|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
จดหมายรัก
มีหญิงชาวฝรั่งเศสคนหนึ่งเก็บรักษาจดหมายรักเก่า ๆ ของสามีเอาไว้ ซึ่งตัวสามีได้เขียนจดหมายที่งดงามไว้หลายฉบับให้แก่เธอก่อนแต่งงานกัน ทุก ๆ ครั้งที่ได้รับจดหมายจากเขา เธอรู้สึกดื่มด่ำในทุกประโยค ทุก ๆ ถ้อยคำหวานไพเราะด้วยความรักเข้าอกเข้าใจ เธอรู้สึกเบิกบานใจเสมอเมื่อได้รับจดหมาย ด้วยเหตุนี้เธอจึงเก็บจดหมายทุกฉบับของเขาเอาไว้ในกล่องขนม เช้าวันหนึ่งขณะที่กำลังจัดของในตู้ เธอจึงได้พบกล่องขนมใบเก่าคร่ำคร่า ซึ่งภายในมีจดหมายของเขาเก็บอยู่ เป็นเวลาเนิ่นนานมากแล้วตั้งแต่ได้เห็นมันคราวก่อน กล่องเก็บจดหมายบอกเล่าถึงช่วงเวลาอันแสนวิเศษของสามีภรรยาซึ่งยังเป็นหนุ่มสาวและรักกันจนเชื่อว่าหากปราศจากใครไปคนหนึ่งแล้วชีวิตคงอยู่ต่อไปไม่ได้
แต่ในหลายปีที่ผ่านมา สามีภรรยาทั้งคู่กลับรู้สึกเป็นทุกข์อย่างมาก พวกเขาไม่ได้รู้สึกยินดีที่จะมองกันและกันอีกต่อไป ไม่รู้สึกเพลิดเพลินต่อการคุยกันอีกแล้ว พวกเขาไม่ได้เขียนจดหมายถึงกันอีกเลยวันก่อนที่เธอจะพบกล่องใส่จดหมาย สามีได้บอกให้เธอทราบว่าเขาจะต้องเดินทางไปทำธุรกิจต่อ เขารู้สุกไม่สบายใจนักเวลาอยู่บ้าน บางทีเขาคงกำลังหาความสุขความพึงพอใจเล็ก ๆ น้อย ๆ จากการเดินทาง
เธอเริ่มได้ตระหนัก และเมื่อสามีบอกว่าเขาต้องไปประชุมที่นิวยอร์ก เธอจึงบอกกลับไปว่า หากคุณมีงานต้องทำก็ขอให้ทำตามสบายเลยเธอโตมากับการพูดอย่างนี้ มันเป็นเรื่องปกติมาก แล้วแทนที่การกลับบ้านจะเป็นไปตามแผน เขาโทรศัพท์มาบอกว่า ผมต้องอยู่ต่ออีกสองวันเพราะมีเรื่องจำเป็นต้องให้ทำ เธอยอมรับได้อย่างง่ายดาย อาจเป็นเพราะเมื่อเขาอยู่บ้าน เธอรู้สึกไม่มีความสุขเลย
หลังจากวางหูโทรศัพท์ เธอจึงเริ่มต้นจัดข้าวของในตู้แล้วก็พบกล่องดังกล่าว มันเป็นกล่องขนมปังกรอบยี่ห้อ Lu ซึ่งมีชื่อเสียงมากในประเทศฝรั่งเศส เธอรู้สึกสนอกสนใจเนื่องจากมันนานมาแล้วตั้งแต่เปิดกล่องนั้นครั้งก่อน เธอใช้ไม้ขนไก่ปัดเอาฝุ่นออกแล้วเปิดกล่อง จึงได้กลิ่นของบางสิ่งที่คุ้นเคยมาก
เธอหยิบเอาจดหมายฉบับหนึ่งออกมาและยืนอ่านอยู่ตรงนั้น มันช่างเป็นจดหมายที่หวานไพเราะอะไรอย่างนี้! ในภาษาถ้อยคำของเขานั้นเต็มไปด้วยความเข้าใจรักใคร่ เธอรู้สึกได้ถึงความสดชื่นมากมายได้กลับมาเหมือนกับผืนดินที่แตกระแหงได้รับน้ำฝน
เธอเปิดจดหมายอีกฉบับออกอ่านเพราะว่ามันวิเศษเหลือเกิน ในที่สุดเธอจึงนำจดหมายทั้งกล่องมาที่โต๊ะนั่งลงและอ่านฉบับแล้วฉบับเล่า จนกระทั่งอ่านจบหมด ๔๖ ฉบับ เมล็ดพันธุ์แห่งความสุขในอตีตยังคงอยู่ที่นั่น ทว่ามันถูกฝังกลบไว้ภายใต้ความทุกข์มากชั้น หากแต่ว่ามันคงอยู่ที่นั่น ดังนั้นในขณะที่อ่านจดหมายซึ่งเขาเขียนเมื่อยังหนุ่มและรักซึ้วตรึงใจ เธอจึงรู้สึกได้ว่าเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขภายในเธอเริ่มต้นได้น้ำแล้ว
เมื่อคุณทำบางสิ่งเหมือนอย่างนี้ ก็เท่ากับช่วยรดน้ำให้กับเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขซึ่งนอนจมอยู่ในจิตสำนึกของคุณ ในช่วงเวลาที่ผ่านมาไม่นานมานี้ สามีของเธอไม่รู้จักใช้ถ้อยคำอันไพเราะเสียบ้างเลย แต่เดี๋ยวนี้เมื่อกำลังอ่านจดหมาย เธอได้ยินคำพูดหวาน ๆ จากเขา ความสุขของพวกเขามีอยู่จริง แต่ทำไมเล่าพวกเขาจึงมีชีวิตเหมือนอยู่ในนรก? เธอแทบจะจำไม่ได้แล้วด้วยซ้ำว่าเขาเคยพูดคุยกับเธออย่างนั้น แต่มันก็เป็นสิ่งที่เขาเคยทำจริง ๆ ซึ่งเขาสามารถคุยกับเธอด้วยคำพูดดี ๆ ได้
ช่วงเวลาชั่วโมงครึ่งที่เธอใช้เวลาอ่านจดหมายเหล่านี้ทั้งหมด ได้ช่วยพรมน้ำลงบนเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขในตัวเธอ เธอเข้าใจแล้วว่าทั้งเธอและเขาต่างก็ไม่มีความชำนาญ พวกเขาจึงให้น้ำบนเมล็ดพันธุ์แห่งความทุกข์ของกันและกัน อีกทั้งไม่รู้จักให้น้ำบนเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขบ้างเลย หลังจากอ่านจดหมายทั้งหมด เธอมีแรงจูงใจปรารถนาที่นั่งลงเขียนจดหมายบอกแก่สามีว่า ในช่วงเวลานั้นเธอมีความสุขเพียงใดเมื่อแรกเริ่มในความสัมพันธ์ของพวกเขา เธอเขียนว่าปรารถนาให้ปีแห่งความสุขอันทรงคุณค่าเหล่านั้นหวนกลับคืนมาอีกครั้งและตอนนี้อยากจะเรียกเขาว่าสุดที่รักของฉัน ด้วยความสัตย์ซื่อจริงใจอย่างเต็มเปี่ยม
เธอใช้เวลา ๔๕ นาทีเพื่อเขียนจดหมายนั้น มันเป็นจดหมายรักจริงๆ ที่ส่งไปให้ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์คนที่เขียนจดหมายมาให้เธอเก็บเอาไว้ในกล่องๆ หนึ่ง การอ่านและเขียนจดหมายใช้เวลาไปร่วมๆ ๓ ชั่วโมง มันเป็นเวลาแห่งการฝึกปฏิบัติ ทว่าเธอเองไม่รู้เลยว่ากำลังปฏิบัติอยู่ หลังจากเขียนจดหมายเสร็จ เธอรู้สึกปลอดโปร่งโล่งใจ ทั้งๆ ที่จดหมายยังไม่ได้ส่งและสามีของเธอก็ยังไม่ได้อ่าน แต่กลับทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นอย่างมาก เพราะว่าเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขได้ตื่นขึ้นอีกครั้ง
พวกมันได้รับน้ำแล้ว เธอขึ้นไปชั้นบนแล้วเอาจดหมายวางลงบนโต๊ะของเขา เธอรู้สึกมีความสุขเพียงเพราะว่าจดหมายเหล่านั้นได้หล่อเลี้ยงเมล็ดพันธุ์ด้านบวกในตัวเธอ
ในขณะที่กำลังอ่านจดหมายและเขียนถึงสามีของเธอ เธอได้รับความเข้าใจบางอย่าง ที่ว่าพวกเขาทั้งสองไม่มีความชำนาญพอ อีกทั้งไม่รู้จักวิธีที่จะถนอมรักษาความสุขที่พวกเขาสมควรจะได้รับจากถ้อยคำพูดคุย จากการกระทำ แต่กลับทำให้สถานการณ์ย่ำแย่ ทั้งๆ ที่ทั้งสองยินดีที่จะใช้ชีวิตร่วมกันเป็นครอบครัว เป็นคู่ผัวตัวเมีย แต่พวกเขากลับไม่มีความสุขเอาเสียเลย
หลังจากมีความเข้าใจนี้ เธอรู้สึกมั่นใจว่า ถ้าเธอและเขาพยายามฝึกปฏิบัติ ความสุขก็จะหวนคืนกลับมาอีก เธอรู้สึกเต็มไปด้วยความหวังและไม่มีความทุกข์ใดๆ อีกเลยเช่นที่เธอเคยมีในอดีตที่ผ่านมา
เมื่อสามีเธอกลับมาบ้าน เขาขึ้นชั้นบนและเห็นจดหมายบนโต๊ะ เขียนว่า ฉันเป็นคนหนึ่งที่มีหน้าที่ต้องรับผิดชอบในความทุกข์ของเรา เป็นความจริงที่ว่า เราไม่มีความสุขอย่างที่เราทั้งคู่สมควรจะได้รับ ขอให้มาเริ่มต้นพูดคุยกันใหม่ ขอให้ความสงบสันติความปรองดอง และความสุขเกิดขึ้นจริงอีกครั้ง
เขาใช้เวลามากมายไปกับการอ่านจดหมายและมองลึกลงไปในสิ่งที่เธอเขียน เขาไม่รู้เลยว่ากำลังฝึกภาวนาแต่เขาก็กำลังทำมันอยู่ เพราะว่าด้วยการอ่านจดหมายของภรรยาเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขในตัวเขาได้รับน้ำด้วยเช่นเดียวกัน เขาอยู่ที่ชั้นบนเป็นเวลานาน มองหยั่งลึกเข้าไป เกิดความเข้าใจเหมือนๆ กันกับที่เธอได้รับในวันก่อน ด้วยการกระทำนี้ พวกเขาทั้งสองจึงมีโอกาสเริ่มต้นใหม่และฟื้นฟูความสุขอีกครั้ง
ปัจจุบันนี้ ผู้คน คู่รักไม่เขียนจดหมายถึงกันอีกต่อไปแล้ว พวกเขาเพียงแค่ยกหูโทรศัพท์และพูดว่า คืนนี้เธอว่างไหม ? เราน่าจะออกไปนอกบ้านกันนะ แค่นั้นเอง ไม่มีอะไรให้เก็บเอาไว้ให้ระลึกนึกถึง นั่นเป็นเรื่องน่าสงสาร เราต้องเรียนรู้ที่จะเขียนจดหมายรักอีกครั้ง เขียนถึงคนที่คุณรัก เขาอาจจะเป็นพ่อหรือเป็นลูกชาย เธออาจจะเป็นลูกสาว แม่ พี่สาว น้องสาว หรือเพื่อน ให้เวลากับการลงมือเขียนด้วยความรู้สึกสำนึกและความรักของคุณ
แปลจากข้อเขียนเรื่อง Love Letters ในนิตยสาร Resurgence ฉบับที่ ๒๑๕ เดือน พฤศจิกายน
จาก
จดหมายรัก
COPY มาจาก ลานธรรมเสวนาค่ะ จากกระทู้นี้ค่ะ //larndham.net/index.php?showtopic=14423&st=0
Create Date : 05 ธันวาคม 2548 |
|
20 comments |
Last Update : 25 มีนาคม 2550 19:30:27 น. |
Counter : 993 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) 5 ธันวาคม 2548 13:46:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 5 ธันวาคม 2548 17:37:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักดี 5 ธันวาคม 2548 18:34:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: yadegari 5 ธันวาคม 2548 19:15:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 5 ธันวาคม 2548 22:16:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชายคา 5 ธันวาคม 2548 22:47:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: Due_n 6 ธันวาคม 2548 17:55:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: แก้ว IP: 124.120.147.158 28 มิถุนายน 2550 0:52:13 น. |
|
|
|
| |
|
ชีวิตคือการเดินทาง
...................................
ข้อความและรูปภาพ
ขอสงวน ห้ามนำไปเผยแพร่
|
|
|
|
|
|
|
มีความสุขมากๆในวันหยุดน๊ะคับ