าที่ผมคิด. คุณดูเปรี๊ยวและเซ็กซี่มากแต่พอผมรู้จัก.คุณไม่ได้เป็นเป็นอย่างที่ผมเห็น คุณมีลูกด้วย.
เดี๊ยน... วันที่ยู เข้ามาขอเบอร์โทรฉัน. ฉันบอกยูนะว่าถ้าฉันหาคนเลี้ยงลูกได้ฉันจะไปเที่ยวกะยู. กิ๊ก...ผมรู้แต่ผมไม่คิดว่าคุณน่ารักและเป๊นคนดีและก็จริงจังอย่างงี้นี่.
เดี๊ยน...หา...จริงจังเรื่องอะไร? เรื่องที่ฉันจูบยูแล้วไม่ยอมขึ้นเตียงกะยูนะเหรอ. จริงจัง.? ถ้าเรื่องนั้นฉันขอโทษฉันไม่ได้คิดอะไร.ฉันแค่อยากทำอะไรสนุกๆ( บาปกรรมนะคะเนี่ย พระพุทธองค์ถึงสอนให้เราสำรวมกายวาจาใจ นะคะ)
กิ๊ก...แต่ผมคิด ผมกลัว . ทุกครั้งที่เจอกันคุณเฉยๆแต่วันนั้นคุณโรแมนติคกะผม. ผมกลัวผมจะทำให้คุณผิดหวัง เสียใจ ผมกลัวผมจะทำร้ายจิตใจคุณ. ผมชอบคุณมาก. คุณเป็นคนดีแต่ผมยังไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบใคร.
เดี๊ยน...โฮ ยู ยูคิดได้ยังไงเนี่ย? ยูยังไม่รู้จักฉันดีเลยนะ. แล้วมาคิดแทนฉันหมดทุกอย่างเลย.
กิ๊ก...คุณมีลูกสองคนผมคิดว่าคุณมองหาผู้ชายที่จะมาช่วยรับผิดชอบ.
เดี๊ยน...ฉันบอกยูเหรอว่าฉันมองหาผู้ชายมาช่วยรับผิดชอบชีวิตฉัน. ฉันรับผิดชอบชีวิตฉันได้. ฉันไม่ใช่สาวสวยอับโชคที่จะมานั่งก่นเศร้ารอพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วย. ถ้าฉันต้องการแค่นั้นเข้าคิวรออยู่เพียบ. ฉันนะไม่เอาหรอกนะตัวสำรอง. ถ้าฉันไม่เจอคนที่ฉันรักจริงๆอยู่คนเดียวก็ได้. แฟนเก่าฉันหล่อและดีกว่ายูอีกเพียงแค่โง่กว่าฉันนิดหน่อยฉันยังทิ้งมาได้. แล้วยูป็นใครเนี่ย?มาตัดสินฉันได้ยังไง?
กิ๊ก...ผมขอโทษผมโง่มาก.
เดี๊ยน... yes....โง่จริงๆนะแหล่ะ. คุณเข้าใจฉันผิดหมดเลยนะเนี่ย. ไม่ถามฉันซักคำว่าฉันต้องการอะไร. คิดแทนฉันทุกอย่างเลย. ทีหลังถามฉันสิอย่ามาคิดแทนฉัน.
กิ๊ก....ผมรู้คุณจะให้โอกาสผมอีกไหม?
เดี๊ยน....แล้วยูจะโง่อีกไหมหล่ะ?
กิ๊ก...ไม่แล้วหล่ะ ผมคิดถึงคุณตลอดเลยนะ. ผมคิดว่าคุณจะโทรมาหาผมคุณไม่โทรมาเลยนะ. คุณใจแข็งมาก.
เดี๊ยน...ฉันไม่ได้ใจแข็งบ้าบอคอแตกอะไรหรอก. ฉันไม่ได้ทำผิดอะไร. แล้วฉันจะไปรู้เหรอว่ายูจะจริงจังและอ่อนไหวขนาดนั้น. แม๊!!!!! กิ๊ก....ตกลงผมจะได้เจอคุณไหมวันนี้?
เดี๊ยน...ฉันจะไปวัดกลับมาจะโทรหาก็แล้วกัน.
กิ๊ก...โอเค ผมจะรอนะ. เดี๊ยน...บ๊าย.. บาย.
จขบ เพิ่งเข้าใจนะว่าเวลาเดทเนี่ย. ผู้ชายก็เกิด อาการประสาทกินได้เหมือกัน. เราคุยกันแล้วค่ะ. เขาเปิดใจกะจขบหลายเรื่องก้อดีค่ะรู้เขารู้เรารักร้อยครั้งก็ชนะร้อยครั้งค่ะ อิอิ. จขบ เลยบอกเขาว่าอย่ามาคาดหวังอะไรกะจขบมาก. จขบยังไม่พร้อมที่จะผูกพันเป็นแฟนกะใคร. ซึ่งใจเราก็ตรงกันในเรื่องนี้. ยูเป็นคนดีและน่ารักจริงใจและกล้าเปิดใจกะฉัน. ฉันก็กล้าที่จะคบกะยูค่ะ. เอาเป็นว่า เราสองคน ยืนอยู่ตรงปากหลุมรักแล้วกัน. จขบ ยังไม่ตกลงไป. ไม่แน่ค่ะ อาจจะตกหรืออาจจะเดินเลี่ยงก็ได้. ต้องคอยลุ้นต่อไป. แต่ที่จขบได้แน่ๆ ก็คือความภาคภูมิใจ. ที่จขบ เชื่อมั่นมาตลอดเรื่องรักตัวเอง. และ เห็นค่าของตัวเอง. รักนวลสงวนตัว ว่า มันมีคุณค่าเพียงใด. ถ้าเราทำได้ผู้ชายก็จะนับถือให้เกีร์ยต. และรักเราก็จะเท่าเทียม กันค่ะ.
ps. แฟนเก่าจขบ แวะมาหาเมื่อวาน ได้ CHANEL CHANCE กะ BIOTHREM BODY LOTION มาฝากจขบด้วย. แล้วของเล่นมาฝากลูกด้วย. มีน้ำใจถามจขบด้วยนะว่ามีตังค์ใช้ไหม? มาคุยให้ฟังว่าอยากเรียนต่อ. จขบ เลยสนับสนุน. แล้วถามว่าเป็นไงมั้ง? บอกว่ากำลังหัดรักตัวเองและพยายามใช้ชีวิตแบบHealthyอยู่ จขบเลยให้กำลังใจไปว่าโชคดีนะ
Create Date : 04 กันยายน 2550 |
|
18 comments |
Last Update : 5 กันยายน 2550 0:10:11 น. |
Counter : 526 Pageviews. |
|
|
|
แต่เท่าที่อ่านดู ใจคุณท่าจะตกไปครึ่งหลุมรักแล้วนะคะ แต่หนุ่มนั่นตกลงไปทั้งตัว คิกๆ...
คุณเป็นคนมีค่าเขาจึงเห็นค่าค่ะ...