I started a joke.

ผมจำได้เมื่อปีที่แล้วไปเที่ยวจังหวัดกระบี่ ผมกับแฟนไปพักที่พีพีดอน 1 คืนก่อนที่จะเหมาเรือรับจ้างในตอนเช้าเพื่อที่จะแล่นเรือตระเวนหมู่เกาะเล็กเกาะน้อยรอบๆ

เพราะทะเลใสกับแดดจ้าในตอนเช้าบวกกับวันที่ผ่านมาทำให้เราไม่คาดว่าในเวลาบ่ายนั้นเมฆฝนดำทะมึนเข้ามาหาเราอย่างรวดเร็ว เรือของเราพยายามกลับไปเกาะที่พักแต่ก็สู้ไม่ไหว ในที่สุดคนขับเรือตัดสินใจที่จะหลบแรงลมและคลื่น หันเรือเข้าไปจอดที่เกาะเล็กๆแห่งหนึ่ง เอ้อจะว่าเกาะก็ไม่เชิง ดูเหมือนเป็นเนินหินกับทรายกลางทะเลมากกว่า บนนั้นมีฝรั่งซึ่งผมเข้าใจว่าเป็นสามีภรรยาเพิ่งแต่งงานกันเพราะดูท่าทางต่างเอาใจใส่กันมาก พวกเขามากับฝรั่งสูงอายุอีกสองคน

ด้วยความที่ลมฝนแรง ผมก็เลยลอยคอแช่ตัวในทะเล เพราะอยู่บนเกาะนั้นหนาวกว่าเพราะไม่มีที่ให้นั่งหลบลม อยู่ว่างๆก็เลยคุยกับฝรั่งสามีภรรยาที่ลอยคอแช่ทะเลเช่นกันไปฆ่าเวลา

ฝรั่งคนที่เป็นผู้ชายถามผมว่า ปกติช่วงนี้มันมีลมฝนแรงอย่างนี้หรือ ผมตอบว่าไม่ ฝรั่งผู้หญิงท่าทางจะกลัว น้ำตาคลอถามผมว่า นี่กรมอุตุประเทศคุณไม่มีประกาศเตือนเรื่องอากาศเลยหรือ

ผมหัวเราะแล้วตอบว่า ไม่มี จะมีไปทำไม นี่ไม่ใช่หน้ามรสุม

พอลมเริ่มซาไปบ้าง เราต่างแยกย้ายออกจากเกาะนั่นกลับที่พักของตัว คนเป็นฝรั่งสามียังแหย่ผมโดยยื่นกระบอกน้ำดื่มของเขาให้ผมท่ามกลางฝนที่ยังตกหนักแล้วถามว่า ต้องการน้ำ(เพิ่ม)ไหม

ผ่านมาจนถึงวันนี้ ผมอ่านข่าวของสถานที่ที่ผมคุ้นเคยเหล่านั้น ผมอ่านกระทู้ในเว็ปบอร์ดที่ถามคำถามเดียวกันกับของแหม่มคนนั้นที่ถามผม ผมกลับตลกไม่ออกแบบวันนั้น น้ำตาผมมันจะพาลซึมออกมามากกว่า

Create Date : 27 ธันวาคม 2547		1 comments
Last Update : 28 ธันวาคม 2547 2:30:34 น.
Counter : 779 Pageviews.
Share Tweet