Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2548
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
5 ธันวาคม 2548
 
All Blogs
 

จดหมายรัก

มีหญิงชาวฝรั่งเศสคนหนึ่งเก็บรักษาจดหมายรักเก่า ๆ ของสามีเอาไว้ ซึ่งตัวสามีได้เขียนจดหมายที่งดงามไว้หลายฉบับให้แก่เธอก่อนแต่งงานกัน ทุก ๆ ครั้งที่ได้รับจดหมายจากเขา เธอรู้สึกดื่มด่ำในทุกประโยค ทุก ๆ ถ้อยคำหวานไพเราะด้วยความรักเข้าอกเข้าใจ เธอรู้สึกเบิกบานใจเสมอเมื่อได้รับจดหมาย ด้วยเหตุนี้เธอจึงเก็บจดหมายทุกฉบับของเขาเอาไว้ในกล่องขนม เช้าวันหนึ่งขณะที่กำลังจัดของในตู้ เธอจึงได้พบกล่องขนมใบเก่าคร่ำคร่า ซึ่งภายในมีจดหมายของเขาเก็บอยู่ เป็นเวลาเนิ่นนานมากแล้วตั้งแต่ได้เห็นมันคราวก่อน กล่องเก็บจดหมายบอกเล่าถึงช่วงเวลาอันแสนวิเศษของสามีภรรยาซึ่งยังเป็นหนุ่มสาวและรักกันจนเชื่อว่าหากปราศจากใครไปคนหนึ่งแล้วชีวิตคงอยู่ต่อไปไม่ได้



แต่ในหลายปีที่ผ่านมา สามีภรรยาทั้งคู่กลับรู้สึกเป็นทุกข์อย่างมาก พวกเขาไม่ได้รู้สึกยินดีที่จะมองกันและกันอีกต่อไป ไม่รู้สึกเพลิดเพลินต่อการคุยกันอีกแล้ว พวกเขาไม่ได้เขียนจดหมายถึงกันอีกเลยวันก่อนที่เธอจะพบกล่องใส่จดหมาย สามีได้บอกให้เธอทราบว่าเขาจะต้องเดินทางไปทำธุรกิจต่อ เขารู้สุกไม่สบายใจนักเวลาอยู่บ้าน บางทีเขาคงกำลังหาความสุขความพึงพอใจเล็ก ๆ น้อย ๆ จากการเดินทาง

เธอเริ่มได้ตระหนัก และเมื่อสามีบอกว่าเขาต้องไปประชุมที่นิวยอร์ก เธอจึงบอกกลับไปว่า “หากคุณมีงานต้องทำก็ขอให้ทำตามสบายเลย”เธอโตมากับการพูดอย่างนี้ มันเป็นเรื่องปกติมาก แล้วแทนที่การกลับบ้านจะเป็นไปตามแผน เขาโทรศัพท์มาบอกว่า “ผมต้องอยู่ต่ออีกสองวันเพราะมีเรื่องจำเป็นต้องให้ทำ” เธอยอมรับได้อย่างง่ายดาย อาจเป็นเพราะเมื่อเขาอยู่บ้าน เธอรู้สึกไม่มีความสุขเลย

หลังจากวางหูโทรศัพท์ เธอจึงเริ่มต้นจัดข้าวของในตู้แล้วก็พบกล่องดังกล่าว มันเป็นกล่องขนมปังกรอบยี่ห้อ Lu ซึ่งมีชื่อเสียงมากในประเทศฝรั่งเศส เธอรู้สึกสนอกสนใจเนื่องจากมันนานมาแล้วตั้งแต่เปิดกล่องนั้นครั้งก่อน เธอใช้ไม้ขนไก่ปัดเอาฝุ่นออกแล้วเปิดกล่อง จึงได้กลิ่นของบางสิ่งที่คุ้นเคยมาก

เธอหยิบเอาจดหมายฉบับหนึ่งออกมาและยืนอ่านอยู่ตรงนั้น มันช่างเป็นจดหมายที่หวานไพเราะอะไรอย่างนี้! ในภาษาถ้อยคำของเขานั้นเต็มไปด้วยความเข้าใจรักใคร่ เธอรู้สึกได้ถึงความสดชื่นมากมายได้กลับมาเหมือนกับผืนดินที่แตกระแหงได้รับน้ำฝน

เธอเปิดจดหมายอีกฉบับออกอ่านเพราะว่ามันวิเศษเหลือเกิน ในที่สุดเธอจึงนำจดหมายทั้งกล่องมาที่โต๊ะนั่งลงและอ่านฉบับแล้วฉบับเล่า จนกระทั่งอ่านจบหมด ๔๖ ฉบับ เมล็ดพันธุ์แห่งความสุขในอตีตยังคงอยู่ที่นั่น ทว่ามันถูกฝังกลบไว้ภายใต้ความทุกข์มากชั้น หากแต่ว่ามันคงอยู่ที่นั่น ดังนั้นในขณะที่อ่านจดหมายซึ่งเขาเขียนเมื่อยังหนุ่มและรักซึ้วตรึงใจ เธอจึงรู้สึกได้ว่าเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขภายในเธอเริ่มต้นได้น้ำแล้ว

เมื่อคุณทำบางสิ่งเหมือนอย่างนี้ ก็เท่ากับช่วยรดน้ำให้กับเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขซึ่งนอนจมอยู่ในจิตสำนึกของคุณ ในช่วงเวลาที่ผ่านมาไม่นานมานี้ สามีของเธอไม่รู้จักใช้ถ้อยคำอันไพเราะเสียบ้างเลย แต่เดี๋ยวนี้เมื่อกำลังอ่านจดหมาย เธอได้ยินคำพูดหวาน ๆ จากเขา ความสุขของพวกเขามีอยู่จริง แต่ทำไมเล่าพวกเขาจึงมีชีวิตเหมือนอยู่ในนรก? เธอแทบจะจำไม่ได้แล้วด้วยซ้ำว่าเขาเคยพูดคุยกับเธออย่างนั้น แต่มันก็เป็นสิ่งที่เขาเคยทำจริง ๆ ซึ่งเขาสามารถคุยกับเธอด้วยคำพูดดี ๆ ได้

ช่วงเวลาชั่วโมงครึ่งที่เธอใช้เวลาอ่านจดหมายเหล่านี้ทั้งหมด ได้ช่วยพรมน้ำลงบนเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขในตัวเธอ เธอเข้าใจแล้วว่าทั้งเธอและเขาต่างก็ไม่มีความชำนาญ พวกเขาจึงให้น้ำบนเมล็ดพันธุ์แห่งความทุกข์ของกันและกัน อีกทั้งไม่รู้จักให้น้ำบนเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขบ้างเลย หลังจากอ่านจดหมายทั้งหมด เธอมีแรงจูงใจปรารถนาที่นั่งลงเขียนจดหมายบอกแก่สามีว่า ในช่วงเวลานั้นเธอมีความสุขเพียงใดเมื่อแรกเริ่มในความสัมพันธ์ของพวกเขา เธอเขียนว่าปรารถนาให้ปีแห่งความสุขอันทรงคุณค่าเหล่านั้นหวนกลับคืนมาอีกครั้งและตอนนี้อยากจะเรียกเขาว่า“สุดที่รักของฉัน” ด้วยความสัตย์ซื่อจริงใจอย่างเต็มเปี่ยม

เธอใช้เวลา ๔๕ นาทีเพื่อเขียนจดหมายนั้น มันเป็นจดหมายรักจริงๆ ที่ส่งไปให้ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์คนที่เขียนจดหมายมาให้เธอเก็บเอาไว้ในกล่องๆ หนึ่ง การอ่านและเขียนจดหมายใช้เวลาไปร่วมๆ ๓ ชั่วโมง มันเป็นเวลาแห่งการฝึกปฏิบัติ ทว่าเธอเองไม่รู้เลยว่ากำลังปฏิบัติอยู่ หลังจากเขียนจดหมายเสร็จ เธอรู้สึกปลอดโปร่งโล่งใจ ทั้งๆ ที่จดหมายยังไม่ได้ส่งและสามีของเธอก็ยังไม่ได้อ่าน แต่กลับทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นอย่างมาก เพราะว่าเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขได้ตื่นขึ้นอีกครั้ง

พวกมันได้รับน้ำแล้ว เธอขึ้นไปชั้นบนแล้วเอาจดหมายวางลงบนโต๊ะของเขา เธอรู้สึกมีความสุขเพียงเพราะว่าจดหมายเหล่านั้นได้หล่อเลี้ยงเมล็ดพันธุ์ด้านบวกในตัวเธอ



ในขณะที่กำลังอ่านจดหมายและเขียนถึงสามีของเธอ เธอได้รับความเข้าใจบางอย่าง ที่ว่าพวกเขาทั้งสองไม่มีความชำนาญพอ อีกทั้งไม่รู้จักวิธีที่จะถนอมรักษาความสุขที่พวกเขาสมควรจะได้รับจากถ้อยคำพูดคุย จากการกระทำ แต่กลับทำให้สถานการณ์ย่ำแย่ ทั้งๆ ที่ทั้งสองยินดีที่จะใช้ชีวิตร่วมกันเป็นครอบครัว เป็นคู่ผัวตัวเมีย แต่พวกเขากลับไม่มีความสุขเอาเสียเลย

หลังจากมีความเข้าใจนี้ เธอรู้สึกมั่นใจว่า ถ้าเธอและเขาพยายามฝึกปฏิบัติ ความสุขก็จะหวนคืนกลับมาอีก เธอรู้สึกเต็มไปด้วยความหวังและไม่มีความทุกข์ใดๆ อีกเลยเช่นที่เธอเคยมีในอดีตที่ผ่านมา

เมื่อสามีเธอกลับมาบ้าน เขาขึ้นชั้นบนและเห็นจดหมายบนโต๊ะ เขียนว่า “ฉันเป็นคนหนึ่งที่มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบในความทุกข์ของเรา เป็นความจริงที่ว่า เราไม่มีความสุขอย่างที่เราทั้งคู่สมควรจะได้รับ ขอให้มาเริ่มต้นพูดคุยกันใหม่ ขอให้ความสงบสันติความปรองดอง และความสุขเกิดขึ้นจริงอีกครั้ง”

เขาใช้เวลามากมายไปกับการอ่านจดหมายและมองลึกลงไปในสิ่งที่เธอเขียน เขาไม่รู้เลยว่ากำลังฝึกภาวนาแต่เขาก็กำลังทำมันอยู่ เพราะว่าด้วยการอ่านจดหมายของภรรยาเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขในตัวเขาได้รับน้ำด้วยเช่นเดียวกัน เขาอยู่ที่ชั้นบนเป็นเวลานาน มองหยั่งลึกเข้าไป เกิดความเข้าใจเหมือนๆ กันกับที่เธอได้รับในวันก่อน ด้วยการกระทำนี้ พวกเขาทั้งสองจึงมีโอกาสเริ่มต้นใหม่และฟื้นฟูความสุขอีกครั้ง

ปัจจุบันนี้ ผู้คน คู่รักไม่เขียนจดหมายถึงกันอีกต่อไปแล้ว พวกเขาเพียงแค่ยกหูโทรศัพท์และพูดว่า “คืนนี้เธอว่างไหม ? เราน่าจะออกไปนอกบ้านกันนะ” แค่นั้นเอง ไม่มีอะไรให้เก็บเอาไว้ให้ระลึกนึกถึง นั่นเป็นเรื่องน่าสงสาร เราต้องเรียนรู้ที่จะเขียนจดหมายรักอีกครั้ง เขียนถึงคนที่คุณรัก เขาอาจจะเป็นพ่อหรือเป็นลูกชาย เธออาจจะเป็นลูกสาว แม่ พี่สาว น้องสาว หรือเพื่อน ให้เวลากับการลงมือเขียนด้วยความรู้สึกสำนึกและความรักของคุณ


แปลจากข้อเขียนเรื่อง “Love Letters” ในนิตยสาร Resurgence ฉบับที่ ๒๑๕ เดือน พฤศจิกายน

จาก

จดหมายรัก


COPY มาจาก ลานธรรมเสวนาค่ะ
จากกระทู้นี้ค่ะ
//larndham.net/index.php?showtopic=14423&st=0




 

Create Date : 05 ธันวาคม 2548
20 comments
Last Update : 25 มีนาคม 2550 19:30:27 น.
Counter : 993 Pageviews.

 

แวะมาอ่านจดหมาย เรื่องราวดีๆน่าประทับใจ
มีความสุขมากๆในวันหยุดน๊ะคับ

 

โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) 5 ธันวาคม 2548 13:46:41 น.  

 

โฮะๆ ตั้งแต่คบกะแฟนมายังไม่เคยเขียน จ.ม.หากันเลยนะคะ ..เลยไม่มีลายลักษณ์อักษรเก็บไว้เยยง่ะ
ถูกต้องเลยคะที่บอกว่าเด๋วนี้ ยกหูโทรศัพท์กิ้งเดียวจริงๆ

 

โดย: ปลาทูน่าในบ่อปลาพยูน 5 ธันวาคม 2548 16:33:15 น.  

 

 

โดย: prncess 5 ธันวาคม 2548 17:37:42 น.  

 

เดี๋ยวนี้เขาใช้ e-mail
ฮี่ ๆ ล้อเล่นครับ

 

โดย: ultraman seven 5 ธันวาคม 2548 17:40:48 น.  

 

ไม่รู้จะเขียนถึงใคร
ไม่รู้จะยกหูถึงใคร
ไม่รู้จะอีเมลถึงใคร
แต่รู้ว่าเปิดบล็อคหาเพื่อนดีก่า ^^



...

 

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 5 ธันวาคม 2548 18:29:51 น.  

 

สวัสดีค่ะ

ไม่เคยเขียนจดหมายรักกับสามีเลยค่ะ

ขอให้มีความสุขในวันพ่อนะคะ


 

โดย: รักดี 5 ธันวาคม 2548 18:34:00 น.  

 

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ นะคะ

 

โดย: marinesnow 5 ธันวาคม 2548 18:34:19 น.  

 

บางครั้งวิธีการแก้ปัญหาที่ดีที่สุด
ก็เป็นเรื่องง่ายๆ จนเรานึกไม่ถึง
เปรียบเสมือนเส้นผมบังภูเขานะคะ

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ ค่ะ
คิดว่าเรื่องนี้นำไปปรับใช้ได้กับทุกๆ คน
ที่อยู่รอบตัวเราเลยนะคะ
ไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อ คุณแม่ พี่น้อง
ญาติมิตร เพื่อนฝูง ฯลฯ

 

โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) 5 ธันวาคม 2548 19:00:54 น.  

 

... สมัยนี้ ดูเหมือนว่า การเขียนจดหมายจะเป็นเรื่องล้าสมัยไปแล้ว
แต่เรายังรู้สึกดีๆ นะคะ ถ้าจะได้รับจดหมายจากเพื่อนฝูง จากญาติ หรือจากคนที่รู้จัก เราว่าจดหมายเป็นสิ่งที่ทำให้เราระลึกถึงกันและกันได้ คลาสสิคดีค่ะ อิอิ ...

//ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ ค่ะ ...

//ปล. เห่อเดือนธันวาฯ ค่ะ รีบแต่งบล็อกก่อนใคร อิอิ ...

 

โดย: ตะกร้าหวายสีขาว 5 ธันวาคม 2548 19:07:25 น.  

 

ขอบคุณค๊าพี่อุ๋ย

เพลงเพราะจังเลยค่ะพี่อุ๋ย

 

โดย: yadegari 5 ธันวาคม 2548 19:15:57 น.  

 

อุ๊ย..สบายดีนะคะ
พี่ตุ๊กตา...คิดถึง พักนี้ไม่ค่อยได้อัพ Blog เหมือนกันคะ
งานแยะ เหนื่อย......มีความสุขนะจ๊ะ
บทความดีจัง

 

โดย: tukata001 5 ธันวาคม 2548 20:37:15 น.  

 

ก่อนแต่งงานก็ติดต่อกันผ่านอีเมล์ แต่ว่าไม่ได้เป็นเมล์รักๆ อะไรหรอกค่ะ เป็นเมล์ธรรมดานี่ล่ะ แต่ว่าก็ปริ้นท์เก็บเอาไว้ตลอด พอแต่งงานก็รวบรวมได้ก็หลายปีอยู่หนาปึกอย่างกะทำรายงานส่งอาจารย์ตอนเรียนน่ะค่ะ

พอแต่งงานแล้วเอามาอ่านขำกันจะตายไป บางทียังอ่านด้วยกันเลย อ่านแล้วแฟนบอกว่าเมื่อก่อนทำไมเธอน้ำเน่าจัง

 

โดย: JewNid 5 ธันวาคม 2548 22:16:53 น.  

 

สวัสดีคะพี่อุ๋ย

ขอมาทักทายก่อนนะคะ

เห็นพี่อุ๋ยจะเดินทาง ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ

take care na ka

 

โดย: โลกส่วนตัว 5 ธันวาคม 2548 22:23:39 น.  

 

ความคิดในแง่บวกเปรียบเหมือนน้ำทิพย์หล่อเลี้ยงจิตใจ

 

โดย: ชายคา 5 ธันวาคม 2548 22:47:52 น.  

 

น่ารักครับ

ขอบคุณสำหรับคำทักทายครับ

 

โดย: VinKaBees 6 ธันวาคม 2548 9:17:15 น.  

 

แวะมาเยี่ยมค่ะ สบายดีนะค่ะ

 

โดย: เชอเบทส้ม 6 ธันวาคม 2548 10:36:26 น.  

 

น่าประทับใจมากเลยอ่ะครับพี่อุ๋ยย แหมม บล้อคเข้ากับเทศกาลจังเลยนะครับ สวยจัง พี่อุ๋ยสบายดีนะครับเนี่ย!?

 

โดย: Due_n 6 ธันวาคม 2548 17:55:36 น.  

 

จริงๆ ความสุขวนเวียนอยู่รอบๆ ตัวเราแต่เรามองไม่เห็นและไม่ค่อยเอื้อมมือไปหยิบมานะคะ

 

โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ 6 ธันวาคม 2548 18:49:59 น.  

 

ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆ ที่ได้บังเอิญผ่านเข้ามาเจอะเจอนะคะ เป็นความบังเิอิญที่โชคดีสำหรับดิฉันค่ะ ^^

 

โดย: แก้ว IP: 124.120.147.158 28 มิถุนายน 2550 0:52:13 น.  

 


ไม่ได้เขียนจดหมายเลย...เขียนหาใครดี

 

โดย: ต้อยตุ๋มต๋อง 29 กันยายน 2551 15:56:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


อยู่ไกลบ้าน
Location :
agra India

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]







ชีวิตคือการเดินทาง ...................................

ข้อความและรูปภาพ

ขอสงวน ห้ามนำไปเผยแพร่



Friends' blogs
[Add อยู่ไกลบ้าน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.