Bloggang.com : Uwa : ขนมอบการกุศล ตอนที่ 2

ขนมอบการกุศล ตอนที่ 2

หลังจากที่เลิกทำขนมเมื่อวาน วันที่โดนใบมีดบาดนิ้ว ยังฟิต ดันทุรัง ฮึดทำมันอีกรอบ.. คราวนี้ใส่แป้งมัน 30 กรัม ไม่มีผิดชัวร์

ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี จนกระทั่งตอนเอาออกมาแล้วนั่นหละ มันดันไหม้ โดยเฉพาะถาดล่าง (พาลโทษ เตาอบเฮงซวย มันร้อนไม่เสมอนี่นา) ชะล่าใจเกินไป ทั้งๆที่ดูแล้วดูอีก กลัวไม่สุกหนะ ออกมาสีเข้มเชียว บ้างก็ดำอ่ะนะ ก็เลือกเอาเฉพาะที่ไหม้น้อย หรือไม่ไหม้ไปให้เขาขาย

อุตส่าห์ชวนให้ไรอันชิม ไรอันปฏิเสธเสียงแข็ง เอามือปิดปาก เอ๊ แล้วเมื่อวานที่บอกว่า อาหารแม่อร่อยที่สุดนะ พูดปดนะซิ ส่วนนุชชี่ช่างกินนั่น ชมไม่ขาดปาก ยัมมี่ๆ (แต่มีบอกว่า ขม) เชื่อไม่ได้สนิทเพราะน้องหนูเธอยัมมี่ตั้งแต่จิ้มเนยเข้าปากแล้ว

พอเอาขนมไปให้ที่งาน เห็นของคนอื่นน่ากินทั้งนั้นเลย (ชักเริ่มวิตกจริต) เลยอุดหนุนทั้งเค๊กกล้วยหอม ทั้งบราวนี่ติดมือกลับบ้าน พอกลับบ้านเริ่มชิมของเขายิ่งสติแตก โคตรอร่อย ขอบอก ไม่ได้การละ ต้องโทรไปหาสามีซะหน่อย

เรา-ที่รักจ๊ะ วันนี้กลับบ้านกี่โมง
สามี-ทำไมหรือ
เรา-เอ่อ มีเรื่องอยากจะขอร้องให้ช่วยหนะ
สามี-อะไร
เรา-วันนี้ตอนแวะกลับบ้าน ต้องก่อน 6 โมงนะ ผ่านการาแบรด เซนเตอร์ แวะซื้อ เอ่อ เหมานะ คุ๊กกี้ชั้นกลับมาด้วยนะ จำได้ไหมคุ๊กกี้ที่ชั้นทำนะ
สามี-เธอล้อเล่นหรือเปล่า
เรา-นี่ชั้นไม่ได้ล้อเล่น ชั้นพูดจริงนะ ช่วยหน่อยนา ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นสามีชั้น ไปเอากลับมาให้หน่อยนะ คุ๊กกี้รูปสัตว์นะที่รัก อยู่บนโต๊ะขนมทางขวา
สามี-เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ
เรา-ชั้นบ้าแน่ ถ้าเธอไม่ทำที่ชั้นขอ นี่ชั้นขอร้องละน่ะ
สามี-เธอก็อายเป็นเหมือนกันหรือเนี่ย ที่จริงไรอันก็บอกเหมือนกันนะ เรื่องคุ๊กกี้อัปปางของเธอนะ

กลับมาบ้าน สามีบอกว่า ไปแล้วไม่เห็นเลย มีคนหลงผิดซื้อไปก่อนหน้าที่เขาไปถึง น่าสงสารมาก แล้วเราทั้งคู่ก็ได้ยินเสียงเล็กๆ ของไรอัน แว่วมาว่า Oh dear!