Bloggang.com : Uwa :

โรงเรียนใหม่ และเพือนใหม่ ของไรอัน รวมทั้ง แจ๊ค..เพื่อนสุดโปรด หนูมิยะ..เพือนสุดแสบ

แจ๊ค บัดดี้ใหม่ชาวอเมริกันของไรอัน—ซี้เก่าหนุ่มคาลัมแสนหล่อที่ลอนดอนทำลืมไปเลยนะลูก--- ไปถูกอกถูกใจกันเอาตอนที่มีพายุหิมะ เด็กๆจากหลายๆห้องจึงไปรวมตัวกันวิ่งเล่นในโรงยิม ด้วยความคึกคะนอง รักความเร็วและโลดโผน เด็กสองคนจึงฮุกกันทันใดทันที และที่รู้เนี่ยก็เพราะ คุณครูเห็นเล่นกันมันส์ซะ เลยมารายงาน ไรอันกลับมาบ้าน คำก็แจ๊ค สองคำก็แจ๊ค แถมมาบอกให้แม่จัดการให้ไรอันไปเล่นบ้านแจ๊คให้ได้ แม่ยิ่งขี้อายอยู่ด้วย เลยรับปากส่งไปงั้น คิดว่าเด๋วเด็กก็ลืม

แต่ไรอันไม่ลืม สองวันผ่านไปเจอหน้าแม่แจ๊คมารับแจ๊คกลับบ้าน ในชุดขี้ม้าพอดี ไรอันเข้าไปทัก โอมาไรอัน ก็ขี่ม้าเหมือนกัน ม้ามันชื่อเร้าเซอร์น่ะ แล้วประโยคเด็ด ถัดไปคือ ใ ห้ ไ ร อั น ไ ป เ ล่ น ที่ บ้ าน แ จ๊ ค ด้ ว ย ค น ไ ด้ ไ ห ม แม่ไรอันไม่ถามไรอันเลยจัดการเอง แม่แจ๊คเลยต้องรีบให้เบอร์โทรมานัดเพลย์เดทเลย เก่งไม่หยอกน่ะลูก เป็นเด็กก็ดีเงี่ยแหละน๊า ไม่มีเขินมีอาย ไม่คิดมาก อยากบอกอะไรก็เว้ากันซื่อๆ

โรงเรียนใหม่ของไรอันที่อเมริกา ชื่อฮิสทอปคริสต์เตียนเนอร์เซอร์รี่ ขอบอกว่า ตอนฟังชื่อคริสต์เตียนเนี่ย รู้สึกทะแม่งพิลึก มีอคติในใจ ยิ่งอ่านว่า การศึกษาภายใต้กรอบของศาสนาคริสต์ มีให้ไปแชปเปิ้ล เกือบทุกสัปดาห์ ฮืมม์ ไม่น่าไว้วางใจ (ทั้งๆที่ตังเองเรียนรร.คาทอลิกมาสิบสามปี เหอะๆ) แต่พอไปดูอีกสองโรงเรียน

อันนึงเป็น รร.สหกรณ์ ภายใต้การจัดการของผู้ปกครองจริงๆ บอร์ดผู้ปกครองแอกทีพมากๆ ประชุมทุกเดือน และทุกๆเดือน พ่อหรือแม่ต้องมาช่วยครู มามีส่วนร่วมในห้องเด็กๆด้วย ..ห้องลูกตัวเอง นำคลาสอารต์หรืออะไรก็ว่าไป หากมีลูกตัวเล็กๆ ก็เอามาด้วยมิได้ ต้องฝากไว้ หรือจัดเวรกับผู้ปกครองคนอื่น หากสุดวิสัยก็เสียสตางค์เพิ่ม ชดเชยหน้าที่ตรงนี้ไป รร.ที่ว่านี้ดีทีเดียว พ่อแม่มีส่วนร่วมใกล้ชิด และรับรู้ความเป็นไปในห้องเรียนลูกๆ มีส่วนร่วมโดยตรง แต่สำหรับคนต่างชาติอย่างเรา รู้สึกต้องใกล้ชิด จนน่าอึดอัด แล้วเราไม่มีปู่ย่า ตายาย ที่จะมาฝากน้องนุชด้วย ต้องไปฝากเบบี้ซิส เลยขอบาย เพื่อนบ้านติดกันก็สอนที่นี่ หากไรอันเข้าเรียนเป็นเด็กห้องเพกกี้ทันที ใกล้ชิดกันเกินไปหน่อย

ส่วน รร.สุดท้ายเนี่ยให้ความรู้สึกคล้ายกับ ลิฟวิ่ง สปริง มอนทีซอรี่ ที่ไรอันเคยไปที่อังกฤษ รันโดย เจ้าของ คนเดียว เป็นครูใหญ่ รู้สึกขาดความเป็นสถาบัน แล้วก็เว่อร์ไปหน่อย เจ้าของน่ะ แล้วดูเหมือนว่าดูครูเล็กครูน้อยเกรงๆ หัวหดชอบกล เจอครูใหญ่หนแรกก็โอ่ว่าสามีกำลังฝึกบินเครื่องใหม่ล่าสุด 777 ของคอนทีเนนเทอล์ ที่จะบินตรงไปนั่นไปนี่

เลยกลับมาตรึกตรอง เอาฮิลล์ทอปมันนี่แหละ คอนเวนชั่นนอลที่สุด แล้วชื่อเป็นคริสเตียน ก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ไม่ใช่เคร่งศาสนาเว่อร์ ให้เขาสอนไรอันเรื่องศาสนาคริสต์บ้างก็ดี ในเมื่อเราไม่มีปัญญา ไม่ไปโบสถ์กันทั้งพ่อและแม่ ก็แม่เป็นพุทธนี่นา อีกอย่างโรงเรียนในเมนดัมก็ได้ชื่อว่าดีเลิศ (ตรงไหน ส่วนตัวยังมองไม่เห็น เมือเทียบกับรร.อังกฤษ)เลยคาดว่าก็รร นี้มั๊งที่เขาว่าดี

รร. ใหม่ ที่อเมริกา ไรอันไปได้แค่ สามวัน วันละสองชม ครึ่ง แทนที่จะเป็น ห้าวันอย่างในอังกฤษ ไรอันดูจะประสบการณ์โชกโชน กับโรงเรียน เลยไม่มีปัญหาเรื่องการปรับตัว (ถ้าไม่พูดอังกฤษด้วยนี่ซิ ปัญหามีแน่ๆ) โรงเรียนเด็กเล็กที่อเมริกา เริ่มนับเดือนกันยา เป็นเกณฑ์ เด็กอายุครบสองขวบ ณ เดือนกันยา ก็สามารถไปรร ได้สองวัน (ไม่บังคับ) 3 ขวบ 3 วัน 4 ขวบ 4วัน ๆ ละสอง ชม ครึ่ง ต้องเสียค่าเรียน จนถึง 5 ขวบ จึงจะเรียนฟรี พอเข้าคินเดอรการเดนท์ เวลาเรียนยาวขึ่นไปได้ ห้าวันเลย แรกๆแม่ก็กลัวลูกเบื่อ ไปน้อยไปหน่อยแค่ 3 วัน แต่เอาเข้าจริงๆ แม่กลับเหงาไม่อยากให้ไปหลายวันเลย นุชก็ไม่มีเพื่อนเล่น เดิมทีนุชไปเนอร์เซอร์รี่ ห้าวันแล้วด้วย สองขวบแม่ก็ส่งไปดัดนิสัย(ช่างเอาแต่ใจ) เสียเลย แต่ส่งนุชไปที่นี่กลับกลายเป็นว่าแม่ต้องห่วงในความปลอดภัยของนุช เพราะแม่หนูมิยะ

แม่หนูมิยะ ลูกสาวตัวแสบของ เคน ลิฟวิ่งสตัน ผู้ว่าการมหานครลอนดอน ที่แม่ต้องคอยสอบถามครูใหญ่รูบี้อยู่บ่อยๆ บอกตรงๆว่า หนาว หลังจากแม่เห็นพฤติกรรมกันหนแรกที่ราสคาล สวิสคอทเทจ เด็กมิยะทั้งผลัก จิก เด็กอื่นๆ ร้องไห้กัน เป็นแถว แล้วพอพี่มิยะเธอหันมาเห็นน้องนุช ปิ๊ง..จำน้องใหม่ที่รร เธอได้ทันที ว่า ทีนี้เธอก็จัดการ ลากนุชตุเลงตุเลง ไปทั่วให้ได้

แล้วเมื่ออารมณ์บ่จอย เธอผลักนุชลงมากลางอากาศ 3 เมตร (ทั้งๆที่แม่ยืนคุมอยู่ไม่เกินกว่าระยะสองเมตร) เธอก็ทำได้ เสียงแม่ๆหวี๊ดกันไม่ได้ศัพท์ พ่อมันนั่งอ่านหนังสือเฉย พนง ก็ไม่กล้าเตือนท่าน ให้ดูแลลูก จริงๆพ่อเขาก็สุดทนล่ะ แค่ให้ใส่กระโปรงยังไม่ยอมเลย หนูมิยะเธอรั้นจริงๆ วิ่งเล่นไปทั่วทั้งๆที่ไม่ใส่กระโปรงยั่งงั้นแหละ

ตอนกลับก็ไล่จับกันเหงื่อตก ก็พ่อหกสิบปลายๆลูกเพิ่งจะสามขวบอะน่ะ ต้องฟิตหน่อย ..โหย จำได้ว่าวันนั้น เสียงแม่ตะโกน ทั้งห้าม ทั้งด่า (ในใจ และนอกใจ มันอกไม่ไหวแล๊วววว) บอกมิยะ ให้ปล่อยนุช ทุกๆ 2 นาที ให้ตายเถอะ เด็กอะไรไม่รู้แก่นขนาดนี้ ขอร้องล่ะไม่ต้องมาพิศวาสลูกฉันน่ะ ไม่ต้องเลย โล่งใจเป็นที่สุดที่นุชไม่ต้องไปรรเดียวกะหล่อนอีกแล้ว แม่เสียวแทน..

แปลกแต่จริง ทุกครั้งที่ไรอันเจอมิยะ ไรอันถูกคอกันมาก ติดใจเด็กเนี่ยมิยะมาก ผิดกะทอม พี่ชายมิยะที่เป็นเด็กสวีทน่ารักมาก การที่บ้านเราอยู่ไม่ไกลกัน ก็มักจะเจอะกันตาม สนามเด็กเล่น หรือตามพารค์ แล้วทถ้าแม่เห็นเด็กมิยะเดินมา ให้ถูกคือวิ่ง เธอไม่เคยเดินค่ะ วิ่งตรงแน่วมาละก็ แม่จะทำทีเตรียมตัวกลับบ้าน แต่ไรอันดื้อดึงจะเล่นกะหล่อนให้ได้ แต่หล่อนนะรึกลับเห็นสนุกมาตามรังควานนุชตลอด ซึ่งแม่ยอมไม่ด้ายยยย

Create Date : 02 มิถุนายน 2550

0 comments

Last Update : 2 มิถุนายน 2550 20:33:10 น.

Counter : 478 Pageviews.